“Γιατί πιστεύουμε ότι η ανάπτυξη πρέπει να είναι προϊόν σοβαρού σχεδιασμού, αφού η αγορά από μόνη της δεν μπορεί να δώσει το σωστό προσανατολισμό. Γιατί πιστεύουμε ότι προϋπόθεση μιας δίκαιης και δημοκρατικής κοινωνίας, είναι η δίκαιη ανακατανομή. Το προϊόν της ανάπτυξης, ο νέος πλούτος που εμείς διαμορφώνουμε και αναπτύσσουμε, η νέα γνώση, οι νέες ευκαιρίες, πρέπει να κατανέμονται με δίκαιο τρόπο. Γιατί η ρήση «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα» είναι επίκαιρη σήμερα στον πλανήτη μας, όσο ποτέ άλλοτε”.

"ΔΙΑΒΑΤΗ ΔΡΟΜΟΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ,ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΤΟΝ ΦΤΙΑΧΝΕΙΣ ΠΡΟΧΩΡΩΝΤΑΣ..."

10 Νοεμβρίου 2011

Τη λύση θα δώσουν οι κάλπες

Γράφει ο Γιάννης Νικολάου
Μετά την απόπειρα του κ. Παπανδρέου να μας καταστρέψει ολοσχερώς με το δημοψήφισμα και την προσπάθειά του έστω και την υστάτη ώρα να τοποθετήσει πρωθυπουργό το φίλο του, ορκίζεται αύριο η μεταβατική κυβέρνηση υπό τον κ. Παπαδήμο.
Είναι χρήσιμο να θυμηθούμε ότι η κατάσταση που ζούμε διαμορφώθηκε από την πολιτική που ακολούθησε η κυβέρνηση του  κ.Παπανδρέου τη διετία που πέρασε και την πρωτοφανή διαχειριστική της ανεπάρκεια.
Η ύφεση, η εκτόξευση της ανεργίας, οι μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, οι έκτακτες εισφορές, η πλήρης διάλυση του κρατικού μηχανισμού είναι μερικά από τα κύρια καταστροφικά αποτελέσματα της διετούς διακυβέρνησης του κ. Παπανδρέου. Ο ίδιος  βέβαια συνεχίζει να πανηγυρίζει για το «έργο του» και σχεδιάζει τη μακροημέρευσή του στα πολιτικά πράγματα της χώρας.
Η διασφάλιση της παραμονής μας στο ευρώ και η επαναλειτουργία της χώρας, είναι άμεσες προτεραιότητες για τη μεταβατική κυβέρνηση, αλλά και γι αυτή που θα προκύψει μετά τις εκλογές.
Οι εκλογές τώρα, ήταν ασφαλώς η καλύτερη λύση. Θα έδιναν αυθεντική απάντηση στο πολιτικό πρόβλημα, θα εξέφραζαν τους υπάρχοντες πολιτικούς συσχετισμούς και θα οδηγούσαν στις απαραίτητες διεργασίες για να προσπαθήσει η χώρα να βγει από το αδιέξοδο. Η πολιτική ζωή πρέπει να αναπνεύσει, οι πολίτες να εκφράσουν τη γνώμη τους και να αποκατασταθεί η πολιτική νομιμοποίηση των κοινοβουλευτικών συσχετισμών και της κυβερνητικής πολιτικής. Γι αυτό και η κυβέρνηση που ορκίζεται αύριο πρέπει να είναι  βραχύβια και μεταβατική.
Η χώρα χρειάζεται αλλαγές, αλλά το πρόγραμμα των δανειστών την οδηγεί στην οικονομική και κοινωνική καταστροφή. Τα προβλήματα είναι μπροστά μας και σε συνδυασμό με τις εξελίξεις στην Ευρώπη μπορεί να μας σπρώξουν πολύ εύκολα στη δραχμή και το περιθώριο.
Χρειάζεται συνεπώς καινούργια πολιτική πλειοψηφία που θα επιχειρήσει να διαπραγματευθεί και να διευρύνει τα περιθώρια για να ασκηθεί διαφορετική πολιτική.
Ας μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι και στην Ευρώπη οι πολιτικοί συσχετισμοί δεν θα μείνουν αναλλοίωτοι.




