Σε Βατερλώ για τη νέα κυβέρνηση, εξελίσσεται η υπόθεση του ΟΛΠ αφού μέχρι στιγμής δεν έχει βρεθεί λύση, η απεργία των ναυτεργατών συνεχίζεται, η οικονομία δέχεται ισχυρό πλήγμα και χιλιάδες κοντέινερ μένουν στον Πειραιά, ή διακινούνται από άλλα λιμάνια. Η αγωνιώδης προσπάθεια της Λ. Κατσέλη να λύσει τον γόρδιο δεσμό καταλήγει προς το παρόν σε ναυάγιο. Ενδεικτικό της κατάστασης που επικρατεί στην κυβέρνηση και της δυσφορίας για τους χειρισμούς της υπουργού είναι η κυβερνητική σύσκεψη που έγινε στο Μέγαρο Μαξίμου το μεσημέρι σε μια προσπάθεια να δοθούν κατευθύνσεις και να βρεθεί η χρυσή τομή ώστε να μην «θαμπώσει» η εικόνα του Γ. Παπανδρέου προτού ακόμη γίνουν οι προγραμματικές δηλώσεις.
Πέραν, όμως, της πολιτικής σημασίας που έχει η υπόθεση του Πειραιά, της «ήττας» της κυβέρνησης και της «κηλίδας» που αφήνει η υπόθεση προσωπικά στην κ. Κατσέλη, θα πρέπει να επισημανθούν τα εξής:
1. Μήπως η κυβέρνηση θα πρέπει να εξηγήσει γιατί επιμένει με τόσο σθένος στην παραχώρηση του σταθμού εμπορευματοκιβωτίων; Είναι τόσο επωφελής η σύμβαση για τη χώρα μας; Γιατί αν συμβαίνει αυτό θα πρέπει να αποδώσει τα εύσημα στον Κ. Καραμανλή.
2. Περίεργος είναι και ο ρόλος των εργατοπατέρων του Πειραιά. Πληροφορίες μας κάνουν λόγο για μια ιδιότυπη «μαφία» που λειτουργεί στο λιμάνι με λαδώματα, συμφωνίες κάτω από το τραπέζι και προσπάθεια να ναυαγήσει η συμφωνία ώστε να μη διαταραχθεί το προηγούμενο σαθρό καθεστώς. Στο λιμάνι πριν από του Κινέζους υπήρχε η Mediterranean Shipping Company. Η ΜSC φέρεται να είχε στήσει ένα δίκτυο για να κάνει τη δουλειά της, δίκτυο που μοιάζει με αυτά που έστηναν οι αμερικανικές εταιρείες τη δεκαετία του ‘30 με εργατοπατέρες, συνδικάτα κ.λπ. Στο προηγούμενο καθεστώς η φορτοεκφόρτωση των εμπορευμάτων που γινόταν στην προβλήτα 1 που ανήκει στον ΟΛΠ. Φαίνεται ότι όσοι έκαναν κουμάντο στο λιμάνι δεν έχουν καταφέρει να κάνουν deal με τους Κινέζους και πιέζουν μέσω των απεργιών.
3. Πλέον, η μόνη λύση που προκρίνεται από την κυβέρνηση είναι η αλλαγή της συμφωνίας ώστε να υπάρξει μια κοινή εταιρεία που θα διαχειρίζεται και την προβλήτα 1 του ΟΛΠ και την 2 που παραχωρήθηκε στους Κινέζους. Έτσι, θα μαλακώσουν οι εργαζόμενοι, πολλοί εκ των οποίων «ξεβολεύονται» με την συμφωνία, ενώ θα υποχωρήσει ο φόβος και όσων πιστεύουν ότι θα χάσουν τη δουλειά τους. Πηγή antnews.gr
Πέραν, όμως, της πολιτικής σημασίας που έχει η υπόθεση του Πειραιά, της «ήττας» της κυβέρνησης και της «κηλίδας» που αφήνει η υπόθεση προσωπικά στην κ. Κατσέλη, θα πρέπει να επισημανθούν τα εξής:
1. Μήπως η κυβέρνηση θα πρέπει να εξηγήσει γιατί επιμένει με τόσο σθένος στην παραχώρηση του σταθμού εμπορευματοκιβωτίων; Είναι τόσο επωφελής η σύμβαση για τη χώρα μας; Γιατί αν συμβαίνει αυτό θα πρέπει να αποδώσει τα εύσημα στον Κ. Καραμανλή.
2. Περίεργος είναι και ο ρόλος των εργατοπατέρων του Πειραιά. Πληροφορίες μας κάνουν λόγο για μια ιδιότυπη «μαφία» που λειτουργεί στο λιμάνι με λαδώματα, συμφωνίες κάτω από το τραπέζι και προσπάθεια να ναυαγήσει η συμφωνία ώστε να μη διαταραχθεί το προηγούμενο σαθρό καθεστώς. Στο λιμάνι πριν από του Κινέζους υπήρχε η Mediterranean Shipping Company. Η ΜSC φέρεται να είχε στήσει ένα δίκτυο για να κάνει τη δουλειά της, δίκτυο που μοιάζει με αυτά που έστηναν οι αμερικανικές εταιρείες τη δεκαετία του ‘30 με εργατοπατέρες, συνδικάτα κ.λπ. Στο προηγούμενο καθεστώς η φορτοεκφόρτωση των εμπορευμάτων που γινόταν στην προβλήτα 1 που ανήκει στον ΟΛΠ. Φαίνεται ότι όσοι έκαναν κουμάντο στο λιμάνι δεν έχουν καταφέρει να κάνουν deal με τους Κινέζους και πιέζουν μέσω των απεργιών.
3. Πλέον, η μόνη λύση που προκρίνεται από την κυβέρνηση είναι η αλλαγή της συμφωνίας ώστε να υπάρξει μια κοινή εταιρεία που θα διαχειρίζεται και την προβλήτα 1 του ΟΛΠ και την 2 που παραχωρήθηκε στους Κινέζους. Έτσι, θα μαλακώσουν οι εργαζόμενοι, πολλοί εκ των οποίων «ξεβολεύονται» με την συμφωνία, ενώ θα υποχωρήσει ο φόβος και όσων πιστεύουν ότι θα χάσουν τη δουλειά τους. Πηγή antnews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου