“Γιατί πιστεύουμε ότι η ανάπτυξη πρέπει να είναι προϊόν σοβαρού σχεδιασμού, αφού η αγορά από μόνη της δεν μπορεί να δώσει το σωστό προσανατολισμό. Γιατί πιστεύουμε ότι προϋπόθεση μιας δίκαιης και δημοκρατικής κοινωνίας, είναι η δίκαιη ανακατανομή. Το προϊόν της ανάπτυξης, ο νέος πλούτος που εμείς διαμορφώνουμε και αναπτύσσουμε, η νέα γνώση, οι νέες ευκαιρίες, πρέπει να κατανέμονται με δίκαιο τρόπο. Γιατί η ρήση «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα» είναι επίκαιρη σήμερα στον πλανήτη μας, όσο ποτέ άλλοτε”.

"ΔΙΑΒΑΤΗ ΔΡΟΜΟΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ,ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΤΟΝ ΦΤΙΑΧΝΕΙΣ ΠΡΟΧΩΡΩΝΤΑΣ..."

14 Μαΐου 2011

Μέρες και νύχτες Βυζαντίου

Οι νύχτες είναι γκαστρωμένες. Η εβδομάδα που πέρασε ήταν γεμάτη απο δηλώσεις και "μπες-βγες" πρωτοβουλίες των δελφίνων. Η τρόϊκα θέτει τους όρους της για τη δόση του Ιουνίου. Ο κ. Παπανδρέου αντιμετωπίζει το δίλλημα εκλογές η ανασχηματισμός, ανήμπορος να δώσει σφυγμό και νεύρο στη κυβέρνηση του. Όλα έχουν βαλτώσει και κοινή είναι η πεποίθηση ότι η κυβέρνηση δεν είναι σε θέση να υλοποιήσει τις αναγκαίες για τη διάσωση της χώρας διαρθρωτικές αλλαγές. Το κλίμα φόβου και ανασφάλειας που τείνει να επικρατήσει, μετα τις πρόσφατες εγκληματικές πράξεις και την ασύστολη ανευθυνότητα του κ. Παπουτσή, καθιστούν ζοφερή την ελληνική πραγματικότητα.
 Οι Ευρωπαίοι αλλά και οι Αμερικάνοι αντιλαμβάνονται ότι ο κ. Παπανδρέου δεν "μπορεί". Οι προβληματισμοί για την αντιμετώπιση της "ελληνικής περίπτωσης" εντείνονται, όπως εντείνονται και οι συζητήσεις με το ντόπιο οικονομικοεκδοτικό κατεστημένο. Αναζητούνται νέες πολιτικές λύσεις. Τα σενάρια πολλά. Κάποια περιλαμβάνουν τον πρωθυπουργό και κάποια τον υπερβαίνουν. Το imperium των Παπανδρέου και οι μηχανισμοί στήριξης του δεν παραιτούνται εύκολα. Θα χρησιμοποιήσουν κάθε μέσο και δυνατότητα  διατήρησης της ισχύος του.
Οι ένοικοι του Μαξίμου αντιλαμβάνονται ότι ακόμα και τα φίλια συγκροτήματα ενθαρρύνουν κινήσεις συνεννόησης και συναίνεσης με τον κ. Σαμαρά, ακόμα και λύσεις υπερκομματικές με την σταθερή και συστηματική προβολή εξωπολιτικών προσωπικοτήτων. Η χθεσινή (Παρασκευή)  έκτακτη(?) συνέντευξη του κ. Μαρκεζίνη στο  Mega με τον κ. Τσίμα (τόσο υποτακτικά ευγενή δεν τον θυμόμαστε ποτέ) προκαλεί ερωτήματα για τη σκοπιμότητα της.
 Προς το παρόν του Μαξίμου πετάει τη μπάλλα στην εξέδρα και αρκείται στο καταστροφικό παιχνίδι σε μια προσπάθεια να κερδηθεί χρόνος. Στα πλαίσια αυτά εντάσσεται και η επίθεση  του κ. Καστανίδη ( call me Napoleon please) στον κ. Σημίτη,προκειμένου να εμποδίσουν οποιαδήποτε εξέλιξη που θα περιελάμβανε τον τέως πρωθυπουργό. Για το Μαξίμου τα μείζονα προβλήματα της χώρας εντάσσονται στην στρατηγική επιβίωσης και ισχύος των Παπανδρέου. Όλα τα άλλα έρχονται δεύτερα.