“Γιατί πιστεύουμε ότι η ανάπτυξη πρέπει να είναι προϊόν σοβαρού σχεδιασμού, αφού η αγορά από μόνη της δεν μπορεί να δώσει το σωστό προσανατολισμό. Γιατί πιστεύουμε ότι προϋπόθεση μιας δίκαιης και δημοκρατικής κοινωνίας, είναι η δίκαιη ανακατανομή. Το προϊόν της ανάπτυξης, ο νέος πλούτος που εμείς διαμορφώνουμε και αναπτύσσουμε, η νέα γνώση, οι νέες ευκαιρίες, πρέπει να κατανέμονται με δίκαιο τρόπο. Γιατί η ρήση «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα» είναι επίκαιρη σήμερα στον πλανήτη μας, όσο ποτέ άλλοτε”.

"ΔΙΑΒΑΤΗ ΔΡΟΜΟΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ,ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΤΟΝ ΦΤΙΑΧΝΕΙΣ ΠΡΟΧΩΡΩΝΤΑΣ..."

24 Νοεμβρίου 2010

Η ομιλία του Αλέκου Παπαδόπουλου

Οι περιστάσεις απαιτούν έναν άλλο τύπο και κυρίως ένα άλλο πνεύμα διακυβέρνησης. Κατά καιρούς έχει γίνει συζήτηση για οικουμενικά σχήματα και κυβερνήσεις τεχνοκρατών. Δεν πιστεύω ότι υπάρχουν τέτοιες λύσεις εντός των σημερινών τειχών. Το πολιτικό σύστημα χρειάζεται το ίδιο έναν ισχυρό κλονισμό πριν επιχειρήσει αξιόπιστα να καθοδηγήσει τη χώρα στην έξοδο από την κρίση.

Προτείνω μέσα στο 2011 η Βουλή να εγκρίνει τη συγκρότηση μιας ανεξάρτητης επιτροπής κύρους, η οποία θα συντάξει ένα θαρραλέο και ριζοσπαστικό “πενταετές πρόγραμμα οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης”, στην ουσία δηλ. ένα σχέδιο αναγέννησης, που θα οδηγήσει τη χώρα συντεταγμένα, πειθαρχημένα και χρονοστοχευμένα στην έξοδο από την κρίση. Το σχέδιο αυτό θα πρέπει να κριθεί από το λαό με εκλογές – το ξαναλέω με ΕΚΛΟΓΕΣ - . Τις εκλογές αυτές βέβαια δεν τις εννοώ και δεν τις προτείνω σε καμιά περίπτωση ως ένα από τα συνήθη πολιτικά παίγνια και καμώματα του συστήματος αλλά εκλογές με “ανοικτά τα βιβλία”, για να επιτευχθεί εθνική συμφωνία με βάση αυτό το πενταετές πρόγραμμα, που υπερβαίνει κόμματα και εκλογικές περιόδους. Θα ενσωματώνει τα μέτρα του μνημονίου και θα κινείται πέραν αυτού. Για ν’ αναλάβουν όλοι την ευθύνη τους για το μέλλον της χώρας, και πολύ περισσότερο ο λαός.
http://www.insideinfo.gr/article/3089/al-papadopoulos-proteinei-epitrope-sophon-kai-ekloges-ten-anoixe

6 σχόλια:

nik είπε...

εδώ η ομιλία

Σχόλιο. Δεν είμαι σίγουρος κατά πόσο, υπό τις παρούσες συνθήκες, η Βουλή μπορεί να συμφωνήσει σε μία ανεξάρτητη επιτροπή κύρους, και, πολύ περισσότερο, κατά πόσο αυτή μπορεί να γίνει οδηγός των εξελίξεων.

citizen είπε...

@nik.Συμφωνώ, αλλά νομίζω ότι η αξία της πρότασης Παπαδόπουλου έγκειται στην συζήτηση που θα ανοίξει για τις πιθανότητες η όχι επίτευξης της.Άλλωστε μέσα απο το διάλογο μπορεί να προκύψει μια καλύτερη πρόταση.Το κέρδος σε κάθε περίπτωση θα είναι η κατανόηση του βάθους της κρίσης , η ανάγκη διαμόρφωσης στρατηγικής εξόδου απο αυτήν και η ανάγκη ανάδειξης νέων πολιτικών υποκειμένων.

citizen είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
citizen είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
nik είπε...

@citizen

Πολύ αμφιβάλλω πως θα ανοίξει οποιαδήποτε συζήτηση. Βλέπεις καμία συζήτηση να γίνεται; Η κοινωνία είναι σε αφασία και, δυστυχώς, δεν υπάρχουν οι δυνάμεις εκείνες που μπορούν να προωθήσουν ένα ουσιαστικό κίνημα αλλαγής. Το μόνο που μπορούν να κάνουν αυτή τη στιγμή είναι να αντισταθούν στο παρωχημένο - βλέπε εκλογή Μπουτάρη και Καμίνη. Για το μέλλον θεωρώ πως το νέο στο χώρο της κεντροαριστεράς πρέπει να υπερβεί το υπάρχον ΠΑΣΟΚ. Το οποίο έκλεισε τον κύκλο του. Πότε θα έρθει και το τυπικό τέλος, δεν ξέρω.

Ανώνυμος είπε...

Τις επισημάνσεις, τις αναλύσεις, τις επι της ουσίας προτάσεις τις καταλαβαίνω. Η διαδικασία με την ανεξάρτητη Επιτροπή κύρους που θα συντάξει σχέδιο που θα κριθεί από τον λαό με εκλογές ομολογώ ότι μου φαίνεται νεφελώδης. Το Σχέδιο της ανεξάρτητης επιτροπής θα είναι το πρόγραμμα ενός κομματος? Περισσοτέρων κομμάτων που θα αναλάβουν να το στηρίξουν είτε ως αντιπολίτευση είτε ως κυβέρνηση? Είναι δυνατόν να συμπέσουν τα κόμματα σε ένα Σχέδιο αξεξάρτητης Επιτροπής? Δεν θα έχει πολιτικά χαρακτηριστικά? Η σύμπτωση είναι πιθανή μόνο αν είναι εξαιρετικά γενικόλογο!
Κυβέρνηση υπάρχει (ανεξάρτητα αν μας αρέσει ή όχι) Εχει και συμβούλους. Δεν της χρειάζεται μια καινούργια Επιτροπή.Ας κάνει αυτό που πρέπει να κάνει αποτελεσματικά, ας το υποστηρίξει χωρίς λαικισμούς και υπεκφυγές, ας δράσει συντεταγμένα χωρίς αυτή την αέναη προσπάθεια να αναβάλει για αύριο αυτά που έπρεπε να είχε κάνει ...χθες.