“Γιατί πιστεύουμε ότι η ανάπτυξη πρέπει να είναι προϊόν σοβαρού σχεδιασμού, αφού η αγορά από μόνη της δεν μπορεί να δώσει το σωστό προσανατολισμό. Γιατί πιστεύουμε ότι προϋπόθεση μιας δίκαιης και δημοκρατικής κοινωνίας, είναι η δίκαιη ανακατανομή. Το προϊόν της ανάπτυξης, ο νέος πλούτος που εμείς διαμορφώνουμε και αναπτύσσουμε, η νέα γνώση, οι νέες ευκαιρίες, πρέπει να κατανέμονται με δίκαιο τρόπο. Γιατί η ρήση «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα» είναι επίκαιρη σήμερα στον πλανήτη μας, όσο ποτέ άλλοτε”.

"ΔΙΑΒΑΤΗ ΔΡΟΜΟΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ,ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΤΟΝ ΦΤΙΑΧΝΕΙΣ ΠΡΟΧΩΡΩΝΤΑΣ..."

18 Δεκεμβρίου 2010

Kuo vandis Domine?

H σύγκλειση της κοινοβουλευτικής ομάδας του Πασοκ, ολίγο πριν την έναρξη της συζήτησης για τον προϋπολογισμό ανήκει στις εθιμικές διαδικασίες. Αλλά όπως μου σχολίασαν παλαιοί βουλευτές του Πασοκ είναι η πρώτη φορά που θα παραβρεθούν σε μια διαδικασία που τους θεωρεί αναλώσιμους ψήφους υπεράσπισης μιας πολιτικής που δεν την γνωρίζουν στο σύνολο της.Θα το ανεχθούν? Βεβαίως. Το πολιτικό σύστημα αυτοκαταστρέφεται και μαζί του συμπαρασύρει ελπίδες, όνειρα και προσδοκίες ανθρώπων. Για τούτο και η ελαχίστη ανοχή και συμπάθεια απέναντι στον πολιτικό κόσμο τείνει να εξαντληθεί. Οι εξελίξεις θα είναι απρόβλεπτες και απροσδόκητες ενέργειες θα εντείνουν την σύγχιση.Το παλιό πεθαίνει και το νέο δεν έχει χώρο ν΄ ανασάνει. Μπαίνουμε σε περίοδο  επώδυνων κυήσεων και απροσδιόριστων τοκετών.

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

σύμφωνα με την Επιτροπή Διεθνούς Δικαίου του ΟΗΕ, «ένα κράτος μέλος δεν μπορεί να αναγκαστεί να κλείσει σχολεία, πανεπιστήμια, δικαστήρια, να εγκαταλείψει τις δημόσιες υπηρεσίες επιφέροντας χάος και αναρχία στην κοινωνία, μόνο και μόνο για να εξασφαλίσει κονδύλια αποπληρωμής δανείων σε ξένους και ντόπιους δανειστές» (1613η Συνάντηση, 17η Ιουνίου 1980).

Ανώνυμος είπε...

Το περιστατικό ανάγεται στο μακρινό 1963. Νοέμβριος του 1963, προεκλογική περίοδος. Πολιτευόμενος της "Ένωσης Κέντρου" του Γεωργίου Παπανδρέου (μετέπειτα υφυπουργός του) μιλούσε στην πλατεία πρωτεύουσας εκλογικής περιφέρειας της Βόρειας Ελλάδας. Όταν ομάδα "αντιφρονούντων" οπαδών της ΕΡΕ άρχισε να τον αποδοκιμάζει αποκαλώντας τον "συνοδοιπόρο" (προς γνώσιν των νεότερων εκ των αναγνωστών μας, ως "συνοδοιπόροι" χαρακτηρίζονταν την εποχή εκείνη από τη δεξιά αλλά κι από τις επίσημες αρχές, οι κεντρώοι που συνεργάζονταν ή ήταν ανεκτικοί απέναντι στην αριστερά). Ο κεντρώος πολιτευόμενος διέκοψε τότε την ομιλία του και αποστόμωσε τους επικριτές του λέγοντας: "Όταν εμείς πιάσαμε τον Μπελογιάννη, τον εκτελέσαμε, ενώ εσείς πιάσατε τον Γλέζο και τον αφήσατε ελεύθερο". Ο πολιτευόμενος της "Ένωσης Κέντρου" αποκατέστησε πράγματι την ιστορική αλήθεια. Έτσι ακριβώς έγιναν τα πράγματα...

