“Γιατί πιστεύουμε ότι η ανάπτυξη πρέπει να είναι προϊόν σοβαρού σχεδιασμού, αφού η αγορά από μόνη της δεν μπορεί να δώσει το σωστό προσανατολισμό. Γιατί πιστεύουμε ότι προϋπόθεση μιας δίκαιης και δημοκρατικής κοινωνίας, είναι η δίκαιη ανακατανομή. Το προϊόν της ανάπτυξης, ο νέος πλούτος που εμείς διαμορφώνουμε και αναπτύσσουμε, η νέα γνώση, οι νέες ευκαιρίες, πρέπει να κατανέμονται με δίκαιο τρόπο. Γιατί η ρήση «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα» είναι επίκαιρη σήμερα στον πλανήτη μας, όσο ποτέ άλλοτε”.

"ΔΙΑΒΑΤΗ ΔΡΟΜΟΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ,ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΤΟΝ ΦΤΙΑΧΝΕΙΣ ΠΡΟΧΩΡΩΝΤΑΣ..."

26 Φεβρουαρίου 2010

Λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και το αγόρι μου

Γράφει ο Σκευοφύλαξ.Πως είναι δυνατόν η ευφυής πολιτική ηγεσία της χώρας, από την ακροδεξιά ως την ακροαριστερά, να μη σκέφτηκε νωρίτερα το αυτονόητο: να μας δώσουν οι άθλιοι Γερμανοί μέχρι τελευταίου ευρώ τις πολεμικές αποζημιώσεις της Ναζιστικής κατοχής, να καλύψουμε μ’ αυτές το δημόσιο έλλειμμα και να συνεχίσει η χώρα τον ανέμελο βίο της.
Λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και το αγόρι μου όπως μας τραγούδαγε η αγαπημένη μας Μαρινέλα.
Χρειάζεται να έχει κανείς μεγάλα αποθέματα αντοχής και χιούμορ έτσι ώστε να αντέξει την ανευθυνότητα και αβελτηρία του πολιτικού προσωπικού της χώρας μας.
Αντί να θέσουν καθαρά τα σημαντικά και δομικού χαρακτήρα οικονομικα προβλήματα της χώρας στον Ελληνικό Λαό, αναζητούν καταφυγή στην επίκληση του «εχθρού». Οι «άλλοι» φταίνε μας λένε. Τι να κάνουμε μας αναγκάζουν οι κακοί ξένοι που μισούν τον τρόπο ζωής μας.Μια αφελής απορία.Σε τι συγκεκριμένα και πρακτικά βοηθά η αναμόχλευση των πολεμικών επανορθώσεων της Ναζιστικής κατοχής τα σημερινά πιεστικά προβλήματα της Ελλάδας;
Είναι όμως τόσο εξοργιστικά διαφανείς οι προθέσεις τους.
Θέλουν να φορτώσουν τα επικείμενα σκληρά μέτρα στις πλάτες της Ε.Ε της Γερμανίας και οποιουδήποτε άλλου βρουν μπροστά τους.
Πρωταρχικός στόχος λοιπόν η Γερμανία.
Ο κ. Θ. Πάγκαλος πρωτοστατεί. Έχει όμως τραυματική προϊστορία. Όταν ήταν αναπληρωτής ΥΠΕΞ 1993-1996 με τον γνωστό του στόμφο αποκάλεσε τη Γερμανία γίγαντα με πήλινα πόδια και κεφάλι μικρού παιδιού.
Στην επόμενη σύνοδο κορυφής της Ε.Ε στις Βρυξέλλες, η τότε πολιτική ηγεσία της Γερμανίας (καγκελάριος Χ. Κολ, ΥΠΕΞ Χ. Γκένσερ), την οποία τόσο θαύμαζε ο κ. Πάγκαλος για το υψηλό επίπεδο ηγετικότητας της, απαίτησε από τον Α. Παπανδρέου ο υπουργός του να ζητήσει συγγνώμη για τις δηλώσεις του.
Σε αντίθετη περίπτωση απείλησαν ότι δεν θα συμμετείχαν στη Σύνοδο.
Τότε ο προπέτης κ.Παγκαλος ντροπιασμένος και με συνεχείς ρινορραγίες ζήτησε ταπεινά συγνώμη.
Αυτά έτσι για την ιστορία για να μην ξεχνάμε.

