“Γιατί πιστεύουμε ότι η ανάπτυξη πρέπει να είναι προϊόν σοβαρού σχεδιασμού, αφού η αγορά από μόνη της δεν μπορεί να δώσει το σωστό προσανατολισμό. Γιατί πιστεύουμε ότι προϋπόθεση μιας δίκαιης και δημοκρατικής κοινωνίας, είναι η δίκαιη ανακατανομή. Το προϊόν της ανάπτυξης, ο νέος πλούτος που εμείς διαμορφώνουμε και αναπτύσσουμε, η νέα γνώση, οι νέες ευκαιρίες, πρέπει να κατανέμονται με δίκαιο τρόπο. Γιατί η ρήση «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα» είναι επίκαιρη σήμερα στον πλανήτη μας, όσο ποτέ άλλοτε”.

"ΔΙΑΒΑΤΗ ΔΡΟΜΟΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ,ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΤΟΝ ΦΤΙΑΧΝΕΙΣ ΠΡΟΧΩΡΩΝΤΑΣ..."

5 Μαΐου 2011

Η ανήθικη ηθική

Εν μέσω της αξιολόγησης της τρόϊκα και της αποκάλυψης του κ. Στρός Καν για τις μυστικές διαβουλεύσεις και συμφωνίες με τον κ. Παπανδρέου μας προέκυψαν τα αναδρομικά των συνταξιούχων βουλευτών. Κυβέρνηση, όλα τα κόμματα και άπαντα τα ΜΜΕ σε αγαστή συγχορδία αναγνωρίζουν μεν το νόμιμο της διεκδίκησης, καταγγέλουν δε την ανηθικότητα της πράξης εν μέσω της οξείας οικονομικής κρίσης. Τεχνηέντως και πανταχόθεν αποσιωπάται ότι οι συγκεκριμένες διεκδικήσεις  ηγέρθησαν σε παρελθόντες και ανύποπτους χρόνους και σε συνέχεια αποφάσεων του μισθοδικείου. Είναι προφανές ότι υπο τις σημερινές συνθήκες, οι συγκεκριμένες διεκδικήσεις δεν υφίστανται. Ανέξοδοι λοιπόν οι "τσαμπουκάδες" του "αχαμνού" κ. Παπακωνσταντίνου και οι δημοσιογραφικοί ηθικισμοί. Περισσεύουν όμως οι σκοπιμότητες που οδήγησαν την κυβέρνηση και τα ΜΜΕ στο επικοινωνιακό σπινάρισμα του θέματος.Η κυβέρνηση έχει θορυβηθεί απο τις αποκαλύψεις Στρος Καν, που αποκαλύπτουν οτι ο κ. Παπανδρέου άλλα έλεγε και άλλα κρυφίως συμφωνούσε.
 Ταυτόχρονα η σπουδή που επιδεικνύει να "θυσιάσει" το κυριαρχικό της δικαίωμα να καθορίσει την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της χώρας προκειμένου να μην "επιβαρύνει" τις διαπραγματεύσεις με την Τουρκία εγείρει μείζονα ερωτηματικά για πιθανές συμφωνίες και στο Αιγαίο.
Επιπλέον τα όσα περίεργα και αντιφατικά είδαν το φως της δημοσιότητας, σχετικά με την αξιοποίηση του Ελληνικού και τις παλινωδίες του κ. Παμπούκη για τον ρόλο του κ. Ασεμπίγιο και των επενδυτών του Κατάρ, ενισχύουν την εικόνα  κυβερνητικού ερασιτεχνισμού και πολιτικής προχειρότητας.
Η σκοπιμότητα των ΜΜΕ προκύπτει από το θέμα που έχει η θέσει η τρόϊκα για την κατάργηση του αγγελιόσημου, ενός κοινωνικού δηλαδή πόρου που προσπορίζεται κατ΄αποκλειστικότητα το ταμείο των δημοσιογράφων. Οι δημοσιογράφοι το αρνούνται και η κυβέρνηση συνεπικουρεί. Διά ταύτα και η αλληλοϋποστήριξη και η από κοινού συμφωνία ανάδειξης ενός νέου "λόφου αναθάματος".