“Γιατί πιστεύουμε ότι η ανάπτυξη πρέπει να είναι προϊόν σοβαρού σχεδιασμού, αφού η αγορά από μόνη της δεν μπορεί να δώσει το σωστό προσανατολισμό. Γιατί πιστεύουμε ότι προϋπόθεση μιας δίκαιης και δημοκρατικής κοινωνίας, είναι η δίκαιη ανακατανομή. Το προϊόν της ανάπτυξης, ο νέος πλούτος που εμείς διαμορφώνουμε και αναπτύσσουμε, η νέα γνώση, οι νέες ευκαιρίες, πρέπει να κατανέμονται με δίκαιο τρόπο. Γιατί η ρήση «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα» είναι επίκαιρη σήμερα στον πλανήτη μας, όσο ποτέ άλλοτε”.

"ΔΙΑΒΑΤΗ ΔΡΟΜΟΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ,ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΤΟΝ ΦΤΙΑΧΝΕΙΣ ΠΡΟΧΩΡΩΝΤΑΣ..."

15 Οκτωβρίου 2010

Fast track-Fast trick

Γράφει ο revival

Οι επενδύσεις που θα εντάσσονται στο fast track, σύμφωνα με το σχέδιο νόμου που δόθηκε στη δημοσιότητα, θα απολαμβάνουν σειρά προνομίων.
Γρήγορες διαδικασίες αδειοδότησης και απαλλοτριώσεων, δυνατότητα να χτίζουν σε αιγιαλό και περιοχές που έχουν χαρακτηριστεί δασικές, ενώ θα έχουν προνομιακή φορολογική μεταχείριση, μέχρι και για δεκαετή απαλλαγή από τη φορολογία ακούστηκε.
Δηλαδή όποιος μπαίνει στο fast track θα κάνει την τύχη του, την ίδια ώρα που οι άλλοι, οι άτυχοι που επένδυσαν πριν το fast track, ή δεν θα έχουν τις προϋποθέσεις να ενταχθούν στις ρυθμίσεις του, θα αντιμετωπίζουν τις έκτακτες εισφορές, τις περαιώσεις, τη μη επιστροφή του ΦΠΑ από το δημόσιο και φυσικά τη συνήθη γραφειοκρατία.
Oι ευνοϊκές ρυθμίσεις που προβλέπει το fast track είναι σκανδαλώδεις και απαντώνται μόνο σε χώρες του τρίτου κόσμου, ιδιαίτερα γιατί δεν θα έχουν γενική εφαρμογή.
Ποιος άραγε θα κρίνει και με ποια κριτήρια ποια επένδυση θα εντάσσεται και θα έχει εξασφαλισμένες προϋποθέσεις επιτυχίας, σε αντίθεση με όσες δεν θα εντάσσονται, ή όσες ανταγωνιστικές λειτουργούν ήδη ?
Ασφαλώς η χώρα χρειάζεται επενδύσεις. Οι αιτίες για την επενδυτική άπνοια είναι πολλές και συνδεδεμένες τόσο με τη δομή και τη λειτουργία του κράτους, όσο και με νοοτροπίες που κυριάρχησαν για πολλά χρόνια στη χώρα μας.
Τα σοβαρότερα αντικίνητρα προέρχονται από το φορολογικό καθεστώς κυρίως δε από τις συνεχείς αλλαγές του τοπίου στη φορολογία των επιχειρήσεων και τις ατέρμονες δικαστικές διαμάχες που διαρκούν χρόνια μέχρι να τελεσιδικήσουν.
Ποιος θα επενδύσει όταν δεν ξέρει τι του ξημερώνει, καθώς με άλλο φορολογικό καθεστώς κοιμάται και με άλλο ξυπνάει. Όταν πρέπει να πληρώνει έκτακτες εισφορές, να παρακαλεί για την επιστροφή του ΦΠΑ, να αντιμετωπίζει τις διαδικασίες του ελληνικού κράτους και τα «απρόβλεπτα έξοδα» που πρέπει να καταβάλει κάθε τόσο στους εφοριακούς που τον επισκέπτονται, να μάχεται με νομαρχιακά συμβούλια, αρχαιολογικές και δασικές υπηρεσίες.
Αυτά πρέπει να αλλάξει η κυβέρνηση και να τα αλλάξει για όλους, όχι μόνο για τους εκλεκτούς του fast track.
Με τις πολιτικές που ασκούνται στα πλαίσια του μνημονίου κινδυνεύουμε με περαιτέρω αποεπένδυση, να φύγουν δηλαδή οι μεγάλες επιχειρήσεις που έχουν απομείνει με κατεύθυνση την Κύπρο ή τα Βαλκάνια.
Πρώτο μέλημα λοιπόν είναι να κρατήσουμε τις επιχειρήσεις εδώ. Να επιζήσουν για να παραχθεί ανάπτυξη και απασχόληση.
Αν η κυβέρνηση επιθυμεί όντως να δει νέες επενδύσεις στη χώρα, ας φροντίσει για τη βελτίωση των επενδυτικών προϋποθέσεων για όλους.
Σταθερό φορολογικό καθεστώς, μείωση των φορολογικών συντελεστών, απλοποίηση των διαδικασιών είναι απαραίτητες προϋποθέσεις. Που θα ισχύουν για όλους, όχι μόνο για τους λίγους προνομιούχους που θα ενταχθούν στο fast track και δεν θα δημιουργούν ερωτηματικά για τα κριτήρια και τις διαδικασίες επιλογής.
Άλλωστε, ακόμα κι αν όλες οι μεγαλεπήβολες επενδύσεις που ακούγονται πραγματοποιηθούν, η απόδοσή τους θα είναι μακροπρόθεσμη. Μέχρι τότε η χώρα πρέπει να επιζήσει με επενδύσεις μικρότερες αλλά εξ ίσου σημαντικές που εξ ορισμού εξαιρούνται από το fast track.

