“Γιατί πιστεύουμε ότι η ανάπτυξη πρέπει να είναι προϊόν σοβαρού σχεδιασμού, αφού η αγορά από μόνη της δεν μπορεί να δώσει το σωστό προσανατολισμό. Γιατί πιστεύουμε ότι προϋπόθεση μιας δίκαιης και δημοκρατικής κοινωνίας, είναι η δίκαιη ανακατανομή. Το προϊόν της ανάπτυξης, ο νέος πλούτος που εμείς διαμορφώνουμε και αναπτύσσουμε, η νέα γνώση, οι νέες ευκαιρίες, πρέπει να κατανέμονται με δίκαιο τρόπο. Γιατί η ρήση «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα» είναι επίκαιρη σήμερα στον πλανήτη μας, όσο ποτέ άλλοτε”.

"ΔΙΑΒΑΤΗ ΔΡΟΜΟΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ,ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΤΟΝ ΦΤΙΑΧΝΕΙΣ ΠΡΟΧΩΡΩΝΤΑΣ..."

14 Δεκεμβρίου 2010

Κατήφορος

Γράφει ο revival.
Για όσους εκπλήσσονται από το μπαράζ μέτρων της κυβέρνησης, πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι το μνημόνιο περιέγραφε με σαφήνεια τι θα επακολουθήσει. Αλλά μέρος της κοινωνίας και της πολιτικής τάξης είχε παρεξηγήσει τα πράγματα.

Νόμιζε ότι η σύμβαση με τους δανειστές είναι κάτι σαν τις προεκλογικές εξαγγελίες στις ελληνικές εκλογές, είπα-ξείπα.
Η κυβέρνηση φρόντιζε να κοιμίζει τους πολίτες με συνεχείς δηλώσεις του πρωθυπουργού και του υπουργού οικονομικών που ψευδώς διαβεβαίωναν ότι δεν θα ληφθούν πρόσθετα μέτρα, ενώ γνώριζαν την αναλυτική συγγραφή των υποχρεώσεων της χώρας μας έναντι των δανειστών.
Τώρα σβήνουν και οι τελευταίες ψευδαισθήσεις, ενώ στα μέτρα έπεται και συνέχεια.
Γίνεται λοιπόν ολοένα και πιο φανερό, ότι το μνημόνιο περιέχει μια ολόκληρη λογική για την κοινωνική προσαρμογή της χώρας μας και δεν υπάρχει η πολυτέλεια της a la carte αποδοχής του.
Το γεγονός ότι περιέχονται και αλλαγές που ούτως ή άλλως θα έπρεπε και μόνοι μας να δρομολογήσουμε, δεν δικαιώνει τη θεώρησή του ως το μονόδρομο που θα μας βγάλει από την κρίση.
Τις αλλαγές αυτές θα μπορούσαμε να τις αποφασίσουμε και χωρίς τη συνδρομή των δανειστών, αποφεύγοντας όμως να μπούμε στη μέγγενη της νεοφιλελεύθερης συνταγής του ΔΝΤ.
Από τη στιγμή που υπογράψαμε το μνημόνιο και μάλιστα χωρίς διαπραγμάτευση, δεν υπάρχουν περιθώρια ελιγμών όσο κι αν προσπαθούν ορισμένοι υπουργοί να το παίξουν λαϊκοί ήρωες.
Ας μην κάνουν λοιπόν τους ανήξερους όσοι έπρεπε από την αρχή να έχουν δηλώσει τη διαφωνία τους με την πολιτική πλατφόρμα των δανειστών και τις επιλογές του πρωθυπουργού.
Εντός του μνημονίου δεν υπάρχει άλλη πολιτική, εκτός από τη γνωστή του ΔΝΤ. Τη συνταγή αυτή θα την υποστεί η χώρα στο ακέραιο, χωρίς εκπτώσεις.
Όσοι συμφώνησαν νομίζοντας ότι είναι η ευκαιρία να αλλάξουν τα κακώς κείμενα, αντιλαμβάνονται τώρα ότι θα συμπαρασυρθεί ολόκληρο το οικοδόμημα του κοινωνικού κράτους.
Ότι το πακέτο μπορεί μεν να περιέχει και ορισμένα μέτρα εξορθολογισμού που ήταν ούτως ή άλλως αναγκαία, αλλά οδηγεί την οικονομία σε βαθειά ύφεση και μεγάλο μέρος της κοινωνίας σε δεινή οικονομική θέση.
Η κυβέρνηση αποφασίζει ανήκουστες ρυθμίσεις για τις εργασιακές σχέσεις ευθυγραμμιζόμενη με την πιο ακραία εκδοχή της άγριας αγοράς.
Και το χειρότερο είναι ότι ούτε ένας, μα ούτε ένας, υπουργός δεν παραιτείται από αξιοπρέπεια.
ΥΓ: προς βουλευτές του ΠΑΣΟΚ
Όποιος θεωρεί ότι οι ρυθμίσεις του πολυνομοσχεδίου υπερβαίνουν τα ιδεολογικοπολιτικά του όρια, ας καταψηφίσει.
Οι μισοκακόμοιρες, διαδικαστικές ενστάσεις και οι κλάψες για το θεαθήναι, είναι κατώτερες των περιστάσεων και δεν εξιλεώνουν.

