Τι είναι η χώρα?

Η ανάγνωση του κειμένου, (εδώ), που συνυπογράφουν οι κ.κ. Απ. Δοξιάδης, Αρ. Δοξιάδης, Γ. Στουρνάρας, Γ. Φλωρίδης και άλλοι, είναι ένα κείμενο με ενδιαφέρουσες απόψεις, καθόλου πρωτότυπες που προσπαθούν να συγκεράσουν τον Φρίντμαν με τον Κέϋνς. Σημαντικό είναι ότι στο μίγμα η "δόση" Φρίντμαν υπερτερεί και βαραίνει την ισορροπία τόσο μονόπλευρα που προξενεί απορία για το αν πρόκειται περί προχειρότητας, λάθους, παραδρομής η συνειδητής επιλογής. Είναι η δόση που σκοτώνει τον ασθενή αλλά αντιμετωπίζει αποτελεσματικά την αρρώστεια.
Οι κρίσιμες στιγμές απαιτούν υπερβάσεις, πολιτική γενναιότητα, πράξεις υψηλού συμβολισμού. Ναι,η προτεραιότητα είναι να σωθεί η χώρα. Σύμφωνοι. Αλλά η χώρα τι άλλο μπορεί να είναι, αν δεν είναι οι ανθρωποί της?

Πρωτοβουλία Φλωρίδη

«Κοινωνικός Σύνδεσμος» είναι το όνομα της πολιτικής πρωτοβουλίας προσωπικοτήτων, μεταξύ των οποίων ο πρώην υπουργός του   Γιώργος Φλωρίδης, ο συγγραφέας Απόστολος Δοξιάδης, οι οικονομολόγοι Γιάννης Στουρνάρας και Αρίστος Δοξιάδης κ.α., που παρουσίασαν την Τρίτη το μεσημέρι την ιδρυτική της διακήρυξη.
Κεντρική επιδίωξη, όπως εξήγησαν οι ομιλητές στην παρουσίαση, είναι να απαντήσουν όλες οι πολιτικές , κοινωνικές και πνευματικές δυνάμεις της χώρας στο Εθνικό Δίλημμα: «Εμμονή στο αποδεδειγμένα αποτυχημένο παλιό μοντέλο, ή προχωράμε μπροστά τη χώρα στην Ευρώπη;»
Όπως μεταξύ άλλων ανέφερε κατά την παρέμβασή του ο Γιώργος Φλωρίδης, το απερχόμενο πολιτικό σύστημα θα πρέπει αμέσως να στηρίξει κυβέρνηση ευρείας πλειοψηφίας στη Βουλή για να διαχειριστεί την σημερινή κρίση και μεσοπρόθεσμα να προχωρήσει η αναγκαία αναδιάρθρωσή του, με εμβάνθυση της δημοκρατίας σε όλα τα επίπεδα.
Ο κ. Φλωρίδης κατέστησε σαφές ότι δεν είναι ηγέτης της νέας Κίνησης, ενώ αναφέρθηκε στην παραίτησή του από την ΚΟ του ΠΑΣΟΚ (στις 16 Ιουνίου) και την παράδοση της έδρας του, «αναλαμβάνοντας -όπως είπε- εμπράκτως το μερίδιο που μου αναλογεί για την ευθύνη του πολιτικού συστήματος στην κατάσταση που έχει περιέλθει η χώρα».
«Ο Κοινωνικός Σύνδεσμος δεν φιλοδοξεί να γίνει κόμμα», τόνισε με τη σειρά του ο συγγραφέας Απόστολος Δοξιάδης, «αλλά να συμβάλει ώστε να συναντηθούν οι πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις που έχουν κοινό όραμα για την Ελλάδα, μέσα στο ευρώ , ως σύγχρονο και δημιουργικό κράτος», και εξήγησε ότι η πρωτοβουλία ανελήφθη τώρα, γιατί η χώρα διέρχεται βαθιά οικονομική, κοινωνική, πολιτιστική και πολιτική κρίση.
Στη διακήρυξη της Κίνησης Πολιτών «Κοινωνικός Σύνδεσμος» αναφέρεται ότι «κύριος στόχος είναι να προωθήσει την πληροφόρηση, το διάλογο και τη δράση, ώστε να ενεργοποιηθεί η κοινωνία των πολιτών», με πρώτη προτεραιότητα, για την επόμενη περίοδο, τη συγκρότηση μιας κυβέρνησης, η οποία «θα έχει σκοπό να συμβάλει στην ανάταξη της χώρας, με εθνικό στόχο να μετέχει ενεργά στον πυρήνα της ΕΕ και στη ζώνη του ευρώ, με απαραίτητη δημοσιονομική πειθαρχία, πήγη νέου πλούτου όχι το κράτος, αλλά την παραγωγική οικονομία, με ανοικτά σχολεία και πανεπιστήμια, με την ανάδειξη, σ΄αυτήν την προσπάθεια, των αρίστων και όχι των κομματικών ημετέρων».

