Ο Βαγγέλης υποδύεται τον Γιώργο.

O κ. Βενιζέλος οικειοθελώς, αυτοβούλως και με πλήρη συνείδηση επέλεξε να καταθέσει το πολιτικό του κεφάλαιο (κατά τα λεγόμενα του) για τη σωτηρία της χώρας. Ήδη μεσα σε τρείς μήνες το εξάντλησε. Ο κοινός και στοιχειώδης πολιτικός νούς το ανέμενε, το είχε προεξοφλήσει.
 Το αναπάντεχο, στην περίπτωση του κ. Βενιζέλου είναι η εξάντληση της ευφυϊας του. Οι συνεχείς αναφορές του σε άδικα και σκληρά μέτρα, οι κυνικά επαναλαμβανόμενες διαπιστώσεις για την κακή λειτουργία της κρατικής μηχανής και η υποκρυπτόμενη διάθεση του να διαχωρίσει την κυβερνητική θητεία σε προ και μετα-βενιζελική περίοδο, αποτελούν τις αποδείξεις αδυναμίας έμπνευσης, υλοποίησης και  διαχείρισης μιας πολιτικής Εθνικής Επιβίωσης.
 Οι γενικόλογες διακηρύξεις και η απουσία αποτελεσμάτων δεν συγκινούν και δεν πείθουν. Η όλη συμπεριφορά του δείχνει έναν "εγκλωβισμένο" άνθρωπο. Η ταύτιση του με τον κ. Παπανδρέου, πολύ πιο πρίν απο τη πρώτη υπουργοποίηση του, ευνούχισε κάθε προοπτική ουσιαστικής αναγέννησης του Πασοκ, του κεντροαριστερού χώρου και της σοσιαλδημοκρατίας.
 Προφανώς όλα τούτα του είναι αδιάφορα και αρκείται στον ρόλο του "πρωθυπουργεύοντα"  αντιπροέδρου. Ο κ. Βενιζέλος , για μία ακόμα φορά, υποτιμά τον κ. Παπανδρέου, κυριαρχείται απο την αυταπάτη μιας μελλοντικής επικράτησης του στο Πασοκ. Του διαφεύγουν δυό απλά πράγματα. Πρώτον, το Πασοκ έχει ολοκληρώσει τον ιστορικό του κύκλο και έχει απωλέσει το χαρακτήρα του κόμματος εξουσίας και δεύτερον το μόρφωμα που θα παραμείνει ως Πασοκ θα είναι πάντα ιδιοκτησία της Οικογένειας.
 Ο κ. Βενιζέλος θα απολαμβάνει την μοναξιά του, που την επιδίωξε όταν αρνήθηκε την υποστήριξη δημιουργικών και υγειών πολιτικών δυνάμεων που "έβλεπαν" πέραν του υπάρχοντος πολιτικού συστήματος. Επέλεξε πολιτικές συμπεριφορές "Παπανδρεϊκού" τύπου και κατόρθωσε να καταστεί προσωρινός και αναλώσιμος. 

Τα σύγχρονα SS

ΤΟ ΕΙΔΕΧΘΕΣ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ

Συνήγορος του διαβόλου

Του Ι.Κ. Πρετεντέρη


Λέω να κάνω τον συνήγορο του διαβόλου. Κι αφού συμφωνήσω κι εγώ ότι είναι απαράδεκτο να παίρνει ο Φωτόπουλος της ΓΕΝΟΠ - ΔΕΗ (και ο κάθε συνδικαλιστής...) τον νόμο στα χέρια του, να αναρωτηθώ: σε ποια χώρα πήρε τον νόμο στα χέρια του;


Να θυμίσω, λοιπόν, σε ποια ακριβώς χώρα ο αγωνιστής Φωτόπουλος επιδίδεται σε αντιποίηση αρχής.

Στη χώρα όπου η κυβέρνηση, που έλεγε «λεφτά υπάρχουν!» και τώρα κόβει μισθούς και συντάξεις, βρήκε και μοίρασε μέσα σε δυο χρόνια μυστικά κονδύλια πάνω από 100 εκατομμύρια ευρώ μόνο στο υπουργείο Εξωτερικών. Και έως τώρα κανένας εισαγγελέας δεν έχει κινηθεί να ελέγξει πού πήγαν τα λεφτά μας...

Στη χώρα όπου ο ανακριτής άφησε ελεύθερο τον Ψωμιάδη κι ακόμη τον ψάχνουμε. Ουδείς έως τώρα έχει ελέγξει τον ανακριτή, ο οποίος παραμένει ανενόχλητος στη θέση του προφανώς για να ολοκληρώσει το θεάρεστο έργο του.

Στη χώρα όπου αποφυλακίστηκαν οι κατηγορούμενοι για συμμετοχή στον Επαναστατικό Αγώνα, επειδή ολοκληρώθηκε ο χρόνος της προφυλάκισης χωρίς να έχει ακόμη εκδικαστεί η υπόθεσή τους λόγω αδιανόητων καθυστερήσεων της Δικαιοσύνης έως ότου φτάσει η υπόθεση στο ακροατήριο.

Στη χώρα όπου δικαστήριο αθώωσε κατηγορούμενο για απόπειρα ανθρωποκτονίας κατά αστυνομικών επειδή (όπως εξήγησε ο εισαγγελέας...) ο κατηγορούμενος τράβηξε μεν πιστόλι εναντίον δυο αστυνομικών μόνο που «δεν είχε πρόθεση να εμπλακεί σε ανταλλαγή πυροβολισμών, αλλά να απειλήσει». Ελα μωρέ το παιδί - το παρεξηγήσαμε!

Στη χώρα όπου δυο 15χρονα κορίτσια έπεσαν σε κώμα από χρήση κοκαΐνης στη διάρκεια κατάληψης σχολείου αλλά κανείς εισαγγελέας δεν έδωσε εντολή στην Αστυνομία να παρέμβει στο σχολείο και καμία Αστυνομία δεν κινήθηκε από μόνη της.

Στη χώρα όπου αρεοπαγίτης δικαστής είναι επικεφαλής της Επιτροπής Εφέσεων της ΕΠΟ που αθώωσε τον διαβόητο Μποροβήλο, τον Κομπότη και όλο το κύκλωμα εκείνων που κατηγορούνται για στησίματα αγώνων.

Στη χώρα όπου ο ίδιος αρεοπαγίτης που έβγαλε λάδι τον υπόκοσμο του ποδοσφαίρου έχει τοποθετηθεί πρόεδρος του πενταμελούς Δικαστικού Συμβουλίου που θα εξετάσει την υπόθεση των γερμανικών υποβρυχίων και την εμπλοκή του Ακη Τσοχατζόπουλου - ε ρε γλέντια ο Ακης!

Τα παραδείγματα είναι όλα πρόσφατα και εντελώς ενδεικτικά. Αλλά νομίζω ότι προσφέρουν μια πολύ καλή εικόνα της κατάστασης. Διότι - είτε μας αρέσει, είτε δεν μας αρέσει - αυτή είναι η χώρα στην οποία οι συνδικαλιστές παίρνουν τον νόμο στα χέρια τους.

Να δεχτώ ότι κακώς το κάνουν, αλλά βρίσκουν και το κάνουν. Διότι προφανώς τον νόμο δεν το έχουν στα χέρια τους εκείνοι που θα έπρεπε να τον έχουν.
http://www.tanea.gr/empisteytika/?aid=4664980