Oι Πλακατζήδες

Γράφει ο Πάνος Αλεξανδρής
Επιτέλους κάπου πρέπει να σταματήσει η πλάκα από πολλούς που από  συνηθισμένη αφέλεια η από  ηθελημένη στρατηγική μας σπάνε με τις παρεμβάσεις τους καθημερινά τα νεύρα
 Πρώτη πλάκα
 Η κυβέρνηση Παπαδήμου δεν πρέπει να φύγει μέχρι το Μάρτη η άντε τον Απρίλη Αντιθέτως κατα τους πλακατζηδες αυτής της άποψης ο Παπαδημος πρέπει να συμπεριφερθεί ως Πρωθυπουργός  απεριόριστης λαϊκής εντολής και αρμοδιοτήτων .Ταυτοχρόνως ο Παπαδήμος πρέπει να φυγει όταν οι υποψήφιοι για την προεδρία του ΠΑΣΟΚ μαζέψουν τις ψηφους που τους λείπουν η όταν ο Παπαδήμος πάρει  όλα εκείνα τα μέτρα που ο προηγούμενος Πρωθυπουργός τα αποφάσιζε μονίμως χωρίς να τα παίρνει. Λυπάμαι πολύ αγαπητοί μου αλλά ο Παπαδημος δεν πρέπει να καεί υπό την μελλοντική θυμηδία και οργή των πολιτών, όταν αυτοί καταλάβουν ότι ένας  αξιοπρεπής άνθρωπος που μιλά καλά ελληνικά και έχει ένα άριστο τεχνοκρατικό υπόβαθρο δεν αρκεί για να έλθει η άνοιξη ο χειμώνας η όποια εποχή γουστάρουν οι αναμένοντες στον προθάλαμο της εξουσίας.
 Δεύτερη πλάκα
Ο Παπαδημος ως Πρωθυπουργός πλήρους αρμοδιότητας μπορεί να ανασχηματίσει τη κυβέρνηση κατά το δοκούν, να λάβει επαχθή και πολύ σκληρά μέτρα και να ανατάξει τη χώρα, εξαντλώντας ακόμη και τα όρια της τετραετίας. Μετά κατά πάσα πιθανότητα ο Παπαδήμος πρέπει να καταλάβει τη πόλη, να αποκαταστήσει το μαρμαρωμένο βασιλιά , να λύσει το σκοπιανό και να τραγουδήσει μαζί με τον Καρατζαφέρη το Μακεδονία ξακουστή του Αλεξάνδρου η χώρα. Το ότι ο συγκεκριμένος Πρωθυπουργός είναι στηριγμένος από μία πλειοψηφία, που είναι με το ζόρι ενδεχομένως αξιωματική μειοψηφία, ότι  η ΝΔ τον στηρίζει, ως άγνωστου μεγέθους σχετική  πλειοψηφία και δεν θέλει επί της ουσίας να ακούσει για αυτόν,  και ότι ο μόνος που τον στηρίζει (μια και για αυτόν γεννάει υπουργούς) είναι ο Καρατζαφέρης , φαίνεται ότι έχει μικρή σημασία για τους πλακατζήδες της δεύτερης κατηγορίας.
Τρίτη πλάκα
Το ΠΑΣΟΚ δεν έχει ανάγκη να εκλέξει νέο αρχηγό από τη βάση. Αρκούν διαδικασίες κορυφής , παράδοσης του νέου δαχτυλιδιού στον επόμενο, η ψήφο από το Εθνικό Συμβούλιο η την Κοινοβουλευτική ομάδα. Και ως έσχατο επιχείρημα, ο  τέως Πρωθυπουργός  δικαιούται άλλη μια ευκαιρία. Απαντώ στους πλακατζήδες αυτης της κατηγορίας. Το Εθνικό Συμβούλιο ,ως διαμορφώθηκε είναι όργανο αγνώστου συνθέσεως και αριθμού. Πρόσφατα σε κουιζ για το ποια είναι τα μέλη του Εθνικού  Συμβουλίου δεν βρέθηκε νικητής και η σύνθεση θα παιχτεί στα πέναλτυ. Δεύτερον η Κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ έχει μία σύνθεση πολυπληθέστατη σε σχέση με τους άτυχους συντρόφους που τελικά θα είναι βουλευτές μετά τις επόμενες εκλογές. Συνταγματικά βέβαια παραμένει ισχυρή , όπως άλλωστε και ο τέως Πρωθυπουργός που είναι  και εντολοδόχος εάν ο μη γένοιτο, ο Παπαδήμος παραιτηθεί. Ομως αυτή τη στιγμή η Κοινοβουλευτική Ομάδα έχει στα μάτια του ελληνικού λαού την ίδια ακριβώς απήχηση με τον Εντολοδόχο. Αυτή η απήχηση εξισούται με την τετραγωνική ρίζα του τέσσερα επι το 8 στην καλύτερη περίπτωση. Είναι τραγικό αλλά στην παρούσα φάση, η συντριπτική πλειοψηφία του