“Γιατί πιστεύουμε ότι η ανάπτυξη πρέπει να είναι προϊόν σοβαρού σχεδιασμού, αφού η αγορά από μόνη της δεν μπορεί να δώσει το σωστό προσανατολισμό. Γιατί πιστεύουμε ότι προϋπόθεση μιας δίκαιης και δημοκρατικής κοινωνίας, είναι η δίκαιη ανακατανομή. Το προϊόν της ανάπτυξης, ο νέος πλούτος που εμείς διαμορφώνουμε και αναπτύσσουμε, η νέα γνώση, οι νέες ευκαιρίες, πρέπει να κατανέμονται με δίκαιο τρόπο. Γιατί η ρήση «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα» είναι επίκαιρη σήμερα στον πλανήτη μας, όσο ποτέ άλλοτε”.

"ΔΙΑΒΑΤΗ ΔΡΟΜΟΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ,ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΤΟΝ ΦΤΙΑΧΝΕΙΣ ΠΡΟΧΩΡΩΝΤΑΣ..."

30 Δεκεμβρίου 2011

Αυτογνωσία και ειλικρίνεια

Γράφει ο Γιώργος Καρελιάς.
Ποιο είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα της χώρας σήμερα; Το έλλειμμα και το χρέος; Η φοροδιαφυγή; Τα σκάνδαλα που μένουν ατιμώρητα; Οι πολιτικοί που «μας κορόιδεψαν»; Σίγουρα κάποιο από αυτά είναι ή και όλα μαζί. Αν το δούμε, όμως, κάπως αλλιώς, ίσως καταλήξουμε στο πρόβλημα που περιγράφεται με τις λέξεις «αυτογνωσία» και «ειλικρίνεια». Η απουσία τους, ίσως, συνιστά το μεγαλύτερο πρόβλημά μας. Διαχρονικά ναι, αλλά σήμερα, στην καρδιά της κρίσης, η σημασία τους μπορεί να αποβεί καθοριστική, κυρίως ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ.
Κι αυτό το μέλλον δεν το καθορίζουν μόνον οι πολιτικοί. Το καθορίζουν και οι πολίτες με τη συμπεριφορά και τις αποφάσεις τους. Όλοι εμείς.
Η Ελλάδα έζησε τα τελευταία 30 χρόνια σε συνεχή ανοδική πορεία για το μεγαλύτερο κομμάτι του πληθυσμού της. Και όταν έρχονταν στιγμές που κάποια πράγματα δυσκόλευαν, οι ψηφοφόροι ούτε που ήθελαν ν’ ακούσουν για δυσκολίες. Παραμέριζαν όσες φωνές προειδοποιούσαν και ανέτρεπαν όσες αποφάσεις θα μπορούσαν να προλάβουν τα χειρότερα. Επέλεγαν όσους τους έλεγαν τα πιο ευχάριστα λόγια. Δεν ήθελαν την ειλικρίνεια, διότι δεν την άντεχαν.
Τώρα όλοι καταφέρονται εναντίον των πολιτικών, συλλήβδην, χωρίς να θέλουν ή να μπορούν να θυμηθούν λίγο το πρόσφατο ή το απώτερο παρελθόν και να κάνουν σωστή αξιολόγηση
Τα παραδείγματα είναι άπειρα. Αυτό που έχει σημασία είναι να μπορούμε από αυτά να βγάλουμε κάποια σωστά συμπεράσματα για τη συνέχεια. Η κρίση δεν είναι πρόσκαιρη. Δεν «θα τη σκαπουλάρουμε» πάλι, όπως σε άλλες περιπτώσεις στο παρελθόν. Ούτε υπάρχουν «σωτήρες» με μαγικές λύσεις στο τσεπάκι.
Να εμπιστευόμαστε όσους μας έλεγαν όλα αυτά τα χρόνια αλήθειες ή έστω λιγότερα ψέματα. Και πάνω απ’ όλα να είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας, για να μπορούμε να επιλέγουμε και τους πιο κατάλληλους ηγέτες.
Η αυτογνωσία φέρνει την ειλικρίνεια. Και τα δυο μαζί είναι απαράβατος, πλέον, όρος για την όποια σωτηρία μας».
Αυτά έγραφα σ’ αυτή τη «γωνιά» πριν από μερικούς μήνες. Τα αντιγράφω σήμερα επειδή πιστεύω ότι η αξία των διαπιστώσεων αυτών έχει πολλαπλασιαστεί. Και, επιπλέον, επειδή με ικανοποίηση βλέπω ότι η αυτογνωσία και η ειλικρίνεια επανέρχονται ως κριτήρια στις επιλογές πολλών συμπολιτών, περισσότερων από κάθε άλλη φορά. Και αυτό είναι το πιο παρήγορο σημάδι εν όψει ενός νέους έτους, που μπορεί να είναι μεν πιο δύσκολο από αυτό που φεύγει, αλλά ίσως αποτελέσει και την αρχή μιας αντίστροφης πορείας.
Έτσι αισιόδοξα θέλω να κλείσω γι’ αυτή τη χρονιά ευχόμενος στους αναγνώστες ό,τι καλύτερο γι’ αυτήν που έρχεται. Με περισσότερο προβληματισμό και με το πνεύμα της αλληλεγγύης να διακρίνει τη συμπεριφορά μας. Να μην ξεχνάμε ότι πάντα υπάρχουν δίπλα μας άλλοι που έχουν μεγαλύτερη ανάγκη από εμάς.
http://www.aixmi.gr/index.php/autognwsia-kai-eilikrineia/

