Ντρίπλες και τσαλιμάκια...

Χωρίς καμια ουσιαστική εξέλιξη ολοκληρώθηκε στη Βουλή η συνάντηση του Πρωθυπουργού με τον Πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας.
Ο κ. Παπανδρέου επανέλαβε ουσιαστικά όσα είχε αναφέρει και νωρίτερα στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ, ενώ ο κ. Σαμαράς τόνισε ότι το κόμμα του ζητά εκλογές και επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου.
Η συνάντηση κράτησε μόλις μισή ώρα και δεν έγινε κάποια δήλωση. Μάλιστα ο Πρόεδρος της ΝΔ αποχώρησε εμφανώς εκνευρισμένος και πληροφορίες αναφέρουν ότι είχε σκεφτεί σοβαρά να μην πάει καθόλου στην συνάντηση μετά την επίθεση που είχε εξαπολύσει στη ΝΔ νωρίτερα ο Πρωθυπουργός μιλώντας στους βουλευτές του (εδω).
Η πιθανότητα ραγδαίων πολιτικών εξελίξεων καλόν είναι να μην αποκλεισθεί. Ο κ. Παπανδρέου θα επιχειρήσει να αναλάβει την πρωτοβουλία των κινήσεων και να δείξει ότι εξακολουθεί να είναι ο κυρίαρχος της εσωτερικής πολιτικής σκηνής.Οι εξελίξεις του τελευταίου καιρού έχουν, κατά κοινή ομολογία, περιθωριοποιήσει τον πρωθυπουργό και τον έχουν μετακινήσει στο άκρο του πολιτικού κάδρου.
Η κινητικότητα και η υπερδραστηριοποίηση του κ. Βενιζέλου μπορεί μεν να εξαντλεί το πολιτικό κεφάλαιο του, δεν παύει ωστόσο να του πιστώνεται το μεγαλύτερο μέρος των κυβερνητικών δραστηριοτήτων και προσπαθειών. Η εικόνα που έχει σχηματισθεί αποτυπώνει τον υπουργό οικονομικών να μάχεται συνεχώς και παντού (ασχέτως αποτελέσματος) και έναν περιφερόμενο πρωθυπουργό που αναλίσκεται σε ανούσιες και εκνευριστικές πλέον γενικολογίες για τις "μεγάλες" κυβερνητικές και προσωπικές του (?) επιτυχίες.
Το κείμενο των τριών (ΛΟ.Ρ.ΔΙ.), ασχέτως της ανοχής του απο το Μαξίμου, ανεξάρτητα απο τις προθέσεις των συγγραφέων να δηλώσουν τις ηγετικές τους προθέσεις και να "προλάβουν" κυοφορούμενες πολιτικές διεργασίες που τους υπερβαίνουν, έθεσε και θέμα ηγεσίας  και θέμα ευθυνών για την δυσπραγία του κυβερνητικού έργου.
Ο κ. Παπανδρέου είναι υποχρεωμένος να παίξει το χαρτί της συνεννόησης και της συναίνεσης και για την αντιμετώπιση της οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής κρίσης και για λόγους συσπείρωσης του Πασοκ και της δημοκρατικής παράταξης και για την "χρέωση" της Ν.Δ. και των άλλων κομμάτων για πιθανές δυσμενείς εξελίξεις.
Ταυτόχρονα στις συναντήσεις του με επιχειρηματικούς και εκδοτικούς παράγοντες, ο πρωθυπουργός ακολουθεί την γνωστή πολιτική τακτική "για να πάρετε, θα πρέπει να με στηρίξετε". Απο τη μιά έχουμε την έμμεση επίθεση στο AΛΤΕΡ και στους τραπεζικούς "προστάτες"του και απο την άλλη την "παροχή" έργου με την πολιτική μεθόδευση της ιδιωτικοποίησης των "σκουπιδιών".
Ο κ. Παπανδρέου γνωρίζει ότι ο "ακροδεξιός εθνικιστής" κ. Σαμαράς, ενώ μεν  ζητάει εκλογές ,τις απεύχεται δε. Ο αρχηγός της Ν.Δ. δεν είναι καθόλου βέβαιος οτι οι πρόωρες εκλογές θα του προσφέρουν αυτοδυναμία. Πιθανα θα τον πειθαναγκάσουν σε συγκυβέρνηση, με ισχυρές πιθανότητες αποτυχίας και με βεβαιότητα χρέωσης πολλών και διαφόρων δεινών.
Ο κ. Σαμαράς φοβάται εξίσου με τον κ. Παπανδρέου το βράδυ της Πέμπτης(20/10) που θα κληθεί η Βουλή να ψηφίσει το πολυνομοσχέδιο. Αν εκφρασθεί απο την κοινοβουλευτική πλειοψηφία άρνηση υπερψήφισης οι πρόωρες εκλογές θα είναι γεγονός. Αυτή την εξέλιξη μόνο ο κ. Παπανδρέου δύναται να την προλάβει, ζητώντας απο την Βουλή την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου απο αυξημένη πλειοψηφία 180 βουλευτών. Σε κάθε περίπτωση ο κ. Σαμαράς θα χρεωθεί, αυτός και "πιθανοί αποστάτες" του Πασοκ την "άσκοπη" εκλογική περιπέτεια και την ενδεχόμενη καταστροφή της χώρας. Πρόκειται για μια εξέλιξη που όλοι χάνουν (και ο κ. Βενιζέλος και οι ΛΟ.Ρ.ΔΙ.). Ο μόνος που ενδεχομένως κερδίσει είναι ο "αφαντος" κ. Παπανδρέου, που θα έχει καταφέρει να "μοιράσει" την ζημιά που αυτός και η παρέα του έκαναν στη χώρα. Και αυτό θα τον κρατήσει στο παιχνίδι.