“Γιατί πιστεύουμε ότι η ανάπτυξη πρέπει να είναι προϊόν σοβαρού σχεδιασμού, αφού η αγορά από μόνη της δεν μπορεί να δώσει το σωστό προσανατολισμό. Γιατί πιστεύουμε ότι προϋπόθεση μιας δίκαιης και δημοκρατικής κοινωνίας, είναι η δίκαιη ανακατανομή. Το προϊόν της ανάπτυξης, ο νέος πλούτος που εμείς διαμορφώνουμε και αναπτύσσουμε, η νέα γνώση, οι νέες ευκαιρίες, πρέπει να κατανέμονται με δίκαιο τρόπο. Γιατί η ρήση «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα» είναι επίκαιρη σήμερα στον πλανήτη μας, όσο ποτέ άλλοτε”.

"ΔΙΑΒΑΤΗ ΔΡΟΜΟΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ,ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΤΟΝ ΦΤΙΑΧΝΕΙΣ ΠΡΟΧΩΡΩΝΤΑΣ..."

6 Ιανουαρίου 2012

Μια ζωή...... "θύμα"

Γράφει ο Καραφέσκος.
Την Τετάρτη (4/1) έγινε η δεύτερη πολύωρη συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου.Το πολιτικό-κοινωνικό πλαίσιο γνωστό:βαθειά ύφεση, πολιτική αστάθεια, η κυβέρνηση Παπαδήμου μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας να διαπραγματεύεται με τους δανειστές. Ο Γ.Παπανδρέου όμως απτόητος  και ανέγγιχτος. Το πρόβλημά του; Πως θα παρατείνει την παραμονή του στην προεδρία του ΠΑΣΟΚ  με απώτερο στόχο την πολιτική του επιβίωση. Προβάλλεται η λογική άποψη ότι πρέπει να του δοθεί η ευκαιρία να αποχωρήσει  αξιοπρεπώς. Βοηθάει όμως ο ίδιος προς αυτή την κατεύθυνση; Μάλλον όχι. Αντί ευθέως να θέσει το ζήτημα της αποχώρησης του και να ξεκινήσουν πάραυτα οι διαδικασίες διαδοχής του αυτός περιορίζεται σε διαδικαστικά τερτίπια. Μένει ώσπου να φύγει; Ή φεύγει για να μείνει;  Εκεί ανάμεσα στα άλλα καταγγέλει τον ΔΟΛ και τόν Σ.Ψυχάρη για υπονόμευση. Παλιό και τετριμένο το κόλπο. Επειδή όμως τα γεγονότα είναι νωπά όλοι γνωρίζουμε ότι ο ΔΟΛ στη διετή πρωθυπουργία του τον στήριξε σκληρά και πολλές φορές προκλητικά . Βέβαια αυτά γι΄αυτόν είναι ψιλά γράμματα. Η στόχευσή του είναι ο σκληρός και οπισθοδρομικός κομματικός πυρήνας. Καταφεύγει στην πιο φτηνή συνωμοσιολογία ζητιανεύοντας λίγα ψίχουλα αποδοχής  ως θύμα των ‘’μεγάλων συμφερόντων’’. Ο οποιοσδήποτε όμως εύκολα μπορεί να αναρωτηθεί: Αυτά τα δύο χρόνια σε τι έβλαψε αυτά τα συμφέροντα;
Εν πάσει περιπτώσει η ταμπακιέρα είναι η ανασύνθεση της κεντροαριστεράς και του ΠΑΣΟΚ εφ΄ οσον είναι αυτό δυνατόν. Δυστυχώς όμως η παρουσία  του Γ. Παπανδρέου, παρά του ισχυρισμούς του ιδίου και της Αυλής του, δεν αποτελεί παράγοντα εγγύησης ενότητας και ομαλών εξελίξεων. Ας δούμε όμως και τι θα κάνουν και οι λεγόμενοι δελφίνοι. Για παράδειγμα θα δεχτεί καποιος απ’αυτούς αυτή την ιδιότυπη δυαρχία δεχόμενος να χρισθεί υποψήφιος πρωθυπουργός στις επικείμενες εθνικές εκλογές; Είδωμεν
ΥΓ: Ο Τιτάνας της πολιτικής σκέψης ο αγλαός Χάρης Καστανίδης ανέλαβε χθές μέσω των ΜΜΕ να εκλαϊκεύσει την σύνθετη πολιτική σκέψη του Μεγάλου Αρχηγού. Ετσι υποστήριξε ότι " η σύγκρουση της οικογενείας Παπανδρέου με το Συγκρότημα Λαμπράκη είναι πολύ παλιά.1965,1988,2007". Πρός επίρρωση των λεγομένων του χρησιμοποίησε δηλώσεις(2007) του μνημείου της σοβαρότητας και αξιοπιστίας  Γιάννη Καψή. Τι θλιβερός.

2 σχόλια:

christof vasiliadis είπε...

Μπράβο σύντροφοι. Πολύ κάλο άρθρο. Το blog σας είναι θεσμός.

ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΟΣ είπε...

Οι μάσκες έπεσαν για όλους, φτάνει πια, τον ΓΑΠ και τους "πραιτωριανούς" του θα τους κρίνει η ιστορία.