“Γιατί πιστεύουμε ότι η ανάπτυξη πρέπει να είναι προϊόν σοβαρού σχεδιασμού, αφού η αγορά από μόνη της δεν μπορεί να δώσει το σωστό προσανατολισμό. Γιατί πιστεύουμε ότι προϋπόθεση μιας δίκαιης και δημοκρατικής κοινωνίας, είναι η δίκαιη ανακατανομή. Το προϊόν της ανάπτυξης, ο νέος πλούτος που εμείς διαμορφώνουμε και αναπτύσσουμε, η νέα γνώση, οι νέες ευκαιρίες, πρέπει να κατανέμονται με δίκαιο τρόπο. Γιατί η ρήση «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα» είναι επίκαιρη σήμερα στον πλανήτη μας, όσο ποτέ άλλοτε”.

"ΔΙΑΒΑΤΗ ΔΡΟΜΟΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ,ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΤΟΝ ΦΤΙΑΧΝΕΙΣ ΠΡΟΧΩΡΩΝΤΑΣ..."

13 Μαρτίου 2011

Άρθρο-παρέμβαση πέντε στελεχών του Πασοκ

Οι συνεχείς– επί τα χείρω – αναθεωρήσεις του μνημονίου, το γαϊτανάκι των αλλεπάλληλων κυβερνητικών λαθών, η χρονική παράταση της αποπληρωμής του δανείου και άρα της επιτήρησης, οι αλλεπάλληλες αυτοδιαψεύσεις στην επίτευξη των στόχων, αναδεικνύουν βασικές όψεις του πολιτικού προβλήματος της χώρας.

Από την μέχρι σήμερα πορεία
• Έχει κατ΄ επανάληψη επιβεβαιωθεί η απουσία ενός ολοκληρωμένου και μακρόπνοου αναπτυξιακού σχεδίου και η έλλειψη μιας ικανής, συνεκτικής πολιτικής ομάδας για την αντιμετώπιση μιας τόσο μεγάλης κρίσης.
• Έχει αναδειχθεί ότι μείζονες εθνικού χαρακτήρα επιλογές δεν διαμορφώνονται στα θεσμοθετημένα κυβερνητικά όργανα, αλλά στις διμερείς συναντήσεις με τους δανειστές μας
Παρά τις ενστάσεις, τις αγωνίες, τα ερωτηματικά και τις αμφιβολίες για την ακολουθούμενη πολιτική, επιδείξαμε διαχρονικά αίσθημα ευθύνης
Τη στάση μας αυτή την καταστήσαμε διακριτή μέσα από τις όποιες, συμβολικές πλέον, διαδικασίες του ΠΑΣΟΚ.
Όμως κάθε μέρα που περνάει διαμορφώνεται η πεποίθηση πως το βασικό προεκλογικό μας σύνθημα «πρώτα ο πολίτης» η κυβέρνηση μας το έχει αντικαταστήσει από το δόγμα «πρώτα οι δανειστές μας»
Οι βασικές και αρχικές διαφωνίες μας οι οποίες αφορούν στον χρόνο αντίδρασης της κυβέρνησης, στον τρόπο διαχείρισης της δανειακής σύμβασης και στην έλλειψη αναπτυξιακού σχεδίου, παραμένουν, επιτείνονται και μετατρέπονται σήμερα σε αγωνία για το αύριο της χώρας.
Η ανακολουθία στην εφαρμογή και η συνεχής μονόπλευρη διολίσθηση των μέτρων, η εκ των υστέρων κυβερνητική δια πίστωση πως «τα νούμερα δεν μας βγαίνουν» και η παραδοχή της ανάγκης επιμήκυνσης, και όχι αναθεώρησης, μια κατά τα άλλα λεόντειας δανειακής σύμβασης, η οποία αντιστρατεύεται την ανάπτυξη, δεν αφήνουν και πολλά περιθώρια για ένα αισιόδοξο αύριο
Τα βάρη της δημοσιονομικής εξυγίανσης δεν επιμερίζονται με κοινωνική δικαιοσύνη και προπάντων δεν αγγίζουν αυτούς που πραγματικά συνέβαλαν στην κρίση
Ποιος πληρώνει τη κρίση;
Όλοι και δίκαια? η μήπως μόνο οι μικρομεσαίοι, οι συνταξιούχοι και οι εργαζόμενοι με σχέση εξαρτημένης εργασίας?
Ποιους πλήττει η κρίση ?
Όλους και δίκαια? η μήπως μόνο τα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα, την μικρή και μεσαία επιχείρηση ?
Το κλείσιμο χιλιάδων μικρών επιχειρήσεων και καταστημάτων και η δραματική αύξηση της ανεργίας, διαμορφώνουν το κοινωνικό τοπίο της φτώχιας, της ανέχειας, της ανασφάλειας και της απελπισίας.
Η έλλειψη προοπτικής και η ανεργία των νέων που αναζητούν το μέλλον στην εσπερία, ευνουχίζει για δεκαετίες την ανάπτυξη της χώρας.
Η κατάργηση των συντεχνιακών προνομίων είναι επιβεβλημένη αλλά δεν μπορεί να αποτελεί το πρόσχημα κατάργησης κάθε προστασίας των εργασιακών σχέσεων.
Οι αναγκαίες και χρήσιμες διαρθρωτικές αλλαγές δεν αρκεί να νομοθετούνται. Απαιτείται να προωθούνται αποφασιστικά, αποτελεσματικά, γρήγορα και προπάντων να μην διαρρηγνύουν τον κοινωνικό ιστό.
Η κυβέρνηση πρέπει να αντιληφθεί πως η στρατηγική της αβεβαιότητας, της ανασφάλειας, της τρομοκρατίας των μέτρων, ο τεμαχισμός της αλήθειας, το έλλειμμα ειλικρίνειας, και προπάντων ο λαϊκισμός του αντιμνημονιακού λόγου κάποιων κυβερνητικών στελεχών εξάντλησαν την επικοινωνιακή «προσφορά» τους.
Όλον αυτό τον καιρό αποδείχθηκε περίτρανα πως η ακολουθούμενη πολιτική δεν μπορεί να οδηγήσει σε διέξοδο τη χώρα από τη στιγμή που περιορίζεται μόνο στο δημοσιονομικό σκέλος και αγνοεί το αναπτυξιακό.
Το μέγεθος και η δομή της κρίσης απαιτούν:
• Διευθύνουσα πολιτική ομάδα οπλισμένη με πίστη και αποφασιστικότητα, η οποία να μπορεί να κινείται και πέρα από το μνημόνιο και με ένα ευρύτερο σχέδιο να επιδιώκει συνεννόηση, συναινέσεις, συμφωνίες.
• Πολιτικές που εμπνέουν και δεν διχάζουν ,πολιτικές που κινητοποιούν και δεν ενοχοποιούν, πολιτικές που ενσωματώνουν την διαφορά, πολιτικές που αρνούνται τις μοναδικότητες και τους μονοδρόμους.
• Πολιτικές που χτίζουν την ηγεμονία τους θετικά και με σεβασμό στις μέχρι σήμερα σημαντικές εθνικές και κοινωνικές κατακτήσεις.
• Να ορίσουμε με σαφήνεια το δημόσιο συμφέρον και το δημόσιο αγαθό. Η έγνοια μας πρέπει να είναι η προστασία του κοινωνικού μας κεφαλαίου και η προστασία από την κατάρρευση των εύθραυστων κοινωνικών σχέσεων που οδηγεί η χωρίς μελέτη και σχέδιο ιδιωτικοποίηση των δημόσιων αγαθών.
Ο στόχος της εξεύρεσης 50δις από την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο ως μέρος σεναρίου επιστημονικής φαντασίας. Πολύ περισσότερο που δεν φαίνεται να υπάρχει σχέδιο τι , πότε και με ποιο τίμημα θα αξιοποιηθεί.
Η χθεσινή, θετική εξέλιξη, για την επιμήκυνση και το χαμηλότερο επιτόκιο, δεν μπορεί να αποκρύψει ότι η συμφωνία μας με τον υπό διαμόρφωση «μηχανισμό για την προστασία του ευρώ», θα δεσμεύσει τη χώρα σε μακρά και αδιέξοδη περίοδο ύφεσης, λιτότητας και πλήρους απορρύθμισης των εργασιακών σχέσεων.
Ανάμεσα στην πολιτική και την οικονομία εμπιστευόμαστε την πολιτική και ανάμεσα στην κοινωνία και την οικονομία δίνουμε το πρωτείο στην κοινωνία .
  •  Χρειάζεται οι Έλληνες να γνωρίζουν όλη την αλήθεια.

  • Χρειάζεται να κάνουμε θυσίες και προσπάθειες με δική μας απόφαση και επιλογή.

  • Ο λαός μας, χρειάζεται και δικαιούται, μια πολιτική που θα τον εμπιστεύεται και δεν θα τον παραπλανά.

  • Χρειάζεται παράλληλα με τη σταθερή μας προσήλωση στον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας, να εργασθούμε συστηματικά και μεθοδικά για τον επαναπροσδιορισμό της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.

  •  Η ένταξη μας στην ΟΝΕ συνιστά πλεονέκτημα Εθνικής επιβίωσης και προσφέρει εξαιρετικές δυνατότητες διαπραγμάτευσης.

  •  Χρειάζεται ο διάλογος. Στα θεσμοθετημένα κυβερνητικά όργανα, στους πολιτειακούς θεσμούς. Διάλογος με τα κόμματα, με τη κοινωνία των πολιτών, διάλογος και στο ΠΑΣΟΚ που έχει αποσυρθεί από την κοινωνία και έχει μετατραπεί σε κόμμα-κέλυφος και ανίσχυρο κυβερνητικό απολογητή.

  •  Χρειάζεται να αποκατασταθούν στο ΠΑΣΟΚ οι στοιχειώδεις πολιτικές λειτουργίες της πολιτικής αντιπαράθεσης, της δημιουργικής κριτικής, της σύνθεσης και της πολιτικής δράσης.

  •  Τέλος όλοι μας θα πρέπει να γνωρίζουμε και να μη ξεχνάμε πως η αξιοπρέπεια του Ελληνικού λαού δεν είναι έννοια κενή περιεχομένου και η ιστορία έχει αποδειχθεί αδυσώπητη για όλους όσους την αγνόησαν, για όλους όσους την καταπάτησαν.
        Θωμάς Γιώργος
        Μαλέσιος Βαγγέλης
        Μανίκας Στέφανος
        Νικολάου Γιάννης

        Σταυρακάκης Μηνάς







19 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Επιτέλους μια ολοκληρωμένη και σωστή παρέμβαση από πέντε από τα πιο αξιόλογα αλλά δυστυχώς παροπλισμένα στελέχη του ΠΑΣΟΚ.

Αγαθός είπε...

σιγά τα ωά ανώνυμε φίλε
που ήταν τόσο καιρό,σχέδον ένα χρόνο,
και δε μας τάλεγαν νωρίτερα.
Τώρα που ο ΓΑΠ πέτυχε κάποια μισο-επιτυχία έστω,θυμήθηκαν την κριτική και τη διαφωνία?

Ανώνυμος είπε...

Είτε κάποιος διαφωνεί, είτε συμφωνεί με το άρθρο είναι ιδιαιτέρως θετικό πως μέσα από το χώρο του ΠΑΣΟΚ ακούγονται διαφορετικές, συγκροτημένες φωνές.

