
Οι Ευρωπαίοι αλλά και οι Αμερικάνοι αντιλαμβάνονται ότι ο κ. Παπανδρέου δεν "μπορεί". Οι προβληματισμοί για την αντιμετώπιση της "ελληνικής περίπτωσης" εντείνονται, όπως εντείνονται και οι συζητήσεις με το ντόπιο οικονομικοεκδοτικό κατεστημένο. Αναζητούνται νέες πολιτικές λύσεις. Τα σενάρια πολλά. Κάποια περιλαμβάνουν τον πρωθυπουργό και κάποια τον υπερβαίνουν. Το imperium των Παπανδρέου και οι μηχανισμοί στήριξης του δεν παραιτούνται εύκολα. Θα χρησιμοποιήσουν κάθε μέσο και δυνατότητα διατήρησης της ισχύος του.
Οι ένοικοι του Μαξίμου αντιλαμβάνονται ότι ακόμα και τα φίλια συγκροτήματα ενθαρρύνουν κινήσεις συνεννόησης και συναίνεσης με τον κ. Σαμαρά, ακόμα και λύσεις υπερκομματικές με την σταθερή και συστηματική προβολή εξωπολιτικών προσωπικοτήτων. Η χθεσινή (Παρασκευή) έκτακτη(?) συνέντευξη του κ. Μαρκεζίνη στο Mega με τον κ. Τσίμα (τόσο υποτακτικά ευγενή δεν τον θυμόμαστε ποτέ) προκαλεί ερωτήματα για τη σκοπιμότητα της.
Προς το παρόν του Μαξίμου πετάει τη μπάλλα στην εξέδρα και αρκείται στο καταστροφικό παιχνίδι σε μια προσπάθεια να κερδηθεί χρόνος. Στα πλαίσια αυτά εντάσσεται και η επίθεση του κ. Καστανίδη ( call me Napoleon please) στον κ. Σημίτη,προκειμένου να εμποδίσουν οποιαδήποτε εξέλιξη που θα περιελάμβανε τον τέως πρωθυπουργό. Για το Μαξίμου τα μείζονα προβλήματα της χώρας εντάσσονται στην στρατηγική επιβίωσης και ισχύος των Παπανδρέου. Όλα τα άλλα έρχονται δεύτερα.