Προβλήματα....πολιτικής

H κυβέρνηση με επικεφαλής τον κ. Παπανδρέου ζούνε στον αστερισμό της συναίνεσης. Τα πάντα αναφέρονται και σχετίζονται με την ανάγκη να κινηθεί η χώρα συναινετικά και σε κλίμα συνεννόησης. Κάτω απο το βάρος των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων που θα πρέπει να έχουν νομοθετηθεί και δρομολογηθεί στο διάστημα των προσεχών τριών μηνών, το ηγετικό απαράτ του Παπανδρεϊκού Πασοκ εγκαταλείπει την πολιτική υπεροψία του, προσπαθεί να αποκρύψει την έμφυτη αλαζονεία του και  θέτει το νέο "εθνικό" καθήκον της υποστήριξης ανυπάρκτων σχεδίων και πρόχειρων πολιτικών επιλογών. Ο φόβος της κοινωνικής έκρηξης ωθεί τους "υποταγμένους χειροκροτητές" σε αναζήτηση συμμάχων πέραν της κοίτης των υποτιθέμενων αξιών που πρεσβεύουν. Η κυβερνητική προσέγγιση πηγάζει απο την επιδίωξη της αποφυγής της προσωπικής αποτυχίας του Αρχηγού και της στενής του ομάδας. Η κοινωνική έκρηξη που μπορεί να δυναμιτίσει τις πιθανότητες και την προοπτική ενός καλύτερου μέλλοντος για τους Έλληνες δεν κερδίζει το ενδιαφέρον και την προσοχή τους.
Για τούτο και η προσπάθεια ενός κομματικού μορατόριουμ παίρνει οργανωτίστικα χαρακτηριστικά με εξορμήσεις των ηγετικών στελεχών ανά την επικράτεια. Απουσιάζει το πολιτικό σχέδιο την ώρα που οι θιασώτες του Παπανδρεϊσμού αντιτάσσονται στην κυβερνητική πολιτική,ενω εξοβελισμένες και εκτός  κάθε συνεργασίας είναι οι δυνάμεις που έχουν τη συνείδηση, την θέληση και την ικανότητα να υλοποιήσουν μια πολιτική εξόδου από την κρίση.

Μορατόριουμ της ένοχης σιωπής.

Τη συγκρότηση Τριμερούς Επιτροπής από εκπροσώπους της κυβέρνησης, του κόμματος και της κοινοβουλευτικής Ομάδας, η οποία σε συνεργασία με τους υπουργούς θα προετοιμάζει τα νομοσχέδια, αποφάσισε το Πολιτικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ, που συνεδρίασε υπό την προεδρία του Γιώργου Παπανδρέου.

Στη διάρκεια της συνεδρίασης μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου ζήτησε να σταματήσει ο αποσυντονισμός της κυβέρνησης, λόγω των δηλώσεων υπουργών, ο δε πρωθυπουργός ζήτησε από τα κομματικά στελέχη να υπάρξει «μορατόριουμ» ενός έτους για να επιτευχθούν οι εθνικοί στόχοι και να πάει μπροστά η χώρα.
Aυτά τα μεγάλα και σπουδαία αποφάσισε το Πολιτικό Συμβούλιο του Πασοκ. Η τριμερής επιτροπή θυμίζει την δεκαετία του ΄80. Ένα ίδιο ακριβώς όργανο είχε συγκροτηθεί και τότε για να επιχειρήσει
τον συντονισμό κυβέρνησης -κόμματος και για να δώσει ρόλο στην παραγκωνισμένη κοινοβουλευτική ομάδα. Το αποτέλεσμα πενιχρό, ανάξιο λόγου. Η δημιουργία μιας ανάλογης επιτροπής-τώρα το 2010- δείχνει την ένδεια πολιτικής σκέψης του Πασοκ η αν προτιμάτε την συμπάθεια του κ. Καρχιμάκη σε ότι σχετίζεται με το Πασοκ ΄80. Το Πασοκ πορεύεται με βήμα γοργό στο παρελθόν. Τι κρίμα!
Το εντυπωσιακό όμως είναι η έκκληση του κ. Παπανδρέου προς τα στελέχη του Πασοκ για "μορατόριουμ" ενός χρόνου. Τι ακριβώς εννοεί ο πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς? Μορατόριουμ με ποιούς και γιατί? Τι φοβίζει τον ατρόμητο αρχηγό της Ιπποκράτους? Φοβάται τον Παναγιωτακόπουλο και τους συνδικαλιστές των ΔΕΚΟ? Αναζητά στήριξη από όσους με αλαζονεία , έπαρση και ηγεμονισμό απέκλεισε μετά το 2007? Δεν του φτάνουν οι υποταγμένοι χειροκροτητές τύπου Σκανδαλίδη, Χρυσοχοϊδη, Ρέππα, Διαμαντοπούλου? Αναζητά υποταγή?Δεν του αρκεί ο Τζουμάκας? Επιθυμεί ιδιοτελείς εσωκομματικές συμμαχίες? Ας αναζητήσει τον Καστανίδη.
Ο κ. Παπανδρέου και η παιδική χαρά του Μαξίμου όπως έστρωσαν θα κοιμηθούν.

Η κρίση στον τύπο και τα ΜΜΕ

Την Παρασκευή 26 Νοεμβρίου θα κυκλοφορήσει το τελευταίο ημερήσιο φύλλο της εφημερίδας ΤΟ ΒΗΜΑ. Η σχετική απόφαση αναμένεται να γνωστοποιηθεί στους συντάκτες απόψε το βράδυ. Η οικονομική κρίση έχει το πρώτο θύμα της στον χώρο του τύπου και σύντομα θα επεκταθεί στα ηλεκτρονικά μέσα με τις πληροφορίες να φέρουν ότι το ALTER έχει έντονα προβλήματα βιωσιμότητας.

Έσχατος λαϊκισμός

Στα πλαίσια της εβδομάδας (22-28/11)  ελεύθερης και δωρεάν πρόσβασης σε όλες τις υπηρεσίεςτου ΕΣΥ που έχει κηρύξει η Ομοσπονδία Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδος (ΟΕΝΓΕ), το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό καλεί τους ασθενείς να μην πληρώσουν το εισιτήριο των 3 ευρώ, αλλά ούτε και τις εξετάσεις στις οποίες θα υποβληθούν. Όλα τούτα με πρόσχημα την οικονομική κρίση και την ανάγκη διατήρησης ενός δωρεάν δημοσίου συστήματος. Οποία ευαισθησία και αγωνία υπεράσπισης των λαϊκων δικαιωμάτων και του κώδικα ιατρικής ηθικής και δεοντολογίας διακρίνει τους συνδικαλιστές-γιατρούς. Έσχατος λαϊκισμός και όψιμος κοινωνισμός διακρίνει την συνδικαλιστική ηγεσία των νοσοκομειακών γιατρών. Προτάσεις για το "φακελλάκι" δεν έχουν, επίορκους γιατρούς δεν γνωρίζουν, υπερσυνταγογράφους δεν έχουν συναντήσει,για την σπατάλη και τις αλόγιστες προμήθειες των νοσοκομείων ιδέα δεν έχουν, για σκαιές και εξουσιαστικές συμπεριφορές γιατρών στους ασθενείς χαμπάρι δεν πήραν.Για όλα τούτα ούτε μιά φωνή, ούτε μια διαμαρτυρία. Η αποθέωση του κυνικού λαϊκισμού στο έπακρον.

Η ομιλία του Αλέκου Παπαδόπουλου

Οι περιστάσεις απαιτούν έναν άλλο τύπο και κυρίως ένα άλλο πνεύμα διακυβέρνησης. Κατά καιρούς έχει γίνει συζήτηση για οικουμενικά σχήματα και κυβερνήσεις τεχνοκρατών. Δεν πιστεύω ότι υπάρχουν τέτοιες λύσεις εντός των σημερινών τειχών. Το πολιτικό σύστημα χρειάζεται το ίδιο έναν ισχυρό κλονισμό πριν επιχειρήσει αξιόπιστα να καθοδηγήσει τη χώρα στην έξοδο από την κρίση.

Προτείνω μέσα στο 2011 η Βουλή να εγκρίνει τη συγκρότηση μιας ανεξάρτητης επιτροπής κύρους, η οποία θα συντάξει ένα θαρραλέο και ριζοσπαστικό “πενταετές πρόγραμμα οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης”, στην ουσία δηλ. ένα σχέδιο αναγέννησης, που θα οδηγήσει τη χώρα συντεταγμένα, πειθαρχημένα και χρονοστοχευμένα στην έξοδο από την κρίση. Το σχέδιο αυτό θα πρέπει να κριθεί από το λαό με εκλογές – το ξαναλέω με ΕΚΛΟΓΕΣ - . Τις εκλογές αυτές βέβαια δεν τις εννοώ και δεν τις προτείνω σε καμιά περίπτωση ως ένα από τα συνήθη πολιτικά παίγνια και καμώματα του συστήματος αλλά εκλογές με “ανοικτά τα βιβλία”, για να επιτευχθεί εθνική συμφωνία με βάση αυτό το πενταετές πρόγραμμα, που υπερβαίνει κόμματα και εκλογικές περιόδους. Θα ενσωματώνει τα μέτρα του μνημονίου και θα κινείται πέραν αυτού. Για ν’ αναλάβουν όλοι την ευθύνη τους για το μέλλον της χώρας, και πολύ περισσότερο ο λαός.
http://www.insideinfo.gr/article/3089/al-papadopoulos-proteinei-epitrope-sophon-kai-ekloges-ten-anoixe

Ο Αλέκος επιστρέφει...

Η αποψινή ομιλία του κ. Αλέκου Παπαδόπουλου και μετα τα όσα σχετικά έχουν διαρρεύσει σε πολιτικούς και δημοσιογραφικούς κύκλους, έχουν προκαλέσει το έντονο ενδιαφέρον αλλά και την ανησυχία της Ιπποκράτους και του μεγάρου Μαξίμου.Οι πλέον καχύποπτοι του πρωθυπουργικού περιβάλλοντος συσχετίζουν την σημερινή δημόσια παρέμβαση του τέως υπουργού  με το άρθρο στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία των βουλευτών του Πασοκ, Αλευρά, Καρτάλη, Φλωρίδη.
Πέραν της βολικής ευκολίας με την οποία το περιβάλλον του κ. Παπανδρέου ανακαλύπτει σε κάθε κριτική και διαφορετική φωνή, υπονομευτές και συνομωσίες, η αλήθεια είναι οτι οι κυβερνητικές αδυναμίες, λάθη, ολιγωρίες και συνεχείς επικοινωνιακοί "αριστεροί" λαϊκισμοί, συμβάλλουν στην ένταση των προβληματισμών και στη δημόσια έκφραση πολιτικών προτάσεων και ιδεών για την διαμόρφωση ενός αποτελεσματικού σχεδίου αντιμετώπισης της οικονομικής κρίσης.

Η μαγιά της Κεντροαριστεράς

Από τον Νίκο Μπίστη, Μέλος του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ .

Οσοι στο ΠΑΣΟΚ από το 2006 φωνάζαμε -χωρίς τότε να εισακουσθούμε- υπέρ της υποψηφιότητας Μπουτάρη και από την πρώτη στιγμή αντιληφθήκαμε ότι η περίπτωση Καμίνη συνιστά πολιτιστική επανάσταση, έχουμε έναν λόγο παραπάνω να είμαστε ικανοποιημένοι. Το αποτέλεσμα είναι πολυσήμαντο. Δεν απέτυχε μόνο η «αντιμνημονιακή» έφοδος του κ. Σαμαρά και οι πασοκογενείς δούρειοι ίπποι (Δημαράς, Μητρόπουλος). Η κυβέρνηση προειδοποιήθηκε, αλλά δεν αποσταθεροποιήθηκε. Ο κόσμος που πήγε στην κάλπη κατανόησε ότι εναλλακτική «λύση» είναι η χρεοκοπία της χώρας. Πήραμε μια ανάσα. Στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ αποδοκιμάστηκε το φθαρμένο πολιτικό προσωπικό και λύσεις πολυφορεμένες και κομματικές με την πολύ στενή έννοια του όρου. Το μήνυμα προφανώς δεν είναι μονής κατεύθυνσης. Στον αντίποδα είναι η μεγάλη αποχή και η «Χρυσή Αυγή» στο δημοτικό συμβούλιο του Δήμου Αθηναίων. Για το αρνητικό και αυξανόμενο φαινόμενο της αποχής (όμως ο απών δεν έχει ποτέ δίκιο) γράφτηκαν πολλές υπερβολές και αρκετές ανοησίες. Για πολλοστή φορά ανακοινώθηκε το επικείμενο τέλος του κομματικού συστήματος ή έστω του δικομματισμού. Την παρουσία της ακραίας ακροδεξιάς δεν πρέπει να την υποτιμήσουμε, ούτε να προσπαθούμε να δικαιολογήσουμε τους αγανακτισμένους ψηφοφόρους, οι οποίοι δεν έχουν πρόβλημα να ψηφίσουν ζηλωτές του φίρερ. Για όλα υπάρχει ένα σύνορο, ακόμα και για τη δημοτική ψήφο.
Το πιο σημαντικό, όμως, για όσους επίμονα και συστηματικά, μέσα και έξω από το ΠΑΣΟΚ, αγωνίζονται για τη δημιουργία μιας σύγχρονης Κεντροαριστεράς, είναι ότι στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη τους τελευταίους μήνες συγκεντρώθηκε αξιόλογη μαγιά για την υπόθεση αυτή. Δεν έγινε με σχέδιο, προέκυψε εξ ανάγκης (ο Καμίνης τελευταία στιγμή, ο Μπουτάρης ελλείψει άλλου υποψηφίου), αλλά πάντως προέκυψε. Και όλοι ξαφνικά ανακάλυψαν ότι η δυσκολοθώρητη κοινωνία των πολιτών υπάρχει και ενεργοποιείται, όταν πολιτικές δυνάμεις της Κεντροαριστεράς ανακαλύπτουν τον δρόμο της συνεργασίας και πρωτοστατούν σε ευρύτατες συσπειρώσεις γύρω από άφθαρτα πρόσωπα με κοινωνική καταξίωση. Το ΠΑΣΟΚ, η Δημοκρατική Αριστερά, οι Οικολόγοι Πράσινοι, η Δράση, ακόμα και αν δεν ήταν στις αρχικές τους προθέσεις, οφείλουν να αξιολογήσουν το φαινόμενο. Το ΠΑΣΟΚ να κατανοήσει ποια γραμμή κέρδισε και ποια αποδοκιμάστηκε από τους ψηφοφόρους του και να μη γυρίσει στην κομματική πεπατημένη. Η Δημοκρατική Αριστερά να μην αναλωθεί σε ενδοσυνασπισμικό εμφύλιο ούτε να περιορίσει τις φιλοδοξίες της στην κοινοβουλευτική της εκπροσώπηση. Ο ρόλος της στη συγκρότηση μιας πολύχρωμης Κεντροαριστεράς μπορεί να αποδειχθεί πολλαπλάσιος του σημερινού της μεγέθους. Οι Οικολόγοι Πράσινοι να επιμείνουν στη γραμμή των συνεργασιών. Ακόμα και η φιλελεύθερη Δράση μπορεί να έχει ρόλο στα δεξιά της Κεντροαριστεράς. Προγραμματικά, αυτές οι δυνάμεις μπορούν να συγκλίνουν και να δώσουν ελπίδα στους πολίτες τα δύσκολα χρόνια που έρχονται.
Η ευθύνη της ισχυρότερης δύναμης πάντα είναι μεγαλύτερη. Στο ΠΑΣΟΚ εναπόκειται να αποδείξει ότι όλη αυτή η ιστορία δεν ήταν ένα κόλπο για να βγει από τα δύσκολα των ενδιάμεσων εκλογών, αλλά μπορεί να εξελιχθεί σε μια στρατηγική σύλληψη για τη συγκρότηση της ευρύτερης Κεντροαριστεράς. Εξάλλου επειδή τα πραγματικά δύσκολα -για τη χώρα και την κυβέρνηση- τώρα αρχίζουν, η συγκρότηση μιας ευρύτατης συμπαράταξης είναι όρος για την έξοδο από την κρίση.
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11374&subid=2&pubid=42542952

Η Κρίση Μητέρα της Αλλαγής: Για μια Διαφορετική Ελλάδα

Εκδήλωση με θέμα "Η Κρίση Μητέρα της Αλλαγής: Για μια Διαφορετική Ελλάδα", αύριο, Τρίτη 23 Νοεμβρίου στις 19.00 στο Αμφιθέατρο του Μεγάρου “Θεόδωρου Β. Καρατζά”, Εθνική Τράπεζα, Αιόλου 82-84


Η πορεία που χαράσσει η Ελλάδα από τις αρχές Μαΐου είναι δύσκολη και σίγουρα διαφορετική σε σχέση με το παρελθόν. Με το βλέμμα προς το μέλλον πλέον, το μείζον θέμα είναι αν η χώρα θα καταφέρει μεσοπρόθεσμα να επωφεληθεί από την κρίση, υλοποιώντας τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις, αυξάνοντας την παραγωγικότητά της και εκσυγχρονίζοντας τις δομές του κράτους και της κοινωνίας.
Λαμβάνοντας μέρος στο διάλογο για την "επόμενη μέρα" στην Ελλάδα, το Ελληνικό Ίδρυμα Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΛΙΑΜΕΠ) προσκαλεί το κοινό σε δημόσια συζήτηση με θέμα:"Η Κρίση Μητέρα της Αλλαγής: Για μια Διαφορετική Ελλάδα"
Οι κκ. Πέτρος Μάρκαρης, Συγγραφέας, Αλέκος Παπαδόπουλος, πρώην Υπουργός, Λουκάς Τσούκαλης, Πρόεδρος ΕΛΙΑΜΕΠ και Κωστής Χατζηδάκης, Βουλευτής και πρώην Υπουργός, θα είναι οι κύριοι ομιλητές, ενώ ο κ. Ηλίας Κανέλλης, Δημοσιογράφος, θα συντονίσει την συζήτηση.

Ενα μέτωπο ευθύνης με συναίνεση

ΑΡΘΡΟ - ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ ΝΑΣΟΥ ΑΛΕΥΡΑ, ΚΩΣΤΑ ΚΑΡΤΑΛΗ ΚΑΙ ΓΙΩΡΓΟΥ ΦΛΩΡΙΔΗ


Το 2011 ενδεχομένως να αποδειχθεί ο δυσκολότερος χρόνος της μεγαλύτερης δημοσιονομικής, οικονομικής και παραγωγικής αναδιάρθρωσης που συντελείται μεταπολεμικά στη χώρα. Την ίδια στιγμή, όπως καταγράφηκε και εκλογικά, το πολιτικό μας σύστημα παρουσιάζει αυξανόμενη φθορά και σημαδεύεται από έντονα στοιχεία κρίσης αντιπροσώπευσης.
Το πολιτικό και οικονομικό έλλειμμα καθιστά επιτακτική την ανάγκη για ένταση της προσπάθειας για τη διάσωση της χώρας. Το εγχείρημα δεν είναι απλά πολιτικό και κομματικό, αλλά εθνικό και κοινωνικό. Είμαστε υποχρεωμένοι να το οδηγήσουμε σε αίσιο τέλος, μέσα από τη συνολική προσπάθεια και συμμετοχή.
Η πολιτική οφείλει να στρατευτεί στην εθνική ανάγκη αλλά και στην κοινωνική απαίτηση. Να μετασχηματίσει ριζικά τον εαυτό της και τη συνολική εικόνα της. Ο οδικός χάρτης είναι αυτοκριτική, ειλικρίνεια, θαρραλέες αποφάσεις, που δεν επηρεάζονται από τον εκλογικό κύκλο, και αποτελεσματικές πράξεις.
Το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας πρόσφατα, παρά τις αντιρρήσεις και ενστάσεις, δήλωσε αλληλέγγυο στην πολιτική σταθερότητα και στην πολιτική συνέχεια του προγράμματος διάσωσης και ανόρθωσης της χώρας. Εχουμε την πεποίθηση ότι μια ευρύτερη πλειοψηφία, πέραν των κομματικών συσχετισμών, θέλει τις μεγάλες αλλαγές μετάβασης από τον παρασιτισμό και την κλεπτοκρατία στη δημιουργική Ελλάδα. Από τη χρεοκοπία των δανεικών και του υπερκαταναλωτισμού σε μια νέα παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, που επιλέγει να ζήσει στο πλαίσιο των δυνατοτήτων της.
Είναι απολύτως φυσικό όλοι οι Ελληνες να μη θέλουμε την επιτήρηση και τον εξωτερικό έλεγχο, όμως όλοι γνωρίζουμε τις δικές μας σοβαρές, αν και διαφοροποιημένες στις επιμέρους κυβερνητικές περιόδους ευθύνες, άρα και την αναγκαιότητα των συμβιβασμών για να σταθεί η χώρα στα πόδια της. Το μνημόνιο δεν είναι η βασική αιτία των δεινών μας, αλλά το δραματικό αποτέλεσμα των λαθών μας. Δεν μπορούμε να το παρακάμψουμε, αλλά μόνο να το υπερβούμε, κάνοντας τη δουλειά μας, θεραπεύοντας τις κακοδαιμονίες μας και ξεπληρώνοντας τα χρέη μας. Σε κάθε περίπτωση οφείλουμε να πείσουμε τους πολίτες ότι το πολιτικό μας πρόγραμμα είναι ευρύτερο του μνημονίου.
Παράλληλα με την υποστήριξη, η κοινωνία επιζητεί διορθώσεις σε σημαντικές πλευρές της κυβερνητικής πολιτικής. Αυτές σχετίζονται και με την προστασία των δημόσιων αγαθών αλλά και, κυρίως, με την ανακούφιση των ιδιαίτερα πιεσμένων συμπολιτών μας.
Αυτό σημαίνει ότι επιβάλλονται ταχύτεροι ρυθμοί, καλύτερα αποτελέσματα, περισσότερη δικαιοσύνη στην κατανομή των βαρών, καθαρότερη προοπτική. Στον τρόπο δουλειάς μας, πρέπει να αυξήσουμε την εμπιστοσύνη στα θεσμικά όργανα, τον συντονισμό, τη σύνθεση και να μειώσουμε τις ασύνδετες εξατομικευμένες πρακτικές. Αμφιταλαντεύσεις, ολιγωρίες, φλυαρίες και υπεκφυγές προκαλούν σύγχυση στην κοινωνία, ενώ η κρισιμότητα της κατάστασης καθιστά περισσότερο από αυτονόητη την απόδοση ευθυνών σε όλους όσοι δεν ανταποκρίνονται στον τομέα ευθύνης τους.
Η αξιωματική αντιπολίτευση οφείλει να επανεξετάσει τη στάση της: Η αντιμνημονιακή πολιτική φθοράς απέναντι στην κυβέρνηση, χωρίς ρεαλιστική εναλλακτική πρόταση, αναπαράγει σταθερά το δημαγωγικό πρότυπο αντιπολίτευσης. Επιτείνει την κρίση χωρίς πολιτικό προσανατολισμό και διέξοδο.
Η παραδοσιακή αριστερά, εμμένοντας σε μια καταγγελτική στάση χωρίς ευθύνη και διάθεση συμμετοχής, αναπαράγει σταθερά το λαϊκιστικό πρότυπο της συντεχνιακής και άγονης αντιπολίτευσης.
Τέλος, η κοινωνία απαιτεί τη διαρκή διατύπωση της αλήθειας για τα δημόσια οικονομικά και την αποφυγή της επανάληψης μιας ρητορικής που ωραιοποιεί την πραγματικότητα και δημιουργεί λάθος εντυπώσεις και απατηλές προσδοκίες.
Πιστεύουμε λοιπόν, ότι οι υψηλές απαιτήσεις του εθνικού εγχειρήματος αλλά και οι αυξανόμενες αδυναμίες του πολιτικού συστήματος κάνουν επιτακτική όχι απλά τη διατήρηση του μετώπου ευθύνης και αλλαγών, αλλά την άμεση βελτίωση και διεύρυνσή του σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο. Ο αντίπαλος αυτού του μετώπου είναι οι αντιλήψεις και πρακτικές του παλαιοκομματικού ανταγωνισμού, της δημαγωγίας και του λαϊκισμού.
Η κυβέρνηση υφίσταται κριτική για το γεγονός ότι προεκλογικά δεν προετοίμασε τους πολίτες για το μέγεθος της οικονομικής διόρθωσης και προσπάθειας που απαιτείται.
Ομως αυτό δεν μπορεί να γίνει το άλλοθι της αδράνειας και της άρνησης της συμμετοχής σε μια προσπάθεια με εθνικά χαρακτηριστικά.
Η διεύρυνση του μετώπου ευθύνης και αλλαγών απαιτεί τη συναίνεση ή έστω την ελάχιστη συνεννόηση των πολιτικών δυνάμεων. Η ανάδειξη και επικράτηση της συναινετικής τάσης δεν καταργεί την πολιτική αυτονομία και την αντιπαράθεση ιδεών, αλλά στηρίζεται στη συνειδητοποίηση της κρίσιμης συγκυρίας.
Πρέπει, δε, να εκφραστεί στο πολιτικό κλίμα, στο ήθος, στη συμπεριφορά και στις σχέσεις των κομμάτων, αλλά και στο περιεχόμενο των πολιτικών, που σημαίνει κριτική με λύσεις και κριτική με ευθύνες. Αυτό δεν πρέπει να συγχέεται με μια απλή πολιτική ή κυβερνητική συνεργασία κομμάτων. Μπορεί να την περιλαμβάνει, μπορεί και όχι.
Σημαίνει κατάκτηση πολιτικής κουλτούρας ευθύνης και συνεννόησης, ώστε αυτή ν' αποτελέσει το πολιτικό συγκριτικό πλεονέκτημα στη μακρά και δύσκολη πορεία της ανόρθωσης.
Οσοι στον χώρο της πολιτικής, της διανόησης, της παραγωγής και βεβαίως της κοινωνίας συνειδητοποιούν αυτές τις αξίες, πρέπει να τις υπερασπιστούν εμπράκτως, ανεξάρτητα από ιδεολογικές και πολιτικές προσεγγίσεις.
Το ελλειμματικό πολιτικό μας σύστημα έχει ίσως την τελευταία του ευκαιρία να ανταποκριθεί στην ανάγκη ευθύνης και συνεννόησης που θέτει η κοινωνία.

Τρείς Βουλευτές του Πασοκ γράφουν....

Η Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία φιλοξενεί άρθρο-παρέμβαση των βουλευτών του Πασοκ Αλευρά,Καρτάλη καί Φλωρίδη.Οι τρείς βουλευτές με την δημόσια παρέμβαση τους επισημαίνουν την ανάγκη διαμόρφωση μετώπου ευθύνης που θα μιλήσει με ειλικρίνεια στους Έλληνες για την πραγματική κατάσταση της χώρας και επισημαίνουν την αναποτελεσματικότητα της κυβερνητικής πολιτικής στην αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης.
Το άρθρο των τριών δυναμικών βουλευτών, πέραν της ουσίας του περιεχομένου του,συνιστά πολιτική παρέμβαση που ταράζει τα λιμνάζοντα ύδατα της πολιτικής ζωής και αποτελεί εναρκτήριο λάκτισμα εξελίξεων που θα επηρεάσουν την κυβερνητική πολιτική και την εσωκομματική ζωή του Πασοκ.

Ο Αρθούρος, η Τίνα, ο Νίκος και τα συμφέροντα πίσω από τις αυξήσεις στη ΔΕΗ

Μάριος Ευγενικός

Στις μέρες της Καραμανλικής διακυβέρνησης η διοίκηση Αθανασόπουλου στην ΔΕΗ επικαλούμενη τις υψηλές διεθνείς τιμές του πετρελαίου , που είχαν φθάσει τα 150 δολ.το βαρέλι, επέβαλε ρήτρα καυσίμων στα τιμολόγια του ηλεκτρικού ρεύματος και τα αύξησε κατά 32%. Εκτοτε κύλησε αρκετός χρόνος και οι διεθνείς τιμές του πετρελαίου έπεσαν στα 70 δολ. το βαρέλι.

