“Γιατί πιστεύουμε ότι η ανάπτυξη πρέπει να είναι προϊόν σοβαρού σχεδιασμού, αφού η αγορά από μόνη της δεν μπορεί να δώσει το σωστό προσανατολισμό. Γιατί πιστεύουμε ότι προϋπόθεση μιας δίκαιης και δημοκρατικής κοινωνίας, είναι η δίκαιη ανακατανομή. Το προϊόν της ανάπτυξης, ο νέος πλούτος που εμείς διαμορφώνουμε και αναπτύσσουμε, η νέα γνώση, οι νέες ευκαιρίες, πρέπει να κατανέμονται με δίκαιο τρόπο. Γιατί η ρήση «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα» είναι επίκαιρη σήμερα στον πλανήτη μας, όσο ποτέ άλλοτε”.

"ΔΙΑΒΑΤΗ ΔΡΟΜΟΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ,ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΤΟΝ ΦΤΙΑΧΝΕΙΣ ΠΡΟΧΩΡΩΝΤΑΣ..."

7 Οκτωβρίου 2011

Λειάνσεις, αναθέματα και υπερβάσεις

Η κρίση που μαστίζει την κυβέρνηση του "τεθνεώτος" Πασοκ και του κ. Παπανδρέου απομειώνει καθημερινά τις πιθανότητες επιβίωσης της χώρας. Ο Γαλλογερμανικός άξονας έχει αναλάβει την διαχείριση του Ελληνικού μέλλοντος. Τα διάφορα σενάρια (7 με 8), η Ελληνική κυβέρνηση τα παρακολουθεί, αλλά ούτε καν τα συζητά  με πρωτοβουλία του πρωθυπουργού, που προτιμά τις κλειστές συνεννοήσεις και την μυστική διπλωματία.
Ο κ. Βενιζέλος πρόσφατα κατανόησε ότι οι Ευρωπαίοι δεν συγκινούνται απο ανούσιες ρητορίες και ασαφείς απεραντολογίες.Η απώλεια της ψυχραιμίας (λεκτικός διαπληκτισμός με τον "φαιδρό" κ. Κουσελά ), είναι ενδεικτική του εγκλωβισμού του στο ασανσέρ της πρωθυπουργικής κατρακύλας. Ο κίνδυνος δεν είναι πλέον η "εξάντληση του πολιτικού του κεφαλαίου", αλλά η ιστορική του χρέωση για την χειρότερη νεοελληνική περίοδο.
 Ο κ. Παπανδρέου ακόμα και τη στιγμή της αποχώρησης του θα υποστηρίζεται απο σημαντικούς εσωτερικούς και διεθνείς παράγοντες που θα "λειαίνουν" την κραυγαλέα αποτυχία του.
Ο κ. Βενιζέλος, δυστυχώς για τον ίδιο και κυρίως για τις δημιουργικές δυνάμεις που εδώ και καιρό τον υποστήριξαν, θα "τύχει αναθέματος". Και είναι γνωστό οτι η ιστορία όταν επαναλαμβάνεται, επαναλαμβάνεται ως τραγωδία.
Η πολιτική χρεοκοπία της κυβέρνησης  και οι κολασμένες ημέρες που έρχονται δεν προδικάζουν ευοίωνα το μέλλον των Ελλήνων. Οι πολιτικές εξελίξεις θα λάβουν δραματικό χαρακτήρα ενώ η δοκιμαζόμενη κοινωνική αντοχή ενδέχεται να εκτραπεί σε πρωτοβουλίες και συμπεριφορές που θα δυναμιτίσουν τις θεμελειώδεις αρχές και κανόνες του πυρήνα της κοινωνικής ασφάλειας.
Η κρισιμότητα των στιγμών επιτείνεται απο την ουσιαστική απουσία μας απο τα τεκταινόμενα στα θέματα Εθνικού ενδιαφέροντος και η υποψία ότι, ιστορικά ο Ελληνισμός ανα 25ετια περίπου υφίσταται ακρωτηριασμό, απαιτεί γενναίες πολιτικές υπερβάσεις.
 Άλλωστε η ευκολία με την οποία οι κυβερνώντες "παραχωρούν" μερίδια πολιτικής κυριαρχίας στους επιτηρητές θα μπορούσε να εκφρασθεί πλέον αποφασιστικά και εθνικά υπεύθυνα με την προώθηση της ιδέας μιας Κυβέρνησης Εκτάκτου Ανάγκης.