Η καθυστέρηση στην λήψη των αναγκαίων μέτρων τα κατέστησε σκληρότερα και πλέον άδικα.Αναμφίβολα δημιουργούνται πικρίες και εύλογα πολλοί Έλληνες διακατέχονται απο αισθήματα οργής και αγανάκτησης.Η κοινωνική συνοχή δοκιμάζεται.Η μονομέρεια των μέτρων στοιχειοθετεί την έλλειψη κυβερνητικού σχεδίου και εντείνει τις κοινωνικές ανισότητες.Ο κ. Γ. Παπανδρέου και η κυβέρνηση του Πασοκ θα κριθούν πλέον απο την αποτελεσματικότητα στην εφαρμογή των μέτρων,την απόδοση τους και την αποκατάσταση της κοινωνικής ανισορροπίας.Ας ελπίσουμε να μην χρειασθεί να εξαντληθεί το επόμενο πεντάμηνο για την ολοκλήρωση της κρατικής στελέχωσης.Η μέχρι τώρα εμπειρία μας καθιστά επιφυλακτικούς και καχύποπτους.Η προσεκτική ανάγνωση των επιλογών για τις Διοικήσεις των νοσοκομείων αναδεικνύει την αντίφαση λόγων και έργων και περιορίζει τις λιγοστές ελπίδες για επιλογές που θα συνδυάζουν πολιτικά και αξιοκρατικά κριτήρια.Υποθέτουμε οτι το ενδιαφέρον του πρωθυπουργού και της ηγετικής του ομάδας θα στραφεί στούς έχοντες και κατέχοντες του οποίους έχουν βγάλει απο το κάδρο της κρίσης.Οψόμεθα εις Φιλίππους.
3 Μαρτίου 2010
Οψόμεθα εις Φιλλίπους
Η καθυστέρηση στην λήψη των αναγκαίων μέτρων τα κατέστησε σκληρότερα και πλέον άδικα.Αναμφίβολα δημιουργούνται πικρίες και εύλογα πολλοί Έλληνες διακατέχονται απο αισθήματα οργής και αγανάκτησης.Η κοινωνική συνοχή δοκιμάζεται.Η μονομέρεια των μέτρων στοιχειοθετεί την έλλειψη κυβερνητικού σχεδίου και εντείνει τις κοινωνικές ανισότητες.Ο κ. Γ. Παπανδρέου και η κυβέρνηση του Πασοκ θα κριθούν πλέον απο την αποτελεσματικότητα στην εφαρμογή των μέτρων,την απόδοση τους και την αποκατάσταση της κοινωνικής ανισορροπίας.Ας ελπίσουμε να μην χρειασθεί να εξαντληθεί το επόμενο πεντάμηνο για την ολοκλήρωση της κρατικής στελέχωσης.Η μέχρι τώρα εμπειρία μας καθιστά επιφυλακτικούς και καχύποπτους.Η προσεκτική ανάγνωση των επιλογών για τις Διοικήσεις των νοσοκομείων αναδεικνύει την αντίφαση λόγων και έργων και περιορίζει τις λιγοστές ελπίδες για επιλογές που θα συνδυάζουν πολιτικά και αξιοκρατικά κριτήρια.Υποθέτουμε οτι το ενδιαφέρον του πρωθυπουργού και της ηγετικής του ομάδας θα στραφεί στούς έχοντες και κατέχοντες του οποίους έχουν βγάλει απο το κάδρο της κρίσης.Οψόμεθα εις Φιλίππους.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
8 σχόλια:
Αναγκαία τα μέτρα. Στην κατάσταση που φτάσαμε, δεν υπάρχουν πολλές επιλογές.
Η κυβέρνηση καθυστέρησε απελπιστικά. Υποτίμησε τη σοβαρότητα της περίστασης και νόμισε πως θα περάσει τον κάβο με μικρομερεμέτια.
Η καθυστέρηση την οδήγησε σε ακόμα σκληρότερα μέτρα, όπως αυτά που ανακοινώθηκαν σήμερα.
Αμέσως μετά τις εκλογές είχαμε επιμείνει στην άμεση λήψη μέτρων,αλλα προείχε η εικόνα του ΓΑΠ και το φιλολαϊκό του προφίλ.
