“Γιατί πιστεύουμε ότι η ανάπτυξη πρέπει να είναι προϊόν σοβαρού σχεδιασμού, αφού η αγορά από μόνη της δεν μπορεί να δώσει το σωστό προσανατολισμό. Γιατί πιστεύουμε ότι προϋπόθεση μιας δίκαιης και δημοκρατικής κοινωνίας, είναι η δίκαιη ανακατανομή. Το προϊόν της ανάπτυξης, ο νέος πλούτος που εμείς διαμορφώνουμε και αναπτύσσουμε, η νέα γνώση, οι νέες ευκαιρίες, πρέπει να κατανέμονται με δίκαιο τρόπο. Γιατί η ρήση «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα» είναι επίκαιρη σήμερα στον πλανήτη μας, όσο ποτέ άλλοτε”.

"ΔΙΑΒΑΤΗ ΔΡΟΜΟΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ,ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΤΟΝ ΦΤΙΑΧΝΕΙΣ ΠΡΟΧΩΡΩΝΤΑΣ..."

14 Δεκεμβρίου 2010

Ψεκάστε ,σκουπίστε,τελειώσατε...

Τρείς περίπου ώρες θα αφιερώσει ο κ. Παπανδρέου σε μιά απέλπιδα προσπάθεια να εξασφαλίσει συναίνεση ( την ανοχή την έχει διασφαλισμένη) στην κυβερνητική πολιτική του.Έχει συνηθίσει να τα κερδίζει όλα εύκολα και άκοπα. Χωρίς σχέδιο,τακτική και προετοιμασία επιχειρεί να μετατρέψει το δράμα μιας χώρας σε προσωπικό πλεονέκτημα, τον πόνο των εργαζομένων σε προσωπική δικαίωση. Από κοντα και ο χορός των υποταγμένων χειροκροτητών του Πασοκ, οι διπρόσωπες πολιτικές μουτσούνες των δελφίνων που φιλοδοξούν να κυβερνούν στο όνομα του σοσιαλισμού με άθλιες νεοφιλελεύθερες συνταγές.
Το πραγματικό πλεονέκτημα του πρωθυπουργού είναι η πολιτική αθλιότητα της συντηρητικής παράταξης και η ανικανότητα της Αριστεράς να καταθέσει μια στοιχειώδη εναλλακτική πρόταση. Οι εθνικιστικές και ακροδεξιές εξάρσεις του κ. Σαμαρά, η αντιφατική και αδιέξοδη αντιπολιτευτική τακτική του σε συνδυασμό με τον αποκρουστικό δογματισμό και τον επικίνδυνο αριστερισμό της αριστεράς, προσφέρουν και σήμερα στον κ. Παπανδρέου την δυνατότητα να πείθει ένα σημαντικό κομμάτι του ελληνικού λαού, οτι μάχεται μόνος του για τη σωτηρία της πατρίδας.

2 σχόλια:

Πυθία είπε...

Αν είναι αυτό το πραγματικό πλεονέκτημα του ΓΑΠ(και δυστυχώς αυτό είναι)μπορούμε να προβλέψουμε πως θα είναι κυρίαρχος στο πολιτικό παιγνίδι για καιρό.

Παρεκτός και "στενάξουν οι νέοι-πριν το αίμα τους γεράσει αναίτια"...

Ανώνυμος είπε...

κύριοι, ας αφουγκραστούμε τα υπόγεια ρεύματα. Αυτό το "επικίνδυνο αριστερισμό της αριστεράς", μου φαίνεται πολύ αφοριστικό στις μέρες μας.