Γ. Φλωρίδης: «Εχουμε χρεοκοπήσει πολιτικά»

Συνέντευξη του κ. Γ. Φλωρίδη στο ΒΗΜΑ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ (9/10)

Εχουν περάσει τέσσερις μήνες από την παραίτησή σας από βουλευτής του ΠΑΣΟΚ. Αισθάνεστε, με όλα αυτά που συμβαίνουν σήμερα, μετανιωμένος ή δικαιωμένος για την επιλογή σας;
«Αισθάνοµαι κατ’ αρχάς ήσυχος µε τη συνείδησή µου. Η απόφασή µου ήταν συµβατή µε όσα υποστήριξα πολιτικά σε όλο το διάστηµα της µεγάλης δοκιµασίας που περνά η χώρα µας. Από το φθινόπωρο του 2010 είχα µιλήσει επανειληµµένα για την ανάγκη δηµιουργίας ενός µετώπου ευθύνης και συναίνεσης, προκειµένου να αντιµετωπίσουµε την εθνική κρίση. Ηδη από τότε η εξάντληση της κυβέρνησης και η ανωριµότητα της αντιπολίτευσης δεν ήταν καλοί οιωνοί για όσα θα ακολουθούσαν. Τον Ιούνιο, µετά την αποτυχία της προσπάθειας για εθνική συνεννόηση, θεώρησα ότι έπρεπε να αντιδράσω, αλλά και να αναλάβω έµπρακτα τις ευθύνες µου. Ηταν µια συνειδητή απόφαση – άλλωστε πιστεύω ότι οι πράξεις συνείδησης έχουν µεγαλύτερο νόηµα απ’ ό,τι οι κινήσεις τακτικής». Πώς κρίνετε τη σημερινή πολιτική και οικονομική κατάσταση στη χώρα με την ιδιότητα του πολιτικού «εκτός Βουλής»;
«Ολοι έχουµε πλέον καταλάβει ότι το κλειδί για την υπέρβαση της βαθιάς κοινωνικοοικονοµικής κρίσης που περνάµε είναι πολιτικό. Η Ελλάδα πλήττεται και αδυνατεί να ανταποκριθεί µε συνέπεια στις αλλαγές και στις µεταρρυθµίσεις που απαιτούνται για την ανάταξή της. Το υπάρχον πολιτικό σύστηµα µπλοκάρει τη χώρα, ενόσω δροµολογούνται κρίσιµες αποφάσεις που θα καθορίσουν το µέλλον της. Η οικονοµική χρεοκοπία συνοδεύεται από πολιτική χρεοκοπία, η κυβερνητική κυκλοθυµία εναλλάσσεται µε την αντιπολιτευτική δηµαγωγία, η στασιµότητα µε τον αναχρονισµό. Εκτός από λίγες εξαιρέσεις, το πολιτικό σύστηµα απογοητεύει την κοινωνία και οδηγεί σε µια βαθιά κρίση προσανατολισµού».

Τι πρέπει να γίνει; Τι δεν έγινε ως τώρα που έπρεπε να είχε γίνει ώστε να μη φθάσουμε σε αυτή την κατάσταση;

«Σήµερα χρειάζεται µια εθνική απόφαση πλειοψηφίας που θα ορίσει πού θέλουµε να πάµε. Μας λείπει η στρατηγική σε µια εποχή που η χώρα µας την έχει ανάγκη, ίσως περισσότερο από ποτέ. Πρέπει να απαντήσουµε υπεύθυνα στα µεγάλα εθνικά διλήµµατα για το πώς θα πορευθούµε: µε την Ευρώπη ή µόνοι µας, µε εθνική συνεννόηση ή µε κοµµατικό διχασµό, µε παρασιτισµό ή µε παραγωγή, µε υπερτροφικό ή ποιοτικό κράτος, µε βιοτικό επίπεδο που να αντιστοιχεί στις δυνατότητές µας ή µε δανεικό ευδαιµονισµό; Και αυτές οι επιλογές θα πρέπει, στη συνέχεια, να διαµορφώσουν την πολιτική µας. Αντίθετα, εµείς λειτουργήσαµε ανάποδα. Ξεχάσαµε τη στρατηγική και αναλωθήκαµε σε τακτικές και µέτρα, σε µεγάλο µέρος εµβαλωµατικά, καθώς δεν εντάσσονταν σε συνολικό σχεδιασµό».

Εχει ακουστεί περί ιδρύσεως ενός νέου κόμματος και τώρα τελευταία ότι πρόκειται να δημιουργήσετε Ομιλο Προβληματισμού. Τι πρόκειται αλήθεια να κάνετε;
«Τα περί “νέου κόµµατος” τα αντιπαρέρχοµαι, διότι αντανακλούν περισσότερο τη δηµοσιογραφική φαντασία και τη συνωµοσιολογική φοβία του υπαρκτού κοµµατικού συστήµατος παρά την πραγµατικότητα. Χωρίς αµφιβολία, ζούµε σε µια εποχή κατάρρευσης της µεταπολιτευτικής κοµµατικής γεωγραφίας, µόνο που η γέννηση της νέας αφορά κατ’ αρχάς την επεξεργασία νέων πολιτικών συνθέσεων, όχι κάποια µηχανιστική κατασκευή κοµµάτων. Για να φθάσουµε όµως σε πολιτικές συνθέσεις που να αντιπροσωπεύουν τη νέα εποχή που διανύουµε, χρειαζόµαστε αναζήτηση και ουσιαστικό διάλογο. Ενα µεγάλο κενό που γίνεται εµφανές σε όλους µας µετά την οικονοµική και πολιτική χρεοκοπία της χώρας είναι η πολιτιστική της πτώχευση. Η διανόηση, οι παραγωγικές δυνάµεις και οι νέοι του τόπου οφείλουν να αναλάβουν σήµερα πρωτοβουλίες – και δηλώνω ότι θα στηρίξω πρωτοβουλίες που βρίσκονται σε εξέλιξη µε στόχο να συµβάλουν στην αντιµετώπιση των µεγάλων προβληµάτων της ελληνικής κοινωνίας. Στην Ελλάδα έχει φτάσει το πλήρωµα του χρόνου για δηµιουργία και θετική συνεισφορά. Ενα παλιό, ξεπερασµένο οικοδόµηµα γκρεµίζεται και στη θέση του θα πρέπει να χτιστεί ένα νέο οικονοµικό, πολιτικό και αξιακό -πολιτιστικό πρότυπο. Στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού γίγνεσθαι, µα µε ελληνικές πρώτες ύλες».

Πώς θα γίνει αυτό; Με ποιες πρώτες ύλες σε ένα φθαρμένο πολιτικό σύστημα;
«Είναι επιτακτική ανάγκη να υποστηρίξουµε κάθε πρωτοβουλία που βοηθά την ανασυγκρότηση της χώρας µας, αφήνοντας πίσω τον αρνητισµό, τη θυµατοποίηση και τις άγονες συγκρούσεις ενός στάσιµου παρελθόντος. Στις συνταγές καταστροφής που κατακλύζουν τη χώρα πρέπει να αντιτάξουµε προτάσεις δηµιουργίας. Αντί για τη διαρκή αδιέξοδη κριτική, είναι ώρα να ξεπεράσουµε τον εαυτό µας. Να αξιοποιήσουµε τα εθνικά αποθέµατα δηµιουργίας και να χτίσουµε το καινούργιο».

