Γράφει ο revival. Η Ελλάδα είναι χώρα του ευρώ, ίσως πάνω από τις πραγματικές δυνάμεις της, χάρη στην προσπάθεια που έκανε από 1993 μέχρι το 2000.
Η θέση μας είναι στην ευρωζώνη. Και η όποια κριτική μας για τη λειτουργία της, γίνεται με σκοπό τη βελτίωση των μηχανισμών της που ασφαλώς παρουσιάζουν προβλήματα.
Δεν γίνεται από τη σκοπιά των βρετανών πολέμιων του ευρώ, ούτε φυσικά από τη σκοπιά των φίλων του δολαρίου, επίσης πολέμιων του ευρώ στη μάχη για την παγκόσμια οικονομική κυριαρχία.
Στις συνθήκες αυτές είναι εξαιρετικά επιζήμιο, η κυβέρνηση να κινείται σε υφέρποντα ευρωσκεπτικισμό.
Για την κατάσταση της οικονομίας μας και το πρόγραμμα σταθερότητας που θα ακολουθήσουμε, ευθύνεται η ολέθρια πολιτική του κ. Καραμανλή και των κυβερνήσεών του, όχι η Ευρώπη.
Τις πολιτικές μας επιλογές πρέπει να τις υποστηρίξουμε με γενναιότητα, όχι να κλαυθμυρίζουμε, ότι οι άλλοι μας τις επέβαλαν, ενώ εμείς κατά βάθος είμαστε «με το λαό».
Όσο για τη στάση των ευρωπαίων απέναντί μας, δεν είμαστε άμοιροι, έχουμε επιλογές.
Δεν ξέρω τι ελπίζει ο πρωθυπουργός από τη στενή σχέση που καλλιεργεί με τους βρετανούς του κ. Μπράουν, αλλά οι αποφάσεις για την ευρωζώνη λαμβάνονται σε Βερολίνο και Παρίσι.
Η θέση μας είναι εκεί, όχι με τους Πολωνούς, τους Τσέχους, τις χώρες της Βαλτικής και τους λοιπούς τις «νέας Ευρώπης», που κοιτούν περισσότερο προς την Ουάσινγκτον.
Είμαστε με το ευρώ και την ευρωζώνη. Όχι με το club των βρετανών και των ευρωσκεπτικιστών. Καθαρές κουβέντες.
Η θέση μας είναι στην ευρωζώνη. Και η όποια κριτική μας για τη λειτουργία της, γίνεται με σκοπό τη βελτίωση των μηχανισμών της που ασφαλώς παρουσιάζουν προβλήματα.
Δεν γίνεται από τη σκοπιά των βρετανών πολέμιων του ευρώ, ούτε φυσικά από τη σκοπιά των φίλων του δολαρίου, επίσης πολέμιων του ευρώ στη μάχη για την παγκόσμια οικονομική κυριαρχία.
Στις συνθήκες αυτές είναι εξαιρετικά επιζήμιο, η κυβέρνηση να κινείται σε υφέρποντα ευρωσκεπτικισμό.
Για την κατάσταση της οικονομίας μας και το πρόγραμμα σταθερότητας που θα ακολουθήσουμε, ευθύνεται η ολέθρια πολιτική του κ. Καραμανλή και των κυβερνήσεών του, όχι η Ευρώπη.
Τις πολιτικές μας επιλογές πρέπει να τις υποστηρίξουμε με γενναιότητα, όχι να κλαυθμυρίζουμε, ότι οι άλλοι μας τις επέβαλαν, ενώ εμείς κατά βάθος είμαστε «με το λαό».
Όσο για τη στάση των ευρωπαίων απέναντί μας, δεν είμαστε άμοιροι, έχουμε επιλογές.
Δεν ξέρω τι ελπίζει ο πρωθυπουργός από τη στενή σχέση που καλλιεργεί με τους βρετανούς του κ. Μπράουν, αλλά οι αποφάσεις για την ευρωζώνη λαμβάνονται σε Βερολίνο και Παρίσι.
Η θέση μας είναι εκεί, όχι με τους Πολωνούς, τους Τσέχους, τις χώρες της Βαλτικής και τους λοιπούς τις «νέας Ευρώπης», που κοιτούν περισσότερο προς την Ουάσινγκτον.
Είμαστε με το ευρώ και την ευρωζώνη. Όχι με το club των βρετανών και των ευρωσκεπτικιστών. Καθαρές κουβέντες.
8 σχόλια:
Συμφωνώ με ανάρτηση. Θέλω να θέσω ορισμένα ερωτήματα για την δυσεξήγητη σε μένα πολιτική του ΓΑΠ:
Γιατί με τις κινήσεις του μπήκαμε στην αντίθεση Βρετανών-Αμερικής με ΟΝΕ?
Τι προσδοκά η χώρα μας από την σχέση της με τους Αγγλοσάξονες?
Γιατί με τις δηλώσεις του και τις υποτιθέμενες "αποκαλύψεις", τελικά δίνει επιχειρήματα στην αμφισβητηση του ρόλο του ευρώ?
Γιατί αντί να αναπτύξει τον αξονα των χωρών του Νότου της ΟΝΕ απέναντι στις ανεπτυγμένες χώρες της ΟΝΕ τον υπέσκαψε με τις δηλώσεις περί υποκείμενης επίθεσης των "κερδοσκόπων" σε Ισπαν, Πορτογ...?
Γιατί μπήκε σφήνα στις σχέσεις Γαλλίας Γερμανίας με τις γλαφυρές διαρροές για τηλεφωνήματα του Σαρκοζί στην Μέρκελ κατά την συνάντησή του με τον Σαρκοζί?
Σημειώνω τις διεργασίες που γίνονται για την σχέση του δολάριου με το κινέζικο νόμισμα, το ρόλο που θέλουν Γάλλοι και Γερνανοί να παίξει το ευρώ σ' αυτή τη νέα σχέση. Δεν είναι λοιπόν ουδέτερης σημασίας η αμφισβήτηση της συνοχής της ζώνης του ευρώ από τους αγγλοσάξονες. Αν η χώρα μας θέλει υποστήρηξη, πρέπει να έχει ξεκάθαρη στρατηγική.
Συμφωνώ με την citizen αλλά διαφωνώ με το περιρρέον ύφος που δείχνει ότι φταίμε οι Έλληνες και πρέπει να πληρώσουμε, και πάλι το ερώτημα είναι φταίμε εμείς ή συγκεκριμένες πολιτικές των Κυβερνήσεων. Εάν αφαιρέσουμε τα χρήματα που τις ευθύνες αναζητούν οι Εξεταστικές (και δω θα φανεί πέρα για πέρα η αξιοπιστία του ΓΑΠ) τι μένει : αν εφαρμόζουμε φιλολαϊκή ή μη φιλολαϊκή πολιτική, δηλαδή πολιτική που θα διευκολύνει οικονομικά μεγάλο τμήμα των Ελλήνων και ταυτόχρονα μια πολιτική που τελικά δεν θα υπονομεύει την πορεία της χώρας. Οι πολιτικοί θέλουν να προσφέρουν «καλά μέτρα» με αυτή την έννοια, δεν είναι τυχαία τα ανοίγματα σε χώρες όπως Ρωσία, Κίνα κ.λ.π. που έκαναν και κάνουν Ελληνικές Κυβερνήσεις. Τέλος η πολιτική στήριξη του ΓΑΠ και όχι η οικονομική από Γερμανία – Γαλλία πρέπει να μας προβληματίσει βαθιά αν τελικά όλη αυτή η τεράστια προσπάθεια απέδωσε κάτι. Νομίζω δυστυχώς το αποτέλεσμα δεν είναι ιδιαίτερα θετικό.
Και ένα ανέκδοτο που αφορά και το υπουργείο προστασίας του πολίτη :
Πάει ένας γύφτος στο οδοντίατρο, του κοιτάει τα δόντια ο οδοντίατρος που ήταν όλα χρυσά και του λέει: Tι να σου κάνω είναι όλα εντάξει
ο Γύφτος του απαντάει : Δεν ήλθα να τα δεις ήλθα να μου βάλεις Συναγερμό
H εξεταστική επιτροπή για την οικ. φοβάμαι ότι δεν διακινδυνεύει μόνο την πολιτική συνοχή και ομαλότητα της χώρας σε μια κρίσιμη περίοδο. Οι οικ. επιλογές συχνά άπτονται με εθνικές επιλογές και προτεραιότητες, με λεπτά εθνικά θέματα που δεν καταλαβαίνω πως είναι δυνατόν να συζητηθούν δημόσια. Επίσης δεν μπορώ να φανασθώ πια χώρα με απόφαση του κοινοβουλίου της θα κρίνει αν με πραγματικά ή όχι στοιχεία μπήκε στην ΟΝΕ. Αυτό εγώ θα το χαρακτήριζα εθνική προδοσία.
@Κοραλια.Εύστοχα ερωτήματα.Ο ΓΑΠ δεν πιστεύει στην Ευρώπη,είναι Ατλαντιστής και αυτό υπερασπίζεται με την πολιτική του.Απο την δυσφήμιση της χώρας μέχρι την επίθεση στον Μπαρόζο και τις"έξυπνες"ταυτίσεις με Πορτογαλλία,Ισπανία το υπόγειο συνεκτικό νήμα είναι η αποσταθεροποίηση της Ευρωπαϊκής εξέλιξης.Τώρα που είναι η κατάλληλη εποχή για να τεθεί θέμα ενίσχυσης της πολιτικής ενοποίησης,ο ΓΑΠ αγρόν αγοράζει.Τον βοηθά βέβαια και η κυριαρχία των νεοφιλευθέρων στην Ευρώπη.