Ανώνυμος είπε...

Ο φιλελεύθερος Ελευθέριος Βενιζέλος νομοθέτησε το "ιδιώνυμο". Ο κεντρώος Γεώργιος Παπανδρέου διαχειρίστηκε τα Δεκεμβριανά. Επί του κεντροαριστερού Θεμιστοκλή Σοφούλη "δοκιμάστηκαν" για πρώτη φορά από τους Αμερικανούς οι βόμβες Ναπάλμ στον εμφύλιο. Επί του κεντρώου Σοφοκλή Βενιζέλου αποφασίστηκε η αποστολή ελληνικού εκστρατευτικού σώματος στον πόλεμο της Κορέας. Επί του κεντροαριστερού Νικολάου Πλαστήρα εκτελέστηκαν ο Μπελογιάννης κι ο Πλουμπίδης. Ο σοσιαλιστής (και ΕΑΜίτης) Ηλίας Τσιριμώκος έγινε ο δεύτερος βασιλικός πρωθυπουργός στα Ιουλιανά του '65. Ο σοσιαλιστής Ανδρέας Παπανδρέου διαπραγματεύτηκε και υπέγραψε την παραμονή των αμερικανικών βάσεων. Ο ίδιος νομοθέτησε το περίφημο "άρθρο 24" που καταργούσε κάθε έννοια συνδικαλιστικής ελευθερίας. Για να σταθούμε μονάχα στα πιο χτυπητά από τα σχετικά παραδείγματα του πίνακα της κεντροαριστερής ντροπής.

Ανώνυμος είπε...

Δαράτος Γ.
Ημερομηνία δημοσίευσης: 19/12/2010 αυγή: Με μια απόφαση για την εξαιρετικά περιορισμένη-απλοποιημένη αναθεώρηση της Συνθήκης της Λισσαβώνας -όπως περιγράφει το άρθρο 48- για τη θέσπιση από τα κράτη - μέλη της Ευρωζώνης «Μόνιμου Μηχανισμού Διασφάλισης της χρηματοοικονομικής σταθερότητας του συνόλου της Ευρωζώνης» , ολοκλήρωσαν οι 27 ηγέτες τις εργασίες του ευρωπαϊκού Συμβουλίου Κορυφής των Βρυξελλών την περασμένη Παρασκευή.

Πρόκειται για τον αμφιλεγόμενο Ευρωπαϊκό Μόνιμο Μηχανισμό Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, ο οποίος θα στηρίξει εκείνες τις χώρες της Ευρωζώνης που -όπως η Ελλάδα και η Ιραλανδία- εμφανίζουν υπερβολικά ελλείμματα και χρέος και δε μπορούν να δανεισθούν από τις διεθνείς αγορές λόγω υπερβολικά υψηλών επιτοκίων. Τον δανεισμό θα αναλαμβάνει αυτός ο Μηχανισμός, κάτω όμως από εξαιρετικά αυστηρούς όρους και προϋποθέσεις για την εξυγίανση των οικονομιών των ασθενών δημοσιονομικά χωρών - μελών. Το «μοντέλο» που υιοθέτησαν τελικά οι 27 ηγέτες συνιστά έναν «στενό δημοσιονομικό και κοινωνικό κορσέ» γερμανικής υπερνεοφιλελεύθερης κοπής και ραφής, στο οποίο συμφωνεί και η Γαλλία, αλλά και το ΔΝΤ, το οποίο εμπλέκεται και αυτό στη διάσωση των υπερχρεωμένων κρατών-μελών.

Ανώνυμος είπε...

Συγγνώμη αλλά μάλλον εννοείτε "quo vadis..." Εκτός αν πρόκειται για κάποιον αστεισμό που δεν έπιασα Εάν έχω δίκιο κάντε τη διόρθωση και το σχόλιο μου περισσεύει.