Λουκάς Παπαδήμος ο νέος πρωθυπουργός

Ο Λουκάς Παπαδήμος αναλαμβάνει πρωθυπουργός της χώρας, μετά την συμφωνία μεταξύ του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Η συμφωνία επετεύχθη έπειτα από διαβουλεύσεις τριών ημερών μεταξύ του Γιώργου Παπανδρέου και του Αντώνη Σαμαρά. Η ανάληψη της πρωθυπουργίας από τον κ. Παπαδήμο «σφραγίστηκε» με την ανακοίνωση που εκδόθηκε το μεσημέρι της Πέμπτης από την Προεδρία της Δημοκρατίας.
Την Παρασκευή στις 2 θα γίνει η ορκωμοσία της νέας κυβέρνησης.
Ο Λουκάς Παπαδήμος γεννήθηκε στις 11 Οκτωβρίου 1947 στην Αθήνα και αποφοίτησε από το Κολλέγιο Αθηνών. Σπούδασε Φυσική στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ), από όπου αποφοίτησε το 1970, ολοκλήρωσε μεταπτυχιακές σπουδές στην Ηλεκτρολογική Μηχανική (1972) και πραγματοποίησε διδακτορικό (1978) στα Οικονομικά.
Παράλληλα, εργάστηκε ως βοηθός ερευνών και ειδικός επιστήμων στο ΜΙΤ. Το 1980 εργάστηκε ως οικονομικός εμπειρογνώμων στην Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ. Το 1985 επέστρεψε στην Ελλάδα αναλαμβάνοντας οικονομικός σύμβουλος της Τράπεζας της Ελλάδος (1985 - 1993).
Το 1993 διορίστηκε υποδιοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος και τον επόμενο χρόνο διοικητής της Τράπεζας, παραμένοντας μέχρι το 2002. Το ίδιο έτος ανέλαβε αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, θέση από την οποία αποχώρησε το 2010.
Να σημειωθεί ότι έχει διατελέσει μέλος του Συμβουλίου του Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ιδρύματος (1994 - 1998), πρόεδρος της Υποεπιτροπής Νομισματικής Πολιτικής της Επιτροπής των Διοικητών των Κεντρικών Τραπεζών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (1993 - 1995) κ.ά.
Παράλληλα, με την επαγγελματική του σταδιοδρομία ακολούθησε ακαδημαϊκή καριέρα. Την περίοδο 1975 - 1984 υπήρξε επίκουρος καθηγητής και στη συνέχεια αναπληρωτής καθηγητής στο Οικονομικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Κολούμπια της Νέας Υόρκης, ενώ το 1988 εξελέγη καθηγητής Οικονομικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Το 2006 εξελέγη τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.
Το 2010 τοποθετήθηκε άμισθος οικονομικός σύμβουλος του πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου.

Ανακτορικό πρότυπο.

Ο κ. Παπανδρέου φιλοδοξεί να αποτελέσει το μοιραίο πρόσωπο για την Ελλάδα. Με ανακτορική νοοτροπία και εξουσιαστική βουλιμία, παριστάνει τον "αντιεξουσιαστή" και τον "απελεύθερο" αξιωμάτων. Οι πράξεις του τον διαψεύδουν και τον αποκαλύπτουν. Οι ολέθριες επιλογές του οδηγούν τη χώρα στη καταστροφή και τους κηπουρούς του κ. Παπανδρέου σε υψηλά αμειβόμενα αξιώματα. Με περισσσή υποκρισία και θράσος αυτοαναγορεύεται Εθνικός σωτήρας και προσδοκά την αμοιβή του. Αντιστρέφει την πολιτική αθλιότητα που παρήγαγε σε αποθέωση δημοκρατικής λειτουργίας. Υπερασπίζεται μια δράκα συνεργατών του με πείσμα και μαχητικότητα που δεν επέδειξε για μείζονα κοινωνικά, οικονομικά και εθνικά θέματα. Η Οικογένεια υπερτερεί της πατρίδας, οι φίλοι των πολιτών, οι προσωπικές επιλογές των κοινωνικών απαιτήσεων. Το συγκεκριμένο  πρότυπο το υποστηρίξαμε, το δικαιώσαμε, το ψηφίσαμε. Τώρα μας πυροβολεί. Ήρθε ο καιρός να το εξοβελίσουμε.