Του Παύλου Τσίμα. Όλοι καταλαβαίνουμε ότι οι αμαρτίες πληρώνονται- έστω κι αν είναι άλλων αμαρτίες. Γι΄ αυτό και η αναγκαιότητα των μέτρων από ελάχιστους αμφισβητήθηκε. Αλλά αυτό δεν φτάνει. Για να βγει κάτι θετικό από την περιπέτεια στην οποία έχουμε μπει, χρειαζόμαστε όχι μόνο μια αίσθηση δικαιοσύνης, δίκαιης κατανομής της τιμωρίας. Χρειαζόμαστε, προπάντων, μια ελπίδα. Να πιστέψουμε δηλαδή ότι μετά τα τρία πέτρινα χρόνια που έρχονται, μια πραγματική αλλαγή θα έχει συντελεστεί! http://www.tanea.gr/default.asp?pid=12&ct=8&artID=4559204
ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΣΤΑ ΤΡΑΙΝΑ ΤΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ ΕΠΙΛΕΓΟΥΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΒΑΤΕΣ ...ΚΑΙ ΟΧΙ ΕΙΣΠΡΑΚΤΟΡΕΣ
“Γιατί πιστεύουμε ότι η ανάπτυξη πρέπει να είναι προϊόν σοβαρού σχεδιασμού, αφού η αγορά από μόνη της δεν μπορεί να δώσει το σωστό προσανατολισμό. Γιατί πιστεύουμε ότι προϋπόθεση μιας δίκαιης και δημοκρατικής κοινωνίας, είναι η δίκαιη ανακατανομή. Το προϊόν της ανάπτυξης, ο νέος πλούτος που εμείς διαμορφώνουμε και αναπτύσσουμε, η νέα γνώση, οι νέες ευκαιρίες, πρέπει να κατανέμονται με δίκαιο τρόπο. Γιατί η ρήση «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα» είναι επίκαιρη σήμερα στον πλανήτη μας, όσο ποτέ άλλοτε”.
"ΔΙΑΒΑΤΗ ΔΡΟΜΟΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ,ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΤΟΝ ΦΤΙΑΧΝΕΙΣ ΠΡΟΧΩΡΩΝΤΑΣ..."
1 σχόλιο:
Η ελπίδα είναι μεγάλη υπόθεση. Κινεί και βουνά που λέει ο λόγος. Συμφωνώ απόλυτα και ελπίζω κι εγώ να υπάρξει κάποτε μια μέρα που θα λέμε όλοι οτι όλο αυτό πέρασε.
Δημοσίευση σχολίου