Υστατη ευκαιρία

«Χρειάζονται ενωτικές λύσεις»

Κατά τη γνώμη σας, εδώ που έχουν φτάσει τα πράγματα, ποια μπορεί να είναι η προσφορότερη λύση; Οι φωνές για εκλογές ή συγκυβέρνηση άρχισαν να πυκνώνουν. Τι απαντάτε;
«Στο σηµείο που έχουµε φτάσει, ούτε οι λύσεις είναι εύκολες, ούτε το αποτέλεσµά τους εξασφαλισµένο. Βρισκόµαστε µπροστά σε ιστορικές αποφάσεις για την πατρίδα µας. Οι βαριές υποχρεώσεις που αναλαµβάνει η χώρα βαδίζοντας σε άγνωστα νερά και σε πρωτόγνωρες συνθήκες απαιτούν ενωτικές λύσεις σε επίπεδο διακυβέρνησης και, κυρίως, ευρεία κοινωνική αποδοχή».

Δηλαδή; «Επειδή ο εθνικός χρόνος τελειώνει, είναι η ύστατη ευκαιρία του απερχόµενου πολιτικού συστήµατος να επιδείξει ευθύνη και να δράσει υπερβατικά, ξεπερνώντας τον συµβατικό εαυτό του. Να ενώσει πολιτικά τις καλύτερες δυνάµεις του, παραµερίζοντας τους κοµµατικούς εγωισµούς, τη φθαρµένη λογική του ανταγωνισµού και την αποτυχηµένη συνταγή της εναλλαγής κοµµάτων. Είναι η ευκαιρία να δροµολογήσει, στο πλαίσιο ενός “Εθνικού Συµβολαίου Σωτηρίας”, πέντε καίριους στόχους για την ανόρθωση: τον περιορισµό του κράτους, την πάταξη της φοροδιαφυγής, την υλοποίηση διαρθρωτικών µεταρρυθµίσεων, τη στροφή στην ανάπτυξη και τη βαθιά τοµή στο πολιτικό σύστηµα, µε την αναµόρφωση του Συντάγµατος. Χρονικός ορίζοντας µιας τέτοιας µεγάλης απόφασης θα πρέπει να είναι η ψήφιση του προϋπολογισµού, µε δεδοµένες τις κρίσιµες αποφάσεις των θεσµικών οργάνων της ευρωζώνης για την πορεία της χώρας. Η επιλογή και η υλοποίηση µιας συνεκτικής στρατηγικής που απαντά στις βασικές ανάγκες του τόπου είναι ο προσφορότερος πολιτικός τρόπος να απαντήσει η χώρα µας στο έλλειµµα αξιοπιστίας και διαπραγµατευτικής δυνατότητας στο εξωτερικό. Ταυτόχρονα, στο εσωτερικό, είναι η καλύτερη δυνατή λύση ώστε να µπουν στέρεες βάσεις για την εθνική ανόρθωση».

Ποια είναι η σχέση σας με το ΠΑΣΟΚ; Τι σημαίνει το ΠΑΣΟΚ για εσάς σήμερα;
«Οπως γνωρίζετε, προέρχοµαι από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ. Ωστόσο το ΠΑΣΟΚ, όπως όλο το σηµερινό πολιτικό σύστηµα – ∆εξιά - Κέντρο - Αριστερά – πρέπει να αναµορφωθεί ριζικά. Να τοποθετηθεί σε νέο πλαίσιο. ∆εν αναφέροµαι κατ’ ανάγκη σε κοµµατικές µεταµορφώσεις ή νέα κοµµατικά κατασκευάσµατα. Αναφέροµαι σε βαθιές ιδεολογικές και πολιτικές µεταβολές των κοµµάτων, µε βάση τις σηµερινές στρατηγικές ανάγκες της χώρας, αλλά και τις επιταγές της ίδιας της κοινωνίας».

