του Τάκη Σκαρτσολιά
Μετά τον Μάη του Παρισιού, την Άνοιξη της Πράγας, τη Θεσσαλονίκη του ΄36, του Σικάγου του 1886, όσο περνούν τα χρόνια, όλο και λιγοστεύουν όσα είχαν υποσχεθεί οι αγώνες και το αίμα των θυμάτων των Μάηδων.
Τις μέρες που ζούμε, έχουμε μια άλλης μορφής θυσία φρικτή, σκληρή, τραγική, αποτρόπαιη που είναι οι αυτοκτονίες εργαζομένων και πολιτών.
Στην πρώτη υπενθύμιση έχουμε τη συλλογική έκφραση αντίσταση και επανάσταση μπρος στην έκδηλη αδικία και καταπίεση.
http://www.neasimfonia.gr/node/549
Μετά τον Μάη του Παρισιού, την Άνοιξη της Πράγας, τη Θεσσαλονίκη του ΄36, του Σικάγου του 1886, όσο περνούν τα χρόνια, όλο και λιγοστεύουν όσα είχαν υποσχεθεί οι αγώνες και το αίμα των θυμάτων των Μάηδων.
Τις μέρες που ζούμε, έχουμε μια άλλης μορφής θυσία φρικτή, σκληρή, τραγική, αποτρόπαιη που είναι οι αυτοκτονίες εργαζομένων και πολιτών.
Στην πρώτη υπενθύμιση έχουμε τη συλλογική έκφραση αντίσταση και επανάσταση μπρος στην έκδηλη αδικία και καταπίεση.
http://www.neasimfonia.gr/node/549
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου