Oι διενέξεις μεταξύ υπουργών στο άτυπο υπουργικό συμβούλιο για τις αποκρατικοποιήσεις,πιστοποιούν την έλλειψη συντονισμού και την μειωμένη πολιτική επάρκεια του ηγετικού κυβερνητικού πηρύνα.Η πολιτική των αποκρατικοποίησεων συνιστά πολιτική εξαιρετικής προτεραιότητας για ναπαρέχεται η πολυτέλεια έμφάνισης του κάθε υπουργού με το δικό του σχέδιο και τις δικές του αξιολογήσεις.Απορίας άξιον το γεγονός να μην έχουν προηγηθεί,εδω και οκτώ μήνες πλέον,συσκέψεις εργασίας του υπουργού Οικονομικών κ. Παπακωνσταντίνου με τους υπουργούς που εποπτεύουν τους υπό αποκρατικοποίηση οργανισμούς.Λίγο αν είχε περιορίσει τις άχρωμες τηλεοπτικές του εμφανίσεις,θα είχε επιτύχει ο επι των οικονομικών υπουργός, να έχει σχέδιο αποκρατικοποιήσεων με σαφείς στόχους,με χρονοδιαγράμματα και κυρίως με απόλυτη πολιτική συμφωνία των μελών του υπουργικού συμβουλίου.
Απορίας άξιον είναι ότι ο κ. Παπανδρέου περιόρισε την παρέμβαση του σε νουθεσίες και γενικόλογες οδηγίες σε ένα θέμα που η γνώμη του πρωθυπουργού αποτελεί τον οδηγό της ακολουθητέας κατεύθυνσης.
Απορίας άξιον είναι πως δεν αντιλαμβανόμαστε τα όσα επώδυνα έρχονται καί κυρίως πως η μακαριότητα μας μας οδηγεί ανέμελους στο εθνικό,κοινωνικό και ατομικό μας ναυάγιο.
