“Γιατί πιστεύουμε ότι η ανάπτυξη πρέπει να είναι προϊόν σοβαρού σχεδιασμού, αφού η αγορά από μόνη της δεν μπορεί να δώσει το σωστό προσανατολισμό. Γιατί πιστεύουμε ότι προϋπόθεση μιας δίκαιης και δημοκρατικής κοινωνίας, είναι η δίκαιη ανακατανομή. Το προϊόν της ανάπτυξης, ο νέος πλούτος που εμείς διαμορφώνουμε και αναπτύσσουμε, η νέα γνώση, οι νέες ευκαιρίες, πρέπει να κατανέμονται με δίκαιο τρόπο. Γιατί η ρήση «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα» είναι επίκαιρη σήμερα στον πλανήτη μας, όσο ποτέ άλλοτε”.

"ΔΙΑΒΑΤΗ ΔΡΟΜΟΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ,ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΤΟΝ ΦΤΙΑΧΝΕΙΣ ΠΡΟΧΩΡΩΝΤΑΣ..."

5 Μαρτίου 2010

Μέρκελ-Παπανδρέου=όλα μηδέν.

H πρώτη ανάγνωση της συνάντησης Μέρκελ-Παπανδρέου οδηγεί σε μειωμένες προσδοκίες.Κοινοτυπίες διπλωματικής χροιάς και τυπικές αβροφροσύνες με μπόλικη ευρωπαϊκή ευγένεια.Είναι φανερό οτι η κ. Μέρκελ έχει προβλήματα συναντίληψης στον κυβερνητικό συνασπισμό που ηγείται.Ταυτόχρονα θα περίμενε σαφείς δεσμεύσεις απο τον Έλληνα πρωθυπουργό σχετικά με τις ελληνικές εξοπλιστικές προμήθειες τις οποίες προφανώς δεν έλαβε.Ταυτόχρονα η Ελλάδα μπορεί να αποτελεί το πρόσχημα για την εγκατάλειψη του σκληρού ευρώ ενώ οι ευρωσκεπτικισμοί και τα φιλοατλαντικά ακκίσματα του κ.Παπανδρέου δεν γίνονται αποδεκτά και εντείνουν το κλίμα καχυποψίας και αναξιοπιστίας εις βάρος της Ελλάδας.

1 σχόλιο:

κοραλία είπε...

Διαφέρει λίγο η δική μου εικόνα. Νομίζω ότι πίσω από τις λέξεις υπήρχε κάτι και εξηγούμαι: Η Μέρκελ αντιμετώπισε σήμερα τη κοινή γνωμη της χώρας της. Δεν έχει λόγο προς το παρόν να δεσμευτεί δημοσίως για στήριξη. Ο επόμενως δανεισμός μας είναι περίπου στο τέλος του μήνα. Η γερμανία όπως και άλλες χώρες θα βγουν να δανεισθουν, (το σύνολο στην ΕΕ είναι 1τρισΕ μέχρι το τέλος του 2010), δεν έχει λόγο να μπει σε μια συζήτηση για εγγυήσεις και σε ερωτήματα που πιθανόν να τεθούν θα καταπέσουν ή όχι, με αποτέλεσμα να επιβαρυνθούν τα δικά τους επιτόκια. Ενδιαφέρον θα έχει και η επίσκεψη σε ΗΠΑ, κατά την ταπεινή μου γνώμη δεν θα ήταν ωφέλιμο να συνεχίσει ο ΓΑΠ τα περί ΔΝΤ. Έχουμε ακόμα δρόμο. Ο ΓΑΠ καλά θα κάνει μετά από επισκέψεις να μαζέψει τους κομματικούς συμμάχους του.