Ενδεχομένως να άργησε μία τέτοια παρέμβαση.

Fabian είπε...

Ναι στο διάλογο με τη προϋπόθεση ότι οδηγεί στην αντιμετώπιση του οικονομικού προβλήματος.Το κείμενο εν πολλοίς ανταποκρίνεται.Ο μικρός αριθμός υπογραφών δεν αποτελεί θετικό μήνυμα.

Ανώνυμος είπε...

Μπράβο σας για δύο λόγους: Πρώτον γιατί θυμίσατε σε κάποιους πως και στη σιωπή υπάρχουν και όρια και Δευτερον γιατί μέσα σε λίγες λέξεις θέσατε ένα εθνικό πλαισιο αντίδρασης στη σημερινή κατάσταση.
Αλήθεια ένα ερώτημα: O Πρωθυπουργός είχε εξαγγείλει την ψήφιση Νόμου που θα ΑΠΑΓΟΡΕΥΕ την εκποίηση δημόσιασ γης!!!! Που είναι αυτός το νομοσχέδιο; ΕΔΩ ΓΕΛΑΜΕ

SAM είπε...

Oι λοχαγοί ξανάρχονται? Μαζί με τος Γερμανούς?

Ανώνυμος είπε...

ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΞΕΧΑΣΑΝ ΝΑ ΔΩΣΟΥΝ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΓΙΑ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΣΤΟΥΣ ΡΕΠΠΑ ΚΑΙ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗ.
ΑΛΗΘΕΙΑ ΡΕ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΠΩΣ ΚΑΤΑΝΤΗΣΑΝ ΕΤΣΙ ΟΙ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ ΣΑΣ!!

Ανώνυμος είπε...

Μόνο στο διαδίκτυο παίζει το κείμενο των συντρόφων.Ευτυχώς γιατί τα "δημοκρατικά" ΜΜΕ προωθούν τον ΓΑΠ και τα συμφέροντα των νταβατζήδων.

Get-better είπε...

Καλό κείμενο,συγκροτημένο,λογικό, μεταρρυθμιστικό.Μπορεί να αποτελέσει και βάση διαλόγου.Αλλά ποιόσ διαλέγεται σήμερα που ο καθένας αναπαύεται στη βόλεψη του.Και αυτό φαίνεται απο τον φτωχό αριθμό των υπογραφών.Ο ΓΑΠ εμπνέει τους ματαιόδοξους.

Τάσος είπε...

Καλή αρχή.Εξαιρετικό το κείμενο με στόχο και σκοπό.Πρέπει να το διαδώσετε στο κόσμο του Πασοκ.Εγώ το βρήκα τυχαία,το τύπωσα και το έδωσα σεφίλους στη δουλειά.Περιμένουμε τη συνέχεια.

Mάρκελος είπε...

"....Αλλά οδιάλογος των Νεοελλήνων με την αυτο-συνείδηση είναι δύσκλο να επιχειρηθεί.Μήπως αυτός ο διάλογος, για να είναι διάλογος, χρειάζεται να έχει μια συνέχεια σημαδεμένη απο τη μνήμη?...."
Κώστας Αξελός

Ανώνυμος είπε...

Aπό το ολότελα καλό και ένα ευπρεπές άρθρο.Οι πασοκοι είναι βυθισμένοι σε κατάθλιψη.Έχουν υποστεί ολική πολιτική αναστροφή,συνειδητοποιούν οτι -χρόνια τώρα-ήσαν νεοφιλελεύθεροι εν υπνώσει και λανθάνοντες δεξιοί.Και δεν μπορούν να αντιδράσουν.Είναι πολιτικά λοβοτομημένοι και κλαίνε αγκαλιά με την ιδρυτική διακήρυξη της 3ης Σεπτέμβρη.
ΑΝΔΡΕΑ ΖΕΙΣ ΕΣΥ ΜΑΣ ΟΔΗΓΕΙΣ

citizen είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Ανώνυμος είπε...