Ciao amore, ciao...

Είναι δυνατόν ο πρώτος Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης κ. Πάγκαλος να μην συμμετέχει στην Κυβερνητική Επιτροπή? ΞΕΧΑΣΘΗΚΕ? ΤΟΝ ΠΑΡΈΛΕΙΨΑΝ?  Αν συντόμως δεν υπάρξει  διορθωτική ανακοίνωση, τότε θα πρόκειται για πολιτική πράξη που , είναι βέβαιον, οτι ο κ. Πάγκαλος δεν θα αφήσει ασχολίαστη.

ΥΓ. Από την Κρήτη ουδείς συμμετέχει στο κυβερνητικό σχήμα.
ΥΓ.Τέσσαρες γυναίκες μείον.
ΥΓ. Ο κ. Βενιζέλος αυτοευνουχίσθηκε.
ΥΓ. Απο τους εμετικούς τσανακογλύφτες (Παπαϊωάννου, Διαμαντίδη, Αντωνακόπουλο), ο πρώτος μόνο ευτύχησε, οι άλλοι δύο τζάμπα τα σάλια.
ΥΓ.Οι υπουργοί Εξωτερικών και Άμυνας δεν συμμετέχουν στην κυβερνητική ανατροπή. Συμμετέχουν όσοι θα είναι υπόλογοι για την πολιτική χρεοκοπία. Την οικονομική δεν γνωρίζουμε αν την αποφύγουμε. Αν συμβεί, θα χρεωθούν και αυτήν.
ΥΓ. Φλωρίδης και Νασιώκας αποτελούν σημαντικά  υποδείγματα πολιτικής γενναιότητας και ηθικού μεγαλείου.
ΥΓ. Καλά κρασιά.

Παραίτηση Φλωρίδη

Αθήνα, 16 Ιουνίου 2011
Από το περασμένο φθινόπωρο, αντιλαμβανόμενος ότι η κυβερνητική προσπάθεια για το έργο ανόρθωσης και βαθιάς αλλαγής της χώρας παρουσίαζε εμφανή σημάδια κάμψης, διατύπωσα δημόσια την άποψη ότι χρειαζόταν επειγόντως η συγκρότηση Εθνικού Μετώπου Ευθύνης με Συναίνεση, προκειμένου να συνεχιστεί με την απαιτούμενη δύναμη το αναγκαίο μεταρρυθμιστικό  έργο. Είχα επανειλημμένα  εκφράσει με έμφαση την άποψη ότι  «η λύση ή θα είναι εθνική ή δεν θα υπάρξει».
Οι ηγεσίες των δύο κομμάτων εξουσίας  δεν θέλησαν ν’ ασχοληθούν σοβαρά με αυτή την πτυχή του εθνικού ζητήματος. Η κυβέρνηση , ιδιαίτερα μετά το Φθινόπωρο, με λανθασμένες επιλογές στην οικονομία και στο κράτος, με αδυναμία συνολικού σχεδιασμού,  με  εμφανώς  άνιση και άδικη  κατανομή των βαρών και πρωτοφανή αναποτελεσματικότητα,  οδηγήθηκε ταχύτατα σε μεταρρυθμιστική εξάντληση. Η αποτυχία της έδωσε επιχειρήματα στους αντιπάλους των ριζοσπαστικών μεταρρυθμίσεων να διατυπώσουν λόγο εναντίον, του τόσο απαραίτητου για τη χώρα πλαισίου τομών στο κράτος, στην οικονομία και στο πολιτικό σύστημα. Να συκοφαντήσουν με το λαϊκίστικο λόγο τους κάθε απόπειρα αλλαγής του παρασιτικού μοντέλου σε παραγωγικό υπόδειγμα.   Η  Ν.Δ, με πρωτοφανείς για τη φυσιογνωμία συντηρητικού κόμματος εξουσίας επιλογές και  ακολουθώντας τα χειρότερα πρότυπα αντιπολίτευσης, επένδυσε στη φθορά της Κυβέρνησης, με έπαθλο τον κίνδυνο καταστροφής της χώρας.

