Ο νοών νοείτω

Του Στέφανου Μανίκα.Όλα τα σημάδια δείχνουν οτι για τους Έλληνες τα δύσκολα είναι μπροστά. Τα καινούργια κοστούμια ράβονται ήδη στα νεοφλελεύθερα άντρα των Βρυξελλών. Αλλά για τους Έλληνες πάντα η Σαρακοστή σήμαινε νηστεία και προσευχή. Ίσως φέτος αγνοούν οτι πρόκειται για μία σαρακοστή χωρίς τέλος. Για φέτος τουλάχιστον η λύτρωση αναβάλλεται. Στην καταθλιπτική ελληνική κοινωνία δεν διατίθεται κανένας να προσφέρει ούτε ελπίδα, ούτε παρηγορία.Ο ηγετικός και κυρίαρχος κυβερνητικός πηρύνας αναλώνεται στην επικοινωνιακή αυτοπροστασία του και δεν είναι προφανώς στις επιλογές του ο περιορισμός του φαινομένου του κοινωνικού αυτοματισμού. Αντιθέτως η ένταση του φαινομένου αποπροσανατολίζει και διασκεδάζει τις κυβερνητικές ολιγωρίες.Οι κυβερνητικοί προύχοντες οφείλουν να γνωρίζουν οτι, όσο βέβαιον είναι οτι η πέραν ενος ορίου μείωση των μισθών και των εισοδημάτων οδηγεί στον "αργό θάνατο" την ελληνική οικονομία, άλλο τόσο βέβαιον είναι οτι η παράταση της αδιαφορίας για την απειλούμενη κοινωνική συνοχή θα περιορίζει την αποτελεσματικότητα και την απόδοση των μέτρων του Προγράμματος Σταθεροποίησης και Ανάπτυξης. Μία τέτοια εξέλιξη ουδείς εχέφρων επιθυμεί και για τούτο επιτακτική είναι η ανάγκη ηγετικών πολιτικών πρωτοβουλιών, λίγο πιο ουσιαστικών απο την αναμέτρηση Ξυνίδη-Παναγιωτακόπουλου. Και ο νοών νοείτω.Πηγή. http://www.metarithmisi.gr/el/default.asp

Οχι στον ευρωσκεπτικισμό.

Γράφει ο revival. Η Ελλάδα είναι χώρα του ευρώ, ίσως πάνω από τις πραγματικές δυνάμεις της, χάρη στην προσπάθεια που έκανε από 1993 μέχρι το 2000.
Η θέση μας είναι στην ευρωζώνη. Και η όποια κριτική μας για τη λειτουργία της, γίνεται με σκοπό τη βελτίωση των μηχανισμών της που ασφαλώς παρουσιάζουν προβλήματα.
Δεν γίνεται από τη σκοπιά των βρετανών πολέμιων του ευρώ, ούτε φυσικά από τη σκοπιά των φίλων του δολαρίου, επίσης πολέμιων του ευρώ στη μάχη για την παγκόσμια οικονομική κυριαρχία.
Στις συνθήκες αυτές είναι εξαιρετικά επιζήμιο, η κυβέρνηση να κινείται σε υφέρποντα ευρωσκεπτικισμό.
Για την κατάσταση της οικονομίας μας και το πρόγραμμα σταθερότητας που θα ακολουθήσουμε, ευθύνεται η ολέθρια πολιτική του κ. Καραμανλή και των κυβερνήσεών του, όχι η Ευρώπη.
Τις πολιτικές μας επιλογές πρέπει να τις υποστηρίξουμε με γενναιότητα, όχι να κλαυθμυρίζουμε, ότι οι άλλοι μας τις επέβαλαν, ενώ εμείς κατά βάθος είμαστε «με το λαό».
Όσο για τη στάση των ευρωπαίων απέναντί μας, δεν είμαστε άμοιροι, έχουμε επιλογές.
Δεν ξέρω τι ελπίζει ο πρωθυπουργός από τη στενή σχέση που καλλιεργεί με τους βρετανούς του κ. Μπράουν, αλλά οι αποφάσεις για την ευρωζώνη λαμβάνονται σε Βερολίνο και Παρίσι.
Η θέση μας είναι εκεί, όχι με τους Πολωνούς, τους Τσέχους, τις χώρες της Βαλτικής και τους λοιπούς τις «νέας Ευρώπης», που κοιτούν περισσότερο προς την Ουάσινγκτον.
Είμαστε με το ευρώ και την ευρωζώνη. Όχι με το club των βρετανών και των ευρωσκεπτικιστών. Καθαρές κουβέντες.