Σήμερα η ελληνική κοινωνία αρχίζει να κατανοεί ότι η ψευδαίσθηση των τελευταίων χρόνων έλαβε τέλος. Αναμενόμενο. Κάποτε θα ερχόταν ο λογαριασμός.
Το στοίχημα για την κυβέρνηση, αλλά και τη χώρα, είναι τώρα η αποτελεσματική εφαρμογή των μέτρων ώστε να αποδώσουν και να μη χρειαστούν πρόσθετα, ακόμα πιο οδυνηρά.
Η κυβέρνηση ούτε εδώ παίρνει καλό βαθμό.Με δεδομένη την κρισιμότητα της συγκυρίας, είναι εντυπωσιακά απροετοίμαστη για τέτοιο σχέδιο.
Ποιό πολιτικό επιτελείο θα συντονίσει την εφαρμογή των μέτρων? Ποιός κρατικός μηχανισμός θα κινηθεί γρήγορα να τα υλοποιήσει?
Πόσο πιθανό είναι να πετύχει τους στόχους του το πρόγραμμα?
Δεν τελειώσαμε σήμερα. Αρχίσαμε..
@poletti
Πράγματι, έτσι είναι...
Συμφωνώ με poletti. Αν είναι επαρκή τα μέτρα εξαρτάται από το μέγεθος της ύφεσης. τα μέτρα καλύπτουν ύφεση περίπου 1,5%, δυστυχώς υπάρχουν εκτιμήσεις για 2, 2,5 ακόμα και 4% διάβασα σήμερα. Το α΄τεστ στα τέλη Μαίου το επόμενο αρχές φθινοπώρου. Είναι δίκαια; Η φοροδιαφυγή και η μαύρη οικ. είναι το ζητούμενο. Η έμμεση φορολογία είναι κοιν. άδικη, εάν όμως δεν αποδόσουν τα μέτρα ο ΦΠΑ έχει περιθώριο να φτάσει 25%. Ευημερία χωρίς ανάπτυξη δεν υπάρχει, διαφορετικά θα τρώμε τις σάρκες μας.
Η ΕΕ θα βοηθήσει, νομίζω εγγυόμενη τις εκδόσεις των ομολόγων, δεν είναι χωρίς κόστος αυτό. Οι χώρες της ευρωζώνης φοβούνται μήπως το οικ. κόστος μεταφερθεί στις ίδιες και στην αξιοπιστία του ευρώ με αποτέλεσμα να δανεισθούν με υψηλό επιτόκιο η Γερμ. ή η Γαλλία κλπ (έχουν τεράστιο δανειακό πρόγραμμα φέτος)
Η σημασία της συμμετοχής μας στην ευρωζώνη είναι πια αυταπόδεικτη, θα είχαμε χρεοκοπήσει.
Σήμερα βρήσκεται η ΕΕ σε ιστορική καμπή το αποδεικνύουν οι συζητήσεις για κοινή οικ. πολιτική, για ταμείο βοήθειας σε περιπτώσεις κρίσεων ακόμα και για μηχανισμό αξιολόγησης των κρατικών οικ. από μηχανισμό της ΕΚΤ. Αξίζει λοιπόν η Ελλ. να συμετάσχει ενεργά και να μην θεωρείται υπονομευτής της κοινής προσπάθειας.
Μπράβο ρε πασοκοι της πλάκας.Χαίρεσθε για την καταστροφή των δημοσίων υπαλλήλων.Για την πλουτοκρατία άχνα δεν βγάζετε.Σας ταϊζουν ε?
