Ενα ερώτημα κυκλοφορεί διαρκώς από στόμα σε στόμα: «Τελικά θαπτωχεύσουμε;». Η απάντηση προϋποθέτει μια δεύτερη ερώτηση: Τι σημαίνει πτώχευση χώρας-μέλους της Ευρωπαϊκής Ενωσης; Ξεκινάμε λοιπόν από το δεύτερο ερώτημα.
Πτώχευση σημαίνει ότι θα έλθει στην Αθήνα και θα εγκατασταθεί δίπλα στο γραφείο του υπουργού Οικονομικών κ. Γ. Παπακωνσταντίνου ένας αλλοδαπός κύριος, υπάλληλος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ο οποίος θα ελέγχει όλα τα εξερχόμενα από το γραφείο του υπουργού έγγραφα. Αν κάποιο δεν του αρέσει θα το παίρνει, θα μπαίνει στο γραφείο του υπουργού και θα του λέει: «Γιώργο, αυτό δεν μπορούμε να το κάνουμε. Αλλαξέ το λίγο και κάν΄ το έτσι». Αυτός ο κύριος, ο οποίος μπορεί να ονομάζεται επίτροπος, σύμβουλος, τοποτηρητής ή κάπως έτσι, θα διοικεί τη χώρα.http://www.reporter.gr/Απόψεις/Από-θέσεως/Γρηγόρης-Νικολόπουλος/item/140266-Ο-κύριος-απο-τις-Βρυξέλλες
5 σχόλια:
H αλήθεια είναι πως η περίπτωση της πτώχευσης (ή στάσης πληρωμών) για μιά χώρα της ευρωζώνης είναι 'unknown territory'. Κανείς δεν θέλει να φτάσουμε εκεί. Εκτιμώ πως γι αυτό και έχει αυξηθεί η πίεση στην Ελλάδα για συμμάζεμα των δημόσιων οικονομικών.
Στάση πληρωμών δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα. Υποτίθεται ότι αυτό προσπαθεί να αποτρέψει το ΠΣΑ, που βέβαια είναι αναθεώρηση του προυπολογισμού που ψηφίσθηκε πριν 1 μήνα. Η Γεώργιος ζητά 3 χρόνια, οι ΕΕ του δίνουν 2 συν 1 χρόνο. Εφόσον υιοθετήσει τα προτινόμενα μέτρα και αρχίσουν να αποδίδουν, το οικ επιτελείο ελπίζει σε 3 συν 1 χρόνο.
Η παρουσία των υπαλλήλων της ΕΕ ασφαλώς και είναι επιτήρηση.
Η κυβέρνηση έχει ευθύνη για την σημερινή κατάσταση. Αναξιοπιστία στις αγορές. Απώλεια πολύτιμου χρόνου. Μη λειτουργία εισπρακτικού μηχανισμού. Εκτόξευση spead από 130 περίπου σε 220 περίπου σήμερα. Ίσως να μην ήταν απαραίτητα τα δυσβάσταχτα μέτρα που διαρρέουν ότι θα πάρουν.
Ο Κρουγμαν στην Ισπανία μίλησε για εσωτ. υποτίμηση, αφού δεν είναι δυνατή η υποτίμηση του ευρώ. Αυτό σημαίνει μείωση εισοδημάτων και μείωση τιμών (πχ τουρισμός) ώστε να είναι ανταγωνιστικά τα προιόντα.
Αίμα και δάκρυα δηλαδή.
Το κύριο πρόβλημα είναι ότι η κυβέρνηση δεν έχει σαφή στρατηγική στην οικονομία.
Ξεκίνησε εξαγγέλοντας πολιτική που ως κύριο στόχο θα είχε την τόνωση της ζήτησης με αύξηση του δανεισμού και του χρέους και θα εφαρμόσει πολιτική δημοσιονομικής σταθερότητας για μείωση των ελλειμμάτων.
Προφανώς για την κατάσταση της χώρας η δεύτερη επιλογή είναι μονόδρομος.Αλλά αυτή η αλλαγή πολιτικής προβάλλει έντονα την ασάφεια στις πολιτικές στοχεύσεις του κυβερνητικού επιτελείου.
Οι υποδείξεις του Κρούγκμαν προς τους Ισπανούς είναι χρήσιμες και για τη δική μας περίπτωση.
Το τι πρέπει να γίνει είναι λίγο-πολύ μονόδρομος. Συνοψίζεται σε 'μείωση δαπανών'. Αυτά ήταν γνωστά πριν τις εκλογές, αλλά κάποιοι παραμυθιάζονταν. Είτε τα πίστευαν είτε όχι, το μόνο που κατάφεραν ήταν να δείξουν απελπιστικά 'λίγοι'. Οι λοιποί Ευρωπαίοι φυσικά δεν είναι Έλληνες που παλινωδούν. Εξ αρχής πιέζουν για γενναίες μειώσεις δαπανών, τις οποίες, θέλοντας και μη, θα κάνει και η κυβέρνηση.
Δημοσίευση σχολίου