
* Πρώτον, η προετοιμασία του εθνικού φορολογικού συστήματος που θα αποκαταστήσει αδικίες και ανισότητες και θα βοηθήσει την ανάπτυξη στο πλαίσιο των δημοσιονομικών μας δεσμεύσεων.
* Δεύτερον, ενέργειες για την ανάσχεση της ύφεσης και την υποστήριξη της ανάπτυξης, μέσα από την αξιοποίηση των κοινοτικών κονδυλίων που ήδη προβλέπονται για την Ελλάδα, αλλά πρέπει να κινητοποιηθούν γρήγορα, αντιγραφειοκρατικά και με καλή στόχευση.
* Τρίτον, η εφαρμογή εγγυήσεων κοινωνικής προστασίας ώστε κανείς να μην νιώθει μοναχικό, αβοήθητο και εγκαταλελειμμένο θύμα της κρίσης."
Οι προσεκτικοί αναγνώστες του αποσπάσματος του άρθρου (εδώ) ,του υπουργού Οικονομικών κ. Βενιζέλου θα παρατηρήσουν μιά βασική έλλειψη στις δεσμεύσεις που αναλαμβάνονται. Πρόκειται για την απουσία οιασδήποτε χρονικής δέσμευσης για την επίτευξη των τριών μεγάλων πρωτοβουλιών.
Ο κ. Βενιζέλος είναι έξυπνος πολιτικός και γνωρίζει και την ανεπάρκεια της πολιτικής διεύθυνσης της κυβέρνησης και την αναποτελεσματικότητα των κρατικών μηχανισμών και την πιθανότητα να χρειασθεί τον προσεχή Οκτώβριο να προσφύγει σε πρόσθετα μέτρα για να καλύψει το στόχο του ελλείματος (7,6% για το 2011 και ενώ τρέχει με 12% σήμερα).
Ο ευφυής κ. Βενιζέλος γνωρίζει ότι ο "έρωτας" με τον κ. Παπανδρέου δεν θα κρατήσει πολύ. Ήδη οι μηχανισμοί του Μαξίμου, δείχνουν εξαιρετικά ενοχλημένοι απο την υπερδραστηριότητα και την συνακόλουθη υπερπροβολή του υπουργού Οικονομικών. Προς τούτο ετοιμάζουν επικοινωνιακή αντεπίθεση του πρωθυπουργού. Ταυτόχρονα γνωρίζουν ότι οι λοιποί δελφίνοι έχουν χάσει τον ύπνο τους με την πρωτοκαθεδρία Βενιζέλου και στο παραμικρό λάθος η αστοχία θα τον υποσκάπτουν στο όνομα της σωτηρίας της πατρίδας. Το Μαξίμου δεν θα τους ενθαρρύνει, αλλά δεν θα κάνει και το παραμικρό για να τους αποτρέψει.
Ο κ. Βενιζέλος θα επιμείνει στη γραμμή της συναίνεσης, που είναι η πλέον ισχυρή πρόταση εξόδου από την κρίση, με πλήρη συνείδηση ότι οι κ.κ. Παπανδρέου και Σαμαράς, παρά τα λεγόμενα τους, την αποστρέφονται για τον απλούστατο λόγο ότι ένα κυβερνητικό σχήμα Εθνικής σωτηρίας περιθωριοποιεί και τους δύο. Άρα εκλογές. Δηλαδή το λιγότερο κακό για τον Βενιζέλο και κυρίως για την πατρίδα.