“Γιατί πιστεύουμε ότι η ανάπτυξη πρέπει να είναι προϊόν σοβαρού σχεδιασμού, αφού η αγορά από μόνη της δεν μπορεί να δώσει το σωστό προσανατολισμό. Γιατί πιστεύουμε ότι προϋπόθεση μιας δίκαιης και δημοκρατικής κοινωνίας, είναι η δίκαιη ανακατανομή. Το προϊόν της ανάπτυξης, ο νέος πλούτος που εμείς διαμορφώνουμε και αναπτύσσουμε, η νέα γνώση, οι νέες ευκαιρίες, πρέπει να κατανέμονται με δίκαιο τρόπο. Γιατί η ρήση «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα» είναι επίκαιρη σήμερα στον πλανήτη μας, όσο ποτέ άλλοτε”.

"ΔΙΑΒΑΤΗ ΔΡΟΜΟΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ,ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΤΟΝ ΦΤΙΑΧΝΕΙΣ ΠΡΟΧΩΡΩΝΤΑΣ..."

7 Ιουνίου 2011

Αποφάσεις τώρα

Μετά 10 ώρες συνεδρίασης του άτυπου υπουργικού συμβουλίου (χθές), μετά τον συνεχιζόμενο (μέχρι τώρα), Κοινοβουλευτικό τομέα εργασίας του Πασοκ, προκύπτουν αβίαστα κάποια συμπεράσματα. Ο κ. Παπανδρέου δεν είναι σε θέση να πείσει τους υπουργούς του για την ορθότητα των επιλογών του και αναλίσκεται σε γενικές σωτηριολογικού τύπου επισημάνσεις και αβάσταχτης ελαφρότητας πολιτικές προτάσεις (δημοψήφισμα). Ο κ. Παπανδρέου δεν είναι σε θέση, δεν αντέχει να αντικρύσει και να συζητήσει με τους βουλευτές του και αναθέτει την ευθύνη στο "αχαμνό" κ. Παπακωνσταντίνου, ο οποίος παρά την συνεπικουρία των κ.κ. Ραγκούση, Ρέππα κ.α., αδυνατεί να πείσει τους βουλευτές του Πασοκ για την ορθότητα της πολιτικής του. Ας μην παραβλέψουμε το γεγονός, ότι η αποδοκιμασία του υπουργού οικονομικών, δεν τον οδηγεί σε οικειοθελή έξοδο αλλά τον κινεί σε "διαπραγμάτευση" για το πολιτικό του μέλλον (sic).
Παράλληλα, οι πλατείες γεμίζουν απο ετροκλήτων πολιτικών επιθυμιών αγανακτισμένους, οι οποίοι σε ένα συγκλείνουν και συμφωνούν, στην αποδοκιμασία του πρωθυπουργού ,της κυβέρνησης και του όλου πολιτικού συστήματος.
Η χώρα όμως είναι σε βαθειά κρίση,απαιτούντα αποτελεσματικές πολιτικές και οικονομικές λύσεις. Εδώ και τώρα. Η αδυναμία του πρωθυπουργού , το κυβερνητικό αλαλούμ και η αδράνεια του συνόλου των πολιτικών θεσμών σε συνδυασμό με την "τυφλή" αγανάκτηση έχουν αναδείξει το έλλειμα πολιτικής νομιμοποίησης των κυβερνητικών επιλογών.
Η χρησιμότητα ενος κυβερνητικού σχήματος έκτακτης ανάγκης και εθνικής σωτηρίας δεν αναγνωρίζεται απο το φθαρμένο πολιτικό σύστημα, το απαιτούν όμως οι επείγουσες ανάγκες της χώρας. Μήπως ήρθε η ώρα των εκλογών?

Πρώτα εγώ....

Η κεντρική γραμμή του Μαξίμου είναι να διασωθεί πρώτα ο κ. Παπανδρέου και μετά έχουν σειρά όλα τα άλλα. Η πρόταση για δημοψηφίσματα αυτό το βασικό σκοπό έρχεται να υπηρετήσει. Η ανησυχία του πρωθυπουργού και των επιτελών του, πηγάζει απο τις δημοσκοπήσεις και τις "πλατείες". Οι  αρνητικές και απαξιωτικές γνώμες για τον κ. Παπανδρέου αυξάνονται.
Η ανάγκη για λαϊκή αναβάθμιση  του πρωθυπουργού γέννησαν την ιδέα ενός  δημοψηφίσματος με με ανώδυνο και "ρητορικού τύπου" δίλλημα. Το αποτέλεσμα του θα ερμηνευθεί ως λαϊκή επιδοκιμασία της πολιτικής και του προσώπου του πρωθυπουργού, ως μιά νέα πολιτική νομιμοποίηση. Στην ουσία πρόκειται για την επανάληψη της διαδικασίας ανάδειξης του κ. Παπανδρέου ως προέδρου του Πασοκ με άμεση εκλογή απο τη βάση. Για να μπορεί να ισχυρίζεται και περιφέρει ανά τις ατραπούς της χώρας το αλήστου μνήμης: " Τόσα εκατομμύρια Έλληνες μου έδωσαν την εντολή να......κάνω ότι θέλω."