“Γιατί πιστεύουμε ότι η ανάπτυξη πρέπει να είναι προϊόν σοβαρού σχεδιασμού, αφού η αγορά από μόνη της δεν μπορεί να δώσει το σωστό προσανατολισμό. Γιατί πιστεύουμε ότι προϋπόθεση μιας δίκαιης και δημοκρατικής κοινωνίας, είναι η δίκαιη ανακατανομή. Το προϊόν της ανάπτυξης, ο νέος πλούτος που εμείς διαμορφώνουμε και αναπτύσσουμε, η νέα γνώση, οι νέες ευκαιρίες, πρέπει να κατανέμονται με δίκαιο τρόπο. Γιατί η ρήση «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα» είναι επίκαιρη σήμερα στον πλανήτη μας, όσο ποτέ άλλοτε”.

"ΔΙΑΒΑΤΗ ΔΡΟΜΟΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ,ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΤΟΝ ΦΤΙΑΧΝΕΙΣ ΠΡΟΧΩΡΩΝΤΑΣ..."

25 Φεβρουαρίου 2010

Παγκάλου έπη.

Σχολιάζοντας το επίπεδο των σημερινών πολιτικών ηγετών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο αντιπρόεδρος της ελληνικής κυβέρνησης κ.Πάγκαλος το χαρακτήρισε «πολύ, πολύ φτωχό» και υποστήριξε ότι οι ηγέτες της δεκαετίας του ΄80 όπως ο Μιτεράν, η Μάργκαρετ Θάτσερ και ο Χέλμουτ Κολ δεν θα είχαν επιτρέψει να συμβεί η σημερινή οικονομική κρίση. http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11378&subid=2&pubid=10421034.Απορείς πράγματι με τις αβάσταχτες κυβερνητικές ελαφρότητες.Απορείς με την αδυναμία του κ. Παγκάλου να διδαχθεί απο τα λάθη και τις εμπειρίες του.Απορείς με τον κ. Παπανδρέου που δεν παρεμβαίνει και κάνει οτι δεν καταλαβαίνει.

Η αυταπάτη του 14ου

Η κατάργηση του 14ου μισθού αποτελεί ένα απο τα ακανθώδη και αμφιλεγόμενα μέτρα,που στα πλαίσια του πλάνου Γ,είναι εξαιρετικά πιθανή.Ο " ήρωας της εργατικής τάξης" και Πρόεδρος της ΓΣΕΕ κ. Παναγόπουλος,θεωρεί την κατάργηση του casus belli για τους εργαζομένους.Είναι δε,πρός τούτο, έτοιμος να σκίσει και το τελευταίο ρετάλι της συνδικαλιστικής του αξιοπρέπειας.Παρουσιάζεται άκαμπτος,ενω είναι διπλωμένος στα δύο.Γνωρίζει ο κ.Παναγόπουλος,οτι και με την εφαρμογή των νέων μέτρων,ο 14ος μισθός έχει ηδη αφαιρεθεί ως εισόδημα και σε ετήσια βάση.Ο Πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ κ.Παπασπύρος ομοίως συμπεριφέρεται.Σκούζει και λουφάζει.Ίσως πήρε,εκ νέου,διαβεβαίωση οτι θα είναι στην λίστα του Ευρωψηφοδελτίου του 2014.Πάντως οι κραυγές των ηγετών του συνδικαλιστικού κινήματος δεν πείθουν και δεν συνεγείρουν.Αντίο.

Οι ελεγκτές φεύγουν,τα μέτρα έρχονται.


Οι ελεγκτές της Ευρωπαϊκής Ένωσης,της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου έχουν εγκαταλείψει ήδη την χώρα και μας άφησαν ένα αντίγραφο απο τα μέτρα που θα υποχρεώσουν την κυβέρνηση του κ. Παπανδρέου να "αποφασίσει".Το πρωτότυπο θα το παραδώσουν στον επίτροπο κ. Όλιν Ρέν,ο οποίος την προσεχή εβδομάδα θα έρθει στην Αθήνα.Θα μας το παραδώσει επισήμως. Η μοναδική περίπτωση να μην επιδοθεί ο Ευρωπαϊκός φετφάς είναι να έχει ηδη ανακοινώσει τα επιβαλλόμενα μέτρα ο κ.Παπακωνσταντίνου.Κυριακή κοντή γιορτή.

Άμυνα και ανάπτυξη

Γράφει ο ΑΠΟΣΤΡΑΤΟΣ. Με το δραστικό περιορισμό των κρατικών δαπανών και την δυσκολία δανεισμού από το κράτος, ο κίνδυνος της παρατεταμένης ύφεσης
για την χώρα ειναι ορατός. Νέοι δρόμοι και στρατηγικοί άξονες
ανάπτυξης πρέπει επειγόντως να προσδιορισθούν και να δρομολογηθούν ώστε
να μη καταδικαστεί η Ελλάδα στο τέλμα την οικονομικής στασιμότητας
και της διαρκούς λιτότητας. Απαιτείται χρόνος για να ξεκινήσει, να αναπτυχθεί, να επιτύχει και να αποδώσει ένα νέο παραγωγικό σχέδιο.Οπότε δεν υπάρχουν περιθώρια για χρονικές απώλειες και αναζήτηση ιδανικών και ιδεατών ακαδημαϊκών μοντέλων.
Η χάραξη στρατηγικής για ανάπτυξη είναι επιτακτική και πρέπει να
αξιοποιεί τις ιδιαιτερότητες της χώρας. Πολύ συζήτηση γίνεται για τις
αμυντικές δαπάνες και ενα προφανές ερώτημα είναι κατά πόσον αυτές θα
μπορούσαν να παίξουν κύριο ρόλο και κεντρικό μοχλό για την
ανάπτυξη της χώρας. Για παράδειγμα πόσες ελληνικές εταιρείες
τεχνολογίας θα μπορούσαν να γεννηθούν, πόση εγχώρια παραγωγή θα
μπορούσαν να στηρίξουν, πόσες καινοτόμες εξαγωγές να δημιουργήσουν οι αμυντικές δαπάνες?. Ας μην πάμε μακριά, μεγάλο κομμάτι της ιδιαίτερα επιτυχημένης Ισραηλινής
βιομηχανίας τεχνολογίας υποστηρίζεται απο την Άμυνα. Γιατί οχι λοιπόν
το ίδιο να μην συμβαίνει και εδώ? Γιατί να δανειζόμαστε απο Γάλλους και
Γερμανούς μόνο και μόνο για αγοράσουμε φρεγάτες και αεροπλάνα απο
τους ίδιους?
Συμπέρασμα, η μεγάλη επένδυση στην Άμυνα και Ασφάλεια σαν ποσοστό του
ΑΕΠ πρέπει να διοχετευθεί σταδιακά με κεντρική ενθάρρυνση και
σχεδιασμό στην εγχώρια αγορά τεχνολογίας,ώστε να αποτελέσει παράγοντα
ανάπτυξης και εξαγωγών.