Γράφει η Κοραλία.Μέρες που είναι,αξίζει μια ματιά στην περίπτωση Αργεντινή ,που θεωρείται "case study" στο λήμμα χρεοκοπίας. Στο τέλος του 1989 ο πληθωρισμός έφτασε 5000%, στην αγορά οι συναλλαγές γινόντουσαν σε δολλάρια. Το 1991 το πέσο συνδέθηκε με το δολλάριο, ώστε να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη στο νόμισμα (10000 πεσο προς 1 $, και έκτοτε 1 πέσο προς 1 $). Η χώρα γνώρισε μέχρι 1999 υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, χαμηλά επιτόκια, αύξηση ευημερίας αλλά και αύξηση δημόσιου χρέους (από 28% σε 60%), φοροδιαφυγή, διαφθορά. Το 1999 το νόμισμα της Βραζιλίας υποτιμήθηκε και το δολλάριο ανατιμήθηκε.Αποτέλεσμα τα προιόντα της Αργεντινής έπαψαν να είναι ανταγωνιστικά, οι εξαγωγές έπεσαν, το ΑΕΠ μειώθηκε κατά 4%.
Το 2000 το ΔΝΤ άρχισε να δανειοδοτεί τη χώρα ώστε να αποπληρώνει τα δάνειά της. Υπήρξε έξοδος κεφαλαίων στο εξωτερικό. Τον Νοέμβριο του 2001 η κυβέρνηση πάγωσε τις καταθέσεις. Ξεκίνησαν οι διαδηλώσεις με τις κατσαρόλες, στην συνέχεια είχαμε βίαιες διαδηλώσεις με καταστροφές τραπεζών και επιχειρήσεων ενώ υπήρξαν θάνατοι διαδηλωτών. Ο πρωθυπουργός κήρυξε τη χώρα σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης.
Τον Δεκέμβριο του 2001 η κυβέρνηση έπεσε, η νέα κυβέρνηση δήλωσε πτώχευση και αδυναμία πληρωμών(στο εσωτερικό και το εξωτερικό). Υποτίμησε το νόμισμα, καθόρισε 1,4 πέσο προς 1δολλάριο.Τους επόμενους μήνες συνεχίστηκε η υποτίμηση 4 πέσο προς 1 δολλάριο. Επιχειρήσεις έκλεισαν ή πτώχευσαν. Πολλές συναλλαγές γινόντουσαν με ανταλλαγή προιόντων, η ποιότητα ζωής της μεσαίας τάξης καταρρακώθηκε, νεόπτωχοι ζούσαν από σκουπίδια, γύρω στις 40.000 ζούσαν από συλλογή υλικών για ανακύκλωση, η επίσημη ανεργία έφτασε 25%, τα αγροτικά προιόντα δε γινόντουσαν αποδεκτά από ΗΠΑ.
Το 2003 όταν η κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή άγγιξε τον πάτο και τα μεροκάματα ισοπεδώθηκαν, κρίθηκε ως χώρα φθηνή και συμφέρουσα για επενδύσεις, έγινε φθηνός τουριστικός προορισμός και το ΑΕΠ αυξήθηκε. Το 2005 το ΑΕΠ έφθασε τα επίπεδα του 1998. Ο πληθωρισμός από τον Αυγουστο του 2003 κυμαίνεται απο 12,5-20%, η ανεργία το 2006 ήταν 8,5%. Η αναδιανομή πλούτου έγινε υπέρ των πλούσιων (οι 10% πιο πλούσιοι αύξησαν 31 φορές το εισόδημά τους από το 10% πιο φτωχούς).
Το 2005 άρχισε η επαναδιαπραγμάτευση του χρέους. Το 2008 3 πέσο προς 1 δολλάριο.Στην άλλη πλευρά του λόφου οι κυρίες merril lynch, goldman sachs, jp morgan κατηγορήθηκαν ότι δανειοδοτούσαν μια χώρα επικίνδυνη και βέβαια πουλούσαν τα ομόλογά της σε ασφαλιστικές εταιρίες και οργανισμούς. Υπολογίζεται ότι στην ευρώπη ιδιώτες αποταμιευτές έχουν επενδύσει 25 δισ$ σε ομόλογα Αργεντινής. Κατηγορήθηκαν ότι κατασκεύασαν μια Εnron ομολόγων. .
