Γράφει ο Γιάννης Νικολάου
Τελικά είμαστε όλοι κεντροαριστεροί. Κεντροαριστεροί οι υποστηρικτές του κ. Παπανδρέου, που συμφωνούν και με την πολιτική του. Κεντροαριστεροί οι υποστηρικτές του, που όμως διαφωνούν με την πολιτική του. Κεντροαριστεροί όσοι διαφωνούν με τον τέως πρωθυπουργό, αλλά συμφωνούν με την πολιτική του. Κεντροαριστεροί και οι διαφωνούντες τόσο με τον ίδιο όσο και με την πολιτική του (οι τελευταίοι, εδώ που τα λέμε, είναι οι μόνοι που θα μπορούσαν όντως να διεκδικήσουν τον τίτλο, υπό την προϋπόθεση ότι δεν είχαν συμμετοχή στην κυβέρνηση).
Η κατάσταση έχει στοιχεία κωμωδίας, οδηγεί όμως και σε ένα σοβαρό πολιτικό συμπέρασμα. Οι πολυσυλλεκτικές πολιτικές και οι ταμπέλες που τις ακολουθούν, δεν μπορούν πλέον να αποδώσουν την πραγματικότητα. Η εφαρμοζόμενη πολιτική των δανειστών αλλάζει τα οικονομικά και κοινωνικά δεδομένα. Τα κοινωνικά προβλήματα οξύνονται και η πολιτική αδυνατεί να τα αντιμετωπίσει με τις γενικόλογες, συχνά αμφίσημες, προσεγγίσεις του παρελθόντος.
Συνεπώς ο χώρος της σοσιαλδημοκρατίας και της αριστεράς, ιδιαίτερα δε ο χώρος που μέχρι πρότινος κάλυπτε το ΠΑΣΟΚ, πρέπει να επανατοποθετηθούν στα νέα δεδομένα με συγκεκριμένο προγραμματικό λόγο.
Η σοσιαλδημοκρατία είχε πάντα στο κέντρο της πολιτικής της το κοινωνικό κράτος και την αναδιανομή του εισοδήματος. Η βασική αυτή αρχή δεν αλλάζει. Η πολιτική των δανειστών δεν μπορεί να συμπεριλαμβάνεται στο πρόγραμμα και τις επιδιώξεις του ευρύτερου χώρου της σοσιαλδημοκρατίας και της αριστεράς.
Όσοι ονομάζουν μεταρρυθμίσεις τις αντικοινωνικές πολιτικές που βιώνουμε, διαστρέφουν και συκοφαντούν την έννοια των αλλαγών, που όντως έχει ανάγκη η χώρα.
Μην ακούτε λοιπόν τους νεοφιλελεύθερους, φανερούς ή μεταμφιεσμένους σε «μεταρρυθμιστές». Πάντα ισχυρίζονται ότι η μόνη πολιτική επιλογή είναι η δική τους.
Η κατάσταση έχει στοιχεία κωμωδίας, οδηγεί όμως και σε ένα σοβαρό πολιτικό συμπέρασμα. Οι πολυσυλλεκτικές πολιτικές και οι ταμπέλες που τις ακολουθούν, δεν μπορούν πλέον να αποδώσουν την πραγματικότητα. Η εφαρμοζόμενη πολιτική των δανειστών αλλάζει τα οικονομικά και κοινωνικά δεδομένα. Τα κοινωνικά προβλήματα οξύνονται και η πολιτική αδυνατεί να τα αντιμετωπίσει με τις γενικόλογες, συχνά αμφίσημες, προσεγγίσεις του παρελθόντος.
Συνεπώς ο χώρος της σοσιαλδημοκρατίας και της αριστεράς, ιδιαίτερα δε ο χώρος που μέχρι πρότινος κάλυπτε το ΠΑΣΟΚ, πρέπει να επανατοποθετηθούν στα νέα δεδομένα με συγκεκριμένο προγραμματικό λόγο.
Η σοσιαλδημοκρατία είχε πάντα στο κέντρο της πολιτικής της το κοινωνικό κράτος και την αναδιανομή του εισοδήματος. Η βασική αυτή αρχή δεν αλλάζει. Η πολιτική των δανειστών δεν μπορεί να συμπεριλαμβάνεται στο πρόγραμμα και τις επιδιώξεις του ευρύτερου χώρου της σοσιαλδημοκρατίας και της αριστεράς.
Όσοι ονομάζουν μεταρρυθμίσεις τις αντικοινωνικές πολιτικές που βιώνουμε, διαστρέφουν και συκοφαντούν την έννοια των αλλαγών, που όντως έχει ανάγκη η χώρα.
Μην ακούτε λοιπόν τους νεοφιλελεύθερους, φανερούς ή μεταμφιεσμένους σε «μεταρρυθμιστές». Πάντα ισχυρίζονται ότι η μόνη πολιτική επιλογή είναι η δική τους.
