Fast track-Fast trick

Γράφει ο revival

Οι επενδύσεις που θα εντάσσονται στο fast track, σύμφωνα με το σχέδιο νόμου που δόθηκε στη δημοσιότητα, θα απολαμβάνουν σειρά προνομίων.
Γρήγορες διαδικασίες αδειοδότησης και απαλλοτριώσεων, δυνατότητα να χτίζουν σε αιγιαλό και περιοχές που έχουν χαρακτηριστεί δασικές, ενώ θα έχουν προνομιακή φορολογική μεταχείριση, μέχρι και για δεκαετή απαλλαγή από τη φορολογία ακούστηκε.
Δηλαδή όποιος μπαίνει στο fast track θα κάνει την τύχη του, την ίδια ώρα που οι άλλοι, οι άτυχοι που επένδυσαν πριν το fast track, ή δεν θα έχουν τις προϋποθέσεις να ενταχθούν στις ρυθμίσεις του, θα αντιμετωπίζουν τις έκτακτες εισφορές, τις περαιώσεις, τη μη επιστροφή του ΦΠΑ από το δημόσιο και φυσικά τη συνήθη γραφειοκρατία.
Oι ευνοϊκές ρυθμίσεις που προβλέπει το fast track είναι σκανδαλώδεις και απαντώνται μόνο σε χώρες του τρίτου κόσμου, ιδιαίτερα γιατί δεν θα έχουν γενική εφαρμογή.
Ποιος άραγε θα κρίνει και με ποια κριτήρια ποια επένδυση θα εντάσσεται και θα έχει εξασφαλισμένες προϋποθέσεις επιτυχίας, σε αντίθεση με όσες δεν θα εντάσσονται, ή όσες ανταγωνιστικές λειτουργούν ήδη ?
Ασφαλώς η χώρα χρειάζεται επενδύσεις. Οι αιτίες για την επενδυτική άπνοια είναι πολλές και συνδεδεμένες τόσο με τη δομή και τη λειτουργία του κράτους, όσο και με νοοτροπίες που κυριάρχησαν για πολλά χρόνια στη χώρα μας.
Τα σοβαρότερα αντικίνητρα προέρχονται από το φορολογικό καθεστώς κυρίως δε από τις συνεχείς αλλαγές του τοπίου στη φορολογία των επιχειρήσεων και τις ατέρμονες δικαστικές διαμάχες που διαρκούν χρόνια μέχρι να τελεσιδικήσουν.
Ποιος θα επενδύσει όταν δεν ξέρει τι του ξημερώνει, καθώς με άλλο φορολογικό καθεστώς κοιμάται και με άλλο ξυπνάει. Όταν πρέπει να πληρώνει έκτακτες εισφορές, να παρακαλεί για την επιστροφή του ΦΠΑ, να αντιμετωπίζει τις διαδικασίες του ελληνικού κράτους και τα «απρόβλεπτα έξοδα» που πρέπει να καταβάλει κάθε τόσο στους εφοριακούς που τον επισκέπτονται, να μάχεται με νομαρχιακά συμβούλια, αρχαιολογικές και δασικές υπηρεσίες.
Αυτά πρέπει να αλλάξει η κυβέρνηση και να τα αλλάξει για όλους, όχι μόνο για τους εκλεκτούς του fast track.
Με τις πολιτικές που ασκούνται στα πλαίσια του μνημονίου κινδυνεύουμε με περαιτέρω αποεπένδυση, να φύγουν δηλαδή οι μεγάλες επιχειρήσεις που έχουν απομείνει με κατεύθυνση την Κύπρο ή τα Βαλκάνια.
Πρώτο μέλημα λοιπόν είναι να κρατήσουμε τις επιχειρήσεις εδώ. Να επιζήσουν για να παραχθεί ανάπτυξη και απασχόληση.
Αν η κυβέρνηση επιθυμεί όντως να δει νέες επενδύσεις στη χώρα, ας φροντίσει για τη βελτίωση των επενδυτικών προϋποθέσεων για όλους.
Σταθερό φορολογικό καθεστώς, μείωση των φορολογικών συντελεστών, απλοποίηση των διαδικασιών είναι απαραίτητες προϋποθέσεις. Που θα ισχύουν για όλους, όχι μόνο για τους λίγους προνομιούχους που θα ενταχθούν στο fast track και δεν θα δημιουργούν ερωτηματικά για τα κριτήρια και τις διαδικασίες επιλογής.
Άλλωστε, ακόμα κι αν όλες οι μεγαλεπήβολες επενδύσεις που ακούγονται πραγματοποιηθούν, η απόδοσή τους θα είναι μακροπρόθεσμη. Μέχρι τότε η χώρα πρέπει να επιζήσει με επενδύσεις μικρότερες αλλά εξ ίσου σημαντικές που εξ ορισμού εξαιρούνται από το fast track.