Το "σύστημα" Παπανδρέου εμφανίζεται ιδιαίτερα ανήσυχο. Η κοινοβουλευτική ομάδα εμφανίζει εικόνα βαβέλ και πολλοί βουλευτές συμπεριφέρονται με γνώμονα την πολιτική τους επιβίωση.Το κόμμα το διέλυσαν, είναι πλέον ανύπαρκτο και προφανώς ανίκανο να διαμορφώσει έστω και συνθήκες ανοχής προς την κυβέρνηση. Οι συνδικαλιστές (ο σκληρός βραχίονας του σκληρού παπανδρεϊσμού) έκοψε λάσπη ενω στερείται ίχνους κοινωνικής αποδοχής. Οι υπουργοί και αυτοί που μάχονται και εκείνοι που κρύβονται δεν συντονίζονται, δεν συνομιλούν, δεν διαβουλεύονται. Χαρακτηριστικό είναι το σχόλιο υπουργού (απο τους στυλοβάτες της κυβέρνησης),σε κομματικό του φίλο, μετά απο χθεσινή κυβερνητική σύσκεψη. "Όλα είναι στον αέρα.Μιά τρύπα κλείνουμε, δέκα ανοίγουν.Ο Θεός να βάλλει το χέρι του".
Η απορία είναι η ακινησία και η ατολμία πολιτικών δυνάμεων του Πασοκ που ενδεχομένως θα μπορούσαν να ταράξουν τα "λιμνάζοντα ύδατα" και να ωθήσουν τις εξελίξεις σε πολιτικές κατευθύνσεις που θα διαμορφώνουν όρους Εθνικής και κοινωνικής επιβίωσης. Τι φοβούνται? Με την αδράνεια δεν προσφέρουν στη χώρα και με τη σιωπή τους βυθίζονται στη λήθη. Αυτό θέλουν? Θα το κερδίσουν.
1 σχόλιο:
Δεν είμαι του "χώρου" , αλλά έχω την αίσθηση ότι η οποιαδήποτε ταραχή "λιμναζόντων υδάτων" που δεν θα είναι αναίμακτη δεν μπορεί παρά να πάει πίσω τις ταλαίπωρες προσπάθειες της χώρας. Πέραν αυτού ποιος θέλει να αναλάβει ευθύνες μιας κατάστασης στην οποία (πιστεύει ότι) δεν θα είχαμε φθάσει αν είχαν εισακουσθεί οι δικές του "σκέψεις"? Είναι μια περίεργη κατάσταση. Ο Παπανδρέου εάν πετύχει ή ΑΝ ΕΜΦΑΝΙΣΘΕΙ ότι πέτυχε "παιρνει όλο το χαρτί". Εαν αποτύχει φεύγει με ελικόπτερο, αλλά ο επόμενος έχει να διαχειρισθεί το χάος.
Δημοσίευση σχολίου