Η χαμένη τιμή της πατρίδας

Γράφει η Κοραλία. Η διαχείριση της οικονομικής κρίσης απαιτεί ιεραρχημένο σχέδιο. Η διαβούλευση είναι θετική, αν εκπέμπεται σαφές μήνυμα. Οι ασάφειες δημιουργούν σύγχυση ( πχ.το ύψος ΦΠΑ, οι γονικές παροχές ή το πόθεν έσχες των καταθέσεων). Όταν το μήνυμα χάνεται, ενισχύεται η ανασφάλεια δηλαδή στεγνώνει και τις τελευταίες σταγόνες οικονομικής εμπιστοσύνης.Προτεραιότητα είναι η σταθεροποιήση και στην συνέχεια η μείωση του έλλειμματος, ώστε να περιορισθεί ο δανεισμός της χώρας. Δαπάνες και έσοδα λοιπόν. Έσοδα: η μείωση φοροδιαφυγής και η αύξηση της φορολογητέας ύλης δεν είναι άμεσης απόδοσης. Για να εξοφληθούν τα δανεικά της χώρας απαιτούνται δεκαετίες ταχύρυθμης ανάπτυξης, ώστε να επιφέρουν υψηλά φορολογικά έσοδα. Από Ιαν-Νοεμ. 2009 ο ρυθμός ανάπτυξης συρρικνώθηκε σε 1,7% έναντι 2008 (συρρίκνωση προβλέπεται και το 2010). Άμεσα μέτρα απόδοσης είναι η αύξηση των έμμεσων φόρων (κοινωνικά άδικο μέτρο) και η μείωση των δαπανών.Ο ΟΔΔΧ σήμερα και την επόμενη βδομάδα θα προβεί σε βραχυπρόθεμο δανεισμό περίπου 4,8δισ ευρώ(3μ., 6μ. και1ετους). Όσο πιο ισχυρή είναι η πιστοληπτική ικανότητα μιας χώρας, τόσο πιο μακροπρόθεσμο δανεισμό επιτυγχάνει και βέβαια με καλύτερο επιτόκιο(spread). Στο τραπέζι έχει πέσει και ο δανεισμός σε δολλάρια. Κατά την γνώμη μου αποτελεί λύση ανάγκης. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει ποια θα είναι η ισοτιμία δολλαρίου - ευρω και πόσο θα επιβαρυνθεί μακροπόθεσμα η χώρα από ανατίμηση του δολλαρίου. Ξένοι οίκοι (Goldman Sachs κλπ), έχουν εγκατασταθεί σε κεντρικό ξενοδοχειο και προσφέρουν με το αζημίωτο τις υπηρεσίες, τις γνωριμίες και τις διαμεσολαβήσεις τους. Προσδοκούν τις αμοιβές τους από τις εκδόσεις των ομολόγων και τις αποκρατικοποιήσεις.