Η κορύφωση της εθνικής κρίσης σε πολιτικό επίπεδο, η αδυναμία στοιχειώδους συνεννόησης των πολιτικών κομμάτων και η ογκούμενη έκφραση αγανάκτησης των πολιτών για την οικονομική και πολιτική χρεοκοπία σε συνδυασμό με  τη σύγχυση που δημιουργεί  ένας  ανεύθυνος  δημαγωγικός λόγος, φέρνουν τη χώρα πολύ κοντά σε μια ανυπολόγιστη καταστροφή.
Οι μονοκομματικού χαρακτήρα προσπάθειες, έστω και με πρόσωπα ευρύτερης αποδοχής, αδυνατούν να ολοκληρώσουν τη δύσκολη σημερινή αποστολή. Ταυτόχρονα, οι εκλογές, παρότι αποτελούν πάγια και αναντικατάστατη δημοκρατική διέξοδο, στην ιδιαίτερη περίοδο που διανύουμε εγκυμονούν σοβαρό κίνδυνο για την οικονομική βιωσιμότητα της χώρας.
Τις τελευταίες μέρες, ορισμένες πρωτοβουλίες για εθνική συνεννόηση ώστε να υπάρξει πολιτική σταθερότητα, δημιούργησαν την εντύπωση ότι αυτή θα μπορούσε να επιτευχθεί. Στην κατεύθυνση αυτή θα μπορούσε να συμβάλει αποφασιστικά ΜΟΝΟ ένα μεταβατικό σχήμα Εθνικής Σωτηρίας, με την απαραίτητη συμμετοχή των δύο βασικών πολιτικών δυνάμεων της χώρας.
Τα απολύτως συγκεκριμένα καθήκοντα αυτού του σχήματος θα μπορούσαν να είναι:
1.       Η διασφάλιση της άμεσης χρηματοδότησης της χώρας
2.       Η προσπάθεια επανατοποθέτησης του «Ελληνικού Ζητήματος», σε συνεννόηση με τους Ευρωπαίους  εταίρους
3.       Η αποκατάσταση της δημοκρατικής τάξης και ομοψυχίας της κοινωνίας
4.       Η προετοιμασία των όρων για τη Συνταγματική Αναθεώρηση, αλλά και η  άμεση νομοθέτηση στην κατεύθυνση ενδυνάμωσης και εμβάθυνσης της Δημοκρατίας.
5.       Η προκήρυξη εκλογών σε χρόνο που θα θεωρούνταν κατάλληλος από τις βασικές πολιτικές δυνάμεις. 
Δυστυχώς, οι ηγεσίες των δύο βασικών πολιτικών κομμάτων στάθηκαν για μία ακόμη φορά κατώτερες των εθνικών περιστάσεων, με  πολιτικά ασυγχώρητο τρόπο. Αντί του Εθνικού Συναγερμού επικράτησε η λογική της κομματικής προσποίησης, των πολιτικών προφάσεων, των υστερόβουλων υπολογισμών και των στενοκομματικών πιέσεων. Δεν υπήρχε χειρότερος τρόπος να πιστοποιηθεί το τέλος ενός φθαρμένου και απερχόμενου πολιτικού συστήματος.
Τιμώ το Κίνημά μας και τους αγώνες του, αλλά στη συγκεκριμένη οριακή για τη χώρα στιγμή, το Εθνικό Χρέος ηττήθηκε από το αρχηγικό και κομματικό συμφέρον. Έτσι, με απόλυτη συνείδηση της κρισιμότητας των στιγμών, υποβάλλω την παραίτησή μου από Βουλευτής.

                                                                                               

                                                                                                              

Φλωρίδης προς Όλιν Ρεν:"Καλό κουράγιο..."

Τοποθέτηση Γ. Φλωρίδη κατά την ομιλία του Επιτρόπου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αρμόδιου για θέματα οικονομικών και νομισματικών υποθέσεων, κ. Olli Rehn

Η Ενωμένη Ευρώπη αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες κατακτήσεις του σύγχρονου κόσμου και επιτελεί ρόλο ισορροπίας, ειρηνικής προοπτικής και ανάπτυξης για όλο τον πλανήτη. Γι’ αυτό δεν σας κρύβω την αγωνία της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού, όπως πιστεύω και αυτής των υπόλοιπων ευρωπαϊκών λαών, για τα όσα συμβαίνουν στον ευρωπαϊκό χώρο εξ αιτίας της συνεχιζόμενης κρίσης χρέους, αλλά και της ευρύτερης παγκόσμιας οικονομικής και κοινωνικής κρίσης.

Είναι πανθομολογούμενο, ότι η βιωσιμότητα του ευρωπαϊκού οικοδομήματος εξαρτάται καθοριστικά από την διασφάλιση της ενιαίας υπόστασης της Ευρωζώνης, η οποία είναι ο πυρήνας της ενοποιητικής διαδικασίας, αλλά παράλληλα και η αιχμή του ευρωπαϊκού οικουμενικού ρόλου.

Κατά μία άποψη, την οποία κι εγώ συμμερίζομαι, η ουσιαστική επίτευξη αυτού του στόχου και η ριζική υπέρβαση της κρίσης, προϋποθέτει την αποδοχή μιας στρατηγικής «συμμετρικής ανάπτυξης» της ευρωζώνης. Την υιοθέτηση δηλαδή ενός πολιτικοοικονομικού σχεδίου, που σε βάθος χρόνου θα οδηγήσει τα διαφορετικά δημοσιονομικά, οικονομικά και παραγωγικά επίπεδα των κρατών –μελών σε σύγκλιση και εξισορρόπηση, με την σταδιακή άρση του χάσματος μεταξύ των πλεονασματικών και ελλειμματικών χωρών. Θα ήθελα λοιπόν την γνώμη σας:

1. Κατά πόσο η Επιτροπή επεξεργάζεται, κατά πρώτον, ένα συνολικό σχέδιο για την κρίση και την διασφάλιση της ενότητας της Ευρωζώνης ή πρόκειται να συνεχίσει την πολιτική του «βλέποντας και κάνοντας» καθώς και των πυροσβεστικών λύσεων που μας οδηγεί μέχρι σήμερα πίσω απ’ τα γεγονότα;

2. Με ποια συγκεκριμένα μέτρα και πρωτοβουλίες σκέφτεται η Επιτροπή να βοηθήσει την ανάπτυξη στις ελλειμματικές χώρες, δεδομένου ότι μόνο η περιστολή δεν αντιμετωπίζει την κρίση χρέους;
3. Ποιές διορθωτικές λύσεις και διεξόδους επεξεργάζεται η Επιτροπή για το ενδεχόμενο πολιτικής και κοινωνικής κόπωσης, ή και αναποτελεσματικότητας των παρατεταμένων προγραμμάτων λιτότητας όλων των χωρών της Ένωσης, και ιδιαίτερα των χωρών που βρίσκονται στο Μηχανισμό Στήριξης;

Αναμφίβολα το έργο που πρέπει να επωμισθεί η Επιτροπή είναι τεράστιο. Είναι η πιο άτυχη Επιτροπή ( από πλευράς όγκου και δυσκολίας του έργου που έχει να επιτελέσει) αλλά συνάμα και η πιο τυχερή ίσως, δεδομένου ότι, αν επιτύχει, η επιτυχία της αυτή θα περάσει στην Ιστορία και θα αφορά σε όλη την Ευρώπη. Το αποτέλεσμα είναι αυτό που θα καθορίσει αν θα διακριθείτε ή θα κατακριθείτε, καθώς θα έχετε οδηγήσει εκατοντάδες εκατομμύρια Ευρωπαίους είτε στην απόγνωση είτε, όπως θέλω να πιστεύω, στην ελπίδα και στην αισιοδοξία. Είναι τεράστια η ευθύνη που αναλαμβάνετε. Για τον λόγο αυτό επιτρέψτε μας, κύριε Rehn, να ανταποδώσουμε στην Επιτροπή και σε εσάς προσωπικά την ευχή που μας είχατε δώσει πριν μερικούς μήνες: «Καλό κουράγιο…» .