Είναι πολλά τα λεφτά Άρη

Ο τόπος διαθέτει κυβέρνηση άμεσης και ταχείας δράσης. Ξαφνικά, άμεσα εξαφάνισε-διέγραψε χρέη προς το Δημόσιο ύψους 23δις ευρώ.Ο πρωθυπουργός που ταύτισε την εξουσία του με την διαφάνεια,την διαβούλευση και την λογοδοσία, αποφάσισε μαζί με το οικονομικό του επιτελείο όχι απλά να διαγράψει χρέη αλλά και να συγκαλύψει τους φοροφυγάδες. Προφανώς κάτι εξυπηρετεί η εν λόγω απόφαση, κάποιους καλύπτουν οι κήρυκες της κάθαρσης.
"Είναι πολλά τα λεφτά Άρη" που έλεγε και ο αείμνηστος Νέστορας Μάτσας. Πράγματι είναι πολλά, περίπου το 6,2% του χρέους. Και η γαλαντόμα κυβέρνηση του Πασοκ τα χαρίζει. Μάλιστα.

Ψεκάστε ,σκουπίστε,τελειώσατε...

Τρείς περίπου ώρες θα αφιερώσει ο κ. Παπανδρέου σε μιά απέλπιδα προσπάθεια να εξασφαλίσει συναίνεση ( την ανοχή την έχει διασφαλισμένη) στην κυβερνητική πολιτική του.Έχει συνηθίσει να τα κερδίζει όλα εύκολα και άκοπα. Χωρίς σχέδιο,τακτική και προετοιμασία επιχειρεί να μετατρέψει το δράμα μιας χώρας σε προσωπικό πλεονέκτημα, τον πόνο των εργαζομένων σε προσωπική δικαίωση. Από κοντα και ο χορός των υποταγμένων χειροκροτητών του Πασοκ, οι διπρόσωπες πολιτικές μουτσούνες των δελφίνων που φιλοδοξούν να κυβερνούν στο όνομα του σοσιαλισμού με άθλιες νεοφιλελεύθερες συνταγές.
Το πραγματικό πλεονέκτημα του πρωθυπουργού είναι η πολιτική αθλιότητα της συντηρητικής παράταξης και η ανικανότητα της Αριστεράς να καταθέσει μια στοιχειώδη εναλλακτική πρόταση. Οι εθνικιστικές και ακροδεξιές εξάρσεις του κ. Σαμαρά, η αντιφατική και αδιέξοδη αντιπολιτευτική τακτική του σε συνδυασμό με τον αποκρουστικό δογματισμό και τον επικίνδυνο αριστερισμό της αριστεράς, προσφέρουν και σήμερα στον κ. Παπανδρέου την δυνατότητα να πείθει ένα σημαντικό κομμάτι του ελληνικού λαού, οτι μάχεται μόνος του για τη σωτηρία της πατρίδας.