“Γιατί πιστεύουμε ότι η ανάπτυξη πρέπει να είναι προϊόν σοβαρού σχεδιασμού, αφού η αγορά από μόνη της δεν μπορεί να δώσει το σωστό προσανατολισμό. Γιατί πιστεύουμε ότι προϋπόθεση μιας δίκαιης και δημοκρατικής κοινωνίας, είναι η δίκαιη ανακατανομή. Το προϊόν της ανάπτυξης, ο νέος πλούτος που εμείς διαμορφώνουμε και αναπτύσσουμε, η νέα γνώση, οι νέες ευκαιρίες, πρέπει να κατανέμονται με δίκαιο τρόπο. Γιατί η ρήση «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα» είναι επίκαιρη σήμερα στον πλανήτη μας, όσο ποτέ άλλοτε”.

"ΔΙΑΒΑΤΗ ΔΡΟΜΟΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ,ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΤΟΝ ΦΤΙΑΧΝΕΙΣ ΠΡΟΧΩΡΩΝΤΑΣ..."

17 Φεβρουαρίου 2010

Πολύ μεγάλο κουστούμι

Το κείμενο αποτελεί σχόλιο της Κοραλίας σε προηγουμένη ανάρτηση με τίτλο ¨Οχι στον ευρωσκεπτικισμό". Για το θέμα των χρηματιστηριακών προιόντων με Gold. sachs(G.S.), Morgan Stanley αλλά και Deutsche bank (προστέθηκαν χθες από Financial Times, ίσως με τη δική τους βαρύτητα) οι υπεύθυνοι υπουργοί είναι αρμόδιοι να απαντήσουν και κάποιοι το έχουν ήδη κάνει. Θα επιχειρήσω όμως να συμβάλλω στον προβληματισμό για την σημερινή πολιτική διάσταση της δημοσιοποίησης του θέματος. Η New York Times στο α΄δημοσίευμά της έριχνε το βάρος της στο ρόλο της G.S. και τα "επικίνδυνα" κατά την εφημερίδα προιόντα, τα οποία όχι τυχαία συνέκρινε με τα ενυπόθηκα δάνεια και τη σημασία τους στην κρίση της προηγούμενης χρονιάς. Συνέκρινε την G.S. με AIG. Kατά την μου γνώμη το άρθρο στόχευε στις σχέσεις της G.S. με την κυβέρνηση των ΗΠΑ. Υπενθυμίζω τους νέους κανόνες που προσπαθεί να επιβάλει η κυβέρνηση των ΗΠΑ στις τράπεζες, τα πρόσφατα προκλητικά bonus των στελεχών της G.S. αλλά και της ΑIG παρόλο που η τελευταία διεσώθη πέρισυ με χρήματα των αμερικανών φορολογούμενων. Τέλος το μέγεθος της G.S. που θεωρεί τον εαυτό της ισχυρότερο απ' οποιαδήποτε κυβέρνηση.Το δεύτερο σημείο του άρθρου επικεντρωνόταν στην αξιοπιστία της ΕΕ. Ότι δηλ. η ΕΕ αποτελείται από χώρες όπως η Ελλάδα και η Ιταλία που αποκρύπτουν τα πραγματικά τους δημοσιονομικά στοιχεία. Οι Financial Times χθες, προσέθεσαν την Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία. Στόχος κατά την γνώμη μου η αμφισβήτηση του κατα πόσο η ΕΕ αποτελείται από χώρες που εκπληρώνουν τα κριτήρια του Μααστριχτ, αλλά και την λειτουργία της Eurostat. Ήταν λογική συνέπεια επομένως η αντίδραση της ΕΕ να ζητήσει στοιχεία για τα προιόντα αυτά, θέλοντας να υπερασπισθεί την αξιοπιστία της. Προσθέτω ότι κατά τα δημοσιεύματα το ή τα προϊόντα μέσω Εθνικής Τράπεζας κατέληξαν στην ΕΚΤ ως εγγυήσεις, επομένως βάλλουν και την αξιοπιστία των εγγυήσεων που δέχεται η ΕΚΤ. Με άλλα λόγια μπλέκουμε, ηθελημένα ή όχι, σε διεθνή παιγνίδια που αφορούν τις σχέσεις της ΕΕ με ΗΠΑ. Πολύ μεγάλο κουστούμι για τα μέτρα της χώρας, εκτός αν ο πρόεδρος της σοσιαλιστικής διεθνούς το θεωρεί κατάλληλο για τον εαυτό του.Σημειώνω ότι τα προιόντα αυτά δεν έχουν καμιά σχέση με τα δομημένα ομόλογα των ταμείων της διακύβέρνησης της ΝΔ και όποιος τα μπερδεύει ή είναι άσχετος ή βαλτός.Τέλος ούτε να υποθέσω δεν θέλω ότι αυτά επανήλθαν στην δημοσιότητα (γιατί όπως όλοι ακουσαμε ήταν γνωστά) από ελληνικές πηγές. Αλλά δεν παραβλέπω ότι ορισμένοι στην Ελλάδα ταυτίζουν το προσωπικό τους όφελος με το εθνικό συμφέρον. Ιστορικά όποτε έχει γίνει ήταν καταστροφικό για τη χώρα.