“Γιατί πιστεύουμε ότι η ανάπτυξη πρέπει να είναι προϊόν σοβαρού σχεδιασμού, αφού η αγορά από μόνη της δεν μπορεί να δώσει το σωστό προσανατολισμό. Γιατί πιστεύουμε ότι προϋπόθεση μιας δίκαιης και δημοκρατικής κοινωνίας, είναι η δίκαιη ανακατανομή. Το προϊόν της ανάπτυξης, ο νέος πλούτος που εμείς διαμορφώνουμε και αναπτύσσουμε, η νέα γνώση, οι νέες ευκαιρίες, πρέπει να κατανέμονται με δίκαιο τρόπο. Γιατί η ρήση «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα» είναι επίκαιρη σήμερα στον πλανήτη μας, όσο ποτέ άλλοτε”.

"ΔΙΑΒΑΤΗ ΔΡΟΜΟΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ,ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΤΟΝ ΦΤΙΑΧΝΕΙΣ ΠΡΟΧΩΡΩΝΤΑΣ..."

11 Δεκεμβρίου 2010

Δούρειοι ίπποι

Οι ημέρες που έρχονται διαμορφώνουν ένα νέο τοπίο για τις εργασιακές σχέσεις. Η κατάργηση των προκλητικών προνομίων κατέστη ο Δούρειος ίππος για την κατάργηση βασικών εργατικών κατακτήσεων. Οι εξοργιστικές προνομίες, κυρίως στις ΔΕΚΟ, αποτελούν το άλλοθι της συνολικής απορρύθμισης των εργασιακών σχέσεων και της καθολικής επίθεσης σε κάθε κοινωνική κατάκτηση. Απουσιάζει ο δίκαιος μερισμός της θυσίας και του πόνου  και επικρατούν οι ανάλγητες και απάνθρωπες οριζόντιες πολιτικές. Οι αντιδράσεις ασήμαντες αναλογικά με όσα χάνονται και όσα εξανεμίζονται. Οι συνδικαλιστικές ηγεσίες, όσες  δεν κρύβονται, εμφανίζονται αμήχανες και ανίκανες να διασφαλίσουν οποιαδήποτε κατάκτηση των εργαζομένων. Ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ συνδιαλέγεται κρυφίως με τον ΣΕΒ. Ο κ. Παναγόπουλος, όπως όλος συνδικαλιστικός εσμός, ενδιαφέρεται μόνο για το τομάρι του και προς τούτο πασχίζει. Με αριστερές φλυαρίες εργάζεται για τις πλέον νεοφιλελεύθερες προοπτικές.Τον καταλαβαίνουμε. Τα προσωπικά κεκτημένα υπερασπίζεται  ο "μανταλάκιας". Αλλά και ο έτερος συνδικαλιστικός αστέρας, ο πρόεδρος της ΟΚΕ, ο πολύς κ. Πολυζωγόπουλος, που κρύβεται? Δεν διαθέτει την ελάχιστη τσίπα να παραιτηθεί? Πόσο ανάγκη έχει την αντιμισθία του?

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Με πρόσχημα τις αναγκαίες αλλαγές, ισοπεδώνει τα πάντα.

Ανώνυμος είπε...

Nίκος Κοτζιάς:"Σήμερα ζούμε στην Ελλάδα και πάλι έναν ιδιόμορφο αντικρατισμό. Ούτε φιλελεύθερο, ούτε αριστερό, αλλά ούτε καν συντηρητικό. Στην Ελλάδα καταγράφεται το μεγαλύτερο παράδοξο, να εμφανίζει ο κυρίαρχος λόγος ως κύριο υπαίτιο για τα χάλια του ελληνικού καπιταλισμού, που δεν είναι καν καπιταλισμός της προκοπής, τον δημόσιο υπάλληλο. Υπό κατηγορία βρίσκεται ο νοσοκόμος, ο θυρωρός του υπουργείου, ο δάσκαλος και ο πιλότος της πολεμικής αεροπορίας. Μάλιστα ο ιδιότυπος ελληνικός νεοφιλελευθερισμός φαντάζεται ότι η όλο και πιο πολύπλοκη σύγχρονη κοινωνία θα μπορούσε να κυβερνηθεί με ένα όλο και πιο απλό και μικρό κράτος. Πίσω απ' αυτή την επίθεση κρύβεται ο πραγματικός υπεύθυνος: οι δυνάμεις που χρησιμοποίησαν το ελληνικό κράτος ως λάφυρο, ως πηγή εύκολου κέρδους μαζί με τους πολιτικούς εκπροσώπους τους. Διότι το πρώτιστο πρόβλημα του ελληνικού Δημοσίου είναι ότι έχουν επικαθήσει επ' αυτού μεγάλα συμφέροντα που σαν βδέλλες έζησαν απ' αυτό. Κρατοφαγοπότες επιχειρηματίες. Ανομα αεριτζίδικα συμφέροντα. Και αφού έκαναν πάρτι πάνω στο σώμα του κράτους, αφού το οδήγησαν με τις λεηλασίες που έκαναν (χάρη σε μια πολύ συγκεκριμένη πολιτική προμηθειών, δημόσιων δαπανών, επιδοτήσεων, απάτης και φοροκλοπής που επέβαλε το πολιτικό σύστημα), τώρα ανακαλύπτουν ότι για όλα φταίνε οι δημόσιοι υπάλληλοι συλλήβδην. Προκειμένου δε να πείσουν επικαλούνται τους δημόσιους υπάλληλους που οι ίδιοι λάδωσαν, όλους όσους έκαναν συνένοχους στο σύστημα που έστησαν"