Για το θέμα των χρηματιστηριακών προιόντων με Gold. sachs, Morgan Stanley αλλά και Deutsche bank (προστέθηκε χθες από Fin. Times, ίσως με τη δική του βαρύτητα) δεν γνωρίζω τις λεπτομέρειες. Οι υπεύθυνοι υπουργοί είναι αρμόδιοι να απαντήσουν και κάποιοι το έχουν ήδη κάνει.
Θα επιχειρήσω όμως να συμβάλλω στον προβληματισμό για την σημερινή πολιτική διάσταση της δημοσιοποίησης του θέματος.
Η N Y Times στο α΄δημοσίευμά της έριχνε το βάρος της στο ρόλο της G.S. και τα "επικίνδυνα" κατά την εφημερίδα προιόντα, τα οποία όχι τυχαία συνέκρινε με τα ενυπόθηκα δάνεια και τη σημασία τους στην κρίση της προηγούμενης χρονιάς. Συνέκρινε την GS με AIG. Kατά την μου γνώμη το άρθρο στόχευε στις σχέσεις της G.S. με την κυβέρνηση των ΗΠΑ. Υπενθυμίζω τους νέους κανόνες που προσπαθεί να επιβάλει η κυβέρνηση των ΗΠΑ στις τράπεζες, τα πρόσφατα προκλητικά bonus των στελεχών της G.S αλλά και της ΑIG παρόλο που η τελευταία διεσώθη πέρισυ με χρήματα των αμερικανών φορολογούμενων. Τέλος το μέγεθος της G.S. που θεωρεί τον εαυτό της ισχυρότερο απ' οποιαδήποτε κυβέρνηση.
Το δεύτερο σημείο του άρθρου επικεντρωνόταν στην αξιοπιστία της ΕΕ. Ότι δηλ. η ΕΕ αποτελείται από χώρες όπως η Ελλάδα και η Ιταλία που αποκρύπτουν τα πραγματικά τους δημοσιονομικά στοιχεία. Η Fin. Times χθες προσέθεσε την Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία. Στόχος κατά την γνώμη μου η αμφισβήτηση του κατα πόσο η ΕΕ αποτελείται από χωρες που εκπληρώνουν τα κριτήρια του Μααστριχτ, αλλά και την λειτουργία της Eurostat. Ήταν λογική συνέπεια επομένως η αντίδραση της ΕΕ να ζητήσει στοιχεία για τα προιόντα αυτά, θέλοντας να υπερασπισθεί την αξιοπιστία της. Προσθέτω ότι κατά τα δημοσιεύματα το ή τα προιόντα μέσω Εθνικής Τράπεζας κατέληξαν στην ΕΚΤ ως εγγυήσεις, επομένως βάλλουν και την αξιοπιστία των εγγυήσεων που δέχεται η ΕΚΤ.
Με άλλα λόγια μπλέκουμε, ηθελημένα ή όχι, σε διεθνή παιγνίδια που αφορούν τις σχέσεις της ΕΕ με ΗΠΑ. Πολύ μεγάλο κουστούμι για τα μέτρα της χώρας, εκτός αν ο πρόεδρος της σοσιαλιστικής διεθνούς το θεωρεί κατάλληλο για τον εαυτό του.
Σημειώνω ότι τα προιόντα αυτά δεν έχουν καμιά σχέση με τα δομημένα ομόλογα των ταμείων της διακύβέρνησης της ΝΔ και όποιος τα μπερδεύει ή είναι άσχετος ή βαλτός.
Τέλος ούτε να υποθέσω δεν θέλω ότι αυτά επανήλθαν στην δημοσιότητα (γιατί όπως όλοι ακουσαμε ήταν γνωστά) από ελληνικές πηγές. Αλλά δεν παραβλέπω ότι ορισμένοι στην Ελλάδα ταυτίζουν το προσωπικό τους όφελος με το εθνικό συμφέρον. Ιστορικά όποτε έχει γίνει ήταν καταστροφικό για τη χώρα.
Ελπίζω να μη κουράζω. Καλή δουλειά.
Κοραλία συμφωνώ. Η ανάρτησή σου είναι ολοκληρωμένο άρθρο, ομολογώ μου έδειξε πτυχές που δεν είχα καταλάβει.
Όσο για τον ΓΑΠ, έμπλεξε τη χώρα στη διαμάχη των αγορών και στη διαμάχη του ευρώ με το δολλάριο.
Αν το έκανε με κάποιο στόχο ή λόγω αδυναμίας να κατανοήσει που μπλέκει, μικρή σημασία έχει.
@Κοραλια.Επιτρέπεις την ανάρτηση του εξαιρετικού σχόλιου σου?
ok ευχαριστω,
Δημοσίευση σχολίου