Το αίσχος της Ακρόπολης

Ο αποκλεισμός της Ακρόπολης απο τους συμβασιούχους του υπουργείου Πολιτισμού δεν είναι μια απλά λάθος συνδικαλιστική κίνηση, είναι μία επικίνδυνη απο κάθε άποψη ενέργεια.
Οι συμβασιούχοι χάνουν τη μάχη των εντυπώσεων, εμποδίζουν την ελληνική κοινωνία να δεί το πρόβλημα τους επί της ουσίας και φαίνεται να προκρίνουν μεθόδους διεκδίκησης που υπερβαίνουν την δημοκρατική αντίληψη,συμπεριφορά και πρακτική. Η βλάβη στην εικόνα της χώρας σε συνδυασμό με την "ανόητη" ενέργεια των αστυνομικών δυνάμεων να κάνουν χρήση βίας και χημικών στην είσοδο του ιερού βράχου, είναι σημαντική. Η πρωτοβουλία των συμβασιούχων να αποδοκιμάσουν τους τουρίστες που επισκέφθηκαν το παγκόσμιο σύμβολο του πολιτισμού αποτελεί τριτοκοσμική συμπεριφορά που αδικεί την Ελλάδα και τους Έλληνες. Χαρακτηριστική επίσης η σιωπή του κ. Γερουλάνου. Χαρακτηριστική και η έλλειψη σχολίων και κριτικής για τον πρίγκιπα του υπουργείου Πολιτισμού απο τα μπουκωμένα ΜΜΕ. Το πλέον ανησυχητικό σημάδι είναι, (ας λάβουμε υπ΄όψη και την απόφαση των επιχειρηματιών σίτισης και εστίασης να καταργήσουν ντε φάκτο τον αντικαπνιστικό νόμο), ότι όλο και περισσότερες ομάδες εργαζομένων θεωρούν "λογικό" να υιοθετούν συμπεριφορές κοινωνικής αυτοδικίας. Η κυβέρνηση βλέπει παντού υπονομευτές, η αντιπολίτευση τζογάρει αδιακρίτως και οι συνδικαλιστές στερούνται προσανατολισμού. Με άλλα λόγια η διάρρηξη της κοινωνικής συνοχής εμφανίζεται απειλητική. Το πρόβλημα απαιτεί πολιτικές απαντήσεις, άρα πολιτικές πρωτοβουλίες που να καλύπτουν τις εμφανείς αδυναμίες του πολιτικού μας συστήματος. Ο χρόνος στερεύει.

