Στόχος της κυβέρνησης είναι το 2011 να είναι η τελευταία χρονιά της ύφεσης και το 2012 η οικονομία να εισέλθει στην ανάπτυξη ώστε το 2013 να έχουμε αφήσει πίσω μας όσα μας οδήγησαν στην κρίση, ανέφερε, μεταξύ άλλων, ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, μιλώντας στη σημερινή, τελευταία συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου για το 2010.Και σχέδόν αμέσως αισθάνεται την ανάγκη να τονίσει: "Νομίζω ότι καμία Κυβέρνηση και κανένας πολιτικός δεν θα ήθελε να έχει να διαχειριστεί μια παρόμοια εθνική κρίση. Εμάς όμως ήταν καθήκον μας να το κάνουμε και το κάναμε." Και λίγο πιό κάτω, εκ νέου, επισημαίνει: "Καμία Κυβέρνηση και κανένας πολιτικός δεν θα ήθελε να βρεθεί στη θέση να λάβει τις αποφάσεις που αναγκαστήκαμε να λάβουμε το 2010. Έπρεπε όμως να το κάνουμε και το κάναμε".
Τι άραγε πιέζει η αναγκάζει τον πρωθυπουργό να επαναλαμβάνει τόσο συχνά και με τόσο μεγάλη ένταση το βάρος των ευθυνών που ανέλαβε? Τι κρύβει αυτό το απολίτικο και συναισθηματικό ξέσπασμα? Άγνωστο.
Εμείς απλά θα υπεθυμίσουμε στον πρωθυπουργό ότι η ανάληψη της κυβερνητικής εξουσίας αποτέλεσε σφοδρή του επιθυμία. Δεν πιέσθηκε. Γνώριζε τι παραλάμβανε και εν τούτοις δεν δίστασε να δηλώνει προεκλογικά, με κατηγορηματικό τρόπο την ύπαρξη χρημάτων.Γνώριζε τα προβλήματα όταν τους πρώτους μήνες της θητείας του επιχείρησε την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης μέσω της πολιτικής αύξησης της ζήτησης και αναλώθηκε στον διεθνή διασυρμό της χώρας.
Πρός τι λοιπόν οι ανέξοδοι ηρωϊσμοί?
Αισθάνεται ο πρωθυπουργός οτι κάνει χάρη στους Έλληνες που τους κυβερνάει?
Αισθάνεται οτι δεν αντέχει το βάρος των ευθυνών και των προβλημάτων?
Αισθάνεται οτι δεν του αρέσει αυτό που κάνει?
Αισθάνεται οτι αξίζει κάτι καλλίτερο?
Οτι και να αισθάνεται ο κ. Παπανδρέου είναι προσωπικό του θέμα, αρκεί να μην επηρεάζει την τύχη και το μέλλον των Ελλήνων. Ο κ. Παπανδρέου οφείλει να σταματήσει τις μεμψιμοιρίες, τα συναισθηματικά κλαψουρίσματα και τις άκοπες γενναιότητες. Η χώρα είναι η προτεραιότητα και όχι η προσωπική του ανέλιξη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου