Ανεπαρκείς,αδιάφοροι,ανάλγητοι.

Ε λοιπόν αυτή η χώρα αξίζει μιάς καλύτερης τύχης.Βεβαίως περιούσιος λαός δεν είμαστε,ούτε και το πρότυπο της εργατικότητας, της μεθοδικότητας και του ορθολογισμού.Φθάσαμε εδώ που φθάσαμε.Με κύρια την ευθύνη των πολιτικών και των κομμάτων αλλά και την αγαστή λαϊκή συνεργασία.
Το Πασοκ και ο κ. Παπανδρέου πιστώθηκε με τις ελπίδες για μιά διαφορετική πορεία, για την έξοδο από την κρίση.. Κέρδισαν την ψήφο μας και την ανοχή μας. Κέρδισαν την εμπιστοσύνη μας. Τους οπλίσαμε με τις ισχυρότερες ευχές μας.Φροντίζουν να μας απογοητεύουν,να μας αποθαρρύνουν, να μας πείσουνγια μιά ζωή χωρίς προσδοκίες.
Η διαχείριση της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης, η επιτηδευμένη ασάφεια, η καλλιέργεια του φόβου και η τρομοκρατία των ανάλγητων μέτρων συνιστά την αποθέωση καί την επιτομή του επικοινωνιακού κυνισμού.Παίζουν με το μέλλον της χώρας,με τις ζωές των Ελλήνων και το ενδιαφέρον τους εστιάζεται στο ατσαλάκωτο προφίλ τους και την ικανοποίηση των προσωπικών τους πολιτικών προσδοκιών.
Καιρός να πάμε για άλλα. Καιρός να αναζητήσουμε το νέο πολιτικό τοπίο.Οι δυσκολίες και τα εμπόδια τεράστια, φαντάζουν ανυπέρβλητα. Αξίζει να αναλώσουμε πνευματικές και φυσικές δυνάμεις για την ανάδειξη ενός νέου,παραγωγικού και αποτελεσματικού πολιτικού σκηνικού. Η συντήρηση της σύγχρονης πολιτικής δυστυχίας ισοδυναμεί με αυτοκτονικό ιδεασμό.