Η νέα κυβέρνηση Παπανδρέου και η διοίκηση Αρθούρου Ζερβού- της ''πράσινης'' Τίνας και του Νικολάκη Παπανδρέου άνθρωπος ο κ. καθηγητής - προκειμένου να αποφύγει τη μείωση των τιμολογίων όπως η ρήτρα καυσίμων επέβαλε, την κατήργησε. Και το εξοργιστικότερο τώρα είναι ότι επικαλούμενη την απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικού ρεύματος και τη ζητούμενη από την τρόικα και το ΔΝΤ αναδιάρθρωση των τιμολογίων, διεκδικεί νέες αυξήσεις της τάξης του 30% για την τριετία που ακολουθεί.Οι ανθρωποι προφανώς είναι στημένοι.
Η ΔΕΗ το 2009 είχε κέρδη 1 δισ. ευρώ και το 2010 πιθανώς να ξεπεράσει το 1,5 δισ,ευρώ. Τίποτε δεν δικαιολογεί τις αυξήσεις των τιμολογίων ειδικά σε τούτες τις τόσο δύσκολες οικονομικές συνθήκες. Ετσι και επιβληθούν θα δοκιμάσουν την οικονομία και τα νοικοκυριά. Η ζητούμενη από το ΔΝΤ αναδιάρθρωση μπορεί να εξασφαλισθεί τόσο με αυξήσεις των τιμολογίων όσο και με μειώσεις. Μόνοι οφελημένοι από μια αύξηση τιμολογίων θα είναι οι ιδιώτες παραγωγοί, οι οποίοι δεν μπορούν να ανταγωνισθούν την ΔΕΗ.
Γι αυτό επιδιώκουν την αύξηση της οριακής τιμής του ρέύματος για τη δημόσια επιχείρηση. Ολη η πιάτσα βοά ότι πίσω από τον Αρθούρο και την Τίνα βρίσκεται ο Νικος Παπανδρέου και πίσω από αυτόν πολυποίκιλα συμφέροντα. Αν έτσι έχουν τα πράγματα, αν όντως η ΔΕΗ οδηγείται σε υπεραυξήσεις τιμολογίων μόνο και μόνο για να ικανοποιηθούν οι φίλοι του Νίκου, τότε τα πράγματα σοβαρεύουν επικίνδυνα και η οικογένεια Παπανδρέου κινδυνεύει να περιπέσει σε χορό σκανδάλων.
Ο πρωθυπουργός έχει πικρή εμπειρία από τέτοιες εμπλοκές και βεβαίως θυμάται όσα ακολούθησαν της πρωτοβουλίας του πατέρα του και του ιδίου για την ανάδειξη νέων τζακιών και νέων επιχειρηματιών. Ας μαζέψει λοιπόν τον αδελφό του και την προστατευομένη του την κυρία Τίνα πριν είναι αργά.
Πηγή: http://www.insideinfo.gr/blog/751/o-arthouros-e-tina-o-nikos-kai-ta-sumpheroda-piso-apo-tis-auxeseis-ste-dee

Η Κατσέλη παρασύρει Παπακωνσταντίνου.

 O κ. Παπανδρέου θα προχωρήσει σε κυβερνητικό ανασχηματισμό μετά τη ψήφιση του προϋπολογισμού, την ανακοίνωση του ενιαίου μισθολογίου στο Δημόσιο, τις διαρθρωτικές και μισθολογικές αλλαγές στις ΔΕΚΟ. Ορισμένοι των συμβούλων του, προτείνουν την άμεση εκδίωξη της κ. Κατσέλη απο την κυβέρνηση, επικαλούμενοι την άτυπη ανάδειξη της σε αρχηγό των "αντιμνημονιακών" υπουργών του Πασοκ. Η πρόσφατη άρνηση της να αποδεχθεί την εφαρμογή των ρητών κυβερνητικών δεσμεύσεων για τις μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας έχει δημιουργήσει έντονα αρνητικό κλίμα εις βάρος της υπουργού Εργασίας. Ο πρωθυπουργός, χωρίς να δεσμευθεί για οτιδήποτε, σκοπεύει να ασχοληθεί με την "Πασιονάρια" μετά το πέρας των άμεσων διεθνών υποχρεώσεων του. Ο κ. Παπανδρέου θα αντιμετωπίσει με την επάνοδο του στην Ελλάδα και τη δυσαρέσκεια του "αχαμνού" κ.Παπακωνσταντίνου, σχετικά με την εντεινόμενη παρουσία και προβολή του κ. Παπαδήμου.Ο υπουργός Οικονομικών στην προσπάθεια του να αποσείσει κάθε ευθύνη του για τις αποτυχίες της οικονομικής πολιτικής ,διαβλέπει προσωπικό κίνδυνο με την εμπλοκή του κ. Παπαδήμου στον στενό πυρήνα των συμβούλων με τους οποίους ο κ. Παπανδρέου συζητά τις οικονομικές εξελίξεις και τα αναγκαία μέτρα που οφείλει να λάβει η κυβέρνηση. Το πρόβλημα όμως του πρωθυπουργού είναι διαφορετικό. Πληθαίνουν εκείνοι που ισχυρίζονται οτι με αυτό το οικονομικό επιτελείο είναι σχεδόν αδύνατον να αντιμετωπισθεί με επάρκεια και αποτελεσματικότητα το εξαιρετικά απαιτητικό 2011. Οψόμεθα εις Φιλίππους

Τι υπογράψατε λεβέντες ?

Γράφει ο revival.

Από το κείμενο του επικαιροποιημένου μνημονίου (συμφωνήθηκε με την τρόικα το καλοκαίρι) :
«Η μεταρρύθμιση της αγοράς εργασίας έχει σχεδόν ολοκληρωθεί. Ουσιαστικές νομοθετικές αλλαγές εισήχθησαν τον Ιούλιο και οι οποίες αλλάζουν τη νομοθεσία προστασίας της απασχόλησης και το καθεστώς που διέπει τις απολύσεις, οδηγούν στην αλλαγή του πλαισίου εφαρμογής των κατώτατων μισθών, τη μείωση της αποζημίωσης των υπερωριών και επιτρέπουν στις συμφωνίες σε επίπεδο επιχειρήσεων να υπερέχουν των άλλων επιπέδων».
Αυτά αναγράφονται στο μνημόνιο ρητά και κατηγορηματικά. Σε αυτά έχει δεσμευτεί η κυβέρνηση με την υπογραφή της.
Τώρα η κ. Κατσέλη «μάχεται» για να αλλάξει τη συμφωνία, ενώ η τρόικα επιμένει, ορθώς από την πλευρά της, στην πιστή τήρηση των συμφωνηθέντων.
Για όσους δεν κατάλαβαν, η ρύθμιση αυτή επιτρέπει στις επιχειρήσεις να ανατρέπουν, προς το χειρότερο, τα συμφωνηθέντα στην εθνική γενική συλλογική σύμβαση εργασίες και τις κλαδικές συμβάσεις. Να τις υποκαθιστούν δηλαδή με συμφωνίες μέσα στην επιχείρηση, όπου οι εργαζόμενοι δεν έχουν τη δύναμη να διαπραγματευθούν.
Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση δεν έκανε την παραμικρή διαπραγμάτευση όταν υπέγραψε το μνημόνιο. Είπε ναι σε όλα.
Οι κραυγές «εθνικής ανεξαρτησίας» είναι εκ των υστέρων, εκ του ασφαλούς και άρα εκ του πονηρού.
Γιατί ο πρωθυπουργός, λαλίστατος κατά τα άλλα στα διεθνή media και πρόθυμος να ανοίγει μέτωπα στην ΕΕ, δεν κατέθεσε το διεθνές κύρος και τις διασυνδέσεις του για να αποτρέψει τέτοιες ρυθμίσεις?

Από πείσμα και τρέλα θα ζω σε τούτη τη χώρα!

Αντί αφιερώματος  για την επέτειο των 37 χρόνων απο την εξέγερση του Πολυτεχνείου.

Αυτός είναι ο πανηγυρικός της 28ης Οκτωβρίου του 2010 του θεολόγου του Γυμνασίου Σαγέϊκων Αχαϊας.


Αναγνώσθηκε από τον άμβωνα στην εκκλησία και έμειναν όλοι άφωνοι.

«Από πείσμα και τρέλα θα ζω σε τούτη τη χώρα!»


Του Γιώργου Μάλφα, θεολόγου
Εβδομήντα χρόνια μετά.

Γιορτάζεις την Εθνική Αντίσταση του Λαού μας, τραγουδάς «γυναίκες Ηπειρώτισσες», υψώνεις αμήχανα σημαίες, χορεύεις από κεκτημένη συνήθεια στις πλατείες. Φέτος όμως, δυσκολεύεσαι να πεις το «ΟΧΙ». Δεν είσαι σίγουρος, αμφιβάλλεις. Φοβάσαι τους συνειρμούς, τις πιθανές παρεξηγήσεις. Τρέμεις τις συνέπειες.
Χρόνια τώρα, επαναλάμβανες τελετουργικά μονότονα το «ΟΧΙ» του παππού σου. Καμάρωνες τη θυσία του, θριαμβολογούσες αδαπάνητα για τα κατορθώματα και τους ηρωισμούς της γενιάς του. Στις δεκαετίες όμως που ακολούθησαν κατασπατάλησες νωχελικά την ελευθερία που σου χάρισε! Έφτιαξες τη ζωή σου. Το δικό σου, επιτέλους, σπίτι, και το δικό σου εξοχικό. Έκανες ταξίδια μακρινά και πολυδάπανα, σε προορισμούς εξωτικούς. Αγόρασες πρώτο και μετά δεύτερο αυτοκίνητο. Χρεώθηκες ασυλλόγιστα δάνεια, δόσεις και κάρτες που αφειδώς σου πρόσφεραν οι τράπεζες. Μπούχτισες τα παιδιά σου φροντιστήρια και ιδιαίτερα, να σπουδάσουν προσοδοφόρα επαγγέλματα, να γίνουν υψηλόβαθμα «στελέχη διοίκησης επιχειρήσεων». Εκμεταλλεύτηκες, με όλους τους δυνατούς τρόπους, τους μετανάστες που είχαν την ανάγκη σου, για να μαζέψουν τις ελιές σου, να χτίσουν και να καθαρίσουν το σπίτι σου, να. φυλάξουν τα παιδιά σου. Έπαιξες στο Χρηματιστήριο το κληρονομημένο βιός των γονιών σου και αγόρασες «αέρα» που σου πούλησαν οι αετονύχηδες της ελεύθερης αγοράς. Συναλλάχθηκες μ' αυτό το άθλιο κράτος κάτω απ' το τραπέζι κάμποσες φορές, δεν θυμάσαι και συ πόσες. για τη στρατιωτική θητεία του γιου σου, το διακανονισμό της εφορίας, το αυθαίρετο δίπλα στη θάλασσα, το διορισμό στην επίζηλη δημοσιο-υπαλληλία, τη λίστα αναμονής σε κάποιο νοσοκομείο. Διασκέδασες την πλήξη σου βόσκοντας αμέριμνα στα λιβάδια της τηλεόρασης, κάνοντας φωτοσύνθεση με την προπαγάνδα και το γούστο των αχρείων της κάθε εξουσίας. Ατίμασες την ψήφο σου ξανά και ξανά για μια «εξυπηρέτηση», εκδούλευση των φαύλων της κομματοκρατίας, των επαγγελματιών και των κληρονόμων της πολιτικής.
Φέτος όμως, τα πράγματα δεν είναι όπως παλιά. Η γιορτή δεν είναι πια γιορτή. Μεγάλα λόγια δεν βγαίνουν απ' το στόμα. Φειδωλή και ντροπαλή η εθνική σου αξιοπρέπεια προσποιείται, καμώνεται πως γιορτάζει κάτω απ' το αυστηρό βλέμμα της επιτήρησης. Στενάχωρα όλα. Μέσα μας, γύρω μας, παντού. «Το αδιέξοδο της χώρας στις ψυχές των κατοίκων της». Πατρίδα υποτελής και υπόχρεη. Πατρίδα «πεδίο βολής φθηνό». Πατρίδα έρμαιο της απληστίας των τοκογλύφων, των ισχυρών του χρήματος, των δανειστών που γυρεύουν πίσω τα λεφτά τους. Σε υποτιμούν σήμερα άμοιρη πατρίδα μου για να σε αγοράσουν τζάμπα αύριο.
Πεθαίνω σαν χώρα! Ακούς την κραυγή; Βλέπεις και συ το κακό που μας βρήκε; «Όποιος δεν έχει δει ανθρώπους να πεθαίνουν σφυροκοπημένοι από αόρατο χέρι στους δρόμους, δεν μπορεί να καταλάβει τι σημαίνει και τι είναι ο θάνατος μιας χώρας.».
Πατρίδα, κατοχή και αντίσταση: κι αν οι λέξεις άδειασαν με τα χρόνια, δεν φταίνε οι λέξεις, οι ζωές μας άδειασαν! Πριν λιποψυχήσουν οι λέξεις, λιποψυχεί το φρόνημα των ανθρώπων, η θέληση των λαών να παραμείνουν αδούλωτοι. Όχι παιχνίδια με τις λέξεις! Ποιος δικαιούται να μιλάει στη γιορτή σήμερα για πατρίδα, για κατοχή και αντίσταση; Οι πατριδοκάπηλοι που κάθε φορά, την κρίσιμη στιγμή, συνθηκολογούσαν με τον κατακτητή; Ή μήπως, οι πολιτικές και οικονομικές ελίτ που εγκατέλειπαν την πατρίδα και το λαό την ώρα της μάχης, για να επιστρέψουν κατόπιν ως εθνοσωτήρες και ελευθερωτές;

«Ποιος είναι, λοιπόν, πατριώτης;»

Ο Άρης Βελουχιώτης, το τραγικό αυτό σύμβολο της Αντίστασης του Λαού μας, έχει κάτι να σου πει: «Ποιος είναι ο πατριώτης; Αυτοί ή εμείς; Το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα και τρέχει νά 'βρει κέρδη σ' όποια χώρα υπάρχουνε τέτοια. Γι' αυτό δε νοιάζεται κι ούτε συγκινείται με την ύπαρξη των συνόρων και του κράτους. Ενώ εμείς, το μόνο που διαθέτουμε, είναι οι καλύβες μας και τα πεζούλια μας. Αυτά, αντίθετα από το κεφάλαιο που τρέχει, όπου βρει κέρδη, δεν μπορούν να κινηθούν και παραμένουνε μέσα στη χώρα που κατοικούμε. Ποιος, λοιπόν, μπορεί να ενδιαφερθεί καλύτερα για την πατρίδα του; Αυτοί που ξεπορτίζουνε τα κεφάλαιά τους από τη χώρα ή εμείς που παραμένουμε με τα πεζούλια μας εδώ;»

Εδώ θα παραμείνουμε, δε θα φύγει κανείς, κυνηγημένε απ' όλους Καπετάνιε! Εδώ, να φυλάμε τα πεζούλια που μας άφησες! Θα μοιραστούμε αν χρειαστεί ακόμη και τη φτώχια μας, την ανάγκη, την οργή μας, μα δεν θα εγκαταλείψουμε. Γι' αυτό.

«Τα καράβια μου καίω, δεν θα πάω πουθενά.


Κι ας μη μου 'χεις χαρίσει ποτέ ένα χάδι ως τώρα


πάντα εδώ θα γυρνώ,


από πείσμα και τρέλα,


θα ζω σε τούτη τη χώρα, ώσπου να βρω νερό,


γιατί ανήκω εδώ.


Σταυρωμένη πατρίδα


μες στα μάτια σου είδα της ανάστασης φως».


(Τα καράβια μου καίω, Ν. Πορτοκάλογλου)

Εκλογικό αποτέλεσμα

Γράφει ο  «Περαιωμένος».

 α) Όταν και για την δεύτερη Κυριακή εμμένει 10% λευκό και άκυρο, αυτό σημαίνει ότι 700.000 ψηφοφόροι είναι αποφασισμένοι, παρακολουθούν, αξιολογούν, κρίνουν και παίρνουν θέση.
Είναι μια τεράστια ήδη κρίσιμη μάζα ψηφορόρων που δεν είναι «μάζα». Είναι προφανές οτι αυτοί (οι 700 χιλιάδες) απέρριψαν τους εκβιασμούς. Στάθηκαν ψύχραιμοι και συνειδητοποιημένοι στην άρνησή τους και κυρίως επίμονοι στην απόφαση και στην αναζήτησή τους.
β) Τα άλλα εκατομύρια της αποχής, όπως και να τα μετρήσουμε, όπως και να τα κατανοήσουμε (τόσοι από εδώ, τόσοι από εκεί) περιέχουν μέσα τους μια κρίσιμη απροσδιοριστία.
Η αποχή είναι διαμαρτυρία και απροθυμία. Είναι άρνηση και απόρριψη. Προβληματισμός και αμηχανία, όπως είναι και τεμπελιά αλλά και αναβολή αποφάσεων. Πώς κατανέμεται (ποσοστιαία) η αποχή σ'αυτές τις εκδοχές δεν γνωρίζουμε. Ας ασχοληθούν οι δυνατοί λύτες !
Αν όμως (η αποχή) ακολουθεί στοιχειώδη αναλογικότητα τότε κάτι συμβαίνει με τον δικομματισμό, που εμείς πιστεύουμε ότι είχε μπει σε κρίση, όπως πιστεύουμε ότι η πολιτική του «νομιμοποίηση» και ο ιστορικός του κύκλος φαίνεται να κλείνει ώστε να αναμένονται εξελίξεις.

Ο "ραντιέρης" και οι φίλοι του.

Ο "ραντιέρης" πρόεδρος του ΣΕΒ κ. Δασκαλόπουλος σε αγαστή συμφωνία με τον νεοφιλελεύθερο κ. Κυριάκο Μητσοτάκη και τον πούρο σοσιαλδημοκράτη υφυπουργό Προστασίας του Πολίτη  κ. Όθωνα οργανώνουν το μέτωπο εθνικής σωτηρίας με πρώτο σημείο συμφωνίας την ανάγκη απόλυσης Δημοσίων υπαλλήλων. Θα συμφωνήσω μαζί τους, θα προσέλθω ταπεινός υπηρέτης τους με τις παρακάτω προϋποθέσεις.
 Πρώτον, ο "ραντιέρης", θα φέρει στη χώρα τις ανά το κόσμο καταθέσεις του. Θα υποχρεώσει να πράξουν το ίδιο και όλα τα μέλη του ΣΕΒ, όπως επίσης θα δημοσιοποιήσουν και τις εξωχώριες εταιρείες που διαθέτουν. Θα προσφέρει ετησίως ο ο κ.Δασκαλόπουλος και όλα τα μέλη του ΣΕΒ τα εισοδήματα δυο μηνών στα δημόσια ταμεία.
Δεύτερον, ο κ. Μητσοτάκης θα αναλάβει την προεδρία της παγκόσμιας οργάνωσης για την Διαφάνεια και την μάχη εναντίον της διαφθοράς, ώστε ο ΣΕΒ να νοιώθει την καυτή ανάσα του ελέγχου στο σβέρκο του.
Τρίτον, ο πούρος σοσιαλδημοκράτης κ. Όθωνας, με τις γνωστές αγωνιστικές περγαμηνές στην αυλή του κ. Παπανδρέου,αναλαμβάνει  την σύνταξη της λίστας των υπό απόλυση δημοσίων υπαλλήλων (εφεξής θα ονομάζεται Λίστα του Όθωνα) και θα οριστεί εφ΄όρου ζωής  Α αντιπρόεδρος του ΣΕΒ και επίτιμος πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς.

Επέλεξε το ΠΑΣΟΚ τον καλύτερο για την περιφέρεια Ηπείρου;

Γράφει ο delinquents

Ωραία, με ποιο σκεπτικό θα ζητούσαμε από την υπόλοιπη αριστερά και από τους ανένταχτους πολίτες, ακόμα ίσως και από μία μερίδα του ΠΑΣΟΚ, την στήριξή τους στον υποψήφιο του ΠΑΣΟΚ; Είχαμε, ως ΠΑΣΟΚ, επιλέξει τον καλύτερο δυνατό για την περιφέρεια Ηπείρου; Μπορούσαμε τον υποψήφιό μας να τον στηρίξουμε στην κοινωνία με νύχια και με δόντια; Επιλέξαμε τον αντίστοιχο Καμίνη ώστε να ανατρέψουμε μία παγιωμένη κατάσταση; Η διαδρομή και οι ικανότητές του ήταν αντίστοιχες με τις αρμοδιότητες που θα αναλάμβανε;
Οι ερωτήσεις είναι πολλές και οι απαντήσεις που έχει ο καθένας μας μέσα στο μυαλό του είναι αποκαρδιωτικές. Είναι κοινό μυστικό πως η επιλογή του ΠΑΣΟΚ στην περιφέρεια Ηπείρου ήταν μία επιλογή ήττας. Δεν εξηγείται αλλιώς πως προκρίθηκε η επιλογή ενός στελέχους με καίρια αρνητικά σημεία για μία τόσο σημαντική θέση (μικροί πρωθυπουργοί ή ισότιμοι με υπουργοί, κατά τα λεγόμενα του πρωθυπουργού). Τα έχουμε αναφέρει και στο παρελθόν (Τα χαρακτηριστικά του υποψηφίου περιφερειάρχη … – ανεπάρκεια μόρφωσης, περιορισμένες ικανότητες διοίκησης, αναξιοκρατικές πρακτικές, κτλ) αλλά το κύριο που θα πρέπει να εξάγουμε από αυτές τις εκλογές είναι πως όπου προκρίθηκαν αξιόλογοι υποψήφιοι το εκλογικό σώμα τους τίμησε με την ψήφο του. Είτε ανέτρεψαν παγιωμένες καταστάσεις ετών, είτε πραγματοποίησαν μία αξιόλογη πορεία. Το εμφατικό ~10% στην διαφορά που διαμορφώνεται τι μας διδάσκει;
Επιλογές σαν αυτή που έκανε το ΠΑΣΟΚ στην περιφέρεια Ηπείρου αποξενώνουν το εκλογικό σώμα και σίγουρα δημιουργεί τις προϋποθέσεις ώστε ακόμα περισσότεροι ανένταχτοι πολίτες να γυρίσουν την πλάτη στους κομματικούς σχηματισμούς. Η μειωμένη προσέλευση στις κάλπες μπορεί μόνο να αντιμετωπιστεί επιλέγοντας αξιόλογα, ενεργά άτομα από την κοινωνία που μπορούν να εμπνεύσουν τους πολίτες.
http://delinquents.wordpress.com/2010/11/15/%ce%b5%cf%80%ce%ad%ce%bb%ce%b5%ce%be%ce%b5-%cf%84%ce%bf-%cf%80%ce%b1%cf%83%ce%bf%ce%ba-%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%ba%ce%b1%ce%bb%cf%8d%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%bf-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%cf%80/

Μπουτάρης και Καμίνης είναι το όνομα της ελπίδας.

Μπουτάρης και Καμίνης εκφράζουν το τέλος της πολύχρονης και αδιάλειπτης κυριαρχίας της συντηρητικής παράταξης στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη. Η νίκη τους τροφοδοτεί τις ελπίδες των κατοίκων των δύο μεγάλων αστικών κέντρων,για καθολική και ολόπλευρη αναβάθμιση της ποιότητας ζωής τους. Οι κάτοικοι της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης ακουμπούν τις προσδοκίες τους σε δύο πολιτικά πρόσωπα που δεν κουβαλούν κομματικές εμπλοκές και βαρίδια, σε δύο πολιτικούς που δεν υποτάσσονται στο πολιτικό κόστος και είναι αποφασισμένοι, σύμφωνα με τις δεσμεύσεις τους, να προχωρήσουν σε ριζοσπαστικές λύσεις. Απέναντί τους θα συναντήσουν κατεστημένες συμπεριφορές και νοοτροπίες, οπισθοδρομικές συντεχνίες και πάμπολλες πολιτικές καχυποψίες. Πίστωση χρόνου δεν θα έχουν. Για τούτο, από σήμερα οφείλουν να ετοιμάσουν προγράμματα υλοποιήσιμα και άμεσης εφαρμογής και κυρίως να εμπνεύσουν ένα νέο ανοικτό, δημοκρατικό, διάφανο και έντιμο τρόπο αυτοδιοικητικής λειτουργίας. Δεν δικαιούνται να αποτύχουν.

ΚΙΤΡΙΝΕΣ ΚΑΡΤΕΣ

Με το τέλος της εκλογικής αναμέτρησης μετράμε "κίτρινες κάρτες".Πάμε λοιπόν.
Κίτρινη κάρτα στον κ. Παπανδρέου και το Πασοκ για την αναποτελεσματική και άδικη κυβερνητική πολιτική. Η πίστωση για την έξοδο της χώρας απο την οικονομική κρίση σημαίνει ανοχή και θυσίες, αλλά δεν ταυτίζεται με τον κοινωνικό ισοπεδωτισμό,την απουσία σχεδίου, αποφασισμένης διευθύνουσας ομάδας και ελπίδας.
Κίτρινη κάρτα στον κ. Σαμαρά και την Ν.Δ.. Η "ολική επαναφορά" αργεί, ο λαϊκός θυμός για τα επιτεύγματα των κυβερνήσεων Καραμανλή δεν έχει εκτονωθεί και οι πολιτικές"ελαφρότητες" απωθούν, δεν πείθουν.
Κίτρινη κάρτα στην Αριστερά. Ανεδαφική, κλεισμένη σε φρούρια με ψηλά τείχη, πολυδιασπασμένη και βουτηγμένη σε προσωπικές ματαιοδοξίες αυτοορίζεται ως το pet  του πολιτικού συστήματος.
Κίτρινη κάρτα στο πολιτικό σύστημα στο σύνολο του. Δεν εμπνέει, δεν δημιουργεί, δεν εκφράζει και δεν υπηρετεί την κοινωνία. Η αποχή, τα λευκά και τα άκυρα επωάζουν το νέο, το καινούργιο. Οι προσδοκίες ματαιώθηκαν και ο πολιτικός χρόνος πυκνός καθιστά απρόβλεπτες την ταχύτητα και το βάθος των πολιτικών εξελίξεων. Σύντροφοι ΞΥΠΝΗΣΤΕ.

Το λευκό είναι πολιτική στάση

Γράφει η Κοραλία.
Το επιτελείο του ΠΑΣΟΚ, ομού με τους καλοθελητές διερμηνείς και τους στοιχιμένους σε συγκεκριμένα συμφέροντα δημοσιογράφους, ερμηνεύουν το εκλογικό αποτέλεσμα ως μήνυμα αποδοχής ή έστω ανοχής της κυβέρνησης. Προκλητικά μειώνουν και αποσιωπούν τη σημασία της τεράστιας και πρωτόγνωρης αποχής που ειδικά στην περιφέρεια Αττικής ξεπερνά το 60%. Ισχυρίζονται πως αφού το εκλογικό σύστημα επιτρέπει την εκλογή αρχόντων ακόμα και με ελάχιστη συμμετοχή των εκλογέων, δεν έχει σημασία ο αριθμός των πολιτών που αισθάνεται αλληλέγγυος με τα δύο κόμματα που εκαλείτο να επιλέξει. Επιπλέον καταδικάζουν και καταγγέλουν την πλειοψηφία των πολιτών στο σύνολο του εκλογικού σώματος που αποφάσισε να απόσχει ή πήγε στις κάλπες και δήλωσε την αντίθεσή του με λευκό και άκυρο ως αδιάφορους, παραλίες και καφενόβιους. Επομένως συμπεραίνουν πως μπορούν, ως μοναδικοί υπεύθυνοι, να κυβερνούν, να ερμηνεύουν και να αναλύουν τα πολιτικά δρώμενα αγνοώντας την αποχή.
Κατά τη γνώμη μου, σε μια κρίσιμη στιγμή που κρίνεται η θέση της χώρας στη διεθνή σκηνή, η επιβίωση των λαικών στρωμάτων και η οικονομική επιβίωση της χώρας, δε μπορεί η αποχή να ερμηνεύεται με την εύκολη φράση "μα έτσι συμβαίνει και σε κάποιες χώρες της δύσης" ή ο ελληνικός λαός μέσα σε ένα χρόνο έγινε αδιάφορος για την πολιτική.
Χθες ένα μέρος αυτών που απείχαν απάντησε "όχι δε θα πάρω", γιατί έπρεπε να επιλέξει, με το μαχαίρι στο λαιμό, ανάμεσα στην φιλελεύθερη πολιτική του ΠΑΣΟΚ και το κόμμα της δεξιάς που ενεδύθη λαικιστικά το μανδύα του αντιμνημονίου. Ισχυρίζομαι δηλαδή ότι η αποχή γι αυτούς ήταν μια βασανιστική και βαθειά πολιτική στάση και γι αυτό δεν πρέπει να υποτιμάται ή να παραβλέπεται. Κάποιοι απαιτούσαν από ψηφοφόρους του χώρου του ΠΑΣΟΚ ή της αριστεράς, εφόσον δε συμφωνούν με το μνημόνιο και την ασκούμενη πολιτική, να ψηφίσουν ΝΔ και βέβαια αυτοί διάλεξαν αποχή.
Ίσως είναι φυσιολογικό, για το κόμμα του ΓΑΠ να συνεργάζεται με αμφίβολες προσωπικότητες στην Πελοπόννησο που υποστηρίζονται από το ακροδεξιό κόμμα του ΛΑΟΣ και στην περιφέρεια της Αττικής να δέχεται στο δεύτερο γύρο την υποστήριξη του ΛΑΟΣ (τι σημαίνει αυτό άραγε στις εξελίξεις που θα ακολουθήσουν?), δεν είναι όμως για ορισμένους από τους μέχρι πρόσφατα ψηφοφόρους του που δε συνερίζονται τις οβιδιακές μεταμορφώσεις του. Τέλος θα ήθελα να θυμήσω ότι στην Ελληνική πολιτική ιστορία η μεγάλη αποχή στο παρελθόν παρήγαγε πολιτικά αποτελέσματα.

Από αύριο αρχίζουν τα δύσκολα

«Από αύριο αρχίζουν τα δύσκολα. Ανοίγει ένας κύκλος εξαιρετικά κρίσιμος για την οικονομία, για τη χώρα, για τις προοπτικές κάθε οικογένειας και κάθε επιχείρησης», δήλωσε ο υπουργός Αμυνας Ευάγγελος Βενιζέλος.

«Χρειαζόμαστε ενότητα. Φυσικά χρειαζόμαστε κι ένα εθνικό σχέδιο που η κυβέρνηση το συγκροτεί και το εφαρμόζει. Αλλά δεν αρκεί η κυβέρνηση, δεν αρκεί η κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Χρειαζόμαστε όλη την κοινωνία, χρειαζόμαστε όλες τις πολιτικές δυνάμεις, προκειμένου να πετύχουμε τους αναγκαίους εθνικούς στόχους που οφείλουμε να πετύχουμε», διεμήνυσε ο υπουργός.

Στις δηλώσεις αυτές προέβη μετά την άσκηση του εκλογικού του δικαιώματος στη Θεσσαλονίκη o πάλαι ποτέ επικεφαλής της έσωκομματικής αντιπολίτευσης του κ. Παπανδρέου. Τώρα "ενσωματωμένος" στην Ακαδημαϊκή στρατηγική Παμπούκη, ελίσσεται και υπαινίσσεται. Το 42% της λαϊκής βάσης του Πασοκ το "ξόδεψε" για ένα Υπουργείο, μία θέση Διοικητή οργανισμού και δύο τοποθετήσεις αντιπεριφερειαρχών. Για να του "επιτρέπεται να λέει "Φυσικά χρειαζόμαστε κι ένα εθνικό σχέδιο που η κυβέρνηση το συγκροτεί και το εφαρμόζει". Δηλαδή Βαγγέλη συμμετέχεις σε μία κυβέρνηση και υπηρετείς έναν πρωθυπουργό που κυβερνούν χωρίς σχέδιο και τώρα μετά 13 μήνες το ανακαλύπτεις και το δηλώνεις δημόσια? Καλά δεν ήξερες......δεν ρώταγες τον Φελώνη? Μέχρι και αυτός το ξέρει.

Ανήκομεν στη Δύση

Η αποχή μπορεί να είναι, εκ νέου, ο μεγάλος νικητής και του Β γύρου των αυτοδιοικητικών εκλογών. Μέχρι στιγμής, όλες οι πληροφορίες συγκλίνουν στην διαπίστωση της διεύρυνσης του αριθμού των πολιτών που επιλέγουν να απέχουν της ψηφοφορίας. Για τούτο και οι εταιρείες δημοσκοπήσεων δεν διακινδυνεύουν προβλέψεις, ούτε άτυπα, ούτε στο παρασκήνιο. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Παπούλιας αυτό τον κίνδυνο επιχείρησε να αποσοβήσει με τις δηλώσεις του(εδώ) μετά το πέρας της άσκησης του εκλογικού του δικαιώματος στα Γιάννενα. Αν ο ρυθμός προσέλευσης των πολιτών στα εκλογικά τμήματα διατηρηθεί χαμηλά (όπως συμβαίνει μέχρι στιγμής), όλες οι μεγάλες μάχες-πλην περιφέρειας Αττικής- θα έχουν χαρακτηριστικά ντέρμπυ. Το βέβαιον είναι ότι τα μέχρι τούδε αναλυτικά εργαλεία δεν προσφέρονται για επαρκείς και στέρεες αναλύσεις και συμπεράσματα. Μία νέα εποχή ανατέλλει για τα πολιτικά πράγματα της χώρας. Επί τα χείρω η επί τα βελτίω? Κάθε απάντηση εμπεριέχει τον κίνδυνο της διάψευσής της και η μόνη βεβαιότητα που πηγάζει απο το αυξανόμενο-εδώ και χρόνια-μέγεθος της αποχής, είναι η "Δυτικοποίηση" της εκλογικής -πολιτικής συμπεριφοράς των Ελλήνων.

Ο τσάρος ενοχλείται

Στις  σημερινές (13/11) συσκέψεις του πρωθυπουργού κ. Παπανδρέου εν όψει των συζητήσεων με την τρόϊκα και την κατάθεση του προϋπολογισμού,συμμετείχε και ο άτυπος συμβουλος του κ. Παπαδήμος. Η παρουσία του πρώην Αντιπροέδρου της Ε.Κ.Τ είναι απόλυτα φυσιολογική, ευκταία και εν πολλοίς αναμενόμενη. Κάποιος όμως ενοχλήθηκε. Ποιός? Ο "αχαμνός" κ. Παπακωνσταντίνου. Μάλιστα, πάει ξέφυγε το παληκάρι.

Οι Ιφιγένειες της "πολιτικής ανοησίας"

Η κυβέρνηση του κ. Παπανδρέου προσπαθεί να τετραγωνίσει το κύκλο. Η υστέρηση των εσόδων και η αναθεώρηση των στοιχείων για το 2009 που επιβαρύνουν και το έλλειμμα του 2010, απαιτούν εξοικονόμηση επιπλέον 5 δις ευρώ. Μία ημέρα πρίν τον  Β γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών,το κυβερνητικό επιτελείο ισχυρίζεται ότι νεα μέτρα που θα αφορούν περικοπές μισθών, συντάξεων, γενικευμένη αύξηση της φορολογίας δεν πρόκειται να ληφθούν. Τα χρήματα θα αντληθούν απο τον περιορισμό των κρατικών δαπανών, διατείνεται ο "αχαμνός" κ.Παπακωνσταντίνου. Ο υπουργός ψεύδεται μαζί του ψεύδεται και ο πρωθυπουργός. Έχουν επιλέξει,γιά μία ακόμα φορά, την σταδιακή αποκάλυψη της πραγματικότητας και της αλήθειας. Όπως και πέρισυ τέτοιο καιρό, όταν καθ΄ομολογία του υπουργού Οικονομικών, ναί μεν γνώριζαν αλλά ηρνούντο για λόγους πολιτικούς και την αλήθεια να πούνε και τα απαραίτητα μέτρα να λάβουν.Τα αποτελέσματα της αβάσταχτης πολιτικής ανοησίας είναι πλέον γνωστά και τα υφίστανται οι Έλληνες πολίτες. Θα το πληρώσουν πιθανά και άξιοι εκπρόσωποι του Πασοκ στις αυριανές εκλογές. Αδίκως θα εισπράξουν την μήνι του εκλογικού σώματος αλλά θα αποτελέσουν δυστυχώς τις "πολιτικές Ιφιγένειες" του "Τρ(ο)ικού "πολέμου που ετοιμάζεται να διεξάγει η κυβέρνηση, σύμφωνα με τις διαρροές των υπουργών και στελεχών της.

΄Το Πασοκ τηλεφωνεί...

Το Πασοκ βρίσκεται σε τηλεφωνικό οργασμό. Μας τηλεφωνούν κάτι νερόβραστοι και-ωχ Θεέ μου-μας παροτρύνουν να συσπειρωθούμε και να πάμε την κυριακή να ψηφίσουμε τον Σγουρό και τον Καμίνη. Όταν τους ρωτάς  απο ποιά εταιρεία τηλεφωνούν σε ευχαριστούν, ομολογουμένως ευγενικά, και κατεβάζουν το ακουστικό. Καλό είναι που χρησιμοποιούνται νέες μορφές επικοινωνίας, ακόμα και αν η απόδοση τους είναι χαμηλή και αμφιλεγόμενη. Το πρόβλημα στο Πασοκ (Ιπποκράτους και Μαξίμου), είναι ότι ξέχασαν να καλέσουν τα μέλη και τους φίλους του κινήματος την προεκλογική περίοδο. Βλέπετε η αλαζονεία του καλοκαιριού και η μετέπειτα διακαναλική πολωτική αυτάρκεια εμπόδισε τους αυλικούς να απευθυνθούν στη βάση του κινήματος. Θεώρησαν περιττές τις συνελεύσεις και τις ολομέλειες, αρνήθηκαν την συμμετοχή των απλών συντρόφων. Τώρα τρέχουν . Γνωρίζω αρκετούς που θα ανταποκριθούν,γνωρίζω και κάποιους που έχουν στρέψει την πλάτη και αρνούνται τα διλήμματα και τις αντιδεξιές συσπειρώσεις. Κυρίως στρέφουν τη πλάτη  φωτεινά και δημιουργικά πολιτικά-και όχι μόνον-μυαλά. Και σταματούν να απαντούν στις κλήσεις μας.

Υπάρχει φώς?

Γράφει η Κοραλία.

Η αρχική εξάμηνη καθυστέρηση της κυβέρνησης να διαχειριστεί την οικονομική κρίση της χώρας είχε αποτέλεσμα να οδηγηθεί η χώρα στο μνημόνιο (αποτελεί διεθνή έλεγχο μη το ξεχνάμε). Μοναδικός στόχος του μνημόνιου είναι η εξασφάλιση αποπληρωμής των δανείων μας, γι αυτό τα μέτρα είναι κυρίως εισπρακτικά και δευτερευόντως θεσμικά. Οι θεσμικές αλλαγές έχουν σκοπό να βοηθήσουν επικουρικά την είσπραξη των απαιτήσεων των πιστωτών μας. Με άλλα λόγια το χρώμα των θεσμικών αλλαγών δεν θα μπορούσε να έχει κοινωνικές ευαισθησίες (βλέπε εργασιακές σχέσεις), αλλά βέβαια κάποιες θεσμικές αλλαγές φαντάζουν και ορισμένες είναι απαραίτητες σε ένα πελατειακό και αναχρονιστικό κράτος.

Η κυβέρνηση άτολμη, χωρίς πολιτικές προτεραιότητες και ιεράρχηση (εν πολλοίς ένα συνοθύλευμα προσωπικών πολιτικών) τον πρώτο χρόνο προστάτευσε όσο μπορούσε το πελατειακό σύστημα που την εξέλεξε(ΔΕΚΟ, οργανισμοί). Έτσι μέχρι τώρα έχει προβεί κυρίως σε εισπρακτικά μέτρα -έμμεσοι φόροι, έκτακτες εισφορές σε επιχειρήσεις, περαιώση, ημιυπαίθριοι...- και μείωση δαπανών με οριζόντια περικοπή συντάξεων και μισθών στο δημόσιο και τέλος μείωση των δημόσιων επενδύσεων.

Τα πιο πάνω μέτρα συνδιάστηκαν με την ανυπαρξία αναπτυξιακής πολιτικής. Ο πρωθυπουργός προτιμά τα ταρατατζούμ των fast track επενδύσεων από επίλεκτους και επομένως ευνοημένους ξένους επενδυτές, αντί να μειώσει τη γραφειοκρατία και να εγγυηθεί ένα σταθερό φορολογικό σύστημα (αυτά είναι επαρκή κίνητρα) για επενδύσεις από έλληνες και ξένους. Το ασταθές φορολογικό σύστημα για τις επιχειρήσεις συν την αβέβαιη έκβαση της οικονομικής κρίσης έχουν ως συνέπεια πολλές ελληνικές επιχειρήσεις να μεταφέρουν ήδη την έδρα τους στο εξωτερικό.

Αποτέλεσμα η χώρα βιώνει βαθειά ύφεση, η οποία θα συνεχισθεί το 2011 και το πιθανότερο το 2012(δεν υπάρχει φως στο τούνελ, λυπάμαι κ. Βενιζέλο και λοιποί παρατρεχάμενοι).