Κοινοβουλίου βρίσκεται σε προφανέστατη αναντιστοιχία με τη λαϊκή βούληση. Δεν  έχει δε καμιά σημασία αν τη λαϊκή βούληση πλέον σε μεγάλα μειοψηφικά νούμερα την απηχούν από τη μία το τελευταίο απολίθωμα του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού στην Ευρώπη, ο αγαπητός  Τσίπρας, που νοιώθει κάθε μέρα την κρυφή εσωτερική παρανομία του νάσαι κουμουνιστής και να μην μπορείς να το πεις για να μη δυσαρεστήσεις τους γονείς σου, που δε σε μεγάλωσαν να γίνεις κάτι τέτοιο, και ο συμπαθέστατος Κουβέλης, ο οποίος πλέον μαζεύει υπό την στέγη του όλα τα δηλωμένα και αδήλωτα  ορφανά του προσφιλούς πλην όμως ψιλοτεθνεώτος Κινήματος μας. Όσον δε το αν ο τέως Πρωθυπουργός δικαιούται άλλη μία ευκαιρία θα απαντούσα .Οχι μια σύντροφοι και δυο και τρεις και όσες γουστάρει γιατί το κατάστημα  ήταν του παππού του και του μπαμπά του. Ως δε  ο ίδιος εδήλωσε πήρε ένα ρολόι από τον παππού του και από τον πατέρα του μόνο το όνομα. Πράγματι σύντροφοι αυτός πήρε το όνομα και εμείς όλη τη χάρη και τη χαρά να εντρυφήσουμε σε κάθε είδος πράσινης ανάπτυξης και βλάστησης. Όσον δε αφορά το δαχτυλίδι είναι από μπρούτζο πιά ,και δεν είναι και τυχερό.Ο τελευταίος  που το πήρε , έβαλε ένα εκ των συγγενών  του να λέει ότι ήταν κάλπικο, ότι ο προηγούμενος δεν τόδωσε με την καρδιά του, ότι τι να το κάνει το δαχτυλίδι , αφού το ακίνητο ήταν στο όνομά του και διάφορα ελαφρώς μίζερα ,που απαντώνται πάντα ως παράπονα των εξ αίματος και αγχιστείας διαδόχων του πολιτικού θρόνου. Αυτά συμβαίνουν όταν οι κοινοί θνητοί δεν αντιλαμβάνονται τη μεγαλοσύνη του θεσμού και ότι η δια του ονόματος  διαδοχή είναι θεσμός εκ θεού και όχι εξ ανθρώπων προερχόμενος. Μια που η εξουσία στα κόμματα , όπου θεσμός είναι η απροσδιόριστη έννοια του λαού, και πίσω από αυτήν το θείο χάρισμα του κληρονομικού ονόματος, δεν αποτελεί θέμα εκλογων αλλά θέμα εκφράσεως της θείας βουλήσεως μέσω του φωτισθέντος ψηφοδοτούντος  λαού. Ως δε γίνεται κατανοητό ενίοτε και οι φωτισμένοι λαοί σφάλλουν. Ουδείς άσφαλτος, ως υπέμνησε σε εμας και η γνωστή λαϊκή αοιδός Άντζελα Δημητρίου.
Τέταρτη πλάκα και τελευταία
Πολλοί υποστηρίζουν ότι η Ελλάδα βρίσκεται στον προθάλαμο των πλεονασμάτων, ότι οι καλές εποχές ξανάρχονται , ότι να άλλη μια θυσία και όλα θα τελειώσουν , βάλτε δηλαδη ένα χέρι ακόμη και όλα θα τελειώσουν ,ότι μπρος στο κάλλος , τι είναι ο πόνος, ότι οι θυσίες του λαού δε θα πάνε χαμένες. Αλλοι διατείνονται σοβαρά  ότι ο Καραμανλής θα εδολοφονείτο από αμερικανούς πράκτορες αλλά το όπλο εκπυρσοκρότησε και η σφαίρα βρήκε το delivery boy  με τις πίτσες που του  πήγαινε, άλλοι  ότι η Ελλαδα στα πλαίσια μίας παγκόσμιας συνωμοσίας καλείται να επιστρέψει τα δάνεια, κάτι που είναι πρωτοφανές για ένα δανειζόμενο. Τελος δε  εξ ίσου πολλοί διατείνονται ότι η Ελλάδα της περήφανης δραχμής με τις είκοσι υποτιμήσεις διαχρονικά είναι το καλύτερο καταφύγιο κάθε πεινώντος, παίζοντας έτσι το παιχνίδι κάθε  εγχωρίου η αλλοδαπού τοκογλύφου. Στην άκρη όλων αυτών είναι ένας λαός φτωχός μέρα με τη μέρα, ανήμπορος να καταλάβει η να αποφασίσει τι είναι εκείνο, που δείχνει φως στο βάθος του ορίζοντα.