1 σχόλιο:

arkas είπε...

το πρόβλημα πλέον είναι ποιός τέλους θα ακουμπήσει επί τον τύπον των ήλων, ο καθένας μας γνωρίζει το μέγεθος της ευθύνης, άλλωστε στα δύσκολα ο λαός βγαίνει μπροστά, ο λαός έχει θύματα, ο λαός βγάζει το φίδι απ την τρύπα.
Ομως την χώρα δεν την κυβερνά ο λαός. Πότε τα κόμματα λειτούργησαν δημοκρατικά; Πότε εξέλεξε η βάση αρχηγούς; πότε συνέταξε ψηφοδέλτια; Και πάμε παρακάτω, γινόντουσαν οπως γινόντουσαν οι διαδικασίες έλεγχος απο τα μέσα πότε έγεινε; ποιός φώναξε για τα ψέματα ποιός παραιτήθηκε;ποιός χτύπησε το χέρι στο τραπέζι;
Όταν πριν χρόνια κάποιος μίλησε για το ασφαλιστικό ο λαός τον έβαλε στην γωνία;Όταν άλλος μίλησε για το χρέος ο λαός τον υπομονευσε;
Εδώ γύρισε ο κόσμος ανάποδα . κατεστράφη η χώρα και ο΄θτε γάτα ούτε ζημιά.Εδώ κατέκλεψαν την χώρα και δεν βρέθηκε ένοχος κανείς. Η μίζα ήταν και είναι εθνικό μας σπόρ, αλλά μίζα δεν παίρναν οι εργάτες. Πέρναμε καρπούζι Αμαλιάδας και μας έβγαινε μάπα.
Εδώ το πασοκ εφάρμοσε την ποιό νεοφιλελλεύθερη πολιτική μετά την ματαπολίτευση, ποιός το περίμενε ε; Ο λαός πάλι έφταιξε; Έγειναν τα πανεπιστήμια από πεδία γνώσης, πεδία μαχών τα νοσοκομεία ταχυδρομικά ταμιευτήρια οι εφορίες , υπηρεσίες διαφθοράς και πάει λέγοντας. Φτάνει έως εδώ, όσοι είναι διατεθημένοι για δουλεια και μάχες ας βγούν μπροστά, οι άκαπνοιτα λαμόγια,
οι όλο λάδι, λάδι και τηγανήτα τίποτα και οι παραμυθάδες ας κάτσουν πίσω.Από εδώ και πέρα όποιος ασχοληθεί με την πολιτική, πρέπει να γνωρίζει οτι έχει να κάνει με πολύ extreme spor