“Γιατί πιστεύουμε ότι η ανάπτυξη πρέπει να είναι προϊόν σοβαρού σχεδιασμού, αφού η αγορά από μόνη της δεν μπορεί να δώσει το σωστό προσανατολισμό. Γιατί πιστεύουμε ότι προϋπόθεση μιας δίκαιης και δημοκρατικής κοινωνίας, είναι η δίκαιη ανακατανομή. Το προϊόν της ανάπτυξης, ο νέος πλούτος που εμείς διαμορφώνουμε και αναπτύσσουμε, η νέα γνώση, οι νέες ευκαιρίες, πρέπει να κατανέμονται με δίκαιο τρόπο. Γιατί η ρήση «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα» είναι επίκαιρη σήμερα στον πλανήτη μας, όσο ποτέ άλλοτε”.

"ΔΙΑΒΑΤΗ ΔΡΟΜΟΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ,ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΤΟΝ ΦΤΙΑΧΝΕΙΣ ΠΡΟΧΩΡΩΝΤΑΣ..."

8 Δεκεμβρίου 2011

Το μέλλον είναι εδώ.

Η αβεβαιότητα χαρακτηρίζει την σημερινή Ευρωπαϊκή Σύνοδο κορυφής. Η απόπειρα του Γαλλογερμανικού άξονα να υπερβεί τα θεσμικά όργανα της Ε.Ε. σε συνδυασμό με την αδυναμία του να προσφέρει μια ριζική πολιτική λύση για τα ευρωπαϊκά οικονομικά προβλήματα, γεννά έντονες αμφιβολίες για το μέλλον της Ευρώπης και του Ευρώ. Το πολιτικό έλλειμα του ηγετικού δίδυμου Μερκοζί ταυτίζει την πολιτική  για δημοσιονομική τάξη με την επιβολή "δημοσιονομικού Νταχάου" και την κατάργηση δημοκρατικών κανόνων και διαδικασιών, που αποτελούν  χαρακτηριστικό γνώρισμα του Ευρωπαϊκού οικοδομήματος.
Οι λαοί της Ευρώπης, έχουν κάθε δίκιο να πιστεύουν ότι η Ευρώπη κινείται στην τροχιά των επιταγών του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου και στο όνομα της αντιμετώπισης της κρίσης χρέους οι ευρωπαϊκές ηγεσίες συναινούν στον ακρωτηριασμό της Δημοκρατίας.
Το πιθανότερο είναι οτι θα ξημερώσουμε σε μια διαφορετική Ευρώπη. Τη Ευρώπη της θεσμισμένης κυριαρχίας των Γερμανών, των Τραπεζών και των αγορών. Αυτή η Ευρώπη δεν είναι η Ευρώπη που θέλουμε, δεν είναι η Ευρώπη των λαών, δεν είναι η Ευρώπη που θέλουμε.
Ο Ευρωσκεπτικισμός θα κερδίσει πόντους και όσοι θα επιμείνουμε στην προοπτική της Ευρώπης των λαών και της αλληλεγγύης θα συναντούμε δυσπιστία και άρνηση.
Παρά ταύτα, η μοναδική αξιόπιστη για τους ευρωπαϊκούς λαούς στρατηγική εξακολουθεί να είναι η Ενωμένη και Δημοκρατική Ευρώπη. Η εθνική αναδίπλωση είναι αλυσιτελές αμυντικό αντανακλαστικό. Ας κατανοήσουμε οτι η παγκοσμιοποίηση δεν είναι αντιστρεπτό φαινόμενο, οι λειτουργίες της όμως είναι. Εδώ είναι το κρίσιμο σημείο συνάντησης των δυνάμεων της κοινωνικής δικαιοσύνης και της κοινωνικής αλληλεγγύης. Εδώ θα συναντηθούν όσοι αντιμάχονται την κυριαρχία του κυνικού φιλελευθερισμού και την αναλγησία της ασύδοτης αγοράς. Το μέλλον είναι εδώ.