Εκσυγρονιστήρια μην ψάχνετε άλλοθι με "αριστερά" άρθρα.Ένα κοκκαλάκι εξουσίας σας ρίχνει ο ΓΑΠ και η ουρά κάτω απο τα σκέλια.ΟΥΣΤ!!!

Ανώνυμος είπε...

Πόσο φτωχό πολιτικό μυαλό μπορεί να είναι κάποιος για να εκφράζεται έτσι.... Μακάρι να μπορούσαν να βγουν μπροστά τέτοια στελέχη ...Αλλά δυστυχώς όταν πηγαίνεις με το σταυρό στο χέρι, το ΣΥΣΤΗΜΑ σε θεωρεί αναλώσιμο...

κοραλία είπε...

Επιτέλους!!! Η παρέμβαση είναι πολύ καλή. Το ΠΑΣΟΚ έχει ανάγκη εναλλακτικές φωνές όσο ποτέ. Καλή συνέχεια.
Όσο για τα παπαγαλάκια του ΓΑΠ; Περαστικά τους.

Ανώνυμος είπε...

Καλή η πρωτοβουλία.Θέλει συνέχεια και περισσότερες υπογραφές.

Κάλχας είπε...

Άντε λεβέντες να μπείτε και σεις στη κυβέρνηση του Γαπ.Εγω για κείμενο διαπραγμάτευσης το καταλαβαίνω.Λες και άμα μπεί ο Φλωρίδης στη κυβέρνηση θα σωθεί η χώρα.Ούτε ο ίδιος δεν θα σωθεί.Το κοινωνικό τσουνάμι θα σαρώσει τους πάντες.

Ανώνυμος είπε...

Είναι πράγματι ενθαρρυντικό, πράγματι "είναι κάτι", που μέσα στη "γενική σιγή", τέσσερις αγαπητοί φίλοι ανέλαβαν επιτέλους την πρωτοβουλία αυτής της δημόσιας παρέμβασης.
Ήταν μία πράξη πολιτικής ευθύνης, πολιτικής εντιμότητας. Ήταν κάτι που έλλειπε και που κανένας άλλος δεν έκανε μέσα στο σημερινό γκρίζο τοπίο.
Πολλοί ίσως και να σας συκοφαντήσουν, αλλά δεν πειράζει. Εσείς καλά κάνατε. Αυτή η παρέμβαση ήταν αναγκαία. Την χρειαζόταν ο προοδευτικός κόσμος.
Παρόλα αυτά δεν μπορώ να μην επισημάνω οτι αυτή τη στιγμή η ελληνική κοινωνία, η χώρα μας, αντιμετωπίζει ένα πολύ βαθύτερο πρόβλημα: τη γενικευμένη κρίση εμπιστοσύνης από "τους πάντες προς τα πάντα". Και αυτό είναι ένα πελώριο πρόβλημα, που δεν ανατάσσεται εύκολα, πολλώ μάλλον, όταν επικρατούν γενικευμένες συνθήκες μεγάλης οικονομικής πίεσης του κοινωνικού σώματος αλλά και συνθήκες αποδιάρθρωσης θεσμών και διαδικασιών. Πολλοί βέβαια από αυτούς ήταν αναχρονιστικοί, γραφειοκρατικοί, με παθογένειες και χρειαζόταν αλλαγές. Η αποδιάρθρωση όμως των παλαιών δεν δημιουργεί εξ ορισμού νέους. Η κατάσταση αυτή μαζί με τις παθογένειες του πολιτικού συστήματος επιτείνει την κρίση εμπιστοσύνης στα πλαίσια ενός νέου "φαύλου κύκλου". Το πρόβλημα είναι όχι μεγάλο αλλά πελώριο, είναι όχι επείγον αλλά άμεσο γι' αυτό και χρειάζεται τώρα απάντηση.