Ενα κομμάτι του λαού αυτού ψάχνει στα σκουπίδια τροφή η  στα συσσίτια στην καλύτερη περίπτωση. Επιζητεί την αξιοπρέπεια του, καταλαβαίνει ότι η νύχτα είναι μεγάλη σαν του πολικού κύκλου και η μέρα , όταν φανεί θα είναι μικρή στην Αρχή και θα αργήσει να ξαναγίνει καλύτερη. Αυτός λοιπόν ο λαός δεν είναι πεφωτισμένος , δεν γουστάρει τις πλάκες κάθε πολιτευόμενου η επίδοξου κυβερνήτη και περιμένει να ακούσει καθαρά πως θα περπατήσει τη νύχτα και πως θα γλυτώσει το μεγαλύτερο ευτελισμό. Αυτός ακριβώς ο κόσμος απαιτεί αλήθειες , έχει τελειώσει με τις πολιτικές μοναρχίες , με τους εξ απονομής ηγέτες, με τις πλαστές πλειοψηφίες και με τους εμπόρους της αγωνίας του για τα παιδιά του και την επόμενη μέρα. Αυτός ακριβώς ο κόσμος είναι που επιζητεί κατά παράφραση του τραγουδιού να ειπωθεί  από τον όποιο μελλοντικό του ηγέτη,  ότι αφού δεν είχες νέα ευχάριστα να πείς να μας πεις τα δυσάρεστα, να καταλάβεις τον πραγματικό μας πόνο και να χαράξεις μια πορεία επώδυνη αλλά αληθινή, συγκεκριμένη και στο πολύ βάθος ελπιδοφόρα. Όσο δε για τους καθημερινούς πλακατζήδες τους απαντά ότι ξέρει ότι ο μαρμαρωμένος βασιλιάς μας τέλειωσε, ότι χάσαμε τελεσίδικα και την Πόλη και την   Μικρά Ασία , ότι με τις ηλιθιότητες που κάνουμε στο τέλος θα ηττηθούμε ως ανεπαρκείς  σε όλα τα διεθνή μέτωπα, ότι κανείς πιά σοβαρός  δεν πιστεύει ότι εδώ φθάσαμε λόγω συνομωσίας, αλλά λόγω κυρίως ανεπάρκειας, ασχετοσύνης ,τσαπατσουλιάς, ανυπαρξίας ταλέντου  περί το πολιτεύεσθαι και διοικείν.Ξερει πολύ καλά αυτος ο κόσμος  ότι ο Καραμανλής τάκανε μαντάρα, και η αγιοποίηση του θυμίζει, τους ψεύτικους γυρολόγους άγιους του Μεσαίωνα, ότι ο προηγούμενος Πρωθυπουργός είχε μία σειρά από πολύ χρήσιμες αλλά εκτός χρόνου ιδέες, τις οποίες δεν πραγματοποίησε . Αυτά σε μία εποχη που απαιτούσε άμεσες πρωτοβουλίες και δράσεις διακυβέρνησης, και ξερει ο λαός αυτός ότι τον τεως Πρωθυπουργό  δεν τον έριξαν οι τραπεζίτες, και οι διηνεκείς αποστάτες του 1965 (που τους θυμάται ηρωικά η παράταξη όταν από ανεπαρκείς η ατυχείς πολιτικές στριμώχνεται στη γωνία), αλλά η παραγματική ανεπάρκεια εκτέλεσης ρεαλιστικών πολιτικών και η αδυναμία διακυβέρνησης  .Οπως επίσης τον έρριξαν η έλλλειψη λύσεων σε εποχή που μετρούν οι λύσεις και ο περιορισμος της συμφοράς. Αυτα για τώρα και ελπίζω να σταματήσουν οι πλάκες και τα προσωπικά ψυχανεμίσματα και η ελληνική Κεντροαριστερά να μην καταρρεύσει υπό το βάρος καλών προθέσεων ανεπαρκών ανθρώπων, που νομίζουν ότι κάτι τους χρωστάει η ιστορία, μη κατανοώντας ότι τελικά η Ιστορία χρωστά στους τολμώντες .Οπως χρωστά  σε αυτούς που γνωρίζουν ότι σε όλα τα έργα, ο ηθοποιός ανταμείβεται  για την  δουλειά του, αλλά για να ανταμειφθεί πρέπει να καταβάλει το τίμημα ο  μοναδικός του κριτης που είναι ο θεατής. Να γνωρίζουν ότι αν αδειάσει το πολιτικό θέατρο από θεατές θα ηχήσουν ως ερχόμενες οι σάλπιγγες της τυρρανίας, εκείνων που θα εγγυώνται χάριν της απωλειας της ελευθερίας, ένα ξεροκόμματο και μερικούς σύγχρονους μάρτυρες -εξιλαστηρια θύματα- βορρά των λιονταριών που θα πεινούν, και του εξαθλιωμένου πλήθους που θα χαίρεται την ανθρωποσφαγή.