Με τις αγορές... ενάντια στις αγορές

Όλα τα μηνύματα και τα σημάδια προμηνύουν ότι επιτέλους η Ευρωπαϊκή Ένωση θα μορφοποιήσει τις πολιτικές της για την αντιμετώπιση της κρίσης χρέους σε χώρες της ευρωζώνης, σε μια αποφασιστική προσπάθεια στήριξης του ευρώ και του ευρωπαϊκού εγχειρήματος στο σύνολο του.Όπως γράφαμε (17/01/2011),σε ανάρτηση με τίτλο "Η Γερμανική Ευρώπη",το "Γερμανικό παιχνίδι για την ευρωπαϊκή κυριαρχία είναι σκληρό και αμείλικτο". Προφανώς ο Γαλλογερμανικός άξονας θα επιχειρήσει να δείξει στις αγορές τα όρια τους και να δώσει στους άσπονδους φίλους απάντηση ισχύος.

Η πολιτική ορθότητα των καθυστερημένων ευρωπαϊκών επιλογών δεν αναιρεί την νεοφιλελεύθερη ουσία τους και την άμεση αποδόμηση του ευρωπαϊκού κοινωνικού κράτους. Με τις αγορές... ενάντια στις αγορές είναι ο  τίτλος που ταιριάζει στις αναμενόμενες ,γερμανικής έμπνευσης, ευρωπαϊκές αποφάσεις.

Και η Ελλάδα? Απουσιάζει πολιτικά και αδυνατεί να καταθέσει ιδέες και προτάσεις που θα εξυπηρετούν τόσο την ενίσχυση της Ευρώπης, όσο και μια κοινωνικά-έστω- αξιοπρεπή στρατηγική εξόδου απο την οικονομική της κρίση.
Ο κ. Παπανδρέου έχει ταυτίσει την προσωπική του επιτυχία με το εθνικό συμφέρον και αναλώνεται σε επικοινωνιακές πολιτικές εντυπωσιασμού και ευρωπαϊκού "καθωσπρεπεισμού", αρνούμενος απο άποψη να αναλάβει τις ευθύνες και το κόστος μια στρατηγικής εθνικής ανόρθωσης, που υπερβαίνει την λογιστική στενότητα του μνημονίου.

Ο κ. Παπακωνσταντίνου περισσότερο συμπεριφέρεται σαν εκπρόσωπος της Τρόϊκας και ελάχιστα νοιώθει την ανάγκη να σχεδιάσει και να εφαρμόσει δημοσιονομικές και αναπτυξιακές πολιτικές που θα διασφαλίσουν μια νέα ενάρετη οικονομικό και κοινωική πορεία.
Η Ελλάδα προφανώς δεν είναι σε θέση να επιβάλλει πολιτικές.  Ωστόσο, θα μπορούσε να διαμορφώσει ενα ευνοϊκότερο περιβάλλον για τα συμφέροντα της. Αρκεί να είχε η πολιτική ηγεσία της στέρεο και ισχυρό ευρωπαϊκό προσανατολισμό και να διέθετε μια πολιτική που να υπερβαίνει τις υποχρεώσεις που απορρέουν απο το μνημόνιο. Η απουσία τους συνιστά και τον εθνικό μας εγκλωβισμό.