Ένας είναι ο εχθρός...

Γράφει ο revival.Επιτέλους ανακαλύψαμε τους εξωτερικούς εχθρούς που τόσο μας είχαν λείψει. Οι κερδοσκόποι και εσχάτως οι Γερμανοί είναι μια λύση. Να τους επιτεθούμε και να ξεχάσουμε με μιας ποιος ευθύνεται για το διεθνή διασυρμό της χώρας.
Γνωστοί ελληναράδες και λαϊκιστές πάσης φύσεως, θυμούνται τα Καλάβρυτα, το Δίστομο, τις πολεμικές αποζημιώσεις ή τον Όθωνα, με μοναδικό σκοπό να διεγείρουν τα πιο αναχρονιστικά και οπισθοδρομικά ένστικτα μιας μερίδας και να καρπωθούν δημοσιότητα και ¨αναγνώριση¨.
Κάτι ανάλογο είχε συμβεί το 1990 με τα Σκόπια. Ξεχείλισε τότε ο λαϊκισμός και η χώρα το πληρώνει ακόμα.
Το θέμα αφορά στην κυβέρνηση και στον ίδιο τον πρωθυπουργό. Η παρέμβαση Πάγκαλου καθιστά φανερό ότι η έξαρση του λαϊκισμού είναι κυβερνητική γραμμή . To κυβερνητικό επιτελείο εμφανίζεται αποφασισμένο να κάνει το παν, όσο επικίνδυνο κι αν είναι για τη χώρα, αρκεί να βγάλει από πάνω του τις ευθύνες και να επιβιώσει πολιτικά.
Ασφαλώς το δημοσίευμα του περιοδικού Focus είναι άθλιο, όπως και πολλά άλλα το τελευταίο διάστημα σε ΗΠΑ. Βρετανία, Γερμανία κλπ.
Δεν δικαιολογεί όμως αντιδράσεις φανατικών μουσουλμάνων.
Ας σοβαρευτούμε. Στη διεθνή σκηνή ο καθένας βλέπει τα πράγματα από τη σκοπιά των συμφερόντων του. Δεν είναι υποχρεωμένος να συμφωνεί μαζί μας, ούτε εμείς μαζί του.
Έχει δικαίωμα να μας κατηγορεί ή να μας υπερασπίζεται, να μας συμπαθεί ή να μας αντιπαθεί, όπως άλλωστε το κάνουμε κι εμείς. Σκεφτείτε να καλούσε η κ. Πελόζι τον Έλληνα πρέσβη κάθε φορά που κάποιοι στην Ελλάδα φωνάζουν «φονιάδες των λαών Αμερικάνοι».
Εκτός κι αν διεκδικούμε το αποκλειστικό παγκοσμίως προνόμιο να κριτικάρουμε τους πάντες χωρίς εκείνοι να δικαιούνται τα ανάλογα.
Άλλωστε γιατί να είναι τα διεθνή media επιεική μαζί μας, όταν ο ίδιος ο πρωθυπουργός κάνει συχνές αναφορές σε διαφθορά, πελατειακό συστημα κλπ.
Η θέση της χώρας στους διεθνείς συσχετισμούς εξαρτάται από την δύναμη της οικονομίας της , την ανάπτυξη και ασφαλώς από την εξωτερική πολιτική της.
Βαδίζουμε πλησίστιοι στην επανάληψη του λάθους, να διαχειριστούμε το σήμερα με όρους ιστορίας. Το αποτέλεσμα θα είναι και πάλι οδυνηρό. Θα μείνουμε ακόμα πιο πίσω, ακόμα πιο απομονωμένοι, πιο αδύνατοι.
Η κυβέρνηση θα κριθεί από την ικανότητά της να ανορθώσει τη χώρα και να της προσδώσει ξανά κύρος και σεβασμό από εχθρούς και φίλους.
Όχι από επιθεωρησιακού τύπου δηλώσεις και πράξεις για εσωτερική κατανάλωση.