Η ύφεση οδηγεί σε συρρίκνωση του ΑΕΠ, δηλαδή σε μείωση της πίτας που μοιράζονται οι πολίτες, αλλά και σε μείωση των χρημάτων που το κράτος εισπράττει για να λειτουργήσει και να αποπληρώσει τους δανειστές του.
Σήμερα τα κυριότερα οικονομικά δεδομένα είναι:

-Η αύξηση του ελλείμματος για το 2009 το πιθανότερο γύρω στο 15.5% και του ελλείμματος του 2010 ακόμα και σε διψήφιο αριθμό (και εξαιτίας στις αστοχίες είσπραξης των εσόδων και μείωσης των δαπανών).
-Η ύφεση στην οικονομία
-Ο κοινωνικά άδικα όριζόντιος καταμερισμός του κόστους της κρίσης στη χώρα.
-Η στάση πληρωμών των υποχρεώσεων του κράτους στους φορολογούμενους και τους προμηθευτές του το 2010 και επομένως πιθανολογώ βάσιμα τη μεταφορά τους στο 2011. Ώστε να επιτευχθεί ο πρόσφατος στόχος (όπως τέθηκε από τον πρωθυπουργό) της μείωσης του ελλείμματος κατά 5,5%. Βέβαια η με τέτοιο τρόπο επίτευξη του στόχου είναι αριθμητική και μαγειρεμένη και σε κάθε περίπτωση ο στόχος για το 2010 όπως αναφέρεται στο μνημόνιο δεν ήταν αυτός.
-Η μη μείωση των δαπανών στις ΔΕΚΟ και τους οργανισμούς του δημοσίου έγκαιρα.
Ο χρόνος των αποφάσεων στην οικονομία δεν είναι ουδέτερος, παράγει μη ανατρέψιμα οικονομικά και βέβαια ως συνέπεια πολιτικά αποτελέσματα. Τα πιο πάνω οδηγούν σε ένα κοκτέιλ δύσκολα διαχειρίσιμο το 2011. Οι μειώσεις κόστους και ο εξορθολογισμό στις ΔΕΚΟ το πιθανότερο είναι να μην επαρκούν. Επομένως η κυβέρνηση, για να είναι συνεπής στους δανειστές της, θα αναγκασθεί σε εξυγίανση των ΔΕΚΟ χωρίς να εγγυηθεί τις θέσεις εργασίας (αν και σήμερα θέτει τις απολύσεις μάλλον ως φόβητρο για να ελαχιστοποιήσει τις αντιδράσεις από τη μείωση μισθών και τις μετατάξεις), αλλά και ίσως και το σημαντικότερο σε νέα αύξηση φόρων έμμεσων ή και έκτατων εισφορών και σε περαιτέρω μείωση των μισθών και των συντάξεων, αλλά και μεγαλύτερη εξαθλίωση των εργασιακών σχέσεων στον ιδιωτικό τομέα.
Η Ελλάδα δηλαδή θα είναι μια ειδυλιακή χώρα όπου οι πολίτες της όλο και περισσότερο πένητες θα δουλεύουν, όσοι δουλεύουν, για να ξεχρεώσουν τους δανειστές της. Ο δε πέλεκυς της επίσημης χρεοκοπίας της θα επικρέμεται συνεχώς.
Επομένως τίθεται το θέμα της επαναδιαπραγμάτευσης του μνημονίου (στην ουσία του χρέους). Αμοιβαία επαναδιαπραγμάτευση και όχι μονομερής απόφαση από τη χώρα η οποία θα αφορά ασφαλώς τους ετήσιους στόχους του μνημονίου. Όμως δεν αρκεί αυτό θα πρέπει να αφορά την χρονική αποπληρωμή του χρέους με τους δανειστές της, αρχικά τουλάχιστον την αποπληρωμή των 110Ευρώ. Αρκεί αυτό; Δυστυχώς όχι γιατί το μόνο που θα κάνει είναι να μεταφέρει το βάρος στο μέλλον οι δε τόκοι λόγω χρονικής επιμύκηνσης θα αυξηθούν υπέρμετρα (το επιτόκιο των 110Ε είναι μεγάλο). Δηλαδή πρέπει να έπαναδιαπραγματευθεί το ύψος του επιτοκίου. Θα αρκέσει αυτό; Πιθανά όχι, ίσως τελικά αναγκασθεί να θέσει θέμα haircut των δανείων μας. Σημειώνω ότι στη δευτερογενή αγορά, τα ομόλογά μας διαπραγματεύονται με haircut που αποτυπώνεται στα spread.
Ποιά πολιτική ηγεσία της χώρας θα τα κάνει αυτά; Έλα ντε!!!

Και αυτοί...χτενίζονται

Έκτακτη σύσκεψη υπό τον "φυσικό διάδοχο" κ. Ραγκούση έγινε σήμερα το απόγευμα. Συζήτηση ουσίας δεν μπόρεσε να γίνει, αφού οι συμμετέχοντες κ.κ. Στεφάνου, Γερουλάνος, Ελενόπουλος και Αθανασάκης αναλώθηκαν σε σχόλια (αρνητικά και κακεντρεχή κατά βάση) για τους υπουργούς, βουλευτές και στελέχη του Πασοκ,σχετικά με τη συμμετοχή τους στον προεκλογικό αγώνα. Την τιμητική τους είχαν ο κ. Λοβέρδος,η κ. Κατσέλη, ο κ. Καστανίδης  και άκουσον-άκουσον ο Απόστολος Κακλαμάνης. Επωδός που κυριάρχησε ήταν το "θα τα πούμε από τη Δευτέρα". Κάποια στιγμή εμφανίσθηκε και η πολυπράγμων κ. Λάζαρη, η οποία και φεύγοντας επισήμανε στην πολιτική συντροφιά να προσέχουν τον Πάγκαλο, γιατί τα έχει πάρει με την εκλογική συντριβή της συζύγου του στο Δήμο Σαρωνίδας. Συμπέρασμα απο τη συνάντηση δεν εξήχθη, ωστόσο ακούστηκε κάποιος να λέει (δεν  μάθαμε ποιός), ότι, εμείς ότι είχαμε να κάνουμε το κάναμε και όποιος κερδίσει θα μας το χρωστάει.Οι χαμένοι δεν μας αφορούν και ας πρόσεχαν.
Δεν φτάνει η ελαφρότητα, δεν φτάνει που δεν εργάζονται, αδιαφορούν για τις μάχες του Πασοκ και της παράταξης, αναλίσκονται σε λιβανωτούς για τον κ. Ραγκούση και επιθέσεις στους υποτιθέμενους και εν δυνάμει μελλοντικούς ανταγωνιστές του. Θαυμάστε τους!

Αδιάβαστος κύριε Υπουργέ!

Ακτιβιστές της Greenpeace αυτή τη στιγμή πραγματοποιούν μια συμβολική δράση και παραδίδουν στον Υπουργό Αλιείας, Γιάννη Διαμαντίδη, το ‘Εγχειρίδιο του καλού Υπουργού Αλιείας’ με 10 συμβουλές για αρχάριους που πρέπει να ακολουθήσει για να εξασφαλίσει ζωντανές θάλασσες. Η ειρηνική αυτή δράση πραγματοποιείται λίγες ημέρες μετά το απογοητευτικό ντεμπούτο του Έλληνα Υπουργού, ο οποίος τάχθηκε ενάντια στην προστασία του κόκκινου τόνου. Η Greenpeace καλεί τον Υπουργό να διορθώσει το λάθος του, να στηρίξει την προστασία αυτού του ιδιαίτερα απειλούμενου είδους και να προχωρήσει άμεσα σε μέτρα που προστατεύουν τις θάλασσές μας.

Τo εγχειρίδιο προς τον κ. Διαμαντίδη στην ουσία αποτελεί ένα ‘δεκάλογο’ για τη σωτηρία των θαλασσών μας. Συνοψίζει όλες τις πολιτικές ενέργειες –με πρωταρχική τη δημιουργία θαλάσσιων καταφυγίων-, στις οποίες πρέπει να προχωρήσει προκειμένου να εξασφαλίσει ένα βιώσιμο μέλλον για τις θάλασσες και τους αλιείς, σύμφωνα με τις επιταγές της επιστήμης.

‘Παραδίδουμε σήμερα στον Υπουργό Αλιείας αυτό το εγχειρίδιο για να διορθώσει το λάθος που έκανε πριν μερικές μέρες και να υλοποιήσει τις πολιτικές που θα προστατεύσουν τις θάλασσές μας και τους 40.000 Έλληνες αλιείς που εξαρτώνται από αυτές’, δηλώνει η Άντζελα Λάζου, υπεύθυνη για το θαλάσσιο περιβάλλον στο ελληνικό γραφείο της Greenpeace. ‘Το λιγότερο που πρέπει να γίνει είναι αυτό που εξήγγειλε προεκλογικά η κυβέρνησή του ’, προσθέτει η Άντζελα Λάζου.

http://www.greenpeace.org/greece/news/diamantidis-homework?utm_source=SilverpopMailing&utm_medium=email&utm_campaign=diamantidis%20(1)&utm_content=

Αμάρτησα για το Γιώργο…..

Γράφει ο ΠΡΟΓΟΜΦΙΟΣ

Το παραδέχομαι! Τα χέρια μου είναι λερωμένα…Στις εκλογές της περασμένης Κυριακής, ’’αμάρτησα ’’ για το Γιώργο! Έκανα την καρδιά μου πέτρα και ψήφισα μέχρι και Τατούλη…. Δεν ήθελα να συμπεριληφθώ στη λίστα των ‘’’ αντιπατριωτών ‘’’, δεν ήθελα να χρεοκοπήσει η χώρα….
Τώρα όμως που το πολιτικό σκέλος των εκλογών ’’ έκλεισε ’’ όπως μας ανακοίνωσε ο Γιώργος, τώρα που ψηφίζουμε μόνο για τον Καλλικράτη όπως μας διέταξε ο μέγας αυλάρχης Ραγκούσης, σκέφτομαι μήπως είναι ώρα να ‘’’ξεπλύνω λίγο τα χέρια μου’’’…..
Αναζητώ εναγωνίως πολιτικό Dettol και δυσκολεύομαι να βρώ. Ξέρετε, η ψήφος στον ασπρογιαλούρο Πέτρο της Πελοποννήσου είναι σαν τον παστουρμά! Η μυρωδιά της πρωτοφανούς αυτοκατάργησης ενός μεγάλου κόμματος και μιας ιστορικής παράταξης δε φεύγει εύκολα… Άτιμο πολιτικό βιολογικό ρολόι! Δεν μας φτάνουν οι ιδρωτοποιοί αδένες, έχουμε και την υπερέκκριση των σιελογόνων μιας πολιτικής αυλής που φαίνεται ότι αρέσκεται να κυβερνά με δανεικές ιδέες, δανεικά λεφτά, αλλά και δανεικούς πολιτικούς…..
Γιώργο, έχω πολλούς φίλους που την Κυριακή θα πάνε για κυνήγι και ψάρεμα…Έχω όμως και καλούς φίλους που την Κυριακή είναι βέβαιο ότι δεν θα φορέσουν το ’’εφαρμοστό κορμάκι’’ για να πάνε jogging, δεν θα πάνε ποδηλατάδα και δεν θα πάρουν το κανό για βόλτα στη θάλασσα…
Θα θελήσουν να σου παραδώσουν ιδιαιτέρως στην κάλπη, το μήνυμα που με περίσσια αλαζονεία και θράσος αρνήθηκες να παραλάβεις την πρώτη Κυριακή των εκλογών.
Εγώ το σκέφτομαι λίγο ακόμα… Ίσως γιατί εδώ στην Πελοπόννησο η αυλαρχεία της Ιπποκράτους με την απερίγραπτη επιλογή Τατούλη και τον πρωτοφανή κυνισμό του ‘’’ο σκοπός της εξουσίας αγιάζει τα μέσα’’’, δεν αφήνει πολλές επιλογές….
Είναι βέβαιο Γιώργο…. Η επιλογή Σου, ο εκλεκτός Σου, ο ‘’’ αυτοκράτωρ ‘’’ Πέτρος που ,,δε χρωστάει στο ΠΑΣΟΚ τίποτα,,… κατά χθεσινή δήλωσή του στη ΝΕΤ, από την ερχόμενη Δευτέρα αποχωρίζεται τα όμορφα βουνά της Αρκαδίας… Ανηφορίζει τάχιστα στους ορεινούς όγκους της Ευρυτανίας, να αναπνεύσει Μητσοτακικό αέρα…..
Που ξέρεις … Μπορεί ο νεοεκλεγείς δήμαρχος Κώστας Μπακογιάννης να βρει στο πρόσωπο του Τατούλη τον καινούργιο του μέντορα….
Ευτυχώς εμείς θα γλιτώσουμε….

Αν λάβεις ένα δάνειο...

Αν  λάβεις ένα δάνειο για τη δημιουργία μίας επιχείρησης αγοράζεις την ευκαιρία για ανάπτυξη και αν λάβεις ένα δάνειο για να χτίσεις ένα σπίτι αγοράζεις το όνειρο για ασφάλεια και οικογενειακή ζωή.Αν λάβεις ένα δάνειο για να πληρώσεις τους τόκους ή το κεφάλαιο ενός προηγούμενου δανείου, ωστόσο, τότε το μόνο που αγοράζεις είναι χρόνος.Στη δεκαετία του ‘90 η συντριπτική πλειοψηφία των δανείων αγόραζαν ευκαιρίες για ανάπτυξη. Στα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 00’ τα δάνεια αγόραζαν ασφάλεια. Από το 2007 και μετά τα περισσότερα δάνεια αγοράζουν μόνο χρόνο.Αυτό ακριβώς αγόρασε η Ελλάδα με την προσφυγή της στο Μηχανισμό Χρηματοδότησης ΔΝΤ –ΕΕ, αυτό αγοράζουν η Ιρλανδία, η Πορτογαλία και η Ισπανία και αυτό κάνουν με το δικό τους μοναδικό τρόπο οι ΗΠΑ.Οι τελευταίες έχουν τη ‘μαγική’ δυνατότητα να παράγουν όσο χρήμα χρειάζονται μέσω της Κεντρικής τους Τράπεζας. Έτσι, είναι σα να έχουν κατασκευάσει μία Χρονομηχανή η οποία δε χρησιμεύει για ταξίδια στο χρόνο αλλά για την παροχή δανείων σε μονάδες χρόνου.

https://docs.google.com/leaf?id=0B0lJEFOake9pNDc2MGUyNjgtMTUzOC00MTJmLWI1OTktODhkMTM2Y2RlYTY4&hl=el&authkey=CMeR_KEM

Υ.Γ. Μας το έστειλε ένας καλός φίλος, χωρίς να μας γράψει τον συγγραφέα και τη πηγή.Μόλις τα έχουμε θα τα αναρτήσουμε άμεσα.

Ανόητοι και αλαζόνες

Ο πρωθυπουργός κ. Παπανδρέου και οι μεγαλόσχημοι του Πασοκ βρίσκονται σε πλήρη σύγχιση. Η αλαζονική άρνηση τους να αποδεχθούν τα μηνύματα του Α γύρου των εκλογών τους οδηγούν σε τραγικές πολιτικές επιλογές για την μάχη του Β γύρου. Οι φαεινοί εγκέφαλοι ( Ραγκούσης και Σία) ,έχουν αποδυθεί σε ένα εμετικό αγώνα να μας πείσουν οτι επίκειται νέο "βρώμικο ΄89". 'Εχουν, προς τούτο,  στρατεύσει  τους πράσινους κονδυλοφόρους, τα εκδοτικά κέντρα και τα τηλεοπτικά κανάλια. Πάνω που επιχείρησαν με απύθμενο, έστω, θράσος να μιλήσουν οτι ο Β γύρος είναι αυτοδιοικητικός,διχάζουν και διαχωρίζουν. Στην παπανδρεϊκή φατρία περισσεύει η ανοησία. Σπρώχνουν τους πολίτες στα αντίπαλα ψηφοδέλτια του Πασοκ. Οι ανόητοι αβαντάρουν τον Κικίλια. Οι ανιστόρητοι πολιτικοί πομφόλυγες του Μαξίμου μαζί με τα οπισθοδρομικά εξαπτέρυγα της Ιπποκράτους διαλύουν το Πασοκ, αποσυνθέτουν τη μεγάλη δημοκρατική παράταξη με επικίνδυνους και ανιστόρητους σχεδιασμούς. Δεν θα τους περάσει.