Πάντως για να λέμε και του ....δημοσιου υπαλλήλου το δίκαιο...δεν όφειλε να γνωρίζει ολες τις παραμέτρους και να εχει εικόνα της δημοσιονομικής εκροπής, οπως γράφετε στα κείμενα σας.Οταν γινόταν το έλα να δείς δεν είδα κανένα απο εσας, εαν έχετε όνοματεπώνυμο...να βγείτε να μιλήσετε για λογαριασμούς, που θα ερθουν, για να τους πληρώσουν οι ίδιοι τους οποιους το ίδιο το σύστημα εστρεψε στο δανειοτροφοδοτούμενο ευδαιμονισμό τους.Ειναι σαν το περίφημο.ας πρόσεχαν.Ιστορικά οι φαρισσαίοι το έλεγαν
Αγαπητοί ανων@ εγώ τουλάχιστον γράφω με όνομα. Οι προσωπικές επιθέσεις δεν νομίζω ότι οφελούν, πάντως με τρέφει ο μισθός μου στον ιδιωτικό τομέα και όχι περίεργα κέντρα που ίσως ονειρεύεσαι. Εγώ θυμάμαι αρκετούς επώνυμους που σε χρόνο έγκαιρο μιλούσαν για αύξηση του βιοτικού επιπεδου σε πήλινα πόδια δηλ. με απαξίωση της παραγωγικότητας της χώρας πχ Παπαδόπουλος, Ανδρουλάκης. Ύφεση στη χώρα υπάρχει από πέρισυ, όταν έκλειναν επιχειρήσεις, αλλά ο δημόσιος τομέας με επικεφαλείς τους συνδικαλιστές του θεωρούσε ότι θα την περάσει λάθρα, συναλλασσόμενη με την πολιτική τάξη όπως πάντα. Λυπάμαι αλλά στην κρίση κάποιοι δεν μπορεί να μένουν αλώβητοι, αυτό δεν είναι η "εκδίκηση της γυφτιάς", αλλά η πραγματικότητα. Δεν μπορεί η χώρα να ζει μόνο με δημόσιο τομέα κάποιοι πρέπει να παράγουν. Για τον δανειδοτούμενο ευδαιμονισμό συμφωνώ, θα συμπλήρωνα την μικροαστική επιδειξιομανία του βλάχικου επαρχιωτισμού μας, την λογική του λουφέ της ανύπαρκτης ανάπτυξης μας, την σπατάλη οτιδήποτε κληρονομήσαμε από τους γονείς μας και την ερείπια που θα αφήσουμε στα παιδιά μας και αναφέρομαι στην περίφημη γενιά του πολυτεχνείου που ανήκω, που διαπραγματεύτηκε την σημαία της επανάστασης με μια θεσούλα στο δημόσιο.
Διέξοδος υπάρχει εφόσον ανατρέψουμε όλη την σκέψη του ατομικίστικου ωχαδελφισμού μας. Ασφαλώς και ανησυχώ γιατί ξέρω πως τα παιδιά μου θα παλέψουν με άνισους όρους στην κοινωνία των κολλητών της αναξιοκρατίας και το ξέρουν και αυτά. Πολλά παιδιά ονειρεύονται να φυγουν από την χώρα που τους παραδίδουμε. Μπράβο σε όλους μας.
Όσο για την πλουτοκρατία, πάτησε και αυτή στον καταναλωτισμό μας. Αντί να πάρει το ρίσκο της παραγωγικής επένδυσης έφτιαξε ναούς κατανάλωσης για μας τους ανόητους. Χαζοί ήταν; εύκολο και σύντομο κέρδος.
Σήμερα οι λαικιστές της εξουσίας αναδεικνύουν ως λύση την δημιουργία φιλόπτωχου ταμείου. Να δώσουν δηλ. οι βαρδινιγιάνιδες τον οβολό τους. Εγώ λέω να δώσουν τον οβολό τους σε καμιά επένδυση να πάρουν το ρίσκο και να δώσουν θέσεις, αυτό είναι κατά την γνώμη μου εθνική πολιτική.
@κοραλία μια χαρά δεν είσαι ο μόνος που τρέφεται μόνος του αλλά τέλος πάντων έχω μια απορία μέσα σε ένα υποθετικό ερώτημα: Αν ο Παπανδρέου ήταν Πρωθυπουργός της Ελλάδας το 40 θα έλεγε ΟΧΙ ή ΝΑΙ στον άξονα. Μήπως τελικά αν λέγαμε ΝΑΙ θα γλιτώναμε πολλά δεινά !!!
Οι προσωπικές επιθέσεις δεν προσφέρουν στον διάλογο.Τα μέτρα είναι αναγκαία αλλά παρατηρώ μια σύγχηση που οδηγεί σε ισοπεδωτική ταύτιση των ευθυνών του δημόσιου τομέα με το σύνολο των δημοσίων υπαλλήλων. Επι πλέον διαφωνώ με την εφαρμογή οριζοντίων πολιτικών.Κατά κανόνα υπονοούν την έλλειψη σχεδίου και στερούνται ιεράρχησης,προτεραιοτήτων και κοινωνικού χρώματος.
Δημοσίευση σχολίου