
“Μέχρι τώρα οι Γερμανοί συμπαθούσαν τους Έλληνες επειδή είχαν μια χώρα σχεδόν χωρίς βροχή, αρχαιότητες παγκοσμίου φήμης, εργασία για τον Ότο Ρεχάγκελ και, επιπλέον, όποιος ταξίδευε για μπάνια στην Ελλάδα, μπορούσε να πει ότι πάει εκεί επειδή τον ενδιαφέρει και ο πολιτισμός. Σε τελευταία ανάλυση, οι Έλληνες είχαν εφεύρει τα πάντα: Τη δημοκρατία, τη φιλοσοφία, την τραγωδία, το σπέσιαλ πιάτο Akropolis, την Ολυμπία και το θεώρημα του Πυθαγόρα. Αργότερα ήρθε η κρίση. Τώρα πλέον το ζητούμενο είναι τα χρήματα. Κι όταν πρόκειται για λεφτά, τότε ο Γερμανός είναι κάπως σφικτός. Πάνω από δύο εκατομμύρια Γερμανοί επισκέπτονται κάθε χρόνο την Ελλάδα. Είναι δύσκολο να προβλέψει κανείς, αν αυτό τώρα θα αλλάξει, λόγω της οικονομικής κρίσης”.Και συνεχίζει το δημοσίευμα: “Στην ουσία, τίποτα δεν άλλαξε. Μόνο η εικόνα των Γερμανών για την Ελλάδα. Πρώτα ήταν πάντα πολύ ρομαντική η εικόνα. Τώρα είναι πολύ οικονομικοπολιτική. Παλαιότερα, οι Γερμανοί θεωρούσαν τους Έλληνες χαλαρούς, τώρα τεμπέληδες. Παλαιότερα, αντιγραφειοκράτες, τώρα διεφθαρμένους. Παλαιότερα, ότι ήξεραν να απολαμβάνουν την ζωή, τώρα ότι είναι απατεώνες, κλέφτες και πονηροί.
Ωραία σαν ελληνικό άγαλμα στέκεται η Άντζελα Γκερέκου στο ελληνικό περίπτερο, μιλώντας με χαμόγελο και καθησυχαστικά για την κρίση και τα 6000 ελληνικά νησιά, που όλα ακόμα βρίσκονται στη θέση τους.Βεβαίως και υπάρχει η συνθήκη της ΕΕ και τα κριτήρια σταθερότητας του Ευρώ. Πέρα απ’ αυτά όμως, υπάρχει εδώ και πάρα πολύ καιρό και ένα είδος άγραφης ευρωπαϊκής συνθήκης: Η βόρεια Ευρώπη είναι ο τόπος εργασίας και η νότια ο τόπος διακοπών. Και στο θέμα αυτό οι Έλληνες υπήρξαν ανέκαθεν πολύ συνεπείς”.