Νέα ήθη στο Ηράκλειο Κρήτης

"Το εκλογικό αποτέλεσμα στο Ηράκλειο δεν μου επιτρέπει να βρίσκομαι στο Κοινοβούλιο, όμως θα είμαι πάντα στο πλευρό σας, δίπλα στο ΠΑΣΟΚ και δίπλα στον Πρόεδρο Γιώργο Παπανδρέου, τον οποίο στήριξα και στηρίζω από την πρώτη στιγμή." Πρόκειται για λόγια του πρώην βουλευτή του Πασοκ κ. Γιάννη Σκουλά, μετά τις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου του 2009.
Στο διάστημα που μεσολάβησε η διάθεση προσφοράς στον κρητικό λαό δεν εγκατέλειψε το νεαρό γιατρό. Έστρεψε το ενδιαφέρον του στον νέο θεσμό της Περιφέρειας. Διατείνεται ότι ο υποψήφιος περιφερειάρχης του Πασοκ κ.Αρναουτάκης του υποσχέθηκε θέση αντιπεριφερειάρχη. Όλα συντείνουν ότι επ΄αυτού ο γιατρός έχει δίκιο.Εκ του αποτελέσματος όμως φαίνεται ότι η επιδίωξη του δεν ευοδώθηκε.
Κατόπιν τούτων ο κ. Σκουλάς εξεμάνη. Σε τηλεοπτική του συνέντευξη σε τοπικό σταθμό,μεταξύ άλλων,απευθυνόμενος στον δημοσιογράφο αναρωτήθηκε. Πως λέγεται ένας άνδρας που δεν φοράει παντελόνια? Για να απαντήσει ο ίδιος. Αρναουτάκης. Θαυμαστε ήθος ανδρός και πολιτική συμπεριφορά  εξαπτέρυγου του κ. Παπανδρέου.Νέοι καιροί,νέα ήθη.
 Ο εκνευρισμός και η δυσαρέσκεια που εκπέμπει το πρωθυπουργικό περιβάλλον για την συμπεριφορά του κ. Σκουλά δεν μας πείθει για την ειλικρίνεια και τη γνησιότητα της.
Να σας θυμίσουμε ότι ο εν λόγω κύριος έγινε γνωστός απο την αήθη πράξη  του να αποκαθηλώσει και να σκίσει την φωτογραφία του κ. Σημίτη απο τα γραφεία του Πασοκ στο Ηράκλειο.Τότε η αυλή χαιρόταν και κρυφοκαμάρωνε.Μαζί και ο κ. Αρναουτάκης.Τώρα ας τον λουστούν.

Τριβές στο Πασοκ

Οι διαμαρτυρίες  στελεχών του Πασοκ για τον αποκλεισμό τους απο το ψηφοδέλτιο του κ. Σγουρού, στην πλειονότητα τους είναι εύλογες και θεμιτές. Σε κάποιες περιπτώσεις υπερβολικές και στην περίπτωση του κ. Φελώνη υποκριτικές και ακατανόητες.Εδω
Ο κ.Φελώνης ηγήθηκε της απαράδεκτης διαδικασίας απόκρυψης του λευκού ψηφοδελτίου στις προ τριμήνου εκλογές του Εθνικού Συμβουλίου του Πασοκ που εξέλεξε τον κ. Καρχιμάκη γραμματέα του. Προφανώς έδινε διαπιστευτήρια "υποταγής και υπακοής" με προφανή στόχο την επιλογή του σε θέση αντιπεριφερειάρχη. Ο κ.Φελώνης είναι απο εκείνους που γνώριζαν άριστα τα κριτήρια και της αντιλήψεις που διέπουν το καθεστώς της Ιπποκράτους.Γιατί ξενίζεται και προς τι οι διαμαρτυρίες του? Σαν υποτακτικός λειτούργησε ,σαν υπάλληλο τον αντιμετώπισαν.Πάλι καλά να λέει.