“Γιατί πιστεύουμε ότι η ανάπτυξη πρέπει να είναι προϊόν σοβαρού σχεδιασμού, αφού η αγορά από μόνη της δεν μπορεί να δώσει το σωστό προσανατολισμό. Γιατί πιστεύουμε ότι προϋπόθεση μιας δίκαιης και δημοκρατικής κοινωνίας, είναι η δίκαιη ανακατανομή. Το προϊόν της ανάπτυξης, ο νέος πλούτος που εμείς διαμορφώνουμε και αναπτύσσουμε, η νέα γνώση, οι νέες ευκαιρίες, πρέπει να κατανέμονται με δίκαιο τρόπο. Γιατί η ρήση «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα» είναι επίκαιρη σήμερα στον πλανήτη μας, όσο ποτέ άλλοτε”.

"ΔΙΑΒΑΤΗ ΔΡΟΜΟΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ,ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΤΟΝ ΦΤΙΑΧΝΕΙΣ ΠΡΟΧΩΡΩΝΤΑΣ..."

27 Μαΐου 2010

Χωρίς στόχο δεν υπάρχει κίνηση

Γράφει ο Γιώργος Καριπίδης.
Τα δημοσιονομικά ανοίγματα των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης –πρωτίστως του ευρωπαϊκού Νότου- μόνο ως ένα βαθμό ευθύνονται για την κρίση του Χρέους και για την υποτίμηση του ευρώ στις διεθνείς χρηματαγορές. Επίσης μόνο ως ένα βαθμό η κρίση προκαλείται από τις επιθέσεις των κερδοσκοπικών hedge funds. Η κύρια αιτία των προβλημάτων της Ε.Ε. (και της δυσπιστίας των αγορών) βρίσκεται στον ημιτελή χαρακτήρα της ΟΝΕ. Το κοινό νόμισμα χωρίς κοινή οικονομική πολιτική είναι ένα ευάλωτο νόμισμα. Το Σύμφωνο Σταθερότητας χωρίς ισχυρό κοινοτικό προϋπολογισμό δεν επαρκεί για την εξασφάλιση κοινής δημοσιονομικής πολιτικής. Η πραγματικότητα ωθεί αντικειμενικά στην εμβάθυνση της ΄Ενωσης, δηλαδή στην κάλυψη των ελλειμμάτων της οικονομικής και πολιτικής διακυβέρνησης της Ε.Ε. Το δίλημμα τίθεται επιτακτικά: εμβάθυνση ή διάλυση.Κάτω από την πίεση της κρίσης, δηλαδή της πραγματικότητας, η Ε.Ε. –μέσα από ταλαντεύσεις, δισταγμούς και διαφωνίες-προωθεί επιτέλους μέτρα για την ενίσχυση της οικονομικής διακυβέρνησης. Σ’ αυτή τη διαδικασία ο αντικειμενικός παράγοντας είναι ισχυρός αλλά ο υποκειμενικός παράγοντας είναι αδύναμος. Η εμβάθυνση της ΄Ενωσης είναι αναγκαία, αλλά συνεπάγεται τη μεταβίβαση εξουσιών και αρμοδιοτήτων από το εθνικό στο κοινοτικό επίπεδο. Αυτή η μεταβίβαση θα γίνει ανεκτή από τις εθνικές κοινωνίες; Οι εθνικές κυβερνήσεις θα δεχτούν την αποδυνάμωσή τους, θα τολμήσουν να συγκρουστούν με τον εθνικιστικό λαϊκισμό; «ανάγκα και θεοί πείθονται», αλλά πότε;΄Οσο επείγει η λήψη άμεσων πρακτικών μέτρων για την αμυντική αντιμετώπιση της κρίσης, άλλο τόσο επείγει μια επιθετική αντιμετώπιση της κρίσης, δηλαδή η επαναδιατύπωση του ευρωπαϊκού οράματος. Χωρίς ένα ρεαλιστικό ουτοπισμό δεν μπορεί να υπάρξει υπέρβαση. Ο στόχος μιας Ομοσπονδιακής Ευρώπης της δημοκρατίας, των ελευθεριών, της ανάπτυξης και της κοινωνικής αλληλεγγύης πρέπει να επανέλθει.
http://www.metarithmisi.gr/el/sx_printText.asp?textID=1159

Μονόδρομος το Δίκαιο

Το πολιτικό σύστημα της χώρας αλλά και το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας,μετά και την κυνική ομολογία του κ. Μαντέλη για την αποδοχή "χορηγίας" απο την Siemens, έχει δύο δρόμους να βαδίσει.Ο πρώτος και αναμφίβολα ο ευκολότερος δρόμος είναι η καθολική ενοχοποίηση του πολιτικού κόσμου,η ηθική του πολτοποίηση και η μετατροπή του πολιτικού σκηνικού σε "ρωμαϊκή " αρένα. Η αλήθεια είναι ότι ο θυμός και η αγανάκτηση των Ελλήνων στους ζοφερούς καιρούς που βιώνει,επιτρέπει και ευνοεί την ισοπεδωτική και ατελέσφορη επικράτηση παθολογικών κοινωνικών συμπεριφορών.
Η ανάγκη εξυγίανσης του δημόσιου βίου,η ηθική αναγέννηση της πολιτικής ζωής,η τιμωρία και ο στιγματισμός των πραγματικών ενόχων καθιστά τελικά τον δεύτερο δρόμο,αναγκαστικό μονόδρομο.
Η Ελλάδα παραμένει σταθερά χώρα Δικαίου.Οι θεσμοί του κράτους μεθοδικά,με σύνεση και ψυχραιμία αποκαθιστούν την δικαιοσύνη σε κάθε πλευρά της δημόσιας ζωής και διαμορφώνουν ένα αποτελεσματικό και διαφανές πολιτικό,θεσμικό και διοικητικό πλαίσιο που κερδίζει την εμπιστοσύνη των πολιτών και απολαμβάνει της υποστήριξης του.
Η απάντηση στις πανθομολογούμενες παθογένειες της σύγχρονης Ελλάδας δεν είναι η προσφυγή στην χυδαιότητα της αυθαιρεσίας, αλλά η ενίσχυση των δομών και των θεσμών μιάς ανοικτής,δίκαιης και αποτελεσματικής Δημοκρατίας.