Χοσέ ιδού η μελέτη σου..

Το πρώην αεροδρόμιο στο Ελληνικό αποτελεί ένα από τα λίγα «ώριμα» κρατικά ακίνητα, σε σύγκριση με το υπόλοιπο κρατικό χαρτοφυλάκιο γης. Οι λόγοι της "ωριμότητας" σχετίζονται με την ύπαρξη τριών τουλάχιστον ολοκληρωμένων μελετών (Σουφλιά, Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, Harvard).Ταυτόχρονα βρίσκεται στο επίκεντρο του επενδυτικού ενδιαφέροντος όχι μόνο των Αράβων του Κατάρ, αλλά και Ελλήνων επιχειρηματιών.
Παρά ταύτα χρειάστηκαν πάνω απο 14 μήνες για να αποφασισθεί η επιτάχυνση της αξιοποίησης του παλαιού αεροδρομίου στο Ελληνικό, μέσω fast track.To κερασάκι στην τούρτα είναι η ανάθεση νέας μελέτης στον γνωστό αρχιτέκτονα Χοσέ Αθεμπίγιο।Με το αζημίωτο φυσικά και εις ανταπόδωση της περσινής δωρεάν επίσκεψης του Ισπανού που βοήθησε στο επικοινωνιακό παιχνίδι του τον κ। Παπανδρέου. Όχι θα κάτσουν να σκάσουν.

Θα καταρρεύσει το ευρώ;

Του Charles Grant.
Η κρίση του ευρώ οφείλεται σε διαρθρωτικές ανισότητες εντός της ευρωζώνης, που ακόμα και οι πλέον αισιόδοξοι παραδέχονται πως θα διατηρηθούν επί πολλά χρόνια ακόμα. Η Γερμανία έχει πλεονάσματα και αδύναμη εσωτερική ζήτηση, ενώ η Ελλάδα, η Ιρλανδία, η Ιταλία, η Πορτογαλία και η Ισπανία, μετά από πολυετή ασωτία, αντιμετωπίζουν μεγάλα χρέη και χαμηλούς ρυθμούς ανάπτυξης. Τίποτα από όσα κάνει η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) δεν πρόκειται να κλείσει το χάσμα της ανταγωνιστικότητας μεταξύ της Γερμανίας και των προβληματικών κρατών, ούτε θα τροφοδοτήσει την ανάπτυξη που θα επέτρεπε στις τελευταίες να βρουν μια διέξοδο στα προβλήματά τους. Αυτά τα κράτη αντιμετωπίζουν ένα οδυνηρό μέλλον με συνδυασμό δημοσιονομικών περικοπών, δυσβάστακτου χρέους και ίσως κοινωνικής αναταραχής.
Η δημιουργία μιας «δημοσιονομικής ένωσης», που θα μετέφερε πόρους από τις ευημερούσες χώρες προς τις φτωχές, θα μπορούσε να αναζωογονήσει την ευρωζώνη. Αλλά ούτε η Γερμανία, ούτε τα υπόλοιπα εύπορα κράτη-μέλη δεν είναι διατεθειμένα να αρχίσουν να υπογράφουν επιταγές ή να μεταφέρουν σημαντικές τους αρμοδιότητες στα θεσμικά όργανα της ΕΕ. Οι χρηματαγορές αγνοούν προς το παρόν την Ιταλία ίσως διότι έχει λελογισμένα ελλείμματα। Αλλά οι ηγέτες της Ιταλίας επιδεικνύουν ασύγγνωστη αδιαφορία. Σαν τις Ελλάδα, Πορτογαλία και Ισπανία, έτσι και η Ιταλία υποφέρει από πολύ μεγάλο δημόσιο χρέος, χαμηλή ανταγωνιστικότητα, και αναιμική οικονομική ανάπτυξη. Ενώ όμως οι προηγούμενες χώρες προχωρούν στο δρόμο των διαρθρωτικών αλλαγών, η Ιταλία, το μέγεθος της οποίας θα καταστήσει πολύ δύσκολη τη στήριξή της από τους εταίρους της, παραμένει στάσιμη.
https://docs.google.com/document/d/1EoR6iRMrUPIr-R2zXU_WQfaytC7Mz7412sGR1UwcYTA/edit?authkey=CL-B-eMN#

Ο φόβος...και οι εκλογές

Διάχυτη η ανησυχία στα κυβερνητικά κλιμάκια και στο γραφείο του πρωθυπουργού. Η ένταση των κοινωνικών αντιπαραθέσεων και η εκτίμηση περαιτέρω όξυνσης έχει παραλύσει τα επιτελεία του Πασοκ. Οι βουλευτές αντιλαμβάνονται οτι συγκεντρώνουν την λαϊκή μήνι και οτι ο ξυλοδαρμός του Κ. Χατζηδάκη τους έχει φοβίσει με αποτέλεσμα να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί στις μετακινήσεις κα τις εξόδου τους. Οι επόμενες νομοθετικές ρυθμίσεις αναμενεται να προκαλέσουν  νέες εκρήξεις και κάθε ενέργεια πλέον δεν μπορεί να θεωρείται απρόβλεπτη. Σιγά-σιγά στις πολιτικές συζητήσεις στο Μαξίμου διατυπώνονται σκέψεις περί προώρων εκλογών, μετεκλογικών συνεργασιών με στόχο μια καθαρή εντολή υπερ του μνημονίου. Αντίθετα με τον κ. Ραγκούση , ο κ. Αθανασάκης με την υποστήριξη εκ των παρασκηνίων του κ. Παμπούκη προωθεί σχετικούς προβληματισμούς και ενθαρρύνει τις ανάλογες συζητήσεις. Ίδωμεν.