Σοσιαλδημοκρατία

Φερόμενος ως πρεσβευτής της σοσιαλδημοκρατίας στην Ελλάδα, ο πολιτικός χώρος του ΠΑΣΟΚ έχει ανοδική πορεία, με κατεύθυνση -απ’ ό,τι φαίνεται- προς την ανάληψη της διακυβέρνησης. Ωστόσο, αποτελεί την εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον ευρωπαϊκό κανόνα στους σημερινούς πολιτικούς συσχετισμούς: τα σοσιαλδημοκρατικά ή κεντροαριστερά κόμματα έχουν «πιάσει πάτο». Το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel αναφέρεται στις «μέρες δόξας» του Τόνι Μπλερ και του Γκέρχαρντ Σρέντερ, ωσάν μακρινό παρελθόν. Ανάμεσα σε άλλα, επικαλείται το παράδειγμα του Ηνωμένου Βασιλείου για να τεκμηριώσει την άποψη ότι ο συγκεκριμένος πολιτικός χώρος έχει «βυθιστεί» στην πιο βαθιά κρίση της ιστορίας του. Όπως αναφέρεται, η ανατολική Γλασκώβη που είναι σήμερα γνωστή «για τις νεανικές συμμορίες, το αλκοόλ και το γκράφιτι» μέχρι πρόσφατα αποτελούσε προπύργιο του Γκόρντον Μπράουν. Από το 1922, οι ψηφοφόροι εμπιστεύονταν σχεδόν αποκλειστικά πολιτικούς «αριστερών» καταβολών. Ωστόσο, το καλοκαίρι οι Εργατικοί σημείωσαν εκλογική πτώση της τάξης του 19%. Για πρώτη φορά μετά από 87 χρόνια, η πλειοψηφία των ψηφοφόρων προτίμησε το Εθνικό Κόμμα Σκωτίας. Αυτό ήταν μόνο η αρχή, καθώς τον Ιούνιο, στις ευρωεκλογές, μόνο το 20,8% των Σκωτσέζων (-5,6%) στήριξαν την πολιτική του Μπράουν. Κατά μήκος ολόκληρου του Ηνωμένου Βασιλείου, το ποσοστό των Εργατικών μειώθηκε κατά 16,1%, με προσωπικότητες του πολιτικού χώρου να μιλούν για «εύλογες συνέπειες» από τη «διάβρωση της κομματικής βάσης» και την «έλλειψη ενδιαφέροντος» από τα στελέχη. Το φαινόμενο, όμως, αφορά το μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης. Στις επερχόμενες εκλογές της Γερμανίας, την Κυριακή, ο πήχυς για τους σοσιαλδημοκράτες τοποθετείται χαμηλά: μόλις ένας στους τέσσερις ψηφοφόρους θα επιλέξει το SPD -ποσοστό χαμηλό, ιδιαίτερα δεδομένης της ανόδου του Κόμματος της Αριστεράς, που προτείνει μια πιο αντικαπιταλιστική πλατφόρμα. Οι ομοϊδεάτες τους στη Λισαβόνα αντιμετωπίζουν επίσης τη μεγαλύτερη κρίση ιστορικά. Στην αρχή του αιώνα 12 από τις 15 ευρωπαϊκές χώρες είχαν σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις. Σήμερα, ο συγκεκριμένος πολιτικός χώρος καταλαμβάνει το ¼ των εδρών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.