Του Δημήτρη Μπατζελή.
Τα τελευταία χρόνια η χώρα μας έχει περιέλθει σε βαθιά περιδίνηση, η οποία δεν αφορά μόνο την οικονομία. Είναι σε κρίση αξιών, συνειδήσεων και νοημάτων.
Έτσι, ενώ οι κατακτήσεις που επιτεύχθηκαν κατά τη διάρκεια της Μεταπολίτευσης στα επίπεδα της οικονομίας και των θεσμών είναι σημαντικές, από την άλλη μεριά τα ιστορικά δομικά προβλήματα της χώρας έχουν φθάσει στα όρια θραύσης. Οι υπάρχουσες παραγωγικές σχέσεις δεν μπορούν να σηκώσουν το φορτίο των νέων αναγκών. Τα υψηλά ελλείμματα, το μεγάλο δημόσιο χρέος, οι ισχνές παραγωγικές δυνάμεις, το δυσκίνητο κράτος δεν μπορούν να οδηγήσουν πλέον σε βιώσιμη ανάπτυξη. Ως απεδείχθη, το αδιέξοδο και η συνακόλουθη κατάρρευση ήταν θέμα χρόνου. Οι προσπάθειες ανάσχεσης των επερχομένων δεινών που κατεβλήθησαν την περίοδο 1993-2004, έμειναν μεσοστρατίς για πολλούς λόγους, ο κυριότερος των οποίων ήταν ότι προσέκρουσαν στον ισχυρό πυρήνα κοινωνικών και πολιτικών συμφερόντων, που δεν ήθελαν ουδεμία αλλαγή.
Το δυστύχημα είναι ότι την κατάσταση αυτή, η οποία οξύνθηκε από την ανεύθυνη πολιτική της Ν.Δ. (2004-2009),έλαχε να την διαχειριστεί μία κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ η ηγεσία της οποίας ήταν παντελώς ανέτοιμη και αρνητική να αναλάβει αυτές τις υποχρεώσεις. Έτσι, αφού άφησε να χαθεί πολύτιμος χρόνος, τελικά μας οδήγησε στο Μνημόνιο, επιδεικνύοντας: α) έλλειψη στρατηγικής, β) ερασιτεχνισμό, γ) ηττοπάθεια.
http://www.neasimfonia.gr/node/111
Τα τελευταία χρόνια η χώρα μας έχει περιέλθει σε βαθιά περιδίνηση, η οποία δεν αφορά μόνο την οικονομία. Είναι σε κρίση αξιών, συνειδήσεων και νοημάτων.
Έτσι, ενώ οι κατακτήσεις που επιτεύχθηκαν κατά τη διάρκεια της Μεταπολίτευσης στα επίπεδα της οικονομίας και των θεσμών είναι σημαντικές, από την άλλη μεριά τα ιστορικά δομικά προβλήματα της χώρας έχουν φθάσει στα όρια θραύσης. Οι υπάρχουσες παραγωγικές σχέσεις δεν μπορούν να σηκώσουν το φορτίο των νέων αναγκών. Τα υψηλά ελλείμματα, το μεγάλο δημόσιο χρέος, οι ισχνές παραγωγικές δυνάμεις, το δυσκίνητο κράτος δεν μπορούν να οδηγήσουν πλέον σε βιώσιμη ανάπτυξη. Ως απεδείχθη, το αδιέξοδο και η συνακόλουθη κατάρρευση ήταν θέμα χρόνου. Οι προσπάθειες ανάσχεσης των επερχομένων δεινών που κατεβλήθησαν την περίοδο 1993-2004, έμειναν μεσοστρατίς για πολλούς λόγους, ο κυριότερος των οποίων ήταν ότι προσέκρουσαν στον ισχυρό πυρήνα κοινωνικών και πολιτικών συμφερόντων, που δεν ήθελαν ουδεμία αλλαγή.
Το δυστύχημα είναι ότι την κατάσταση αυτή, η οποία οξύνθηκε από την ανεύθυνη πολιτική της Ν.Δ. (2004-2009),έλαχε να την διαχειριστεί μία κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ η ηγεσία της οποίας ήταν παντελώς ανέτοιμη και αρνητική να αναλάβει αυτές τις υποχρεώσεις. Έτσι, αφού άφησε να χαθεί πολύτιμος χρόνος, τελικά μας οδήγησε στο Μνημόνιο, επιδεικνύοντας: α) έλλειψη στρατηγικής, β) ερασιτεχνισμό, γ) ηττοπάθεια.
http://www.neasimfonia.gr/node/111
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου