Η ΣΚΥΤΑΛΗ ΤΟΥ ΛΑΪΚΙΣΜΟΥ

Γράφει ο Κώστας Καραγιαννάκης.

Η κυβερνητική πολιτική του ΠΑΣΟΚ τα τελευταία 2 χρόνια, έχει ως αποτέλεσμα η χώρα και οι πολίτες της να βιώνουν μια πραγματικότητα, που προσομοιάζει την κόλαση του Δάντη. Ταυτόχρονα όμως, ο ορίζοντας είναι πιο μαύρος από το σήμερα που  βιώνουμε. Και για αυτόν τον μαύρο ορίζοντα ευθύνεται η ΝΔ. Στις αστικές δημοκρατίες, η αξιωματική αντιπολίτευση λειτουργεί με θεσμικά χαρακτηριστικά και οι θέσεις της, αποτελούν την εναλλακτική πρόταση για την μελλοντική πορεία της χώρας. Στην Ελλάδα του μνημονίου και των αποτελεσμάτων που αυτό έχει επιφέρει, η ΝΔ λειτουργεί σαν να μην έχει αντιληφθεί τις αλλαγές που έχουν συντελεσθεί στην κοινωνία. Λειτουργεί σαν η περίοδος που διανύουμε, να είναι μια από τις παρόμοιες περιόδους, τα τελευταία 30 χρόνια, που η ΝΔ είχε τον ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Δυστυχώς δεν αντιλαμβάνεται ούτε η ηγεσία της, ούτε τα στελέχη της - πλην ελάχιστων εξαιρέσεων - τις αλλαγές που συντελούνται, με ταχύτατους ρυθμούς στην κοινωνία τα τελευταία δυο χρόνια. Αλλαγές που είχαν ξεκινήσει πριν την έλευση του μνημονίου αλλά πλέον πραγματοποιούνται με ταχύτατους ρυθμούς.

Με την έλευση του μνημονίου, η ΝΔ κινήθηκε με έναν ασύνταχτο αντί μνημονιακό λόγο, προσπαθώντας να ωφεληθεί ψηφοθηρικά του πολιτικού κόστους που ήταν αποτέλεσμα, της μνημονιακής πολιτικής. Κατήρτισε ένα οικονομικό πρόγραμμα που δεν είχε καμία σχέση με την υπαρκτή οικονομική πραγματικότητα της χώρας. Το ονόμασε «Ζάππειο» και το μετονόμασε σε «Ζάππειο 1», όταν με τα από ένα χρόνο αναγκάστηκε να παρουσιάσει νέο οικονομικό πρόγραμμα, το «Ζάππειο 2».
Και στο δεύτερο οικονομικό πρόγραμμα, κινήθηκε σε γενικόλογες θέσεις για την έξοδο της χώρας από την κρίση, τονίζοντας ότι έχει έτοιμη την αντιπρόταση που θα δώσει άλλο περιεχόμενο στο μνημόνιο. Ταυτόχρονα στηρίζει αφανώς, κινητοποιήσεις συντεχνιακών ομάδων που κινούνται παραδοσιακά στο χώρο της κεντροδεξιάς, στη βάση μιας άκριτης αντί μνημονιακής πολιτικής. Δυστυχώς για την ΝΔ και την ηγεσία της η τακτική αυτή δεν βοήθησε την ουσιαστική εκλογική της ανάταξη, όπως διαφαίνεται και στις δημοσκοπήσεις. Αντί αυτό να αποτελέσει στοιχείο προβληματισμού, για την αντιπολιτευτική τακτική και επαναπροσδιορισμό αυτής, οι δυνάμεις της λαϊκής δεξιάς ξεκίνησαν έναν πιο συγκροτημένο αγώνα. Ο λαϊκισμός αποτελεί πλέον κύριο χαρακτηριστικό του πολιτικού λόγου της ΝΔ σε κάθε έκφραση του. Ούτε η προσωπική ήττα του Α. Σαμαρά, στο θέμα των ενυπόγραφων δεσμεύσεων των πολιτικών αρχηγών που «στηρίζουν;» την κυβέρνηση Παπαδήμου, απετέλεσε τροχοπέδη στον κατήφορο του λαϊκισμού. Η σκυτάλη του λαϊκισμού έχει παραδοθεί από τα χέρια του ΓΑΠ - «λεφτά υπάρχουν» - στα χέρια του επικεφαλής της λαϊκής δεξιάς Α. Σαμαρά. Η πιθανή ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας από την ΝΔ μετά της εκλογές, δημιουργεί θλίψη σε όσους μπορούν να προβλέψουν, χρησιμοποιώντας την απλή λογική την επόμενη μέρα της χώρας. Αν ο ΓΑΠ και η κυβέρνηση του χρειάστηκαν 6 μήνες για να διαλυθούν στα εξ ων συνετέθησαν, η κυβέρνηση του «μάγου» Α. Σαμαρά θα χρειαστεί πολύ μικρότερο χρονικό διάστημα. Ο τυφλός θα αντικαταστήσει τον μονόφθαλμο και  το πλοίο της χώρας θα οδηγηθεί ακυβέρνητο στα βράχια της πλήρους απαξίωσης. Οι συνέπειες θα είναι οδυνηρές για τη χώρα και τους πολίτες και οι ευθύνες δεν θα βαρύνουν μόνο, όσους με τις πράξεις τους καθόρισαν αυτή την πορεία. Θα βαρύνουν και όλους όσους μένουν απαθείς, μη ενεργοί, διαβουλευόμενοι αενάως. Θα βαρύνουν και όλους εμάς που αν και εκφράσαμε - πρωτόλεια μεν αλλά την εκφράσαμε - την νέα πολιτική σκέψη, που καταθέσαμε την νέα πολιτική πορεία, δεν πήραμε τις πρωτοβουλίες να την μετατρέψουμε σε νέα πολιτική πράξη.
Εκτός από τα όμορφα χώρια και οι όμορφες χώρες όμορφα καίγονται. Όμως δυστυχώς καίγονται…..

 ΥΓ. Η πιθανή πρόθεση του νέο – στοχαστή της «φυγοκέντρου κεντροαριστεράς», να καταθέσει υποψηφιότητα, για την θέση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, δημιουργεί εύλογα το ερώτημα : «Οι κοντές κουβέρτες ή τα μακριά ποδιά ευθύνονται για τα άσχημα όνειρα στη διάρκεια του ύπνου;»