“Γιατί πιστεύουμε ότι η ανάπτυξη πρέπει να είναι προϊόν σοβαρού σχεδιασμού, αφού η αγορά από μόνη της δεν μπορεί να δώσει το σωστό προσανατολισμό. Γιατί πιστεύουμε ότι προϋπόθεση μιας δίκαιης και δημοκρατικής κοινωνίας, είναι η δίκαιη ανακατανομή. Το προϊόν της ανάπτυξης, ο νέος πλούτος που εμείς διαμορφώνουμε και αναπτύσσουμε, η νέα γνώση, οι νέες ευκαιρίες, πρέπει να κατανέμονται με δίκαιο τρόπο. Γιατί η ρήση «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα» είναι επίκαιρη σήμερα στον πλανήτη μας, όσο ποτέ άλλοτε”.

"ΔΙΑΒΑΤΗ ΔΡΟΜΟΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ,ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΤΟΝ ΦΤΙΑΧΝΕΙΣ ΠΡΟΧΩΡΩΝΤΑΣ..."

30 Οκτωβρίου 2010

Πας μη μεθ΄ ημών...ανεύθυνος


Γράφει ο Ανεύθυνος Πολίτης.

Η επιμονή του κ. Παπανδρέου είναι αναμφίβολα ένα απο τα χαρίσματα του. Η επιμονή όμως, όπως και κάθε άλλο χάρισμα,όταν υπερβαίνει τα όρια μετατρέπεται σε επικίνδυνη εμμονή. Ο κ. Παπανδρέου οδηγήθηκε απο τον "φυσικό διάδοχο" του, κ. Ραγκούση σε μία κορυφαία κίνηση με την παραχώρηση της διακαναλικής συνέντευξης. Δεν απέδωσε τα αναμενόμενα ο πρωτοφανής πολιτικός εκβιασμός. Φταίει ο κ. Ραγκούσης? Φταίνε οι πολίτες?
Κάποιον πρέπει να τιμωρήσουμε. Να τιμωρήσουμε λοιπόν τους πολίτες. Βεβαίως πρίν τους δείξουμε κόκκινη κάρτα,θα τους εξηγήσουμε τι σημαίνει "υπεύθυνη" ψήφος,τι είναι η ψήφος "αυξημένης ευθύνης". Αν καταλάβουν κατάλαβαν, άλλως θα οδηγηθούν σε πρόωρες εκλογές. Θα συμμορφωθούν ακόμα κι αν χρειαστεί να καταστραφεί η χώρα. Οι πολίτες, επιτέλους, θα μάθουν ότι στην Ελληνική δημοκρατία η ελεύθερη πολιτική έκφραση δεν αμφισβητεί τον ηγέτη και τις επιλογές του. Και ο αλαζών,υπερφίαλος"μπιφτεκάς" της Πάρου είναι επιλογή του πρωθυπουργού.

Η πολιτική του μπούμεραγκ

Γράφει ο Βάκων.

"Αποφύγαμε τα χειρότερα"
λέει για το θέμα της στέρησης ψήφου στην ΕΕ ο πρωθυπουργός.
"Αποφύγαμε την πτώχευση" συνηθίζει να  τονίζει ο κ. Παπανδρέου, όταν αναφέρεται στα πεπραγμένα της κυβέρνησης του.
Προφανώς ο πρωθυπουργός και πρόεδρος του Πασοκ πιστεύει ότι με τις αναφορές στα δυσμενέστερα κατορθώνει να επιτυγχάνει την αποδοχή και τη συναίνεση στην πολιτική του.
Η επιλογή της  "κομψής" πολιτικής τρομοκρατίας για τον πειθαναγκασμό των πολιτών δεν συνιστά πολιτική μακράς πνοής. Οι υποταγμένες  κοινωνίες δεν δημιουργούν και δεν παράγουν, αναζητούν την επιβίωση μέσα απο την αποθέωση του ατομικισμού, παραμερίζουν κάθε τι το συλλογικό και πολιτικά συμπορεύονται με τα πλέον οπισθοδρομικά κόμματα και πολιτικά συνοθυλεύματα.
Μπορεί πρόσκαιρα να προσφέρει ήσσονας σημασίας αποτελέσματα, αλλά μεσομακροπρόθεσμα λειτουργεί ως μπούμεραγκ. Ο κ. Παπανδρέου δεν το αντιλαμβάνεται?