Ναπολέων Βοναπάρτης Καστανίδης

"Η επαναδιαπραγμάτευση του όρου του Μνημονίου για τη μείωση του ελλείμματος, είναι ότι ενδεχομένως χρειάζεται να γίνει με ηπιότερους ρυθμούς και σε μακρύτερο χρόνο".Τάδε έφη ο μέγας μάγιστρος του σοσιαλισμού κ. Καστανίδης. Τι άραγε μας λέει ο ποιητής? Ο μέγας αρχηγός του, ο κ. Παπανδρέου, συμφωνεί η ο Χάρης ως γνωστός πολιτικός ποντικός είναι έτοιμος να πηδήξει απο το βυθιζόμενο κυβερνητικό σκάφος? Μήπως ο γκουρού της κωλοτούμπας ενοχλείται από τη μέσω Παμπούκη προσέγγιση του κ. Βενιζέλου με τον πρωθυπουργό? Μήπως τώρα που ο μεγάλος ηγέτης τον τοποθέτησε στον δεύτερο κύκλο συνομιλητών ο Βοναπάρτης της Θεσσαλονίκης αναζητεί την ηρωϊκή του έξοδο,το δικό του Βατερλώ?

Αλαζονείας το ανάγνωσμα

Γράφει ο revival.
Ωραίος ο δήμαρχος Πάρου. Ικανοποιημένος από το αποτέλεσμα, χωρίς ίχνος αυτοκριτικής διάθεσης για τις κυβερνητικές επιδόσεις δήλωσε:

«Μετά τη χθεσινή εκλογική διαδικασία του πρώτου γύρου, προχωρούμε όπου αυτό είναι αναγκαίο στο δεύτερο γύρο την επόμενη Κυριακή. Για τον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση το πολιτικό σκέλος των εκλογών αυτών έκλεισε οριστικά χθες το βράδυ. Για μας, την εβδομάδα αυτή, υπάρχουν πλέον μόνον οι αρχές και οι αξίες του 'Καλλικράτη'».

Το πολιτικό σκέλος των εκλογών ανοίγει και κλείνει κατόπιν διαταγών της κυβέρνησης σύμφωνα με το Δήμαρχο Πάρου. Όταν εκείνη επιθυμεί, οι εκλογές έχουν πολιτικό νόημα, όταν δεν το επιθυμεί είναι για τον Καλλικράτη.

Ούτε που του πέρασε από το μυαλό ότι οι πολίτες μπορεί να στείλουν πολιτικό μήνυμα και τη δεύτερη Κυριακή.

O πρωθυπουργός και οι έμπιστοι επιτελείς του δεν αισθάνονται την ανάγκη να δηλώσουν ότι κατανοούν τη ψήφο των πολιτών.

Απέτυχαν με το δίλημμα και τώρα θα προσπαθήσουν να μας πείσουν ότι όπου θα χάνει το ΠΑΣΟΚ στη δεύτερη Κυριακή, η ψήφος θα είναι αυτοδιοικητική.
Παραμένουν αμετανόητοι αλαζόνες και προκαλούν τους πολίτες ερμηνεύοντας τη ψήφο τους ως επιδοκιμασία της κυβέρνησης.
Πάνε γυρεύοντας για ένα εξίσου ισχυρό πολιτικό μήνυμα την άλλη Κυριακή.

Εκλογές; Oχι ευχαριστώ

Από τον Νίκο Μπίστη. Μέλος του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ

Εσείς που διαβάζετε αυτές τις γραμμές είστε σε πλεονεκτική θέση: γνωρίζετε τα αποτελέσματα και τις μετεκλογικές αντιδράσεις κομμάτων και κυβέρνησης. Εγώ όχι, γιατί γράφω αυτό το κείμενο την Παρασκευή. Αισθάνομαι, όμως, την υποχρέωση να τοποθετηθώ σε ένα θέμα που ενέσκηψε τις τελευταίες μέρες. Το αποτέλεσμα των εκλογών για Δήμους και Περιφέρειες μπορεί να οδηγήσει σε εθνικές εκλογές; Απαντώ κατηγορηματικά, όχι. Η αντίδραση στην αβελτηρία και στον τυχοδιωκτισμό της αντιπολίτευσης δεν μπορεί να είναι η ελαφρότητα της κυβέρνησης.
Επειδή δεν ξέρω τα αποτελέσματα, ας πάρω σαν υπόθεση εργασίας τα δυσμενέστερα για το ΠΑΣΟΚ. Ας δεχτώ ότι η οργή και απελπισία πολλών συμπολιτών μας αθροίζεται στην κάλπη με την κουτοπονηριά των κομμάτων της αντιπολίτευσης. Σε αυτή την απευκταία περίπτωση ο Ξανθόπουλος της πολιτικής Γιάννης Δημαράς θα περάσει στον β’ γύρο και το αντιμνημονιακό συνονθύλευμα μπορεί να τον εκλέξει περιφερειάρχη, η Αθήνα θα συνεχίσει να βρωμάει και να υποβαθμίζεται με τον κ. Κακλαμάνη και η Κεντρική Μακεδονία θα συνεχίσει να απολαμβάνει τον κ. Ψωμιάδη. Δεν γίνονται εθνικές εκλογές για αυτούς τους λόγους. Δεν λέω ότι είναι αδιάφορο ένα τέτοιο αποτέλεσμα, αλλά δεν έχει λογική η μεγαλοποίησή του. Αυτή είναι μια συνηθισμένη αντίδραση του εκλογικού σώματος στις ενδιάμεσες εκλογές, ο ορθός λόγος συχνά υποχωρεί μπροστά σε μια παρδαλή ψήφο διαμαρτυρίας. Κάπως έτσι ο Ομπάμα έχασε την πλειοψηφία στο Κογκρέσο. Η αντίδραση σε αυτή την ενδιάμεση ψήφο διαμαρτυρίας είναι επίσης συνηθισμένη και δεν βλέπω γιατί να αλλάξει: «Λάβαμε το μήνυμα και προχωράμε».
Η κυβέρνηση διαθέτει άνετη κοινοβουλευτική πλειοψηφία, ανετότερη δεν θα αποκτήσει με νέες εκλογές, ενώ κανένας δεν αμφισβητεί το δικαίωμά της να εξακολουθήσει να κυβερνά ένα μόλις χρόνο μετά τις εθνικές εκλογές. Τα περί άλλου μείγματος πολιτικής του κ. Σαμαρά είναι αέρας κοπανιστός, ενώ η αριστερή αντιπολίτευση (πλην Δημοκρατικής Αριστεράς) ονειρεύεται μια χώρα στα ερείπια. Επιμονή, διορθωτικές κινήσεις, ψύχραιμη και με αλληλεγγύη ηγετική ομάδα, αυτά απαιτούνται ανεξαρτήτως μάλιστα αποτελέσματος των αυτοδιοικητικών εκλογών. Αυτά χρειάζεται ο τόπος και το ΠΑΣΟΚ και όχι εκλογές.
Αυτά για το χειρότερο εκλογικό σενάριο. Ελπίζω ότι την ώρα που θα διαβάζετε αυτές τις γραμμές το αποτέλεσμα- ιδίως στο Λεκανοπέδιο, όπου φαίνεται να ξεφουσκώνει ο Δημαράς- θα διευκολύνει ψύχραιμες προσεγγίσεις. Ανεξαρτήτως, όμως, εκλογικού αποτελέσματος η κυβέρνηση έχει υποχρέωση να μείνει αταλάντευτη και να εφαρμόσει -με κάποιες περιορισμένες διορθωτικές κινήσεις -την πολιτική που υπέγραψε με την Ευρωπαϊκή Eνωση. Ακόμα και αυτοί που διαμαρτυρόμενοι έδωσαν χθες ψήφο διαμαρτυρίας, κατά βάθος ξέρουν ότι η δήθεν εναλλακτική λύση στα συμφωνηθέντα με την Ευρωπαϊκή Eνωση είναι η χρεοκοπία της χώρας και η δραματική επιδείνωση του βιοτικού επιπέδου των πολιτών. Με ηρεμία και σταθερότητα ο κόσμος αυτός θα κερδηθεί και πάλι μόλις αρχίσει η ανόρθωση της χώρας και της οικονομίας. Ούτε πανικός ούτε εκβιαστικά διλήμματα χρειάζονται που ενίοτε προκαλούν απρόβλεπτες αντιδράσεις. Η εκλογολογία και πολύ περισσότερο οι εκλογές οδηγούν σε πολιτική αστάθεια και θέτουν σε κίνδυνο τις θυσίες του λαού για έξοδο από την πολύμορφη κρίση. Ψυχραιμία, ψυχραιμία, ψυχραιμία.

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11374&subid=2&pubid=41014965

Αγέλαστος και μαζεμένος

Ο κ.Παπανδρέου αγέλαστος και μαζεμένος απευθύνθηκε στον ελληνικό λαό και σε μία επίδειξη άκρατου πολιτικού κυνισμού έκανε "το σκατό του παξιμάδι". Μόκο για τις πρόωρες εκλογές, μόκο για τις μεγάλες απώλειες του Πασοκ και κυρίως μόκο για τα νέα πρόσθετα μέτρα που θα ανακοινώσει με το πέρας του δεύτερου γύρου των αυτοδιοικητικών εκλογών. Οι γενικές, οι αφηρημένες και οι σωτηριολογικού τύπου επικλήσεις και αναφορές του διαγγέλματος του, αναδεικνύουν τη πολιτική σύγχιση και το έλλειμα σχεδίου για την αναγέννηση της χώρας. Ένα αχρείαστο δίλημμα (η συμβολή του "μπιφτεκά" κ.Ραγκούση), η έλλειψη στοιχειώδους αυτοκριτικής και η αλαζονική απόρριψη αποδοχής οποιουδήποτε μηνύματος,είναι αυτά που χαρακτηρίζουν τις εκλογές για τον Καλλικράτη.

Μιά στιγμή Δημοκρατίας

Η κάθε ψήφος είναι ψήφος υπεύθυνη. Η κάθε ψήφος είναι μία υπεύθυνη πολιτική πράξη. Ο κάθε πολίτης είναι πολίτης υπεύθυνος των επλογών του. Η ελεύθερη και αβίαστη έκφραση των πολιτών είναι θεμελιακή αρχή της λειτουργίας του δημοκρατικού πολιτεύματος. Κάθε ψήφος είναι μία προσφορά στη Δημοκρατία. Ας πέσουν στο κενό οι κάθε λογής προσπάθειες ενοχοποίησης των επιλογών των ψηφοφόρων. Ας αποδοκιμασθούν οι διαχωρισμοί, οι διχασμοί, τα ψευτοδιλήμματα και οι παραπλανητικές νουθεσίες των πολιτικών "προαγωγών". 

Η μάχη της Αττικής

H μεγάλη μάχη της περιφέρειας της Αττικής θα κρίνει συμβολικά και επί της ουσίας τις εξελίξεις το βράδυ της Κυριακής της 7ης Νοεμβρίου. Οι παρακάτω πίνακες θα σας φανούν χρήσιμοι για την πολιτική αξιολόγηση των εκλογικών αποτελεσμάτων.
ΕΘΝΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ: 4 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2009

Εγγεγραμμένοι: 9.933.85
Εψήφισαν:7.044.479 (70,92%)
Άκυρα:143.658 (2,04%)
Λευκά:42.479 (0,60%)
ΠΑΣΟΚ 43,92%
Ν.Δ. 33,48%
ΚΚΕ 7,54%
ΛΑΟΣ 5,63%
ΣΥΡΙΖΑ 4.60%
ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ-ΠΡΑΣΙΝΟΙ 2,53%

ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΑΤΤΙΚΗΣ: ΕΘΝΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2009

Εγγεγραμμένοι: 2.808.623                    ΠΑΣΟΚ 788.670 (40,26%)
Εψήφισαν: 2.013.967 (71,70%)            Ν.Δ. 568.084 (29,00%)
Έγκυρα: 1.958.791                               ΚΚΕ 200.192 (10,22%)
Άκυρα: 41.592 (2,65%)                        ΛΑΟΣ 147.531 (7,54%)
Λευκά: 13.584 (ο,67%)                        ΣΥΡΙΖΑ 133.584 (6,82%
                                                             ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ-ΠΡΑΣΙΝΟΙ 78.126 (3,98%)


                                                            

Το μεγάλο δίλημμα

Γράφει ο Matcedales

Τελικά με έπεισε ο Γιώργος. Μεγάλο το δίλημμα. Αν τα πράγματα έρθουν ανάποδα τη Κυριακή, έχετε σκεφτεί σε τι περιπέτεια θα μπλέξει η χώρα ;
Μπορεί να φύγει ο δήμαρχος Πάρου, ο απόγονος του αυλάρχη, ο υπουργός οικονομικών που δεν έχει πέσει μέσα ούτε σε μία πρόβλεψη, η αγνή περιβαλλοντολόγος , ο πλέον επιφανής υπουργός εξωτερικών που γνώρισε η Ελλάδα και τινές άλλοι της παρέας.
Πως θα επιβιώσει η πατρίδα ; Τι θα απογίνουμε χωρίς τα στιβαρά χέρια και τα λαμπερά μυαλά τους ;
Πάνε οι πράσινες επενδύσεις, πάει το fast track, πάει και το opengov, τα κανό, τα ποδήλατα και οι φοβερές φόρμες του μαραθωνίου.
Αμείλικτα τα ερωτήματα. Γι αυτό και αποφάσισα.
Θα στηρίξω τους υποψήφιους του ΠΑΣΟΚ, ώστε από Δευτέρα η πιο πετυχημένη κυβέρνηση των μεταπολεμικών χρόνων, να συνεχίσει το μεγαλειώδες έργο που άρχισε πριν από ένα χρόνο.
Δίστασα όταν νόμισα ότι την χθεσινή κυβερνητική σύσκεψη την έκανε ο Γιώργος με ιστορικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ, αλλά ησύχασα όταν έμαθα ότι συσκέφθηκε για το μέλλον της χώρας με τον Ραγγούση, τον Γερουλάνο, τον έχω χάσει τη μπάλα στο έλλειμμα, τον Αθανασάκη, τη Βάρτζελη και άλλους που είναι βέβαιο ότι μπορούν να οδηγήσουν τη χώρα σε μεγάλες επιτυχίες.
Αν δεν ψηφιστεί ο Γιώργος, θα πάμε σε εκλογές που μάλλον θα ξανακερδίσει και θα κάνει και άλλους φίλους του υπουργούς και θα ξαναπάει το ίδιο καλά η χώρα και γι αυτό μπορεί να θυμώσει με την αχαριστία μας, να τα παρατήσει και να φύγει.
Ή μήπως δεν σας καίγεται καρφί γιατί χειρότερα δεν γίνεται να πάει η χώρα;

Αγνώμονες !

