Γράφει η Κοραλία.
Μπορούσε να αποφευχθεί η προσφυγή στο ΔΝΤ; Ίσως πρέπει να κοιταχθούμε στον καθρέπτη με τα μάτια των άλλων. Στο Νewsweek o William Underhill γράφει με τον τίτλο "Γιατί το Δουβλίνο δεν καίγεται όπως η Αθήνα" ότι εξαιτίας της φούσκας των ενυπόθηκων δανείων και της κατάρρευσης του τραπεζών της η Ιρλανδία μπήκε στο γρουπ των PIIG πέρισυ. "Ένα γκρούπ που απειλεί το μέλλον της ΟΝΕ". Αλλά το Ιρλανδικό 10ετές ομόλογο παραμένει δημοφιλές εξαιτίας της σοβαρής προσπάθειας να θέσει υπό έλεγχο τα ελλείμματα της. "Φυσικά τα προβλήματά της παραμένουν". Το 2009 το ΑΕΠ έπεσε 7,5%. Η ανεργία έφθασε 12,6%. Η μετανάστευση ξανάρχισε. Το δημόσιο έλλειμμα είναι 11,7% του ΑΕΠ και επιπλέον αντιμετώπισε την κατάρρευση των τραπεζών της σε αντίθεση με Ελλάδα."
Όμως στην Ιρλανδία δεν δείχνουν ως υπεύθυνο τον Αγγλοσαξονικό καπιταλισμό". Από το 2009 αποφάσισαν ένα σκληρό πρόγραμα σταθερότητας. Αύξησαν τους φόρους εισοδήματος και μείωσαν δημόσια έξοδα. Τα έξοδα για το σύστημα υγείας μειώθηκαν κατά 1/3. Στον δημόσιο τομέα οι αποδοχές μειώθηκαν κατά 7%, πάγωσαν οι προσλήψεις και εκατοντάδες θέσεις εργασίας εξαφανίστηκαν. Δημιουργήθηκε "bad bank" που ανέλαβε τα τοξικά των εμπορικών τραπεζών. Ο John Fittzgerald (από το οικονομικό και κοινωνικό ερευνητικό ινστιτούτο του Δουβλίνου) λέει "Αντίθετα από την Ελλάδα οι Ιρλανδοί ποτέ δεν πίστεψαν ότι η απάντηση είναι η διάσωση (χρηματοδότηση) από την Ευρώπη".
Και ο συντάκτης συμπληρώνει " οι Ιρλανδοί κατηγορούν τον εαυτό τους για την αποτυχία τους(κατάσταση τους), αντί τον καπιταλισμό". Επισημαίνει ότι οι πολίτες κατανοούν την ανάγκη θυσιών και ότι οι απεργίες δεν είναι σοβαρές. Τέλος προσθέτει ότι ήδη το δημόσιο έλλειμμα έχει ελεγχθεί και ότι εκτιμάται πως η ανάπτυξη θα φθάσει το 2011-14 στο 4% εξαιτίας της μείωσης των μισθών και των ενοικίων που έκαναν πιο ανταγωνιστική την οικονομία τους. Τελειώνει με την φράση "some pigs can fly".
Υπενθυμίζω ότι χθες το spead των Ιρλανδικών ομολόγων ήταν περίπου 170 και της Πορτογαλίας περίπου 190. Επίσης οι αναλυτές με τα οικονομικά στοιχεία μέχρι τον Ιανουάριο βαθμολογούσαν χειρότερα την Ιρλανδία, πολύ κοντά την Ελλάδα και στην τρίτη θέση την Πορτογαλία αλλά στο μισό της επικινδυνότητας από Ελλάδα.
Τον Απρίλιο του 2009 η ΕΕ προειδοποίησε την Ελλάδα και την Ιρλανδία για την οικονομική κατάσταση. Η Ιρλανδία πήρε αμέσως μέτρα. Η Ελλάδα χάνεται ακόμα στις εσωτερικές πολιτικές διαμάχες.
4 σχόλια:
Και εμείς σερνόμαστε στο ΔΝΤ και στους μηχανισμούς, ανίκανοι (κοινωνία και κυβέρνηση αντάμα) να αντιληφθούμε πως το πρόβλημα είμαστε πρωτίστως εμείς. Ένας πρόεδρος που στηρίχθηκε σε ό,τι πιό οπισθοδρομικό υπάρχει στο ΠΑΣΟΚ, και μιά κυβέρνηση ανίκανη να διαχειριστεί την κρίση. Πού και πώς θα σταματήσει ο κατήφορος;
Δεν συγκρηνεται η Ιρλανδια με την Ελλαδα. Η χώρα έχει φοβερές έπενδυσεις απο έξω (FDI απο Αμερική) λόγω φορολογικού καθεστώτος, γλώσσας, EU κλπ.
Ειχα παει στo εργοστάσιο της Intel στο Leixlip πριν χρόνια και τέτοιες παραγωγικές μονάδες δεν υπαρχουν στην Ελλάδα.
Εντάξει είχαν την φουσκα με τα ακινητα αλλα η χώρα έχει σοβαρή παραγωγική βάση και εξαγωγικό προσανατολισμό.
Μην τα ρίχνουμε όλα στον Γιώργο και την κυβέρνηση. Κατα την γνώμη μου, μακάρι η ΝΔ να είχε παραδώσει μια "Ιρλανδία".
@Aνώνυμος
Φυσικά δεν υπάρχει σύγκριση. Αλλά η μεγαλύτερη διαφορά είναι πως οι Ιρλανδοί τόλμησαν να πάρουν μέτρα εγκαίρως, με γενναίες μειώσεις μισθών, δαπανών, κλπ, χωρίς να βγαίνουν να λένε για πιστόλια και βλακείες στην Ευρώπη. Εμείς εδώ βαυκαλιζόμασταν για 6 μήνες, νομίζοντας πως η διαχείριση θα γίνει επικοινωνιακά.
Αν υπήρχαν μέτρα περιστολής δαπανών από το Νοέμβρη, τα αποτελέσματα ήδη θα είχαν αρχίσει να φαίνονται. Και δεν θα δείχναμε άτολμοι στις διεθνείς αγορές. Αλλά οι κυβερνώντες προτίμησαν τις επικοινωνιακές παράτες, με αποκορύφωμα το αμίμητο του ΓΑΠ "δεν με απασχολούν τα spreads"!
Πρόσθετα στοιχεία από το ίδιο άρθρο που λόγω χώρου δεν τα έγραψα. Χαρακτηρίζει τη χώρα ως "προσανατολισμένη στις εξαγωγές οικονομία με απελευθερωμένη αγορά εργασίας". Τονίζει ότι παραμένει "μία δημοφιλής επιλογή για επενδύσεις από τις ΗΠΑ, με θυγατρικές πολυεθνικών εταιριών των ΗΠΑ που συνεισφέρουν το 35% των κρατικών εσόδων από τους φόρους των επιχειρήσεων" ενώ η κυβέρνηση παρά την αύξηση του φόρου εισοδήματος "διατήρησε στις ξένες επενδύσεις κατά μέσον όρο φόρο 12,5% που είναι σχεδόν ο χαμηλότερος στην Ευρώπη".
Ομολογώ μου έκατσε κάπως στο "σοσιαλιστικό" στομάχι μου, αλλά έτσι είναι η ζωή.
Δημοσίευση σχολίου