Γράφει ο «Περαιωμένος».
α) Όταν και για την δεύτερη Κυριακή εμμένει 10% λευκό και άκυρο, αυτό σημαίνει ότι 700.000 ψηφοφόροι είναι αποφασισμένοι, παρακολουθούν, αξιολογούν, κρίνουν και παίρνουν θέση.
Είναι μια τεράστια ήδη κρίσιμη μάζα ψηφορόρων που δεν είναι «μάζα». Είναι προφανές οτι αυτοί (οι 700 χιλιάδες) απέρριψαν τους εκβιασμούς. Στάθηκαν ψύχραιμοι και συνειδητοποιημένοι στην άρνησή τους και κυρίως επίμονοι στην απόφαση και στην αναζήτησή τους.
β) Τα άλλα εκατομύρια της αποχής, όπως και να τα μετρήσουμε, όπως και να τα κατανοήσουμε (τόσοι από εδώ, τόσοι από εκεί) περιέχουν μέσα τους μια κρίσιμη απροσδιοριστία.
Η αποχή είναι διαμαρτυρία και απροθυμία. Είναι άρνηση και απόρριψη. Προβληματισμός και αμηχανία, όπως είναι και τεμπελιά αλλά και αναβολή αποφάσεων. Πώς κατανέμεται (ποσοστιαία) η αποχή σ'αυτές τις εκδοχές δεν γνωρίζουμε. Ας ασχοληθούν οι δυνατοί λύτες !
Αν όμως (η αποχή) ακολουθεί στοιχειώδη αναλογικότητα τότε κάτι συμβαίνει με τον δικομματισμό, που εμείς πιστεύουμε ότι είχε μπει σε κρίση, όπως πιστεύουμε ότι η πολιτική του «νομιμοποίηση» και ο ιστορικός του κύκλος φαίνεται να κλείνει ώστε να αναμένονται εξελίξεις.
1 σχόλιο:
Δεν είναι μόνο ο δικομματισμός είναι όλο το πολιτικό σύστημα αγαπητέ περαιωμένε. Αν ήταν πρόβλημα του δικομματισμού τότε θα βλέπαμε τα ποσοστά των μικρών κομμάτων να εκτινάσσονται, κάτι τέτοιο δεν έγινε όμως.
Αντίθετα είδαμε νέους ανθρώπους που δεν είχαν καμία σχέση με την πολιτική να παίρνουν διόλου ευκαταφρόνητα ποσοστά (αμυράς, 7%).
Αυτό κάτι σημαίνει ...
Δημοσίευση σχολίου