Η λίστα της Ρεγγίνας

Η προετομασία του Πασοκ για τις εθνικές εκλογές  του προσεχούς Δεκεμβρίου ξεκίνησε με την διαμόρφωση των ψηφοδελτίων.Την ευθύνη έχει η κ. Βάρτζελη. Οι οδηγίες για την συγκρότηση των λιστών των υποψηφίων βουλευτών του κινήματος εδόθησαν απο τον ίδιο τον κ. Παπανδρέου και είναι σαφείς.Συστηματικά και μεθοδικά αναβαθμίζουμε και εντάσσουμε στις λίστες, βουλευτές και υποψηφίους που διακονούν με πίστη και αφοσίωση τον Πρόερο. Διακριτικά υποβιβάζουμε και όπου μπορύμε εξοβελίζουμε τους "ανυπάκουους". Ως ένδειξη αξιοποίησης του "όλου Πασοκ", τοποθετούνται χαρακτηριστικές περιπτώσεις "αντιφρονούντων", κυρίως απο τους φίλους του κ. Βενιζέλου, που θεωρούνται συνεργάσιμοι και χειραγωγίσιμοι.
Οι βασικοί στόχοι είναι δύο. Πρώτον η ένταξη στην νέα κοινοβουλευτική ομάδα 20 έως 25 βουλευτών πλήρως υποταγμένων στον κ. Παπανδρέου (π.χ. Παναρίτη) . Δεύτερον ο απόλυτος έλεγχος της κοινοβουλευτικής ομάδας με την κατά το δυνατόν ευρύτερη προώθηση των ημετέρων και τον περιορισμών των "ανιπάλων". Υπό συζήτηση είναι η συμμετοχή του κ. Νίκου Παπανδρέου και της κ. Ρεγγίνας Βάρτζελης. Βεβαία είναι η συμμετοχή στο ψηφοδέλτιο Φθιώτιδας του κ. Στεφάνου ενώ για το ψηφοδέλτιο Επικρατείας προορίζονται ο κ. Παπακωνσταντίνου και η κ. Μπιρμπίλη.

Γράφει ο Άκης Μπέσκος.
Τώρα ξέρουμε. Το τοπίο είναι ξεκάθαρο. Τη χώρα την κυβερνάει μια παρέα εκβιαστών η οποία ασκεί την εξουσία προς ίδιο όφελος. Η παρέα αυτή πιστεύει πως όσο βαθαίνει η κρίση και διαχέεται ο φόβος για το αύριο, τόσο θα διευρύνεται για αυτούς το πεδίο και ο χρόνος άσκησης της εξουσίας.
Οι εκβιασμοί τους σε κάποιους παλιούς θυμίζουν τους ψωφοδεείς χουντίσαντες πολιτικούς το 1973 οι οποίοι προπαγάνδιζαν υπέρ της λύσης Μαρκεζίνη «για να μην έρθει πιο σκληρή χούντα». Έτσι και τώρα, ΓΑΠ, Πάγκαλος, Ραγκούσης και λοιποί «καλαμποκοτρεφόμενοι», μας καλούν να ψηφίσουμε υπέρ των μέτρων, για «να μην έρθουν τα χειρότερα», δηλ. η χρεοκοπία της χώρας και «δεν θα μπορούν να πληρωθούν οι μισθοί και οι συντάξεις»
Την Κυριακή οι Πασόκοι δεν επιλέγουμε τις αλυσίδες της αιχμαλωσίας της χώρας. Σπάμε τις αλυσίδες, καταψηφίζοντας κάθε κυβερνητικό υποψήφιο. Με την ψήφο μας στέλνουμε το μήνυμα πως αυτή η μεγάλη δημοκρατική παράταξη έχει ψυχή και μέλλον και παραμένει αυστηρά προσηλωμένη στις δημοκρατικές αξίες και αρχές.
Το ΠΑΣΟΚ δεν τρομοκρατείται, δεν εκβιάζεται και προπάντων δεν λαφυραγωγείται

Έρχονται εξελίξεις

Γράφει ο Γιώργος- Μνημόνιος-Κάν
Ταξιδεύω για τη γενέθλια γη. Ναι πηγαίνω να ψηφίσω. Σκέφτομαι τι να ψηφίσω. Στο μυαλό μου κλωθογυρίζουν τα διλήμματα και οι εκβιασμοί του κ. Παπανδρέου, οι φανφαρονισμοί και οι πολιτικές ανοησίες του κ. Σαμαρά, οι κούφιες και ανέξοδες προτάσεις  της Αριστεράς.
Σκέφτομαι οτι η έξοδος από τη κρίση θα είναι οδυνηρή, τίποτε δεν θα είναι όπως χθές.
Σκέφτομαι ότι αν δρούσαμε έγκαιρα θα ήταν λιγότερες πιεστικές οι σημερινές αναγκαιότητες, πιό δίκαιοι οι μερισμοί των βαρών. Σκέφτομαι οτι οι διαρθρωτικές αλλαγές  θα μπορούσαν να ειναι οι δικές μας πολιτικές διεκδικήσεις και όχι επιβολές της τρόϊκας. Σκέφτομαι ότι είναι ανάγκη να βαδίσουμε τις επώδυνες ατραπούς.
Σκέφτομαι ότι...
Σκέφτομαι ότι...
Σκέφτομαι ότι..., σκέφτομαι ότι είμαι ελεύθερος να αποφασίσω και να ψηφίσω ερήμην εκβιασμών, πολιτικών ανοησιών και ανέξοδων ανευθύνων.
Σκέφτομαι ότι έτσι και αλλοιώς απο τη Κυριακή το βράδυ οι εξελίξεις θα τρέχουν...

Ο Γιώργος λύγισε...

Το 2011 θα είναι μία εξαιρετικά δύσκολη χρονιά. Το μόνο υπαρκτό σχέδιο είναι το μνημόνιο. Η κυβέρνηση αδυνατεί να διαμορφώσει ενα πολιτικό σχέδιο ανοχής και κατανόησης του. Πολύ περισσότερο εμφανίζεται αδύναμη να διαμορφώσει ένα αναπτυξιακό σχέδιο αναζωογόνησης του ελληνικού παραγωγικού δυναμικού, ένα σχέδιο αφύπνισης και ενθάρρυνσης των δημιουργικών δυνάμεων του τόπου. Ο κ. Παπανδρέου δεν είναι σε θέση (κυρίως ψυχολογική), να διαχειρισθεί πολιτικά τα διαμορφούμενα εσωτερικά μέτωπα. Αδυνατεί να εμπνεύσει την πολιτική του ομάδα,το στενό πηρύνα των συνεργατών του,τους υπουργούς του,το κέλυφος-Πασοκ.Για τούτο και ανεξαρτήτως των αποτελεσμάτων στις αυτοδιοικητικές εκλογές, θα προχωρήσει στην προκήρυξη πρόωρων εθνικών εκλογών.Το όποιο αποτελέσμαείναι το πρόσχημα. Η ουσία είναι η επιθυμία του κ.Παπανδρέου να κυβερνησει άνευ όρων και δεσμεύσεων τόσο απο πολιτικές όσο και απο πρόσωπα. Ο Γιώργος λύγισε και μαζί αυξάνουν οι πιθανότητες να λυγίσει η χώρα. Η κοινωνική αγανάκτηση μετατρέπεται σε απελπισία όσο θα απουσιάζει η ελπίδα μιας νέας πολιτικής προοπτικής. Η συνείδηση ότι βιώνουμε μία περίοδο μειωμένων προσδοκιών δεν σκοτώνει την αναζήτηση της πολιτικής διεξόδου.

Αναδιάρθρωση χρέους στην Ιρλανδία.

Τα νέα που έρχονται στην Αθήνα από την Ιρλανδία τα τελευταία 24ωρα δεν είναι... καλά. Η πρόσφατα διασωθείσα κρατική πλέον τράπεζα Anglo Irish Bank καλεί τους κατόχους ομολόγων της ύψους 2 δισ. ευρώ να δεχθούν μία ανταλλαγή: να παραδώσουν τα τραπεζικά ομόλογα και να πάρουν σε αντάλλαγμα κρατικά ομόλογα ονομαστικής αξίας ίσης με το 20% αυτών που θα παραδώσουν!

Με άλλα λόγια να δεχθούν μείωση της αξίας των ομολόγων που κατέχουν κατά 80%!
Σε περίπτωση που δεν το δεχθούν (η ανταλλαγή θα είναι οικειοθελής) η εναλλακτική θα είναι να πάρουν σε ρευστό ένα ποσό μικρότερο από το 20% της ονομαστικής αξίας των ομολόγων που σήμερα κατέχουν...
Πρόκειται για την πρώτη και σημαδιακή πράξη αναδιάρθρωσης χρέους στην Ευρωζώνη και μάλιστα σε επίπεδα χαμηλότερα εκείνων που προβλέπει η αγορά, καθώς τα συγκεκριμένα ομόλογα για τα οποία προτείνεται η ανταλλαγή μέχρι την παραμονή της ανακοίνωσης διαπραγματεύονταν στο 25% της ονομαστικής τους αξίας.
Η κίνηση αυτή ουσιαστικά «μεταφράζει» στην πράξη το πώς εννοείται η προ ημερών ανακοινωθείσα απαίτηση της κ. Μέρκελ να «μπει» και ο ιδιωτικός τομέας στην διαδικασία αναδιάρθρωσης του χρέους της ευρωζώνης.
Αναλυτές της αγοράς θεωρούν ότι η πρόσφατη σημαντική ανοδική τάση στα spreads των ομολόγων της Ελλάδας, της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας, οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην εξέλιξη αυτή και έχει προφανώς προκαλέσει μεγάλη ανησυχία στις αγορές των ομολόγων.
Στον γερμανικό οικονομικό Τύπο έχουν ήδη διατυπωθεί εκτιμήσεις ότι η απαίτηση της κ. Μέρκελ για «συμμετοχή» του ιδιωτικού τομέα στην αναδιάρθρωση του χρέους θα προκαλέσει ένα νέο κύκλο κρίσης στην ευρωπαϊκή αγορά ομολόγων.
Η κίνηση της ιρλανδικής κυβέρνησης με την αναδιάρθρωση του χρέους της ΑΙΒ φαίνεται να ακολουθεί αυτή την κατεύθυνση και έχει χτυπήσει το καμπανάκι για τα τραπεζικά ομόλογα όλων των τραπεζών που συνδέονται με το κρατικό χρέος των «προβληματικών» χωρών της Ευρωζώνης. Η πράξη αυτή ερμηνεύεται ως προμήνυμα αποφάσεων που έχουν ληφθεί συνολικά για το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα.
Για την Αθήνα αυτά σίγουρα δεν είναι καλά νέα αλλά έχει ήδη προβλεφθεί μια γραμμή άμυνας που θα οικοδομηθεί στα αποτελέσματα των stress test που έχουν προγραμματισθεί στα τέλη του Νοεμβρίου στην βάση των απαιτήσεων του Μνημονίου.
Πηγή:www.capital.gr

Σ’ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΑΝΗΚΟΥΜΕ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ ;

Πόσο πολιτικά υπερήφανοι, και συνεπείς με τις ιδεολογικές αρχές τους και την ιστορία τους, μπορούν να αισθάνονται οι δημοκρατικοί, προοδευτικοί και έντιμοι οπαδοί του ΠΑΣΟΚ στη Περιφέρεια Πελοποννήσου, όταν καλούνται να ψηφίσουν για περιφερειάρχη το νέο εκλεκτό του ΠΑΣΟΚ υποστηριζόμενο και από το ΛΑΟΣ, αλλά και από τους νεοφιλελεύθερους της Δεξιάς, με τη γνωστή πολιτική διαδρομή Πέτρο Τατούλη;
Και όταν την ίδια στιγμή συμμετέχουν στο περιφερειακό ψηφοδέλτιο Λακωνίας, άτομα που ικέτευαν εγγράφως τη ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ να τα χρησιμοποιήσει σαν αντιπεριφερειάρχες, κι όταν η Ν.Δ. τα απέρριψε, βρήκαν πρόθυμη στέγη στο ψηφοδέλτιο Τατούλη, όπως η κ. Ντία Τζανετέα της Λακωνίας ;
Πόσο υπερήφανοι μπορεί να είμαστε ;
Κι όταν ακόμα στο ίδιο περιφερειακό ψηφοδέλτιο συμμετέχει νυν στέλεχος του ΛΑΟΣ, ο πρόεδρος της Νομαρχιακής Επιτροπής ΛΑΟΣ Λακωνίας, που πέρασε από τις ηγετικές θέσεις της φασιστικής οργάνωσης 4ης Αυγούστου, και που συγκέντρωνε χρήματα μέσω οικονομικού εράνου, με αποκλειστικό σκοπό να υποστηρίξει οικονομικά, πολιτικά και ηθικά τον ειδικό φρουρό δολοφόνο του Αλέξη Γρηγορόπουλου;
Για να μην αναφερθούμε και σε άλλα άτομα που κοσμούν το ψηφοδέλτιο Τατούλη, που προέρχονται από τους προθαλάμους των πολιτικών γραφείων των πολιτευτών, και των λοιπών αργόμισθων και κρατικοδίαιτων αποτυχημένων παραγόντων της Δεξιάς και της διαπλοκής.
Όλους αυτούς τους παράγοντες ανωμαλίας, που ο δημοκρατικός λαός της Λακωνίας κατήγγειλε και που όλα τα πρηγούμενα χρόνια έβρισκαν στέγη και πελατεία στα πολιτικά γραφεία των παραγόντων της Δεξιάς, ήρθε τώρα ο κ. Τατούλης να χρησιμοποιήσει και να νομιμοποιήσει.
Αλήθεια πόσα χρήματα έχει καταθέσει στο λογαριασμό συμπαράστασης στο δολοφόνο του Αλέξη Γρηγορόπουλου, ο υποψήφιος περιφερειάρχης και υβριστής του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ Ανδρέα Παπανδρέου, κ. Π. Τατούλης;
ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟ ΠΑΣΟΚ Λακωνίας